Een sprookje. Eerste keer. Tampanensis 15gr, 2 personen.

[M100 0]

Eerste keer truffels; 15gr Tampanensis.

Het is een behoorlijk stuk tekst. Vier pagina's in Word.

Ik en R. hebben het al best een tijdje enorm gezellig met elkaar.

We voelen onszelf gewoon lekker bij elkaar en we doen beide lekker ons ding.

We werken beiden bij hetzelfde bedrijf als bijbaantje, en hier hebben we elkaar dan ook leren kennen.

Een aantal mensen die we kennen vonden truffels altijd helemaal geweldig en we waren beiden dan ook zeer benieuwd naar de ervaring die het zou brengen.

We hadden eerst een afspraak staan maar toen was het er niet van gekomen. R had laatst een drankje op en bedacht ineens we moeten het nou echt eens gaan doen! R. & drank is altijd plezier!

Nou, wij de afspraak gemaakt voor 2 weken erop. Flink wat research gedaan, en kwamen eigenlijk tot de conclusie dat we in level 2/3 wouden komen voor de eerste keer. Er wordt aangeraden te beginnen met 8gr een lichte variant. Wij dachten laten we het grijze gebied ingaan en laten we de middelste pakken. Vandaar Tampanensis.

R. kwam hier rond 6uur en we besloten nog even naar de supermarkt te gaan om wat lekkere dingen te halen zoals fruit, sapjes, en wijn voor erna. Ik was van tevoren nog even snel langs de shop gegaan om achteraf heerlijk na te genieten. Dit kwam ook als een soort tip naar boven bij andere reports die we hadden gelezen.

Van tevoren waren we allebei best zenuwachtig want we hadden geen idee wat we ervan konden verwachten. Je hebt er wel een idee bij, maar bij de dingen die ik tot nu toe heb geprobeerd vielen de verwachtingen in het niets in vergelijking met de ervaring zelf.

7 uur, het moment van de waarheid. We scheurden de vacuüm zakjes open en legden de truffels op een bord. Ik wil hierbij ook nog even magic-truffels.nl bedanken voor de snelle bezorging! Ik had ze vrijdags middernacht besteld en ze lagen vrijdags om 12 uur in mijn postvak. Zoals gezegd we legden de truffels op twee borden. We dachten laten we met 8/10 gram beginnen en als we bij willen nemen dan kunnen we altijd bij nemen.

Binnen een kwartier voelden we ons steeds waziger worden. Het viel niet echt te beschrijven maar we merkten dat we iets hadden gehad waarvan we niet wisten wat er ging gebeuren. We zaten beiden op de bank met een enorme grijns op ons gezicht. Uit het niets begonnen we ook ineens te lachen als een stel kindjes en hadden we schik om alles. R's knie begon ineens warm te worden en de rest was koud. We stelden ons dan ook voor dat de knie een energiecentrale was die het dorp van R voor een lange tijd van energie zou kunnen voorzien.

Een tijdje terug hadden we samen geblowed en R. werd daar behoorlijk creatief van en begon in een collegeboek te tekenen. Ik kwam op het idee dat boek te pakken en er R.s space boek van te maken met allerlei zonnen op de kaft bloemetjes etc. Toen we stoned waren vond ik haar een muffin en zij mij een pannenkoek. Dit kwam dan ook op de voorkant van de kaft te staan. Ik gaf dit als een soort van verrassing aan R. en zij nam het boek over en vond dat er toch sowieso wel een hondje bij moest. Met al haar creativiteit tekende ze 1 van de mooiste hondjes die er waren alleen we kwamen tot een probleem, hoe moet het hondje heten? Na een kwartier namen verzonnen te hebben, wat echt een hele opgave was, kwam R. tot Hups, maar we vonden wel dat er nog ie achter moest. Het werd dus Hupsie het hondje. Het boek was eigenlijk veels te klein voor onze creatieve gedachtes die door ons hoofd stroomden. We besloten dan ook verder te gaan op de muur. De muur is een enorme muurschildering geworden. Bovenaan staat dan ook M & R's levensverhaal met in het midden een wijze boom. In deze wijze boom hingen allemaal vrolijke dingen die R. heeft getekend. Een regenboog, een lolly, en een wolkje. Ook staat er een vogelhuisje in met een klein vogeltje en de tekst erbij ; koekoek.Tijdens het tekenen leek het net alsof de ruimte wazig grijs werd, alsof het gevuld was met rook. De televisie rook ook echt raar dus we hebben met zijn 2en een minuut aan de televisie lopen ruiken wat, nu ik het schrijf, echt geniaal is omdat we er echt aan zaten te snuffelen. Tijdens het tekenen begon de muur zich steeds verder te verplaatsen en we kregen het gevoel dat je naar voren begon te vallen. We besloten dan ook om even lekker rustig te gaan zitten.

