Bob

Administrators
  • Aantal bijdragen

    15
  • Geregistreerd

  • Laatst bezocht

Waarderingsactiviteit

  1. Like
    Bob gaf waardering aan JamesWap in 5meo-dmt: een Eeuwigheid in vijf minuten   
    4-11
    Ik wil hier absoluut beginnen met een waarschuwing dat 5meo-dmt echt heftig spul is. Als je dit wil proberen, wees dan heel voorzichtig met de dosering. Schaf een microgram weegschaal aan want het steekt nauw!
    Achteraf was ik beter met 6 mg begonnen (beginners zou ik 3á 4 aanraden)
    Anyway, uit mijn andere reports blijkt wel dat ik ervaring heb met hoge doseringen paddo's (wat ik wel gewoon stapsgewijs heb opgebouwd), en deze trip was aan mijn grens.
    Waarschijnlijk is het beste advies om elk nieuw entheogeen wat je gebruikt, met een lage dosis te beginnen.
    Goed, dan nu mijn report, waaruit toch ook wel zal blijken hoe heftig dit stofje is.
     
    Afgewogen: 2 keer 4 mg, 1 keer 15 mg.
    Uiteindelijk heb ik in totaal tussen de 15 en 19 mg gebruikt, ik schat iets van 17. 
     
    Ik had op internet 5meo-DMT aangeschaft en met m'n vrouw besproken dit zaterdagavond te proberen, gaandeweg was de interesse van m'n vrouw ook wel gewekt, en dus hadden we besloten om de beurt een trip te doen.
    Ik had het zo bedacht dat m'n vrouw kon beginnen met 4 mg, ik zou dan daarna 15 pakken, als m'n vrouw dan nog wilde zou ze tot max 4 mg bij kunnen pakken.
     
