• 0

Negatieve en irrationele gedachtes tijdens het trippen


Nuffsaid

Vraag

Hi guys,

 

Ik zit hier al een tijdje mee en heb besloten om het hier te bespreken. Wellicht ben ik niet de enige met dit probleem en helpt het niet alleen mij maar ook anderen.

 

Ongeveer anderhalf jaar geleden ben ik begonnen met het gebruiken van truffels en heb het sindsdien 7x gedaan. De eerste 5x waren stuk voor stuk memorabele avonden waar ik met ontzettend veel plezier aan terugdenk. Alleen de 5e keer ging het mis. Ik raakte in paniek door allerlei omstandigheden (ouders thuis en bang betrapt te worden, vriendin was op een stom feest, volgende dag vroeg voetballen). Achteraf niet slim geweest om te trippen en dat heb ik geweten ook. Het report is overigens hier te lezen voor degenen die het interessant vinden: http://psytopia.nl/topic/841-sclerotia-the-dark-side/#entry4898

 

Sindsdien heb ik 2x proberen te truffelen, met tussenpozen van een aantal maanden. Maar beide keren ging het weer mis. Ik merkte aan mijn lichaam dat het de truffels er zo snel mogelijk uit wilde krijgen, wat resulteerde in overgeven. Ik kampte met ontzettend veel negatieve gedachtes in mijn hoofd. Gedachtes over de dood, mijn toekomst, dingen die veranderen waarvan ik dat niet wil, etc. In het dagelijks leven heb ik er soms last van. Ik heb momenten dat ik me alleen voel en dat er niemand is die net zo als mij is, vooral qua denkwijze. Wat betreft mijn leven mag ik namelijk eigenlijk helemaal niet klagen. Ik ben gezond, mijn familie is gezond, heb veel vrienden, een leuke vriendin, etc. Maar toch zit er iets niet lekker. Ik ben van mezelf een positief persoon en mensen omschrijven mij  dan ook als vrolijk, spontaan en behulpzaam (slijm slijm). En toch hou ik deze gedachtes.

 

Blowen

Ik heb vanaf mijn 16e af en toe geblowd, niet heel frequent. Ik denk zo'n 1x per 2 maanden. Ik vond dit altijd super gezellig en vaak gebeurde het na een aantal potjes bier op. Ik ben nu 25 en had daarvoor geen enkele keer een badtrip of negatieve gedachtes. Nou had ik een paar maanden na de badtrip van de truffels op een verjaardag een jointje geraakt. Dit viel helemaal verkeerd. Ik werd half gek in mijn hoofd en voelde dat ik echt naar huis moest gaan. Ik kreeg weer heel veel last van negatieve gedachtes en ben naar huis gegaan. Thuis snel in bed gaan liggen en wat luchtigs gekeken om mijn gedachtes af te leiden. Een paar maanden heb ik het nogmaals geprobeerd, alleen dan thuis. Ik was het weekend alleen thuis en had mijn agenda leeggemaakt. Ik had net een tentamenperiode achter de rug en had alles gehaald dus vond dat ik dit wel verdiende. Maar na het oproken van de joint voelde ik dat mijn lichaam alweer in opstand kwam en moest bijna overgeven. Ik kon er absoluut niet van genieten en hoopte dat het maar z.s.m. over zou gaan. 

 

Mijn vraag is of anderen hier ook last van hebben (gehad) en hoe hun situatie nu is. Ik vond het gebruik van truffels echt een enorme meerwaarde en een verrijking van mijn leven en baal daarom ook ontzettend dat zodra ik het neem mijn gedachtes gelijk negatief worden. Is er wellicht iets wat ik hier aan kan doen? 

 

Alvast erg bedankt voor alleen al de moeite  voor het lezen van mijn bericht!

 

Ps: Psychoses o.i.d. heersen niet bij ons in de familie. Er is nooit iemand mee gediagnosticeerd. Mijn ouders lusten op zijn tijd ook wel een jointje en vooral mijn vader heeft in het verleden wel redelijk geëxperimenteerd. 

Link naar bericht
Deel via andere websites

6 antwoorden op deze vraag

Recommended Posts

  • 0

Als eerste:  top dat je dit soort dingen ook deelt hier.

 

 

Zelf wil ik er niet al te diep op in gaan over mijn eigen situatie en ervaringen, behalve dat ik ook hier eens in een report heb geschreven over gedachten met betrekking tot de dood. Zie de laatste alinea van dat report hier: http://psytopia.nl/topic/812-familietrip-5-personen/

 

Zelf heb ik tijdens een trip alle soorten gedachten die elkaar vaak afwisselen. Dat gaat van heel positief en alles snappen, tot heel negatief en niks begrijpen. Wat ik wel heb gemerkt is dat het mij helpt om het te herkennen en te denken: "het is oke, maar nu weer wat leuks".

 

Wanneer ik namelijk bij negatieve gedachten ga denken : "fuck, dit is niet goed, dit moet niet" , dat je alleen maar je angst en negatieve gevoelens versterkt. Het is misschien makkelijker gezegd dan gedaan, maar oefening baart kunst.Probeer de 'luchtigheid' van de negatieve gedachten te zien en dan merk je dat je al weer glijdt naar een meer stabielere en positieve gedachtestroom.

