Eerste keer Philosopher's Stone 15 gram

[Voyager360 25]

Wie: Mijn broertje B die al een paar keer getript heeft en ik, voor mij de eerste keer truffels. Zelf verder geen ervaring met andere drugs behalve alcohol.

Wat: Allebei 15 gram Tampanensis

Waar: Kamer (studentenhuis)

 

0. Na een aantal uur niets gegeten te hebben rond 18 uur allebei een volledig zakje Tampanensis opgegeten. Goed gekauwd, het smaakte lang niet zo erg als ik had verwacht. Herkende de smaak wel van bepaalde noten die ik ooit een keer gehaald heb in de supermarkt. (en weggegooid had omdat ik het te smerig vond ) Na een aantal minuten begon ik hoofdpijn te krijgen en werd ik misselijk, B had nergens last van. Op aanraden van B wat water gedronken, toen duurde het niet lang meer voor ik besefte dat ik al wat invloed begon te ondervinden.

 

1. Ik zat in een stoel met een groot tv-scherm voor me, we hadden een visualizer opstaan van YouTube en wat chille elektronische ambient muziek. Dit was leuk, maar B besloot om melodische deep house op te zetten. B begon al behoorlijk te trippen, hij lag op bed en keek naar het plafond waar hij twee dansende mensen zag. Ik zag nog niks vreemds maar voelde me wel aangenaam, vergelijkbaar met als ik wat alcohol op heb. Dit ging even zo door en de muziek in combinatie met de visualizer begon intenser te worden, de muziek en visualizer werden één, het was zo mooi. Ongekende schoonheid! B zat helemaal in zijn eigen wereldje, hij had wel even genoeg van die mensen (die er voor mij niet waren) en wilde dat ze weggingen. Niet veel later was hij ergens anders beland in zijn gedachten en zag hij lichten op het plafond bewegen (ik had de lamp van de kamer inmiddels uitgedaan om beter van de visualizer te kunnen genieten)

 

2. Ik had een vreemd gevoel, alsof mijn lichaam iets nodig had, maar het was geen honger, dorst of slaap, dacht ik. Ik voelde mij eigenlijk wel content, tevredener dan tevreden, maar toch had ik het idee dat mijn lichaam om iets vroeg om echt compleet te zijn. De visualizer en muziek begon erg intens te worden, het was nagenoeg alles waar mijn wereld nog uit bestond. De schoonheid straalde op mijn innerlijk en ik ervoer een hele hoop gelukzalige gevoelens die tegelijkertijd een hoop gedachtes over het leven triggerde. Voelen en denken zijn onlosmakelijk verbonden, probeerde ik B uit te leggen toen hij me vroeg wat ik meemaakte. En omdat ik niet goed kon omschrijven wat ik voelde, dat was nou eenmaal zo persoonlijk dat je het gewoon zelf moest ervaren, had het weinig zin mijn gedachten uit te leggen. Die gedachten hoorde bij die gevoelens, dacht ik, zonder die gevoelens zijn die gedachten betekenisloos. De gevoelens en gedachtes waren zo overweldigend dat ik ze moeilijk kon ordenen, ik liet het als een waterval over mij heen komen, genoot intens van het moment maar vond het jammer dat ik er waarschijnlijk geen blijvende nieuwe inzichten aan over zou houden. (gelukkig is dit uiteindelijk wel gelukt!)

 

3. Ik had een korte broek, T-shirt en witte sokken aan. Die witte sokken vond ik zo ongelooflijk sexy, al voordat ik tripte ( ), ik ben redelijk bruin geworden door de zon en dat contrast met korte witte sokken vond ik al erg mooi. Dat was tijdens de trip niet anders, maar op een gegeven moment besefte ik dat die witte sokken de reden waren dat ik niet compleet gelukkig was, dat ik nog geen complete volmaaktheid bereikt had. Om dit op te lossen moest ik de sokken uit doen, maar dit wilde ik niet. Met aanmoediging van B heb ik dit toch gedaan, in eerste instantie schrok ik een beetje van mijn voeten, met die tenen, het was minder mooi dan die sokken. En door de truffels zag het er een beetje griezelig uit. Maar het voelde wel goed, het voelde alsof ik nu echt leefde, mijn zelf, ook al zag het er minder volmaakt uit dan mijn sokken. Ik deed mijn sokken niet opnieuw aan ondanks dat B bijna schreeuwde dat ik dit wel moest doen. Het niet doen wat mij gezegd werd voelde opnieuw goed.

