Mathilda's horror


Demion

Recommended Posts

Er zat een slak in het mais. Zijn naam was Jakob.

 

Jakob leidde een goed leven. Er was voedsel zo ver zijn ogen op hun steeltjes reiken konden en nòg veel verder, en in deze schemerwereld van onnatuurlijk dicht opeen staande stammen van maisplanten waagde zich geen natuurlijke vijand. Zich aldus onbekommerd volvretend groeide Jakob uit tot een slak van waarlijk epische proporties. Eerst nog maar enkele centimeters, maar al snel waren het er tien, toen twintig... Binnen een paar weken was Jakob al een halve meter lang, en het huisje op zijn rug, dat proportioneel met hem mee groeide, woog inmiddels zestien kilo. En Jakob vrat maar en hij vrat maar, en groeide vrolijk verder. Een steeds luider wordend 'tjomp-slobber' kon des avonds en nachts uit het maisveld worden waargenomen, als Jakob met zijn slappe natte slakke-kaken meer en meer maisplanten in z'n geheel naar binnen schrokte. Naarmate zijn lichaam groter werd groeiden zijn hersens natuurlijk ook, en hij kwam al snel op het lumineus idee om zich alleen nog maar in de duistere uren op zijn alomvattend vreetwerk te storten, zodat hij des ochtends zich schielijk in zijn kalkstenen bunker kon terugtrekken. Die legde hij, heel clever, elke morgen plat op zijn zijde, zodat hij nog minder opviel. Dat, plus het feit dat het hier een genetisch ernstig gemodificeerde maissoort betrof, die tot wel drie-en-een-halve meter hoog kon groeien, maakte dat het bijzonder lang duurde voordat Jakob door de buitenwereld werd opgemerkt.

 

Op een mooie zomeravond fietste Mathilda op haar omafiets langs de eindeloze maisvelden. Zeventien lentes jong was zij, en zo mooi en puur als een zijden lelie in een bad van honing. Zoals dat gaat met die jeugd van tegenwoordig was haar aandacht helaas geheel niet op haar omgeving maar op het schermpje van haar telefoon gericht, en samen met de draadloze oordopjes in haar lieflijke oorschelpjes zorgde dat ervoor dat zij zich geenszins bewust was van het feit dat slechts een paar meter van haar verwijderd zich een slak bevond van twaalf meter lang, drie meter breed en zevenduizend kilo zwaar. Zouden wij een blik als van hoog boven naar beneden werpen, dan zouden wij zien hoe Jakob in een paar maanden tijd het enorme maisveld van binnen naar buiten in steeds groter wordende concentrische cirkels had kaalgevreten, en nu was hij aanbeland bij de laatste paar rijen. Zijn enorme slobberkaken openden zich en zogen als het ware hele rijen planten tegelijk naar binnen, en opeens hadden zijn bolle ogen, nu zo groot als skippyballen, vrij zicht op de fietsende Mathilda.

'Wel, verrek', dacht Jakob. 'Wat is me dat voor een vreemd wezen?'

Hij slobberde langzaam naderbij en liet daarbij de grond trillen onder zijn immense gewicht.

 

Mathilda voelde iets trillen en keek op. Een twintigtal meters verderop werd de weg versperd door een gigantische slak, die met langzaam heen en weer deinende grote bolle ogen op haar neerkeek. Mathilda's mond zakte open. Haar telefoon gleed uit haar hand en kletterde op het wegdek. Haar ogen werden groot als schoteltjes. Ze vergat te gillen. Dit was... Nee.

 

Er weerklonk een luidruchtig 'tjomp-slobber' en weg was Mathilda. Levend en wel verdween zij met het hoofd vooruit in de dikke donkere slijmerige ingewanden van Jakob, alwaar zij in een mum van tijd door een giftige soep van zoutzuur en maisresten verteerd werd tot er niets meer van haar overschoot dan een zijdeachtig pulpje. Jakob trok een gezicht, rekte zijn enorme kaken van links naar rechts en met een grondige rochel spuugde hij Mathilda's omafiets weer uit.

'Wel, verrek' zo dacht hij verrukt, 'dat smaakt... haast naar honing!'

Hij draaide zich om en begon richting de ondergaande zon te slobberen, op zoek naar nieuwe maisvelden. En wie weet, misschien waren er nog wel meer van die vreemde kleine honingwezens... Mathilda's fiets bleef op het wegdek achter. Het omhoog gestoken voorwiel draaide nog een tijdje rond en bleef toen stilstaan.

 

:)

Link naar bericht
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden