Sterren van Parallax

[Demion 24]

Sterren van Parallax

 

Later als ik groot ben wil ik intergalactisch pornoster worden. Dat ik bij vele volkeren en rassen verspreid over een immens planetologisch imperium van wel drie parsecs in doorsnee bekend zal staan als 'Demion de Broeierige'. Een parsec is een afstandsmaat uit de astronomie en is 3.261.631 lichtjaar ver, dus kun je nagaan hoevèèl volkeren en rassen. En alleen in smààkvolle films, welteverstaan. Jawel. Dus niet van die kleffe zielloze vleesbeukerij zoals dat in die oude Aardse klassiekers nog wel eens te zien was, neen! Ik zou een heer van mijn vak zijn, een koene ridder op het erotische witte doek der verlangen, met zijn lans stram vooruit galopperend door de sensuele tuin der lusten uwer lendenen, oh vrouwe...

 

Nou ja, zoiets, in elk geval. Iets met smaak. Een weloverwogen soft focus cameravoering, gedimd indirect diffuus licht, mysterieus hemels grijs omhoog kringelende Annapuraanse wierook, van Egyptisch zijde en Satirisch satijn bekleedde kussens belegd met pure rozenblaadjes, hedenochtend nog vers geplukt aan de oevers van de Oosterzee. Gelegen op een klein vroeg-Etruskisch schaaltje de eerste aardbeien uit de tuin, gedompeld in de eerste room van de koe. Druipend van smaak. Schuberts beroemde sonate 'Du sachte Herzen der Liebe und Freude' die zachtjes neerdrentelt uit smaakvol in de achtergrond weggewerkte high-end StereoSonic® luidsprekers. Een met het fijnste filligrijnzilver beëtste drankenkoeler staat beschaafd condenserend een fles Maron du Sud '98 te koelen, een van de drie laatste nog overgebleven exemplaren. Gerschtanowitzkristallen glazen natuurlijk, van honderd procent zuiver karaat, en op een zilver plaviertje daarnaast nog enige ronde toastjes met daarop smaakvol georiënteerd een dotje Burlofski-kaviaar, de beste ter wereld. Nou ja, van dèze wereld, haha! Dolletjes...

 

Hoog opgeleid zou ik zijn, met een intergalactisch gewaardeerde smaakvolle etiquette onderlegd, belezen en zeer intelligent alsook beroepsplichtig zowel als privé van een stram afgewerkte fysiek voorzien, altijd volgens de laatste smaakvolle mode gekleed en aan iedere arm het sprankelend gezelschap van een interplanetair lekker mokkel of twee zou ik uitgenodigd worden op imperiumwijde premières en openingen, gala's en ballen en andere feesten met gouverneurs, baronnen en Tessmachers, toneelvoorstellingen bezoeken met ambassadeurs en presidenten en lezingen geven aan selecte gezelschappen van interfeoderale planetabelen en voorzitters van handelsraden, overlegorganen en studiegroepen. Ik zou een weldoorlicht en stralend voorbeeld zijn voor ieder lid van elk van de ontelbare rassen en volkeren in heel ons verenigd planetarium, een glanzend en glimmend standbeeld en eerbetoon aan de grandioze kosmische evolutie van wat ooit, in een onnoembaar ver verleden op een klein blauw planeetje in een duffe uithoek van het universum begonnen was als dromer en mensheid.

 

Ja, dat lijkt me wel wat. Of piloot.