    23:00, het moment was daar, Schatje was toch wat huiverig, dus wijzigden we het plan: ik zou eerst 4 mg nemen en als dat goed zou gaan, zou Schatje ook 4 nemen. 
    Ik bedacht me dat ik dan mogelijk 19 mg in totaal zou nemen, dat vond ik wel een prima optie...
    Dus daar ging ik, we hadden nog even op YouTube gekeken hoe je een dmt-pijp bedient en een goed filmpje gevonden van adept psychonaut, die liet zien hoe je de DMT verdampt in plaats van verbrand, dat zou een stuk milder voor de keel zijn.
    Na wat foefelen lukte dit, en ik denk dat ik de 4 mg wel redelijk volledig binnen had.
    Ik voelde na een paar trekken de effecten opkomen, de pijp leek leeg dus ik ben op de bank gaan liggen in afwachting van wat komen ging. Het voelde lekker in m'n lichaam, ontspannen en in m'n hoofd en lichte headspace. Na een paar minuten merkte ik dat het niet meer ging worden, ik vond het zonde van de tijd om een kwartier te blijven liggen. Ff samen sigaretje gerookt en toen was het aan Schatje.
    Na een paar trekken ging Schatje achterover liggen en het was duidelijk dat ze in een trip ging. Na een kwartiertje was ze in staat om te praten, daarna heeft ze nog een half uurtje gelegen om na te spacen. Ze had een mooie emotionele trip gehad. 
    En toen was ik aan de beurt. Zeker omdat Schatje best goed had getript op 4 mg, besloot ik wel om rustig aan te doen met de 15 mg. Ik deed het wel allemaal in het pijpje en zou wel zien hoeveel ik zou gebruiken. Inmiddels toch al een uurtje verder en ik zat bijna terug op baseline.
    Ik besloot om een muziekje op de speaker aan te zetten, liquid bloom, shaman's eye.
    Eerste paar hits, ik voelde hem wat sterker opkomen en ging liggen. Gevoel iets intenser dan de eerste keer, een golvend gevoel in de ademhaling en een trilling in de visus.
    Ik tripte lichtjes, maar moest voor mn gevoel mijn best doen om te trippen.
    Na vijf minuten nog wat trekjes bijgenomen en toen voelde ik een stevig effect komen.
    De sensaties van net werden sterker. Weinig visuals maar het gevoel van af en toe van het lichaam los te komen, een soort zwevend gevoel, oh ja, zowel Schatje als ik hadden koude sensaties aan het begin van de trip.
    Mijn ademhaling voelde, ruimtelijk, het voelde alsof ik de ruimte ademde, de ruimte, de leegte, ik voelde de eenheid. Met momenten voelde ik alleen m'n handen, ik lag met m'n handen op m'n buik, vingers in elkaar, ze voelden reusachtig. Ik had visuals van rode lichtjes die langs m'n linkerkant voorbij kwamen. Het voelde goddelijk ik kreeg gedachten van de eeuwigheid, heel intens. "Knocking on heaven's door" zo omschreef ik het later aan m'n vrouw. 
    Met momenten kon ik lekker opgaan in de muziek. 
    Gedurende de trip had ik voor m'n gevoel steeds contact met de werkelijkheid.
    Op een gegeven moment had ik het idee dat ik al bijna een uur lag, ik luister shaman's eye alleen als ik trip en ik dacht dat ie bijna op zijn einde was. Aan het einde van mijn trip had ik een enorme focus op mijn ademhaling. Ik heb in aardse tijd een twintigtal minuten getript.
    Ook ik heb nog een poosje nagespaced en wat verteld. Vlak na de trip voelt je lichaam ontzettend lui en is het lekker om te blijven liggen en je een beetje laten bedienen door je sitter (deed ik ook bij m'n Schatje na haar trip).
    We besloten wat muziek op te zetten, een set van Joris Voorn in Sao Paulo.
    Toen ik weer een beetje geland was, checkte ik of de pijp leeg was, er bleek nog wat in te zitten. In overleg met Schatje besloot ik "het restje op te maken".
    De come up voelde hetzelfde als net, al viel het me op dat de visus iets sterker verstoord werd en ook de muziek even vervormde.
    Ik ging liggen en sloot mijn ogen, ik zag gigantisch veel dansende lichtjes, ook kreeg ik een flinke koude vlaag over me heen. Toen besefte ik dat dit een diepe trip zou worden.
    De lichtjes vervormden heel snel, soms in draaiende patronen die dan weer uit elkaar vielen in miljoenen lichtjes. Het ging zo hard. 
    Als ik dacht dat ik eerder af en toe loskwam van mijn lichaam, nu raakte ik echt het contact met mijn lichaam volledig kwijt, zo ook contact met deze realiteit.
    Ik was in de eeuwigheid, vlagen van angst, die ik nog wel kon rationaliseren "James, dit wilde je toch ervaren? Je weet dat het ook weer overgaat hè" zo zei ik tegen mezelf.
    Maar het ging zo hard en het was zo veel. Ik wilde terug contact met deze realiteit dus ik deed m'n ogen open. Ik zag de kamer in draaiende patronen en ik was bang dat ik straks deze realiteit uiteen zou zien spatten. Dus ogen maar weer dicht, terug in die rollercoaster van de eeuwigheid.
    Een gevoel van sterven.
    Tijdsbesef volledig weg. Op een gegeven moment hoorde ik reclame en ik besefte dat ik weer contact had met deze realiteit, wat was ik blij! Ogen open, hoewel de kamer er flink vervormd uitzag, leek het beeld in elk geval stabiel, gelukkig!
    Ik vroeg aan Schatje hoe lang ik nu lag te trippen. "5 minuten" zei ze. God oh goddekes, dan moet het grootste deel nog komen. Dan maar accepteren, terug liggen, ogen dicht, weer keihard gaan. Mijn brein trok het niet, ik kon dit niet verwerken, terug ogen open, rechtop gaan zitten. Schatje gevraagd of ze bij me wilde komen zitten. En maar beginnen praten. Ik tripte nog ballen, het voelde nu als de piek van een heroïsche dosis paddo's, maar dat voelde veilig, die sensatie ken ik.
    Al pratend ebte de trip langzaam weg.
     
    Ik ben ervan overtuigd dat God mij een splinter van diens bestaan heeft laten ervaren.
    God wat was dit heftig.
    We hebben de set van Joris Voorn nog uitgekeken, toen besloten we om te gaan slapen. Zowel Schatje als ik kregen nog cev's. Beelden die ik me nu niet meer herinner. Paddo-achtig in elk geval, goed te handelen.
     