 

4. Het was voor mij duidelijk dat B en ik een compleet andere trip hadden. Hij lag nog steeds op bed naar het plafond te turen en had veel behoefte om te praten, ik vooral om onafgeleid naar het scherm te blijven kijken en te blijven voelen en denken. Als ik probeerde uit te leggen wat ik meemaakte stoorde ik mijzelf aan het feit dat ik de gedachten niet snel genoeg kon verwerken om het om te zetten in gesproken taal. En aan mijn eigen stem en het niet uit mijn woorden komen. De verheven boodschap die mijn innerlijk meekreeg werd geperverteerd als ik het 'aards' probeerde uit te leggen. Het kwam ongefilterd mijn innerlijk binnen maar als ik het uit wil leggen wordt het vervormd, mismaakt. Taal is het kwaad, mijn stem, mijn woorden, de woorden die ik niet gebruik, alles zorgt ervoor dat de oorspronkelijk pure boodschap aangetast wordt, gecorrumpeerd.

 

5. B en ik zijn allebei meer dan een jaar uitwonend, daarvoor als familie natuurlijk heel veel samen gedaan. Maar de laatste tijd vooral onze eigen paden gegaan. Ons karakter verschilt ook nogal, ik ben meer introvert en hij meer extrovert. Een van de belangrijkste inzichten die ik deze trip kreeg was hoe ontzettend verschillend ieder mens is, iedereen heeft zijn/haar eigen dromen, ambities, doelen, problemen, obstakels, levenspad. Wij hadden allebei een compleet andere ervaring en ik realiseerde me dat alle inzichten en gedachtes die ik had eigenlijk alleen op mijzelf van toepassing zijn. Als ik probeerde te begrijpen wat B meemaakte in zijn trip had ik het vaak mis, ik gebruik veel projectie van mijzelf op anderen om anderen beter te begrijpen, maar na deze trip zag ik in dat dit heel erg vaak niet toepasbaar is. Iedereen is compleet anders, denkt compleet anders. Wij zijn allemaal mensen maar lopen eigenlijk langs elkaar heen, zullen elkaar nooit echt helemaal begrijpen. We hebben allemaal ons eigen leven te leiden, jij zelf bent in controle over hoe je dit doet. Wat door de maatschappij als belangrijk gezien wordt heeft niet noodzakelijk enige relevantie voor mij. Lang heb ik diep van binnen ergens die 'burgerdroom' na willen streven, goede cijfers -> goede baan, vrouw, kinderen, huisje, boompje, beestje. Maar dit is allemaal compleet betekenisloos, moet ik alleen nastreven als ik dit zelf écht wil. Kies voor jezelf, niemand anders die dit beter kan doen omdat niemand jijzelf zo goed begrijpt als jijzelf, niemand beter weet wat je wilt, wat je goed laat voelen. Het leven is zo kort, net als met een truffeltrip kan alles mooi zijn, maar sommige dingen zijn mooier en leuker dan andere, dus kies voor wat jij het leukste vindt, waar jij je het prettigst bij voelt. Lukt dit niet altijd dan geeft dit niet, het leven is net een trip, als je je even niet prettig voelt kan het goed zijn dat je je daarna wel weer heel goed voelt. En net als een trip zit er een einde aan, waarna het afgelopen is. Dus probeer het meeste van je trip, het leven, te maken, maar bovenal geniet er van, dat is toch het belangrijkste.

 

6. Ik bewoog mijn armen, handen en voeten heen en weer en bleef mij erover verwonderen. Het leek haast in slow-motion te gaan en ik zag een soort van 'motion blur', de bewegingen lieten een spoor achter. Mijn vingers waren het ene moment heel lang en dan weer heel kort. Ik heb mij hierover zeker een aantal minuten verbaasd. Op een gegeven moment zei B een aantal dingen en het verbaase mij dat ik hem kon begrijpen, want ik zat tien minuten of een aantal uur vooruit in de toekomst terwijl hij in het verleden zat. Dit wees ik ook aan, tijd had blijkbaar een plaatselijke ruimte ingenomen. 

 

7. B had zin om een film te kijken, het leek mij geen geweldig idee omdat dat best lang duurt maar we zetten het op. Wow. We waren nu waarschijnlijk op ons hoogtepunt in de trip, de titel-openingsscène kwam in als een bom. Ik zou zweren dat het een 3D-film was, maar we hadden geen brilletjes op en het was gewoon een 2D-film. Daarna ging de film verder als 2D-film, maar alles leek intenser en belangrijker (ik had de film al eens gezien). Na een tijdje toch maar afgezet, het was leuk, maar we waren allebei van mening dat alles leuk is tijdens een trip en sommige dingen zijn net iets leuker. Toen ik de film afzette merkten we allebei dat we over het hoogtepunt van de trip heen waren. Maar nog steeds onder invloed van de truffels.

 

8. We begonnen toch wel honger te krijgen, toen ik eenmaal begon met eten, bleef ik maar door eten. Chocola, zoute rijst snacks, we waren gelukkig goed voorbereid. B wilde graag melk, die in de koelkast in de gemeenschappelijke ruimte stond. We liepen daar heen en tot mijn verbazing waren mijn ganggenootjes daar een spelletje, 'Wie ben ik?', aan het spelen. Huh? Dit was voor mij heel vreemd, ten eerste had ik in eerste instantie het idee dat het ochtend was of heel laat in de avond. Buiten was het donker, ik had niet verwacht dat ze op dit tijdstip nog bezig zouden zijn. Het was 22 uur ofzo dus dit viel best mee, maar het tijdsbesef was gedurende de hele trip erg vreemd en soms compleet weg. Ik had echt het idee dat ik een kamer in een verlaten huis was binnen gewandeld, buiten storm (het stormde niet), en deze drie mensen hier voor mij die 'gewoon' een spelletje aan het doen waren terwijl ik allemaal vreemde dingen mee aan het maken was op mijn kamer. Het was voor mij compleet bizar, en ik zat dan ook voor me uit te staren terwijl ik het allemaal probeerde te bevatten. 'Huh?' exclameerde ik meedere keren, mijn ganggenoten nodigde me nog uit om mee te doen maar toen had ik het idee dat ze doorkregen dat ik niet helemaal nuchter was en probeerde B me weer terug te smokkelen naar mijn kamer. Ondanks dat het hoogtepunt van de trip al bereikt was, was het nog zeker niet afgelopen merkte ik dus wel.

 

9. Ik zag mezelf voor het eerst in de spiegel. Ik herkende mezelf haast niet meer, ik zag er compleet anders uit. Veel knapper, vond ik. Ik zag al wel wat er anders was: mijn pupillen waren erg groot geworden en dit vond ik mijzelf veel beter staan dan 'normaal' met iris er om heen. Bovendien had ik een soort Jack Nicholson Joker smile, die mij niet per se knapper maakte maar wel vrolijker. Die glimlach werd echt op mijn gezicht geforceerd door de truffels, dat gevoel had ik eerder op de avond al maar nu zag ik dat het ook echt zo was.

 

10. Ik had opeens veel energie, misschien van al dat eten en ik probeerde op allerlei mogelijke manieren te bewegen, in een soort spiraal-vorm en ik ging op de grond liggen en draaien. Uiteindelijk liep de trip ten einde en besloten we te gaan slapen. Ik had zelf weinig hallucinaties gehad, B meer. Voor B was de trip vrij heftig geweest, voor mij duurde het vrij lang nog voor ik echt 'heen' was, in het begin had ik telkens het idee dat hoewel ik me wel anders voelde en dingen anders ervaren, ik er zo uit zou kunnen breken. Alleen wilde ik dit niet omdat het zo leuk was. Waarschijnlijk kon het ook niet, maar ik had op dat moment het idee van wel.

 

11. Toen ik wakker werd begonnen de gedachten en ervaringen van de vorige avond op zijn plaats te vallen en kon ik alles in mijn geest beter ordenen. Nieuwe inzichten die ik verworven had kon ik nu echt gaan toepassen op mijn leven. De komende dagen zou ik nog meer van zulke inzichten krijgen en na een paar dagen heb ik de belangrijkste opgeschreven. Een aantal heb ik al beknopt in de tekst hier boven verwerkt met name bij punt 5. Eentje die ik pas echt de volgende dag ontcijferde was dat het enige wat telt het nu is. Het verleden ligt achter je en is niet meer te veranderen, het gaat erom wat je nu voelt, dit moment, het verleden doet er niet toe. Het grappige is dat dit in sterk contrast is met wat ik de avond vlak voor het innemen van de truffels dacht. Ik zat bijv. te denken dat ik niet zou willen dat mijn toekomstige vriendin veel romantische partners gehad heeft. Met de nieuwe inzichten maak ik mij daar niet druk meer om zolang onze gevoelens voor elkaar maar goed zijn.

 

Ik zou zeggen dat Philosopher's Stone zijn naam eer aan doet! Ik heb er een hoop mooie filosofische gedachten mee gehad en een erg aangename trip. Zeker voor de eerste keer vond ik dit erg mooi. Tegelijkertijd ben ik ook erg benieuwd naar sterkere truffels en zou ik ook graag echte / meer hallucinaties krijgen. Omdat het mij zo goed bevallen is had ik eigenlijk al wel weer zin om snel weer te gaan truffelen, al wacht ik er in ieder geval wel even mee vanwege de resistentie die je schijnbaar ontwikkeld tegen psilocybe en omdat ik ruim een week nodig heb gehad om alle inzichten uit mijn trip een plaats te geven. B heeft voorlopig wel even genoeg getruffeld, al had ook hij het naar zijn zin gehad.

 

Naast de nieuwe inzichten merk ik een leuk bij-effect: de verwondering die ik voelde tijdens de trip heb ik ook een paar keer 'nuchter' meegemaakt. Het leven is eigenlijk best raar en ik zie nu veel meer in hoe maakbaar / bespeelbaar het is. Ik voel mij opener, socialer en vriendelijker. Ergens vind ik het zeer jammer dat niet meer mensen truffels gebruiken of kennen, vooral binnen mijn eigen vriendengroep. Wat een prachtig product!