reknak

Hoi voyager! 

Fijn je nog is te horen man! Ookal was deze ervaring minder prettig voor je. 

Iedereen in de community zal je wel bevestigen dat ze het allermeeste en diepste inzichten verkregen hebben door de bad trips die ze hebben meegemaakt. 
Ze leren je weinig tot niets in het moment zelf dat je ze ervaart. Dan zijn ze zoals je ondervonden hebt uiterst onprettig en brengen je naar "dark twisted side of the rollercoaster."

Wees de komende weken er niet overanalytisch over. Geloof me de verwerking gebeurt heel onderbewust en nu en dan ga je "gedachtenschocken" hebben die je wakker schudden en die verband houden met je bad trip. Het is uiterst behulpzaam en een van de beste dingen die je ooit  gaan overkomen ookal lijkt dat voor jou nu misschien gewoon op losse praat of random happy talk. Maar het is echt zo zonder mijn bad trips had ik bepaalde diepliggende automatische gedachtenreacties nooit kunnen ontdekken in mijzelf en was nu waarscheinlijk nog steeds een angstig jongentje dat niet met anderen kon of durfde praten. En heel de tijd op permissie en waardering van anderen wachte. 

Er is een trip voor mij specifiek waar ik zodanig slecht ging dat ik mijzelf  blijvend lichamelijk verwond heb. This shit is no joke maar het heeft mij zoveel over mijzelf geleerd en heeft mij gedwongen om in bepaalde blindspots te durven duiken waarvan ik zelf niet eens bewust was dat ik ze had. ( ookal zou ik als je mij toen ontmoet hebben uiterst fier gezegt hebben dat ik mijzelf begreep )

Kijk ik ga heel erg direct en recht door zee zijn.
Ik herken in dit bericht veel van mijn eigen gedrag/gedachtes/angsten 1-2 jaar geleden. Voordat ik begin wil ik gewoon vermelden dat alles wat ik ga zeggen van een mindset komt die je echt van het diepste van mijn hart willt helpen. En dat de adviesen en inzichten zullen  afkomstig  zijn van een gast die veele gelijkloopende angsten ambities en gebruiksgedrag had.

Alvast bedankt voor het lezen en ik apprecieer je echt als community lid maar ga nu even met je praten net alsof ik met mijn eigen 15-18 jarige versie vanmijzelf zou praten zou ik hem vandag kunnen tegen komen.


Je hebt Social anxiety. 
Het is niets echt uitzonderlijk maar het schaad je heel heel erg in de lange termijn van je leven. 
Dit is trouwens niets unieks de meeste mensen met die je omgaat hebben dit op verschillende niveaus.

Dat moet je ervan bewust worden. Het feit dat je je ogen sluit om anderen te vergeten of moet waken dat andere mensen niet gaan komen en zeggen dat jullie raars aant doen zijn. 
"Op een gegeven moment open ik toch maar weer mijn ogen omdat ik bang ben dat mensen voorbij lopen en gaan vragen of alles wel goed met me gaat"
Dit om maar 1 letterlijk voorbeeld te noemen je vind het ook terug in gedachtengangen zoals dat je gewoon naar huis willt gaan omdat je je daar het "veiligst" voelt ( vrij van de sociale angst en angst voor bekritiseert te worden, vrij van de drang om anderen te hoeven "impressen" ) 
Ik neem aan dat je dezelefde gedachtes ook hebt als je nuchter bent in sociale situaties. Natuurlijk nooit op deze intense " in your face " manier als de truffels het veroorzaken. 
Als je denkt aan hoe je je voelt in de klas of in de wachtzaal van de doktor of in een nieuwe sociale groep zul je een heel licht niveau van deze angst terugvinden in je denken, doen en zijn.

Je gaat je er langzaam van bewusst worden dat je die dieper angst die nu naar boven is gekomen eigenlijk altijd al een beetje heb aangevoeld.
Het goeie is dat als je echt willt je de moeite kan doen om ze echt te ontraafelen door zelfbewuster te zijn ipv van de angst een heel leven lang te rationaliseren gewoon in je achterhoofd te stampen zoals het overgroot deel  mensen doen die nooit de kans hebben gekregen om zichzelf objectief te kunnen bezien via de psycadelische ervaring. 

Onthoudt aub Mind over Substance Ten allen tijde.

Ookal zijn dingen zoals LSD,psylo en marijuana echt prachtige en complexe substanties niets maar dan ook niets kan tegen de kracht complexiteit en diepgang van je eigen hersenen.
Dit is het ook het gene wat de media fout interpreteert als ze zeggen dat psychedelisch substanties paranoia kunnen veroorzaken. Ze hebben niet de eerlijkheid of het reflectievermogen dat zij zelf ongelooflijk bang en verwarrd zijn.