    Ik heb geen spijt van deze trip, het was een mooie ervaring. Maar dit was voor het eerst dat ik blij was om weer terug in mijn simpele, overzichtelijke 3d realiteitje terug te zijn.
    De boodschap was duidelijk: there's only so much that a human mind can comprehend.
    Dit was aan mijn grens, voorlopig zoek ik die grens niet meer op. Dit was een duidelijke reality check dat ik nog geen ervaren psychonaut ben en voorlopig niet te ver de diepte in moet duiken.
    5meo-dmt, wat mij betreft met recht "The God molecule"
    Zeker geen speelgoed! (Dat zijn psychedelica natuurlijk nooit, maar voor dit middel gelden wat mij betreft alle voorzorgen dubbel.)
  2. Like
    Bob ontving waardering van Emms03a in Alles over microdoseren   
    Wat is microdoseren?
    Microdoseren is het in een kleine hoeveelheid innemen van een psychedelisch middel, zoals paddo’s, magic truffels of LSD. Door de lage dosering, doorgaans slecht 10% van een ”trip” dosering, ervaart de gebruiker geen hallucinaties of klassieke geestverruimende effecten zoals bij regulier gebruik van psychedelica. Bij microdoseren worden er echter wel positieve effecten waargenomen op een sub-perceptueel niveau, subtiele veranderingen zoals hieronder verder wordt beschreven.
    Waarom zou je microdoseren?
    Uit diverse onderzoeken blijkt dat microdosing veranderingen teweeg kunnen brengen op uiteenlopende vlakken. Onder andere Dr. James Fadiman, een Amerikaanse psycholoog, heeft sinds de jaren 60 veel onderzoek gedaan naar de werking van microdoseren. Veel van zijn bevindingen en conclusies op dit vlak zijn vandaag de dag canon in de microdosering wereld. Op zijn website microdosingpsychedelics.com zijn de resultaten van zijn inspanningen terug te vinden.
     Uit onderzoeken en proefondervindelijke ervaringen is gebleken dat bij microdoseren de volgende effecten kunnen worden waargenomen;
    Meer energie en waakzaamheid Verbeterde creativiteit en cognitieve vaardigheden Verbeterde concentratie en motivatie Verhoogd vermogen om nieuw materiaal te leren Positieve stemmingswisselingen Empathie bij interactie met anderen Beter uithoudingsvermogen en sportieve prestaties Waarmee microdoseren?
    Met de meeste psychedelische middelen kan gemicrodoseerd worden, echter zijn er maar weinig legaal verkrijgbaar in Nederland. Daarom adviseren we om magic truffels of paddo’s te gebruiken. Magic truffels, ookwel sclerotia, zijn compleet legaal en vers verkrijgbaar in smartshops binnen Nederland, voor magic mushrooms zijn zogenoemde growkits verkrijgbaar. 
    Magic truffels kunnen na het afwegen vers geconsumeerd worden, maar kunnen ook gedroogd worden zodat ze langer houdbaar blijven. Paddenstoelen kunnen het beste gedroogd en vermalen worden, aangezien de verdeling van werkzame stoffen tussen de stam en het hoedje uiteen lopen. Door deze te vermalen blijft een uniform poeder over waarvan de potentie gelijkmatig is verdeeld.
    Doseren
    Bij het microdoseren met standaard magic truffels of paddo’s is het belangrijk vooraf te bepalen hoe gevoelig je bent voor de werkzame stoffen. Bij een te lage dosering blijven alle heilzame effecten uit, bij een te hoge dosering gaat de gebruiker trippen en dat is niet de bedoeling. In onderstaande tabel staan richtlijnen wat betreft dosering opgesomd. 
    Middel Dosering Magic truffels - Microdosering verpakking 1 standaard dosering (1 gram) Verse magic truffels (Psilocybe Atlantis) 0,7 tot 1 gram Gedroogde magic truffels 0,3 tot 0,6 gram Gedroogde magische paddenstoelen 0,2 tot 0,5 gram
    Wanneer de dosering handmatig wordt verdeeld is het belangrijk met een lage dosis te beginnen, zo voorkom je dat je alsnog lichte hallucinaties ervaart. Dit testen van de gevoeligheid kan het beste op een vrije dag worden gedaan, zodat een eventuele te hoge dosering makkelijk op te vangen is. Belangrijk is ook om niet direct voor een hogere dosis te gaan, het kan soms enkele microdoseer-momenten duren voordat veranderingen worden waargenomen.
    Pro tip: Kant en klare magic truffels microdosering
