Dit was heftig maar prachtig!! 10 gram fresh box purple rain.

[Ntamara 0]

19-8-2015

 

1^e x (10 gram spaceshuttles) Ik ben een vrouw van 19 jaar.

 

Ik heb het 2 keer gedaan. Mijn 1^e keer met truffels viel best tegen, ik had verwacht dat ik dingen ging zien, onrealistische dingen etc. 
We besloten het in een rustig park te doen vlak bij het centrum. Het enige wat ik de eerste keer merkte tijdens de trip was dat ik me een beetje sloom voelde, kleuren waren wel feller, ik zag gras golven en de bomen leken een beetje tot leven te komen. Bomen bewogen erg langzaam met de wind mee en dat was fijn om te zien. Een vriend van me had ook de lichtste truffel soort gekocht volgens mij. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de eerste keer me ook niet heel goed had ge informeert en gewoon maar besloot het te doen. Het viel me een beetje tegen, ook omdat ik dus niet goed wist wat bij de trip hoorde en niet. Die vriend van me was ook erg druk en wilde zich niet overgeven aan de truffels terwijl ik meer in mijn eigen wereldje zat maar telkens een beetje geforceerd werd om mee te gaan praten.

Nu weet ik dus dat je niet met al je vrienden truffels kunt doen, dat je wel gewoon het juiste gezelschap nodig hebt om een fijne trip te hebben. Daarbij speelt ook de omgeving een rol.

 

Ik besloot wat meer informatie op te zoeken over truffels en ervaringen van anderen en was ontzettend verbaasd. Alle trip ervaringen waren zo verschillend. Ik werd er erg nieuwsgierig door en wilde wel een stapje verder gaan. Ik had de levels opgezocht, bijwerkingen, effecten en waar we rekening mee moesten houden.

 

 

 

 

 

 

Gisteren (19-8-2015) besloten met een goede vriend M truffels uit te proberen. Met vriend M heb ik ook een jaar geleden voor de tweede keer XTC gedaan. Dit hadden we toen thuis gedaan, met onze lievelingsmuziek, mooie lampjes en een heerlijke bank. Super mooie ervaring gehad, je bent in een huiselijke rustige omgeving veel meer bewust van wat het met je lichaam doet en dat was prachtig.

Daarom leek het me ook een leuk idee om een sterkere versie van truffels met hem uit te proberen. We besloten dit in het park te doen. M had golden teacher truffels en ik had purple rain truffels, van 10 gram. We  zijn toen gaan lopen naar het park en hadden het bakje allebei in 1 keer opgegeten. Toen we het in namen was het ongeveer 15:15 en ik had voor het laatst gegeten om 12:30.

De trip.

Rond 16:00 was ik wel bewust van het feit dat ik in de trip zat. Kleuren werden ook zoals in mijn eerste ervaring feller, bomen zwierde heerlijk mee met de wind, gras leek wat te golven, beelden werden trager. Ook mijn lichaam voelde een stuk zwaarder. We kletsen wat, veel gelachen en genoten van de omgeving. Het was vooral grappig omdat we allebei een beetje probeerde te beschrijven wat we zagen, soms zagen we het zelfde maar voornamelijk zaten we in ons eigen wereldje en zagen we ook veel verschillende dingen. Ik heb totaal niet de tijd meer bij gehouden dus wist ook niet wanneer hoe laat iets gebeurde.

 

Mijn beeld begon steeds trager te worden, ik vond het vooral fijn om te zitten op het gras, niet liggen of staan. Daarna werd de trip iets heftiger, er waren mensen honden aan het uitlaten die los mochten rennen in het park, wanneer ze aan het rennen waren lieten de hondjes een lang spoor achter in het gras wat echt prachtig was, ook het gras veranderde van patroon en kreeg ook verschillende kleuren groen. Ook zag ik een boom waarvan de takken naar beneden wezen alsof de aarde de takken naar zich toe trok. Die heb ik proberen na te teken, het tekenen werd steeds moeilijker omdat het blad begon te bewegen en te golven. Wat super mooi was was dat wanneer ik elke keer een lijn zette op het papier er figuurtjes en lijnen verschenen op mijn hand en armen, zo prachtig. Ik kon het gewoon niet geloven. Op dit moment wist ik nog wel dat ik in een trip zat. Tussen door werd er wel wat gesproken over wat we zagen maar er zaten vooral veel heerlijke stiltes in. Daarna kwamen we wat heftiger in de trip. Af en toe maakte M en ik wat contact, ook hadden we invloed op elkaars trip. M danst graag en had zin om een salto te maken, het was ontzettend grappig want door het vertraagde beeld liet hij een spoor achter in de lucht, een soort van slinger ofzo. Ook vroeg hij of ik mijn arm wilde zwaaien voor zijn gezicht, en ook hij zag een “zwierâ€(zo noemde hij het) die mijn arm achterliet. We moesten daar allebei erg om lachen. Ik was erg melig en vond echt alles grappig. Ook als ik hem aankeek leek zijn gezicht getekend.
Hierna kwam ik denk ik in een wat diepere trip. Geuren waren ook heel intens en een hond vlak bij ons had gepoept en geplast, de poep geur liet ons beiden erg lachen maar de plas geur had een raar effect op mij. Op een of andere manier dacht ik door de plas geur dat ik in mijn broek had geplast. De geur bleef ook heel erg hangen en vond ik niet fijn. Ik heb dan ook echt 10 keer gevraagd aan M of ik in mijn broek had geplast. Ik voelde ook niet meer wat nat of wat droog was, ik voelde aan mijn broek maar kon er gewoon niet uit komen of mijn broek ook echt nat was. Ik werd er onzeker door maar M wist dit goed op te vangen. Dit kwam af en toe naar voren. Ik zag vogels in de grond verdwijnen alsof het gras water was en de vogels in het water doken. Insecten waren vrienden en kropen over ons heen, ik was ook niet bang voor wespen die in de buurt kwamen waarvoor ik normaal panisch voor zou weg rennen. Geluiden van lachende mensen en gesprekken van mensen leken allemaal in evenwicht te zijn, wat we normaal als storend zouden ervaren was nu een stukje van het geheel, de beelden, de geluiden, de geuren alles hoorde erbij en vormde een totaal plaatje. Op een gegeven moment was ik het besef van tijd en ruimte kwijt. Ik wist niet meer welke dag het was of week of jaar, ik keek op mijn mobiel en cijfers zeiden me niets. Het leek wel alsof de tijd stil leek te staan maar toch 100 dingen in 1 seconde gebeurde. Het was best heftig en overweldigend. Ik wist niet meer waar ik woonde, of ik wel een moeder had en of ik wel bestond. Ik vroeg dan ook aan M, “besta ik?†Op een gegeven moment leek ik wel los te komen van mijn lichaam en was het puur mijn geest die alles in zich opnam. Communiceren ging moeilijk en woorden konden niet beschrijven van wat ik zag. Ik leek ook geen contact meer te hebben met mijn lichaam. (out of body experience)  Ik bleef me ook dingen af vragen over het leven, wat de zin was van het leven, wie ik ben en wat mijn doelen zijn. Op een geven moment moest ik me er echt bij neer leggen en overgeven aan de drug want ik bleef hangen in de vragen. Op een gegeven moment ben ik even gaan liggen en dat werkte wel ontspannen.  Hierna had ik maar besloten om naar huis te gaan want ik vond het best heftig, alhoewel het prachtig was moest ik het toch even verwerken. Ik heb mezelf een beetje eruit moeten halen ofzo. Het werd ook wat donkerder. Toen we samen weer naar huis liepen gingen we alles even bespreken, het leek ook bijna alsof elke stap die we zette een stap terug in de realiteit was. We voelde ons nog wel een beetje dreamy maar elke stap was een stap weer terug in de realiteit en dat voelde wel fijn. We moesten lachen om de dingen die we hadden mee gemaakt. Het was rond 19:00 dat ik thuis was.

 

Toen ik thuis was was ik super blij om mama te zien, avond eten te ruiken en om de tv te zien. Het was best confronterend om meteen weer mee te draaien in een normaal ritme, terwijl ik een half uur geleden nog heftig in mijn eigen wereldje leek te leven zonder tijd, verplichtingen en vooroordelen.  Ik moest de lasagne uit de oven halen en was gewoon vergeten dat ik dat niet met blote handen kon pakken maar daarvoor een tang moest gebruiken omdat ik me anders zou verbranden. Ook was het raar dat objecten verschillende gewichten hadden.

Rond 20:00 was ik vrijwel weer normaal.

 

 

 

 

 

Het was voor mij een prachtige ervaring en zo mooi. Daarbij ook zo ontzettend confronterend en heftig. Vooral het verlies van realiteit was heel heftig en het los komen van mijn lichaam ofzo. Geluk en vrede maar ook onzekerheden kwamen naar boven. Ik had het niet zo heftig verwacht en best onderschat dus. Ik wil het zeker vaker doen, maar dan misschien binnen of in mijn eigen tuin waar ik geen honden poep en plas hoef te ruiken haha. M beschreef onze trip als: “we zaten allebei in een ander wereldje, maar af en toe kwamen we even ‘hallo zeggen' en checken of alles nog goed ging, en dan vlogen we er weer vandoorâ€.

 

 

 

[Saymoar 2]

Leuk report!

 

Ben blij dat je toch nog een goede ervaring met truffels hebt gehad!

Veel mensen haken namelijk af als het de eerste keer tegenviel, wat ik ook wel kan snappen omdat het niet voor iedereen is.