Je hoort het in iedereen. In de excuses die mensen maken, de drang die mensen hebben naar pijn en drama. Al dit is gewoon en diepere emotionele verslaving naar angstgevoelens. 

Geloof mij het is zooo fucked up... Als mensen geraken we verslaafd aan alles... inclusief emoties en denkpatronen. Ooit al is afgevraagt waarom sommige mensen partners hebben die ze als shit behandelen of die hun proberen te manipuleren of hun demigrend behandelen. Waarom lopen ze niet weg? WAAAROM!? 
Diep van binnen willen ze niet. Ze zijn verlsaafd aan die negatieve emotie. ze hebben liever het "comfort" van de gekende situatie en pijn dan hun identiteit ( hun excuses, hun zelfbeeld, hun gedacht over hoe de wereld in elkaar zit, Basicly ego/of Pain body) op te geven en iets radicaal nieuws te doen. 

"Pot is not making you paranoid ... pot is just showing you the deeper underlying fears that have arisen in your life" ---- Duncan Trussel 

Dit is voor mij ook de grootste waarde aan psycadelia. Ookal zijn de visuals letterlijk  een van de allermooiste zaken die je ooit in je leven gaat zien. Dat is niet de reden waarom ik het gebruik. 
Het besef van je eigen angsten en bullshit is ongelooflijk waardevol. Het geeft je tenminste een echte kans. Grijp ze aub.

Volgens mij zijn er maar twee echte manieren om emotionele verslaving überhaupt te beseffen. Oftwel trauma oftwel de objectieve diepere kijk in je eigen persoonlijkheid die je van psychadelia of diepere meditatie krijgt. Dat is het. Dat zijn je opties..

Mensen kunnen er blijven over discuteren maar ik zie maar heel weinig mensen überhaupt hun angst beseffen. Ze blijven gewoon doorgaan en beseffen nooit dat ze en leven leiden gebaseerd op emotionele reacties van angsten die grotendeels irreëel of zwaar overdreven zijn. 


Eens je je dat beseft hebt begint het echte werk. 

Je moet elk geloof, en elke gewoonte, elke emotionele reactie analyseren en je afvragen van waar deze waar deze afkomstig is. je zult er verstelt van zijn hoe vaak je op automatismen denkt of ageert. En dan moet je het actief veranderen. Actief de gewoontes vervangen. je dwingen positief of objectiever te denken. andere mensen hun gedrag kunnen verklaren en als je het niet kan proberen zo goed mogelijk te begrijpen. Elke dag. Het moet een totaal automatisme worden. 

Je moet actief tegen angst vechten. Doe elke dag iets dat waarvoor je schrik hebt. Al is het maar iets belachlijks als met een vreemde praten of opstraat een instrument spelen, iemand je mening zeggen , je stem verheffen in sociale situaties/kringen die je nog niet goed kent, 
Je kunt zelfvertrouwen en sociale skills opbouwen. net zoals een spier. Het gaat zelfs tamelijk rap maar je moet het blijven doen .

(er komt een moment waar je met onbekende vrouwen kunt koffiedaten na 10 minuten praten trust me its awesome      ) 

En het zal nooit aangenaam zijn. Maar het is het waard. De mogelijkheden dat je gaat zien omdat je geen sucsessbarrieres hebt. De kansen die je gaat grijpen. De mensen en conversaties die je gaat hebben. Het is zooooo ziek. Als ik terugdenk naar alles wat ik in de laaste 2 jaar beleefd en gedaan heb het is zooo ziek. En besef ook dat veele mensen hun droomen ( als ze die nog hebben ) nooit gaan bereiken omdat ze zichzelf in de wegstaan omdat ze diep van binnen niet geloven dat ze dat waard zijn. 



Sorry voor de Wall of text. Ligt gewoon heel persoonlijk en ik zie zoveel mensen die in die mindset gevangen zijn ( ook  gewone mensen die geen psychonauts zijn)  

Ik heb al sommige dingen van je opdit forum gelezen en ik zou het jammer vinden als iemand met jouw schrihftalent en manier van denken zichzelf in de weg zou staan en een leven in angst zou lijden. 


Wishing u the best of luck on your Journey! 



R.S 


PS: 

(dit beschrijft het ook tamelijk goed) 






 

Ik doe het eigenlijk nooit, maar volgens mij moet het met een flink kopje water wel lukken. Kan me niet voorstellen dat water snel verzadigd raakt aan de psychoactieve stoffen.

Hier een keer gecheckt, van 1 zakje verse truffels (± 15 gram) bleef 8 gram gedroogd over. Er zit wel vocht in truffels, maar een stuk minder dan in paddo's.

Nou, hier is dan mijn eerste tripreport.

Dus.

Muziekje voor tijdens het lezen: http://jozzl.nl
Op het moment van schrijven is dit 6 uur nadat ik de truffels genuttigd heb. Terwijl ik dit report schrijf moet ik trouwens nog steeds erg lachen om, nou ja, niks.
Ik zal maar eerst een korte intro geven van de setting, voorbereidingen, etc.

'Ik heb alles al meegemaakt jonge!'

Nah, de enigste ervaring die ik had met drugs was wiet, 1 jaar geleden:
Had eerst een paar trekjes genomen van een joint die ik aangeboden kreeg van een 'complete stranger', ik voelde niks.
Kwartiertje later weer een joint aangeboden gekregen van een andere onbekende pop.
Ik besloot om er één harde trek van te nemen, tot mijn longen pijn deden.
Terwijl ik uitblies voelde ik me heel zwaar worden, werdt duizelig, en werd enkele minuten later kotsmisselijk. Dat was mijn glorieuze eerste kennismaking met drugs. Yes...


'Voorbereiding.'

Zondag bestelde ik 3x15 gram Atlantis, omdat ik dan korting zou krijgen.
Ik had me van te voren flink ingelezen, en ook veel vragen gesteld.
Ik kan me niet eens herinneren of ik ze maandag of dinsdag kreeg, apart. Ik kreeg ze in iedergeval (voor mijn gevoel) te laat om het dezelfde dag nog te proberen.

Ik bleef informatie vergaren en heb ondertussen voor de rest van de truffels een droogbox gemaakt van een oude CPU-fan uit 2004, een schoenendoos, wat keukenpapier, een oude 12V oplader en, of course, duct tape. Zie foto's hieronder.




Ik heb de inhoud van twee zakjes wat kleiner gesneden, zodat het wat sneller droogt, en in de doos gedeponeerd. Ik ga ze vrijdag/zaterdag vermalen, dan zouden ze droog genoeg moeten zijn. Het andere zakje heb ik in de kelder gelegd.

'Inkopen!'

Ik ben naar de Albert Heijn gegaan en heb de volgende dingen aangeschaft:
- Kleine zak M&M's (Choco, maar natuurlijk)
- Fruit en Winegum mix van Autodrop, zo'n doosje.
- 1L Coolbest Strawberry Hill
- Bak aardbeien
- Bak druiven
- Twee appels, Braeburn
- Belleblaas

Verder had ik thuis nog Cup-a-Soup, een willekeurig boek, een 2x2 Rubix Cube en een rode laserpointer van 1mW van de kermis (echt een prutding, ga binnenkort nog een blue-laser module van 200mW halen, da's pas vet in het donker, VOORAL tijdens een trip. Bovendien, je kan ermee op glow-in-the-darkpapier schrijven
Voorbeeldfilmpje: 200mW Blue Violet Laser Deal Extreme (HD))

Temperatuurgevoelig etenswaar in de koelkast gedaan, de rest in mijn schooltas gemikt.


'Setting'

Ik werd om negen uur 's ochtends wakker, doorging het gewoonlijke ochtendritueel, (afgezien van ontbijten, een cracker genomen tegen de ergste trek) en pakte het zakje truffels uit de kelder.

Zakje open, 10 gram afwegen, rest in boterhamzakje, zo goed mogelijk vacuum gezogen, en weer terug in de kelder gedropt.
Toen heb ik water op het vuur gezet, pakje Cup-a-Soup gepakt (Tomaat-Crème), en de truffels fijngesneden. Totdat het kookte heb ik nog even gebrowsed en de rest in mijn tas gedaan.
Nadat het water kookte heb ik 250mL afgemeten en er de Cup-a-Soup door gedaan en even gewacht tot het afgekoeld was, en vervolgens de truffels erdoor gemengd.

Ik ben in mijn eentje naar een dichtbijzijnd bos gefietst met de 'soep' in een thermosbeker. Hij was niet volledig afsluitend, dus hield ik hem vast. Onderweg ben ik nog een hondenuitlater tegengekomen die de beker opmerkte: "Lekker, bakkie koffie!" waarop mijn reactie was: "Bijna goed, het is soep, maar ook heel lekker!" waarvan ik wel even moest gniffelen.
"Niemand weet, niemand weet..."