 

De dingen die je omschrijft over het toch soort van alleen voelen ondanks dat je wel genoeg vrienden,familie en kennissen hebt, is heel goed mogelijk denk ik. Het heeft namelijk niet zoveel te maken met de hoeveelheid mensen die je kent, maar het ontbrekende gevoel hebben van herkenning. Precies wat je omschrijft met : ..."dat er niemand is die net zo als mij is,."

 

Heb zelf de overtuiging dat truffels iets kunnen bijdragen in het verkrijgen van inzichten. Het feit dat je die gedachten hebt, zegt wat over je zelf en hoe je naar de wereld kijkt. Wanneer je die gedachten accepteert tijdens de trip, denk ik dat het mogelijk is om erachter te komen wat je 'dwars' zit. Persoonlijk heb ik de ervaring dat je echt héél ver van deze realiteit kan raken als je je helemaal laat gaan. Zolang je maar altijd onthoud dat je aan het trippen bent en dat alles oke is, kan er weinig gebeuren.

 

Dit baseer ik natuurlijk allemaal op mijn eigen huis-tuin en keuken trip ervaring en ik wil er liever niet verder op ingaan omdat het anders te persoonlijk wordt.

 

 

Als laatste wat ik je wil zeggen is dat je verhaal bekend voorkomt en je niet alleen bent ;)

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 0

Hi Spira80,

 

Ten eerste heel erg bedankt voor je bericht en de tijd die je er voor hebt genomen! 

 

Als ik het goed begrijp dan zag je de dood als het moment van pure rust en het besef dat het leven echt ten einde is gekomen. Ik voelde me tijdens het trippen erg opgejaagd door het leven zelf. Ik heb echt een topjeugd gehad van 15-22 jaar +/-. Ik maak me dan vooral zorgen over het feit dat de tijd zo ontzettend snel voorbij is gegaan en ik deze tijd nooit meer terug krijg. Ik probeer mezelf er dan van te overtuigen dat ik juist dankbaar moet zijn, dat lang niet iedereen dit kan zeggen over zijn/haar jeugd. Afgelopen zaterdag was ik op verjaardag bij een vriend van me, waar we vroeger heel vaak gezeten hebben en memorabele avonden hebben beleefd. Ik denk dan bij mezelf van 'Goh dat is allemaal voorbij en man wat is de tijd snel gegaan zeg''. ''Je bent nu al 25 jaar, nog even en je bent 30 en voor je het weet is het alweer voorbij en ga eens wat met je toekomst doen''.Ik voel me erg opgejaagd door de maatschappij waar we in leven. Dit zijn gedachtes die ik heb gekregen na de badtrip, daarvoor had ik er nooit last van. 

 

Wanneer ik namelijk bij negatieve gedachten ga denken : "fuck, dit is niet goed, dit moet niet" , dat je alleen maar je angst en negatieve gevoelens versterkt. Het is misschien makkelijker gezegd dan gedaan, maar oefening baart kunst.Probeer de 'luchtigheid' van de negatieve gedachten te zien en dan merk je dat je al weer glijdt naar een meer stabielere en positieve gedachtestroom.

 

Hier kan ik me volledig in vinden. Ik raak dan in paniek en dan kom ik in een negatieve spiraal terecht en het lukt me niet om hier zelfstandig uit te komen. Ik zette bijvoorbeeld een sitcom op en zolang deze opstond ging het wel, maar zodra de aflevering af was kwamen de gevoelens gelijk weer omhoog. 

 

Ik had mijn probleem een paar weken geleden aan een vriendin van me verteld waarvan ik weet dat ze ook wel van experimenteren houdt. Zij weet dat ik af en toe ook wel eens een pilletje xtc neem (eens per 2-3  maanden ongeveer) en zegt dat de sombere gedachtes ook voort kunnen komen uit het gebruik hiervan, aangezien het een aanslag doet op je serotonine voorraad. Van een zogenaamde 'dinsdag dip' heb ik nooit last gehad, terwijl sommigen in mijn omgeving wel een week echt down kunnen zijn. Ze ga aan mijn dip zich misschien veel langer aanhoudt, maar veel minder aanwezig is. Een vriend van me (die er overigens volledig mee is gestopt, omdat hij het de dip niet waard vond) was na een feest gewoon een hele week echt ziek en depressief en daarna was hij er volledig vanaf en was er niks meer aan de hand. 