    Omdat het zelf afwegen en verdelen van doseringen vrij omslachtig en foutgevoelig is zijn er kant en klare magic truffels microdosering verpakkingen verkrijgbaar. Deze microdoseringen bevatten een strip met daarin 6 dosissen van 1 gram verse magic truffels, waardoor er niets meer hoeft te worden afgewogen en meteen met doseren kan worden begonnen.
    Hoe beginnen met microdoseren?
    Bij microdosing wordt gebruik gemaakt van een zogenoemde driedaagse cyclus;
    Dag 1: Microdosing. Op deze dag wordt de microdosering ingenomen, bij voorkeur in de ochtend.  Dag 2: Overgangsdag. Deze dag is bedoeld om de subtiele na-effecten van de microdosering vast te stellen. Leg deze waarnemingen bij voorkeur vast in een logboek zodat veranderingen makkelijk inzichtelijk worden. Dag 3: Rustdag. Dit is de ”normale” dag, waarop ook geen microdosering wordt genomen. Deze dag is deels bedoeld om eventuele veranderingen vast te kunnen leggen, maar ook om te zorgen dat geen tolerantie wordt opgebouwd tegen de gebruikte psychoactieve stoffen. Dag 4: Begin weer zoals bij dag 1 met een microdosering en doorloop de cyclus opnieuw. Deze cyclus wordt 8 tot 10 weken doorlopen, daarna is het verstandig een maand pauze te nemen. Dit voorkomt gewenning en zo kunnen veranderingen worden vastgesteld. Dagelijks microdoseren wordt resoluut afgeraden, dit zorgt ervoor dat het lichaam tolerantie opbouwt tegen de werkzame stoffen en werkt daardoor contraproductief.
    Wanneer niet microdoseren?
    Microdoseren is helaas niet voor iedereen of op elk moment aan te raden, ga niet microdoseren in de volgende gevallen;
    Indien je jonger dan 18 jaar bent.  In combinatie met medicijnen, alcohol of andere drugs. Wanneer je zwanger bent of borstvoeding geeft. Wanneer je last of aanleg hebt voor psychoses, depressies of andere psychische aandoeningen. Twijfel je of je klaar bent om te gaan microdoseren? Vaak is twijfel al genoeg reden om het microdoseren uit te stellen tot een later moment. Voor meer advies kun je altijd een topic openen op dit forum.
    Meer informatie?
    Hieronder een lijst met interessant leesvoer over microdoseren.
    Volkskrant: Paddo’s bij het ontbijt – word je van microdoseren echt scherper, creatiever en gemotiveerder? Trouw: Nils Elzenga neemt kleine beetjes paddo's om de dag te kleuren: ‘Gebruik ik niet gewoon doping?’ How One Year of Microdosing Helped My Career, Relationships, and Happiness microdosingpsychedelics.com Video: Psychedelic Horizons Beyond Psychotherapy Workshop
  3. Like
    Bob gaf waardering aan kiytu in Spontaan een middagje tampaneren (philosopher's stone)   
    Hey lezer,
    Afgelopen zaterdag heb ik met twee vrienden getruffeld. Aanvankelijk was ik tripsitter en zou alleen vriend Joram gaan trippen. Na 2 uur ging hij naar eigen zeggen redelijk stabiel op de 10 gram ingenomen Atlantis truffels, hoewel hij behoorlijk van het een naar het ander zin in had. Ik ben even snel langs de smartshop gefietst om voor mij en Alain twee pakjes Tampanensis te halen. Ik heb voorheen maar één keer getruffeld op Mexicana, maar mijn interesse ligt hoog en ik heb al behoorlijk wat ervaringen gehoord en gelezen. Tampanensis, ook wel de Philosopher's stone genoemd, schijnt je enorm filosofisch te maken. Het leek mij een mooi tweede level van mijn truffelervaringen.
    16:00 Het verorberen
    Rond 4 uur 's middags zaten we dan met z'n drieën in de achtertuin van Joram aan de rivier. De setting was ultiem; de zon scheen, de vogels floten, er stond een zacht briesje en verder was het rustig. Ook de mindset was er klaar voor. Ik had wel een toets op de planning staan, maar daar maakte ik me niet veel zorgen meer om. Zo nu dan vaarde er een boot langs. Ik gaf Alain het zakje en voordat ik mijn zakje open had zat hij al te smullen van de nootjes. Hij trok er een vies gezicht bij, maar bleef stug dooreten. Toen ik zakje eindelijk open had, gooide ik wat truffels in mijn mond. Ik stond nou niet echt te watertanden, maar het smaakte wel oke, totdat de zurige nasmaak naar boven kwam. Een korte pauze deed wel wonderen want daarna kon ik de rest met gemak opeten.
    16:30 Een kort maar krachtig retourtje huis
    Ik ben pas 21, maar ik voelde me al een ware pensionado. Ieder van ons zat in een tuinstoeltje en we genoten van de zon. Ik keek voor me uit en zag aan de overkant van het water een fietser fietsen. Gek genoeg begon ik langzaamaan te gniffelen, wat zich uiteindelijk uitte in een schaterlach. Toen ik uitlegde dat het om een fietser was, lachten Joram en Alain mee. We begonnen te praten en ik voelde me nog steeds hetzelfde. Totdat ik me het ineens begon op te vallen hoe mijn stem telkens veranderd van zacht naar hard, van schor naar scherp. Alain liep via de omhooglopende tuin even terug naar het huis. Toen hij terugkwam zei hij dat hij zich al lichter voelt. Dat wekte mijn nieuwsgierigheid,  dus nam ik ook maar een pasje naar het huis. Ik voelde me niet bepaald lichter, maar dat had misschien te maken met dat ik de helling opliep. Wel viel het op hoeveel kale plekjes er in het gras waren. En hoe de boom van de buren dominant over de heg stook, alsof die wilde duidelijk maken wie de mooiste is. Ik besefte me dat ik ietwat gekke gedachten begon te krijgen over 'bomen die iets willen'. Ja, de truffels waren wel degelijk ingekickt. Ik liep het huis in om een glaasje water te halen, maar dat is er nooit van gekomen... Ik stond oog in oog met een deur die dicht klatste en een enorm kabaal maakte. M'n lichaamsharen stonden rechtovereind toen het plafond ook nog begon te kraken. Ik ben linea recta terug gelopen naar de waterkant waar mijn hart weer op een rustig tempo bonkte. 
    17:00 Windmolens
    Nu was het Joram's beurt om terug te lopen naar het huis. Ik en Alain tuurden naar de de rivier. Het water stroomde onze kant op, dit was geen visuele illusie. Alleen het viel op dat het water onze kant op stroomde. We praatten over het water; hoeveel kleurverschillen het heeft. Van groen naar diepblauwgroen. Het water stroomde inmiddels weer met de rivier mee. Ik keek naar de overkant en zag weer een fietser. Deze keer achter een rij bomen. Ik schat dat hij 200 meter verderop fietste. Toch kon ik zeer precies de fietser in het oog houden. Ik kon mijn focus en aandacht op hem houden en ik merkte dat ik het boeiend vond om hem te volgen. Ik zette het Efteling deuntje van de Indische waterlelies op, die stond toevallig op spotify. Er vaarde een groot containerschip langs. Met allemaal gekleurde containers. Ik ben wordt normaal niet zo nat van boten, maar ik vond het prachtig om te zien. Ik speculeerde met Alain waar de boot vandaan kwam en waar hij naar toe zou gaan, wat er in de containers zat. Ik kreeg een echt vakantiegevoel dankzij het Eftelingdeuntje. Het paste er perfect bij. Toen de boot voorbij was stopte de muziek en was er een intense stilte. Joram kwam eindelijk terug en plofte neer in de stoel. Ik sloot voor even mijn ogen. Vanuit de duisternis die ik gewend ben te zien als ik mijn ogen sluit kwamen bewegende patronen. Als ik me op die patronen focuste werden ze steeds duidelijker. Het waren draaiende windmolens. Rond die windmolens ontstond een rode gloed. Als ik me ogen weer open deed, zag ik niks bewegen of vervormen. En als ik mijn ogen dicht deed en even afwachtte, kwamen de windmolens weer tevoorschijn. Joram en Alain vonden het grappig dat ik over windmolens begon, want dat zagen zij absoluut niet. Ik begon de drang te voelen om het te delen dus ik legde in detail uit wat ik zag. Alleen zij konden het tenslotte niet zien. Dat bewijst maar weer hoe ook de waarneming tijdens een trip persoonlijk kan zijn. Er was al een uur voorbij en ik nam wat de overige 5 gram van de truffels.
    17:30 Het plafond maakt zijn excuses