Toen we aan het zitten waren begon ik op de bank te springen. R. deed met mij mee en het was echt abnormaal moeilijk om je evenwicht te behouden. Op een gegeven moment wouden we 1 zijn met de bank. Echt de bank zijn gewoon zodat allemaal leuke mensen op ons konden zitten. Na deze gedachte besloten we op bed te gaan liggen. Ik pakte mijn laptop erbij en begon rare plaatjes op te zoeken op internet. Iets met tekst. Vooral veel tekst dacht ik. Wij plaatjes bekijken met allerlei letters en hoeken en we wouden door de letters heen vliegen en ze knuffelen en kussen. R. zei op een gegeven moment dat ze echt hele oude handen had en het gevoel was alsof haar lichaam heel oud was en haar geest heel jong. Toen ik op mijn handen begon te letten deelde ik precies dezelfde gedachtes, ik zei toen stel je voor dat je nu ineens omkijkt en ineens een oude man naast je ziet liggen. Deze gedachtes stopten we snel weg en R zag de gordijnen dansen. Ik zat naar de deur te kijken en ook deze bewoog van links naar rechts op het ritme van de muziek. Toen we op bed lagen hadden we ook nog besloten om de resterende 10 gram samen op te eten, hier is 1 gram van over gebleven. Ze lag heerlijk tegen mij aan, wat echt een onbeschrijfelijk lekker gevoel was. Ook het knuffelen was een enorm warme ervaring. R. vond mijn gebreide trui heerlijk zacht en warm aanvoelen en zag allemaal patronen hierin.

Het was inmiddels al donker en het leek ons enorm vet om naar het bos te gaan. Bij de gedachte alleen al om naar buiten te gaan kregen we het enorm koud. Ik gaf R. een lekker warm vest en ze trok haar jas aan, en ik trok ook een vest en jas aan.

We waren nogsteeds binnen maar we hadden al kippenvel en tintelingen door ons lichaam van de kou, het leek echt wel -30 binnen. We hadden een geurkaars aanstaan en

die hadden we tussen onze voeten op de grond gezet. Met onze handen erboven hadden we net het idee alsof we bij een vuurkorf zaten en we onszelf echt zaten op te warmen.

Ondanks de kou besloten we toch om naar buiten te gaan omdat we die ervaring niet wouden missen! R. ging alvast de gang op en ik moest nog even naar het toilet. Op het toilet kregen alle tegels rare vormen, de wc begon weg te zakken en de tegels ademden.

R. had ook al meegemaakt dat de douchekop tegen haar begon te praten toen ze naar het toilet ging.

Toen ik van het toilet af kwam zei R. dat ik echt in de gang moest gaan staan.

De hele gang leek wel steeds dieper te worden en de muren aan de zijkanten begonnen helemaal te vervormen, het leek net een tunnel.

We gingen weer naar binnen want we dachten echt dat het te koud was. Na 10 minuten besloten we toch maar naar buiten te gaan want binnen werd het ook zo saai, en na de gang wisten we echt niet wat we konden verwachten buiten.

Toen we buiten waren hing er een tak boven ons hoofd. De knopjes van die tak begonnen helemaal te bewegen en we vonden hem echt ontzettend lief. We konden het dan ook niet over ons hard verkrijgen om een takje te breken en besloten de tak te aaien.

Eenmaal verder gelopen kwamen we aan in het bos. Het leek net drijfzand waar we overheen liepen en R. hield mij dan ook lekker vast. Het leek net alsof er zich steeds meer wortels door de grond begaven en we zeiden dan ook tegen elkaar dat het net lijkt alsof we in het verboden bos lopen uit een sprookje en we er daadwerkelijk midden in zitten. We hadden het idee alsof er overal kaboutertjes achter de bomen vandaan komen en we besloten tegen de grote wijze boom aan te gaan zitten. Toen we hier zaten zagen we de bomen bewegen en het leek net alsof er steeds meer bomen kwamen. Dit was echter een gedachte en we vonden het dan ook tekenend voor de mens dat de mens steeds meer wilt en het probleem hierbij is dat mensen niet genieten van de momenten die ze meemaken omdat ze steeds meer wilden. We zagen iets bewegen in de bomen en dachten dat dit een eekhoorntje was. We hadden echt het idee alsof die ieder moment tussen ons in kon gaan zitten en deze was dan glimmend bruin geweest met een wit kraagje en had al zijn wilde verhalen wel even tegen ons verteld.

Op een gegeven moment wouden we naar een andere wijze boom en de boom wees ons de weg. We hebben de boom nog bedankt voor zijn wijsheid omdat die zou oud was en al enorm veel had meegemaakt. Veel meer dan een mens kon bedenken.

We liepen op een gegeven moment het bos en uit zagen een rode auto.

We wouden die auto aanraken alleen we waren veels te bang dat iemand ons zou zien.

We besloten toch heel langzaam over de straat te lopen om de auto aan te raken en R. fluisterde kom kom heel voorzichtig heel voorzichtig, ze stak haar vinger uit en raakte de achterlamp aan en ik volgde haar. Plots kwam er een vrouw langs op de fiets en die keek echt heel chagrijnig. Ze had ook echt een bol hoofd. We zeiden ook tegen elkaar dat ze echt een vissenkop had, geen gewone vis maar een vis die 2km onder water leeft zon opblaasvis. Het leek ook echt net alsof ze haar lipjes zo had getuit. Na vreselijk hard gelachen te hebben en gedacht te hebben dat het misschien best lullig was liepen we verder.

We kwamen hier ineens in een heel nieuw gedeelte en zagen een grasveld. Tot onze verbazing stond hier echt een immense boom die het leven uitstraalde. We konden maar niet weg komen bij die boom het was net alsof die ons riep en verplichte om bij hem te blijven. Hij leek zo wijs en oud. Het was net alsof alles wat je wilde weten van het leven je het aan hem kon vragen. Opeens kwam er een man aan op een fiets en dit was een zwarte man. Ik zei heel zachtjes tegen R, R, kijk een bosneger. We hadden het niet meer van het lachen en hebben geloof ik wel 10 minuten in een deuk gelegen. We waren nog steeds bij de aantrekkingsboom en ik dacht dat er een klein deurtje onderin zat en dat het bosnegertje ons riep om binnen te komen. Ook hier hadden we de grootste schik om.

We besloten weer verder te lopen en kwamen een man met capuchon op tegen met een zwarte hond aan de lijn. Dit persoon was zoals je in sprookjes ook hebt diegene tussen het kwaad en het goed. Een soort van tussenpersoon die met het kwade in verbinding staat. R. zag op een gegeven moment de vogel van the lion king, hoe die heet weet ik echter niet meer haha.

We liepen weer verder en we wouden wel weer terug. Wij weer door de bosjes heen en daar stond een hek. Ik dacht dat we hier wel overheen konden dus ik klom eroverheen. R. kon er niet overheen en ik kon haar ook niet optillen dus het leek net alsof dus het een soort lijn was die ons uit elkaar hield en we onmogelijk bij elkaar konden komen. Valt een beetje te beschrijven alsof hallo ik ben het hek en verder mogen jullie niet en ik ben een bitch. Dit was best een raar gevoel dus ik besloot weer over het hek heen te klimmen omdat ik dacht oja zo was ik er ook overheen gekomen. Wij een klein stukje omgelopen en wij kwamen weer aan bij mijn appartementen complex. We zagen nog een groepje hangjongeren die voorbij ons liepen en we dachten echt dat als hun iets op de grond gooiden ze onze natuur kapot maakte. We besloten dan ook dat hun het virus in ons sprookje waren.

We gingen weer naar binnen en het werd mij ineens allemaal teveel. Leek net alsof alle gevoelens elkaar ineens helemaal tegen spraken en ik kon hier niet goed mee overweg. Ik begon dan ook te huilen. Dit was eigenlijk een heel lekker gevoel maar wel tegenstrijdig. R. troostte mij en dit hielp enorm. R. moest daarna ook huilen en ik vond dit enorm zielig want ik vond haar zo leuk, ze is ook geweldig, dus ik troostte haar en toen hebben we nog even lekker gepraat.

We hadden een setje van isaac stern opgezet en op een gegeven moment leek het alsof we allebei op het strand lagen in een strandstoel. We gingen zo op in de muziek dat het echt net leek alsof er allemaal salsa mannetjes met een wit gelaat om ons heen met de vingers zaten te knippen, en dat er daarbij nog 10 waren die met een rammelaar stonden. De zee was fel blauw, en het zand was spier wit.Dit gevoel was echt onbeschrijfelijk en hier hebben we dan ook denk ik wel een half uur lang van genoten.

Langzaam begon het weer uit te werken, ik zag nog wat vage patroontjes in het plafond en het leek ons wel fijn om een jointje te roken om de ervaring even rustig door ons hoofd te laten gaan.

We hadden deze van tevoren gedraaid want we wisten niet of we hiertoe in staat waren en nog wel zin in hadden. We hebben hier een flesje wijn bij gepakt, alles lekker rustig op zijn beloop laten gaan. Het leek steeds alsof je weer meer tot jezelf kwam, dit vonden we allebei ook wel erg prettig want we wouden ons ook wel weer onszelf voelen.

Het leek net alsof je jezelf begon te worden maar dat er iets gebeurde waardoor dat niet kon. Op een gegeven moment ook enorme mindfucks gekregen. Na ik weet niet meer hoelang voelden we ons wel weer onszelf en hadden we wel honger. We hadden afbakbroodjes in de oven gedaan en koffie gezet. Dit was echt het lekkerste om weer even bij te komen. We zijn daarna in bed gaan liggen, en hebben nog een hele tijd lopen kriebelen want daar is R. asociaal goed in.

De volgende ochtend, middag en avond hebben we alles nog eens doorgenomen en hebben we lekker van elkaars gezelschap genoten. De muurschildering leek wel een liefdesverklaring aan elkaar, wat enorm grappig was om te zien.

We vonden het allebei een hele vette ervaring en kwamen tot de conclusie dat het echt daadwerkelijk net een sprookje was. Tussendoor, tijdens de trip, werden we allebei wel soms enorm misselijk en leek het net alsof je hele neus vol zat met slijm.

Kortom;

We vonden het allebei een heftige ervaring met zijn ups en downs. De downs vanwege de tegenstrijdige gevoelens en we hadden soms echt het gevoel alsof je jezelf een spiegel voorhoudt. De downs waren wel minder maar niet negatief. We vonden het allebei zeker geweldig en voor herhaling vatbaar! Feit dat je je in een sprookje begeeft is gewoon niet te beschrijven. R; "Het is net alsof je op avontuur bent in een andere wereld die een andere manier van denken heeft." Deze opmerking vind ik nog wel het meest kenmerkend voor onze ervaring.

[joerie 0]

Fantastisch report kerel..

Heb met veel plezier alles doorgelezen.

Mooi dat je iemand heb die lekker met je mee doet. Mijn vrouwtje wilt er helemaal niks van weten

Gr joerie

[M100 0]

Haha thanks man! .

Ja dacht kan het niet maken na alle reports gelezen te hebben om er zelf geen report neer te zetten .

Haha kan er ook een thee trip van maken toch? Alhoewel ik niet denk dat dat bevorderlijk voor de relatie is haha.

[FLuffyTruffel 0]

Een heel mooi report Één van mijn favoriete trip reports om te lezen. Goed gedaan.

Was inderdaad net echt een sprookje en je hebt alles mooi uitgelegd De opmerking van R is een mooie!

Ze lag heerlijk tegen mij aan, wat echt een onbeschrijfelijk lekker gevoel was

Dat moet inderdaad mooi zijn geweest. Die aanraking en de liefde die je dan door je heen voelt

Met veel plezier gelezen

[bloomboom 0]

Aaah wat mooi!! Jullie hebben echt veel uit je trip kunnen halen zeg! cool dat je nog zoveel onthouden hebt.

Ik denk dat het heel belangrijk is met wie je een trip beleeft. Zoals jij over R praat is dat volgens mij een tripbuddymatch made in heaven XX

[The Adam Ra 2]

blowen na een truffel trip ? het moet niet gekker worden! dat is best wel respectloos t.o de truffel vind ik