'De trip'

Het was tien uur precies, toen ik op een boomstam ging zitten, de soep nog één keer roerde, en opdronk, was overigens prima te doen was. Ik zette een album van Sphongle op die ik de vorige avond gedownload had en pakte een boek, om te tijd te doden.
Ongeveer 20 minuten later merkte ik dat ik moeilijkheden kreeg met lezen, alsof mijn ogen er te moe voor waren. Echter, nog vijf minuten later begonnen de letters op te lichten en te golven. Ik was opgelucht om twee redenen.
Er zat altijd nog een stukje argwaan of het überhaupt wel werkte, en ik was blij dat ik, ondanks dat ik me een beetje misselijk voelde, niet over hoefde te geven.

Ik legde het boek neer en keek naar de grond, wat ook begon te golven. Ik zette de muziek uit en zag dat de grond een beetje roder, voller uit begon te zien. Toen keek ik omhoog.

'Wat een gala aan'

Groen. Maar wat was het mooi en helder. Ik werd er helemaal opgetogen van om door de bladeren heen te kijken en de zon, oh wat was de zon felwit.


Schroef de brightness omhoog, voeg wat flares toe, insert HD-beeld, en je ziet ongeveer wat ik zag.

De misselijkheid verdween, maar ik kreeg wel dorst, dus pakte ik het fruitsap en de beker.
Het bleek dat de (oranje) beker een soort glow-in-the-dark beker was, of dat leek zo. De randjes waren zo fel oranje, en als ik door de beker heen keek, was alles prachtig fonkeloranje.
Ook al is dit vrij logisch, ik bleef me erover verbazen.
Toen ik me omdraaide om het pak te pakken kwam ik oog in oog te staan met een wandelaar.
Hij stond daar blijkbaar al een tijdje en vroeg of alles goed met mij ging, waarop ik met mijn droogste gezichtsuitdrukking "Ja" op antwoorde. Nadat de wandelaar bijna uit zicht was proestte ik het uit, omdat hij op van die wacky waving arms dingen leek (Google het maar).

Toen besloot ik rond te gaan lopen, alles was prachtig groen, de grond was bepakt met een dikke laag golvende bladeren, en ik voelde me heel euforisch. Ik merkte ook dat een shitload aan gedachten door mijn hoofd heen schoten, wat voor mijn gevoel een drievoudige snelheid had dan normaal.
Op de grond lag een blaadje met dauwdruppels erop, en ik kon daar wel een eeuwigheid naar staren, die prachtige, fonkelende, perfect ronde druppels.

Ik knipperde en zag in een flits een vaag rood patroon, wat me herinnerde aan het begrip closed-eye visuals. Ik deed vlug mijn ogen dicht en een scala aan kleuren, patronen, letters en tekens gingen aan mij voorbij.
Voordat ik kennis maakte met truffels, drukte ik wel eens met mijn vingers op mijn gesloten ogen, wat vergelijkbaar is met closed-eye visuals, maar veel minder sterk.
Ik dacht hier aan en deed dat weer, toen werden de patronen/kleuren pas echt wild, heel apart.
Ik kreeg trouwens moeite met stilstaan, ik bleef maar wiebelen.

Na twee uur, wat ongeveer de tijd is van je 'hoogtepunt', had ik wel genoeg van het bos, vooral omdat er heel veel wandelaars/hondenuitlaters langliepen.
Fietsen naar huis ging prima.

Ik verduisterde de kamer, pakte mijn resterende voedsel, een oude flitslamp van een oude camera, een maglite met zo'n oranje cone en ging in bed liggen.
Ik genoot van de kleuren, de cone zag er prachtig uit en het was mooi, alles was mooi.
De flitslamp was ook geinig. Ik heb namelijk een dekbed met een zwart-wit patroon, en als ik de flitslamp daarop richtte en flitste, kreeg ik het witte gedeelte eventjes gebrand op mijn netvlies, wat onmiddelijk veranderde naar paars, rood, groen, geel. Alles. Voor de volgende keer zorg ik dat ik (een) laserpionter(s) en glowsticks heb.
Tip: 100 Glowsticks voor 7,95, inclusief verzendkosten 12,94. Klik hier voor de link.

Ongeveer vijf uur nadat ik de truffels genuttigd had, ging ik browsen op mijn computer, ik vond het welletjes. Ik moest nog steeds erg lachen om grappige en niet-grappige plaatjes en filmpjes.

Damn, het is al weer half elf, maar ik heb terwijl ik dit report schreef ook een heleboel andere dingen gedaan. Ik hoop dat jullie het entertaining vonden om dit te lezen, PM mij even als er (grammaticale) fouten in zitten. Feedback wordt zeer gewaardeerd.

Cheers,

.reknaK