    Ik vond het wel weer leuk om even terug naar het huis te gaan, om te zien wat voor avontuur ik er zou gaan beleven. Ik liep alleen het huis in en ging even zitten op de bank. Ik legde mijn hoofd op de hoofdleuning en staarde naar boven. Even sperde mijn ogen een centimeter verder open. Het plafond begon te dansen! Vierkantige patronen werden kleurrijk en er verschenen recht boven mij draaiende windmolens. Hoe langer ik naar het plafond staarde, hoe meer er gebeurde. Het leek net alsof het plafond een onemanshow deed alleen voor mij. Dat plafond dat me eerder heeft laten schrikken, vermaakte mij helemaal nu. Ik had er nog net geen bak met chips bij gezet, maar die sfeer was er absoluut wel. Het uiteinde van het plafond begon te golven als het water van de rivier. Ik keek even een andere kant op en alles was weer normaal. Ook het plafond was in mijn ooghoek weer het saaie, grijze vlak beton wat het altijd was. Als ik me weer op het plafond ging focussen, begon de dans weer van vooraf aan. Ik voelde een liefde voor het plafond. Ik aanvaarde zijn excuses.
    17:45 Etenstijd? Wat?
    Inmiddels bevond ik me op het boventerras bij een huisgenoot van Joram. Ze had het over kaarsen, eten en ik begreep er geen ene snars van. Of eigenlijk was ik veel te afgeleid door een parasol om te luisteren wat ze zei. Ze wist dat ik truffels op had, maar ze wist niet dat ik best hard aan het trippen was. Ik legde het haar uit, maar dat leek ze niet echt te begrijpen, ik zag er voor haar normaal uit. Ook begon me op te vallen hoe ze zich gedroeg. Niet negatief of positief, maar gewoon de manier van doen werd 10 keer uitvergroot. Toch was ik er heel oordeelloos over. Ik begon haar te zien als een onderdeel van en niet een individu. Ze was dat onderdeel van de mensheid. De mensheid die in een rush van allerlei onzinnige dingen zijn bestaan kent. In een eigen bubbel waar tijd bepalend is voor de hele activiteit. Tijd is onzichtbaar, maar het is de gedachte die alles reguleert wat de mens ook maar doet. Zo begon de meid in kwestie het te hebben over etenstijd. Terwijl ik absoluut nog geen behoefte had om te eten. Ook vond ik het begrip etenstijd erg lachwekkend. 'Ik eet wel wanneer ik zin heb', dacht ik bij mezelf. Het deed er even niet meer toe wat er morgen zou gaan gebeuren. Morgen bestaat ook alleen maar in de gedachte, net zoals gisteren.
    18:00 We zijn er bijna, maar toch niet helemaal
    Beneden weer op de bank keken we met z'n drieën Netflix, of beter gezegd, de wallpapers van Netflix series. Die waren al druk genoeg om ons te vermaken. Joram was al meer aan het nuchteren en maakte meer opmerkingen over de series zelf terwijl Alain en ik meer gefocust waren op de details van de wallpapers. De één had meer diepte dan de ander en dat maakte het allemaal spannend. Joram was onderhand al nuchter naar eigen zeggen en zijn minder vage gedrag bevestigde dat. Alain lag naast mij op de bank en trok iets meer in zichzelf. Ik vroeg hoe het ging met hem en hij reageerde dat hij het best wel onwerkelijk begon te vinden. Hij wilde dat het stopte en nam een tripblokker in (van die vitaminepilletjes). Ik heb nooit geloofd in tripblokkers, althans niet dat ze een trip kunnen beëindigen, het heet ook niet voor niets trip. Als je midden op de Route de Soleil staat onderweg naar Nederland ben je ook niet 123 terug. Wel kan je af en toe even je benen strekken bij een tankstation of gewoon leuke liedjes opzetten. Het vermoeit je. Maar het vermoeit je nog meer als je het bij de pakken neer gaat leggen. Als je naar die tomtom kijkt en ziet dat je nog 1400 kilometer moet rijden. Dan ben je een helse tocht aan het uitzitten. Ik probeerde Alain's mindset te veranderen maar hij bleef telkens met de controledwang uitkijken naar dat moment dat hij weer nuchter zou zijn. Uiteindelijk ging hij op bed liggen en peilde Joram zo nu en dan hoe het met hem ging. Daarna bestelden we pizza's.
    18:15 De muur naar de Wegisweg
    Ik lag onderuitgezakt op de bank nog te genieten van het plafond dat vredig golfte en diverse kleuren had. Ik focuste me daarna op de bakstenen muur. Ik had Joram eerder aanbevolen om die muur eens te gaan verven, maar ik was blij dat hij dat nog niet gedaan had. De stenen kwamen de voeg uit en begonnen allemaal te draaien. Het leek op die scene uit Harry Potter en de Steen der Wijzen waarbij Hagrid met zijn paraplu op een stenen muur tikt en er dan een poort verschijnt. Tot de poort is het in de visuals nooit gekomen. De stenen bleven maar draaien en dansen en het was absoluut fascinerend om te zien. Net zoals bij het plafond stopte het effect als ik me op iets anders focuste. Nu leek de tv van het tv-kastje te vallen. Joram stond er naast en vroeg op een toon alsof ik opgenomen moest worden: "sta ik nu in de TV?" Ik kon de realiteit nog wel onderscheiden van de illusie. En dat bracht mij naar de volgende fase, de filosofische fase.
    18:45 De steen der wijzen
    Alles wat ik zag en ik raar vond was natuurlijk een illusie. Tenminste, dat dacht ik. Misschien zou alles echt zo bewegen en is de illusie dat alles stil staat. Maar omdat je nooit anders gezien hebt, denk je dat de realiteit is. Conclusie; de realiteit is net zoals tijd een gedachte. De pizza's waren inmiddels bezorgd en Joram had er één aan mijn overhandigd. Ik had niet bepaald honger maar ik had wel heel veel zin om te eten en met name pizza! Dus ik liep met mijn pizza naar de tafel toe en legde hem op tafel. We begonnen alle drie een beetje individueel te leven. Alain lag nog steeds op bed, Jochem ging boven even socializen en ik stond op het punt om mijn pizza te eten. Maar voordat ik überhaupt de doos openmaakte duurde het minstens vijf minuten voordat ik echt zat. De stoel waar ik op zat veerde een beetje en dat was ineens veel interessanter dan de pizza. Ik veerde mee met de stoel en Alain ontwaakte uit zijn lig positie en moest lachen. Ik genoot van de stoel, oprecht en tegelijkertijd wist ik hoe debiel dat eruit zou hebben moeten gezien. Ik opende de doos en zat al te watertanden. Ik nam een hap en mijn liefde emoties verander abrupt naar een complete afschuw. Wat een ranzige pizza was dat. Veel te veel zout, er zat een liter vet op en het was gewoon geen pizza. Ik had alsnog een paar puntjes opgegeten en ben ondertussen ging ondertussen mijn telefoon openen. Ik keek de snapjes en appjes en alles bewoog weer lichtelijk. Ik merkte dat het me niet veel interesseerde en ineens kreeg ik een gevoel van dankbaarheid. Een gevoel dat ik hier ben met al die mensen om me heen. Ik bekeek mezelf in mijn selfie camera en zag er anders uit dan normaal. Ik voelde me niet bepaald knap maar ik was enorm tevreden wie ik was. Zo imperfect, maar goed genoeg. Net zoals de kamer waar ik in zat. Hoe langer ik in de kamer zat, hoe gezelliger het werd. Jochem kwam beneden en vroeg wat er nog miste in zijn kamer. Er miste niks, hij miste het gevoel dat het al prima was.
    19:15 De branding
    De trip werd langzamerhand minder intens en ik kon ook weer normale gesprekken voeren. Alain was weer opgekrabbeld en we keken samen naar Madagascar. De film was geweldig, de stoel waar ik inzat was fantastisch, ik at zelfs de pizza nog op. De hele avond kon niet meer stuk. Madagascar bleek na al die jaren nog steeds een superfilm te zijn, nog meer dan ooit tevoren. We begonnen weer melig te worden en het ene stemmetje na het andere stemmetje werd nagedaan. Alain was weer volledig ontdooit terwijl we als kleine kinderen nog heel geboeid voor de televisie zaten. Funfact: Madagascar heeft echt wat tripelementjes in de film zitten, leuk om te zien na een trip dus.
    Ik liep even met Jochem naar buiten toe en keek uit op het water. Ik was voldaan en had energie voor tien. Dat laatste bleek uiteindelijk later die avond wel mee te vallen...
    _______
    Mijn ervaring met psilocybe Tampanensis is goed verlopen. Ik zou je het willen aanraden om te proberen, maar zoals ik ook gezien heb is dit voor iedereen anders. Sta open en laat je mee gaan met de flow bladiebla. Het is een cliché maar het is wel de troef om je trip door te komen. Zie het als een ontdekkingstocht. Wat er gaat komen weet je niet, anders kan je het niet meer ontdekken. Verwacht geen grootse dingen, ga er gewoon lekker met een leeg hoofd in want je hoofd wordt toch wel genoeg gevuld tijdens de trip!
     
  4. Upvote
    Bob gaf waardering aan Demion in De Bende van Klaas V.   
    De Bende van Klaas V.
     
    Ze hebben vannacht een uur van mijn tijd gestolen. Zeker, dat krijg ik straks aan het eind van de zomer wel weer terug, maar wie weet of ik dan nog leef, hm? En toegegeven, vannacht rond het tijdstip van de eigenlijke besteling lag ik toch hevig geïntoxiceerd op mijn tweezitsbankje in dromenland te wezen, dus veel eraan gemist heb ik niet, maar dat alles doet niet ter zake: diefstal is diefstal. Ik weet niet zeker wie de dief was, maar een geniepigerd moet het geweest zijn. Daar ik, zoals dat een waar poëet betaamt, geen cent heb om mijn achterste mee te bekratsen, besloot die sneaky sluiperd dan maar datgeen van me te stelen wat mij het waardevolst van alles is: mijn door God of welkander hoger of verzonnen wezen dan ook gegeven tijd op deze Aardbol. Hoeveel dagen, uren, minuten en seconden het ook nog moge zijn, ware het nog tweeënveertig jaar of ware het nog zestien dagen, mijn tijd is mijn tijd! Al dan wel te niet geïntoxiceerd en vrolijk dartelend door dromenland, verschiet ik zomaar opeens van uur. Het zou toch schandalig moeten wezen. Of vindt u soms van niet?
     
    Hoe diep triest en welhaast om eens een stevig potje ouderwets te grienen het heden ten dage met de jeugd van tegenwoordig en de maatschappij in zijn algemeenheid wel gesteld is blijkt wel uit dit ene schokkende feit: dat men een arm en verward en reeds lang aan lager wal geraakt dichter en auteur van vreemde kronkels die in zijn armzalig wankelend krot van een Aards bestaan al alles is verloren wat men zoal maar verliezen kan, de liefde, overgewicht, familie en vrienden, zijn beurs met nog best veel geld er in, zijn geestelijke gezondheid en zelfs zijn wàlkman, dat ze zulk een onbenijdenswaardig en meelijwekkend voortstrompelend wezen dan ook nog van zijn tijd moeten beroven, het is abominabel, het is deplorabel en het zou niet motte magge. Aasgieren, dat zijn het. Tijdpikkers. Krapuul!
     
    Ze probeerden vannacht een uur van mijn tijd te stelen. Ik heb daarop de klok uit het raam gemieterd. Coole reactie, vond ik zelf, totdat even later bleek dat mijn zware antieke klok een nogal verpletterende indruk had achtergelaten op het broze schedeltje van de kat van de buren. Arm dier. Zijn tijd was gekomen. Ach ja, dacht ik. Tijd van leven. Had ik alle uren reeds verkwanseld aan laveloze dagdromerijen en zinloos literabel geleuter toch maar aan iets nuttigs besteed, dan had ik pas echt een saai leven gehad. En morgen, dan zou ik zomaar door een bus overreden kunnen worden. Pardoes: splet. Niet dat ik daar nu met stel en sprong op zit te wachten, maar ik bedoel maar: het kan. Dus waarom je druk maken? Precies. Nergens om. Laat het los, go with the flow en relax. De zomertijd is begonnen.
     

  5. Upvote
    Bob ontving waardering van Spira80 in Maandelijkse "beste trip report" verkiezing   
    Dat heeft inderdaad weer erg lang geduurd, excuses allemaal. Vanaf nu worden winnaars automagisch de 1e van de maand bekend gemaakt.
     
     
    Dat slaat inderdaad helemaal nergens op, sorry daarvoor. Ik zorg dat je vandaag nog een reactie krijgt op je bericht.
  6. Upvote
    Bob gaf waardering aan Gonzo in Maandelijkse "beste trip report" verkiezing   
    Iedere maand belonen we het beste of leukste trip report met 2 gratis pakjes truffels van magic-truffels.nl, dus gooi je haar los en begin met schrijven Het gaat niet om de stijl, maar om de inhoud, dus ook al ben je geen volleerd schrijver, ik en de rest van de gebruikers lezen graag over je belevenissen.
     
    Vermeld in je report in ieder geval:
    Wat je hebt gebruikt. Hoeveel je hebt gebruikt. De setting; in welke situatie (omgeving, medetrippers etc.) je hebt gebruikt. Eventuele eerdere ervaringen; heb je eerder gebruikt, en zo ja, welke middelen. Na een maand wordt de balans opgemaakt op basis van de beoordelingen, aantal views + overige statistieken en zal de winnaar bekend worden gemaakt in dit topic.

    Succes!