Voyager360

Wanneer: 18-12-2021 Wie: Ik, 30e trip, later bijgestaan door mijn vriendin Wat: 15 gram Atlantis [Fruits of Utopia] Waar: Thuis (woning) Iets meer dan een jaar na mijn laatste trip was het tijd om de psychedelische wereld om raad te vragen. Of in ieder geval te bezoeken. Snelle gewenning Ik nam de truffels in om 13:30, 4,5 uur na voor het laatst gegeten te hebben. Ik keek de film af die ik aan het kijken was, the Martian (2015), en al vrij snel voelde ik de truffels inslaan. Hoewel ik de film niet goed vond, met name vanwege platte karakters, kon

Wanneer: 15-08-2020 Wie: Ik, 29e trip Wat: 15 gram Tampanensis [Philosopher's Stone] Waar: Thuis (appartement) Zo'n twee en een half jaar na mijn laatste trip, nam ik eindelijk weer truffels in. Kleine recap van m'n leven sinds de vorige keer: inmiddels ben ik samen gaan wonen met mijn vriendin, heb mijn studie afgerond en een baan als leraar natuurkunde. Truffels hebben heel veel voor mij betekend, vooral in wat voor mij mijn 'golden age' was (2015-2016). Daarna heb ik nog altijd geprofiteerd van mijn eerdere trips, maar nauwelijks meer opnieuw psychedelische reizen gemaak

Mooi verhaal! Ook interessant om te lezen dat de dingen die je meemaakt en beschrijft zo onwijs herkenbaar zijn, terwijl je ook de ervaring van je vrienden beschrijft die dan weer heel anders is (en voor mij persoonlijk minder herkenbaar, al herken ik het wel bij anderen). Schrijf vooral meer. :)

Ik weet niet of het al te laat is, maar ik kan toch proberen te antwoorden. Het hangt denk ik sterk af van hoe de bad trip was en hoe je denkt dat het kwam dat je dit kreeg (waren er andere dingen naast de grote dosis?). Waren er specifieke elementen die het een bad trip maakte (bijv. bepaalde negatieve gedachtegang) of was het puur lichamelijk? Lag het (deels) aan de omgeving / setting? Ik heb beiden meegemaakt en denk achteraf gezien dat ik het niet echt had kunnen voorspellen dat het zou gebeuren. Uitsluiten kun je het natuurlijk nooit, bad trips zijn nou eenmaal het risico van he

Meesterlijk! Ik blijf bij wat ik jaren geleden al geschreven heb: een boek met jouw naam erop als auteur zou ik binnen een paar hartslagen kopen.

Ja, het is twee maanden geleden maar het voelt veel langer. Nu met de zomer en het mooie weer op komst krijg ik ook veel zin om weer een keer buiten de natuur in te gaan en daar te trippen.

Wanneer: 25-02-2018 Wie: Ik, 28e trip Wat: 15 gram Atlantis Waar: Thuis (studio studentenflat) Ik had zin om de magische wereld van de truffels weer te bezoeken, en na twee keer het een dag uitgesteld te hebben was het dan toch echt tijd. Achteraf blijkt dat dit precies een jaar na mijn laatste trip was. Inmiddels is er veel gebeurd in mijn leven, mijn bachelordiploma is gehaald, begonnen aan een master, verhuisd naar een eigen studio (nog steeds in een studentenflat), een nieuwe relatie. Ik was erg benieuwd hoe de truffels mij na al die tijd zouden verwelkomen. Tomb

Mooi verhaal. Zeker mooi geschreven, en ik begrijp dat je voor deze vorm gekozen hebt en daarvoor dus bepaalde details en gedachten hebt weggelaten. Het roept hierdoor een heel sterk beeld op, eentje waar ik mij heel erg in kon inleven. Ik vroeg mij alleen wel af wat je er nu zelf over denkt, hoe je je trip interpreteert? Hoe kijk je er op terug? Heb je antwoorden kunnen krijgen? Ik ben erg nieuwsgierig.

Waarschijnlijk niet het antwoord dat je zoekt, maar is er misschien niet een smartshop in de buurt open vandaag die truffels verkoopt?

Bedankt voor dit mooie compliment! Ik hoop dat je een mooie trip hebt of hebt gehad. Als je je ervaring wilt delen lees ik graag een tripreport

Erg fijn om weer tripreports te lezen van de enige echte Demion

Wie: Ik, 27e trip Wat: 30 gram Atlantis Waar: Thuis (kamer in studenthuis) Woord vooraf Voor het eerst sinds maanden zat ik weer echt lekker in mijn vel. Deze ontwikkeling was vrij recent, anderhalve week terug was dat nog anders, maar toch voelde het vrij stevig gegrond. Mijn laatste trip was tweeënhalve maand geleden, en eigenlijk kwakkelden al mijn trips sinds zomer vorig jaar nogal, telkens was er een element van schaamte en twijfel, schaamte voor en twijfel vooral aan mezelf. Deze twijfel leek ik nuchter dus eindelijk overwonnen te hebben, maar truffe

Dat is interessant, volgens mij herken ik het van een ervaring die ik had, maar dat is al wel een tijdje geleden dus ik weet het niet exact meer. Dit is hoe ik het destijds beschreef in het trip-report: Het ging allemaal zo snel dat ik dat groene sneeuwbeeld niet meer precies herinner, maar ik dacht inderdaad wel dat alles (vrij fel) groen werd in eerste instantie tot ik 'out' ging. Ik herinner absoluut een groene gloed of waas in ieder geval (ook of juist met ogen dicht). Wat voor mij een andere belangrijke telltale sign is is dat ik een naar gesuis in mijn oren krijg voorafgaande aan

Ik vond het juist wel leuk gevonden van dat mandarijnen gooien! Op het strand gooien mensen toch ook wel eens een balletje of iets dergelijks over, ook een sociale aangelegenheid. Mandarijnen zijn dan net dat beetje spannender en origineler. Ja gevoelens en gedachten komen en gaan, ik wordt er zelf een beetje gek van eerlijk gezegd soms hoe snel ze kunnen veranderen en omslaan maar ben blij dat ik niet de enige ben. Enige oplossing is volgens mij gewoon er in meegaan, overgave, maarja dat is wel lastig om in de praktijk te brengen vind ik. Qua trips weet ik niet of ik voorlopig iets ga doen,

Geniaal, opnieuw een prachtig report!! Bedankt voor het schrijven en delen