 

Ik ben in ieder geval opgelucht dat ik hier niet de enige ben en mochten anderen hun ervaringen willen delen, vooral doen. Merk dat ik er al luchtiger over ga denken door er alleen al over te schrijven. :mrgreen:

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 0

Wat je verteld over 'opgejaagd' voelen.....ik denk dat het een veel voorkomend 'probleem'  is in onze maatschappij. Ik heb in het werk wat ik doe veel te maken met mensen die dit zo ervaren. (ga niet meer uitleg geven over mijn werk)

 

De westerse maatschappij is er op gericht om succesvol te worden, iets te bereiken, iets voor te stellen....dat je 'iets' met je leven moet doen. Het zou best kunnen dat de truffels je bewust gemaakt heeft van dit feit. Zelf denk ik dat truffels iets 'omhoog' brengen....iets kunnen activeren. Zo ook jouw overtuiging dat je 'iets' moet doen met je leven. Je hoeft feitelijk gezien niks met je leven natuurlijk, maar dat is jouw idee. Blijkbaar heeft die truffeltrip er voor gezorgd dat je 'niks nuttigs' met je leven aan het doen bent (naar jouw maatstaf).

 

Dit zijn wel hele interessante dingen om mee bezig te zijn. Dingen als non-dualiteit (zoek maar eens op: paul smit) en mindfulness etc. gaan daar allemaal over. Namelijk dat je niks hoeft te doen en je ook nergens druk over hoeft te maken, maar dat wij het idee hebben dat dat wel zou moeten. Dat veroorzaakt stress en ongenoegen. Maar goed, ik merk dat ik al weer veel te veel schrijf en misschien wel veel te ver ga :)

 

Wat betreft de xtc. Het is heel goed mogelijk dat gebruik van xtc je stemming verandert. Dat doet het natuurlijk zeker op het moment van nemen, maar misschien minder aanwezig is het (negatieve) effect wanneer het uitgewerkt is.

 

Zelf gebruik ik ook om de 2 maand een xtc pil en zelf ben ik een paar dagen duf, maar daarna voel ik me gewoon weer zoals ik ook deed voordat ik xtc gebruikte. Dus kan niets zinnigs zeggen over het negatieve effect. Het is natuurlijk altijd gezonder om geen drugs te gebruiken ;)

 

 

k ben in ieder geval opgelucht dat ik hier niet de enige ben en mochten anderen hun ervaringen willen delen, vooral doen. Merk dat ik er al luchtiger over ga denken door er alleen al over te schrijven

 

 

Dan is het doel al deels bereikt dus ;)

 

Onthoud: je hoeft niks te doen in dit leven, alleen dat wat je wilt....   ;)

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 0

Spira80,

 

Heel erg bedankt voor je bericht en de moeite voor het schrijven ervan! Ik ben erg  blij dat ook met deze onderwerpen mensen op dit forum terecht kunnen komen. Zoals ik eerder ook aangaf, ik heb heel veel positieve punten ontdekt aan truffels, maar ook de negatieve (of misschien is het wel dat de harde werkelijkheid duidelijk is geworden).

 

Precies wat jij zegt. Ik merk in mijn omgeving ook aan veel mensen dat ze alles doen voor hun toekomst. Mijn zusje bijvoorbeeld is ontzettend bezig met haar toekomst. Dit gaat gepaard met veel stress, slecht slapen en ik weet niet of ze er nou zo gelukkig van wordt. Ik daarentegen leef in de veronderstelling dat het echt wel goedkomt. Desondanks begin ik, mede door haar toewijding, te twijfelen of ik ook niet eens serieus aan de slag moet gaan. Het is niet zo dat ik niks uitvoer hoor. Ik ga naar school, ik werk en daarnaast heb ik nog een eigen handeltje wat vrij aardig loopt.

 

Het ligt inderdaad echt aan onze maatschappij. De maatschappij verwacht van ons om te conformeren aan een bepaalde norm, doe je dit niet dan word je bij wijze van spreken raar aangekeken. Ik heb zelf altijd al het idee gehad dat ik niet gemaakt ben om dit gebaande pad (sleur) te volgen, zoals zoveel anderen doen.

 

Ik ga me verdiepen in de onderwerpen die je aangaf. Ik heb in mijn opleiding ook het e.e.a. gehad over mindfullness en ik heb er geloof ik nog een boek van liggen ook

 

Nogmaals bedankt!  :mrgreen:

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 0

zoek eens op 'indigo kind' kijk of je jezelf erin herkent, zelf geloof ik niet echt in dat soort zweverigheid maar alles leek toch wel heel toevallig en het heeft me een soort van rust gegeven om te weten dat ik niet alleen ben in de gevoelens die jij beschrijft. (kwam hier trouwens op doordat mijn zweverige basisschool leraar het tegen mij zei vroeger)

 

is wel leuk, kwam hem laatst tegen en hij blijkt ook regelmatig te trippen(kwam hier achter na nogal een vreemd gesprek)

 

voor de rest, stay positive, probeer boven je persoonlijke problemen te staan, en neem het leven wat minder serieus.

 

GR.

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 0

Bedankt voor de tip! Ik ga zeker even onderzoek naar 'indigo kind'. Ik herken mezelf in wat je zegt, het zweverige is niet echt aan mij besteedt, maar soms schijnt het wel allemaal te kloppen. Ik studeer Psychologie en heb ook vakken gehad die hier mee te maken hebben gehad, maar het trok me nooit echt.

 

Ga ik proberen te doen en nogmaals thanks voor je reactie!

Link naar bericht
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden