Recommended Posts

Aantal personen: 8

Tijd: 18:15

Truffels: 20 gram atlantis

 

Dit is de zevende keer dat ik truffels heb gedaan en het blijft toch iedere keer een nieuw avontuur.

We hadden begin deze week afgesproken te gaan truffelen en dat is gebeurd, goed ook.

 

Na  echt een te bizarre trip waar ik nu met m'n hoofd gewoon niet bij kan heb ik net het volgende verhaaltje getikt zonder het zelf echt door te hebben:

 

Planeten

 

We hebben 2 planeten, de zon en de aarde.

De aarde noch zo klein, bevat deze immense hoeveelheid aan leven.

Op de aarde werken miljarden levensvormen aan het bouwen van steden, ze planten zich voort en willen koste wat het kost weten wat de zin is van het leven.

 

Dan is er de zon.

De zon, zo immens als de ster is, zo leeg en saai.

De zon heeft enkelt de warmte die het produceert uit zijn kern en geen enkele levensvorm om het mee te delen.

 

De 2 zijn zo verschillend van elkaar en hebben elkaar toch nodig. Alles op aarde sluit zich liever af van wat eromheen gebeurt, er gebeurt immers al meer dan genoeg op de kleine rots.

De zon is leeg en ziet de kleine rots met al het leven en al zijn gebeuren en wilt daar natuurlijk deel van uitmaken.

 

Dit verhaal mist de emotie en gedrevenheid die achter deze gedachte zitten. De trip in zijn algemeenheid is vaag, ondoorgrond en niet te plaatsen in dit universum waar alles in een waas wordt beleefd.

 

Hoe kan het ook anders als je iets probeert uit te leggen waar je moeilijk naar kan referreren.

Als alle herkenbare punten in objecten wegvallen en alles samenvloeit tot 1 ademend en levend geheel. Waar iedere kleur een sfeer, stemming en toon aangeeft. Dit is in het wazige universum waar wij sobere zielen in dwalen niet voor te stellen.

 

Sobere zielen kunnen niet buiten de saaie zon denken, ze willen er dolgraag bij kunnen met hun gedachtes maar weten dat als de zon dichter bij die kleine rots vol leven komen, zij dit kapot maken. Om dit mogelijk te maken is daar de doorgang. De doorgang naar het leven op de kleine planeet waar alles gebeurt en iedereen druk is met het beseffen van niets.

 

Heb behoorlijk gelachen maar ook even de tijd genomen om met m'n ogen dicht op het bed te liggen en gewoon de visuals te bewonderen.

Even later kwam een vriend van me naast me liggen en heb ik hem het verhaal van de 2 planeten (eigenlijk 1 planeet en een ster maar op dat moment gewoon 2 planeten) verteld en alles klopte gewoon. De energie en moeite die ik stak in het vertellen van dit verhaaltje vonden ik en m'n vriend op dat moment gewoon briljant.

 

Dit is echt een fractie van de trip maar wel het stuk dat me ontzettend goed is bijgebleven. Ik ben sowieso van het filosoferen en denk graag na over paradoxen etc. Maar daar zal ik jullie niet mee vermoeien.

 

Gegroet mede cosmonauten!

 

- A

Link naar bericht
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden