Eerste solo en (semi)bad trip [Pajaritos 15g]


Recommended Posts

Hoi! En welkom bij mijn eerste post, en tevens trip report. Ik zal beginnen met een klein beetje achtergrond informatie.

Achtergrond

Inmiddels ben ik mijn dertigste levensjaar alweer voorbij, en dit voorjaar heb ik voor het eerst met vrienden truffels geprobeerd. Het was iets waar we het al jaren over hadden, maar het kwam er nooit van. Ik had wel ervaring met drugs, maar ik had nog nooit iets psychedelisch genomen. Wel heb ik altijd al een fascinatie gehad voor DMT. Dit is iets wat ik uiteindelijk graag wil proberen. Maar ik doe het erg rustig aan. Momenteel zijn we aan het experimenteren met truffels, en ik hoop ook een keer LSD te kunnen proberen! Persoonlijk doe ik dit vooral uit nieuwsgierigheid, en tevens als een zoektocht naar nieuwe inzichten en ervaringen.

Een paar maanden geleden hadden we zoals gezegd voor het eerst truffels geprobeerd, ik begon met 10g Pajaritos. En wat was het geweldig! Ik had door de hele trip enorm veel visuals. Ik voelde me erg goed, en was constant afgeleid door dingen aan de muur, afbeeldingen die allemaal "iets aan het doen waren". Mijn vrienden zaten ook lekker in hun trip, en we vonden het zo'n succes dat we dezelfde middag besloten om het nog vaker te gaan proberen. Onze tweede keer Pajaritos was wederom een fantastische ervaring. Dezelfde mooie visuals, en dit keer gesterkt door allerlei filosofische gedachten!

Bij onze derde trip (bij mij thuis) gingen we aan de Fantasia's. 12g dit keer. Dit was wederom leuk, alhoewel ze wel anders binnen kwamen dan de Pajaritos. Ik voelde me vooral erg traag, en de tijd leek voorbij te kruipen, bijna een stroperig gevoel had het. In de tweede helft van de trip zaten we wat video's op YouTube te kijken, en een paar afleveringen van Adventure Time. Ik realiseerde me ineens dat ik mijzelf heel erg terugzag in een van de personages, de Snow Golem. Vandaar mijn username! Ik ervoer zelf best wat diepe gedachtes en gevoelens, maar mijn vrienden bleken op een andere "golflengte" te trippen. Althans dit dacht ik te merken. Al vrij gauw zeiden ze dat ze er vandoor gingen, en ik bleef thuis achter met een beetje een "onafgemaakt" gevoel wat de trip betreft.

Dit gevoel bleef ik de weken erna houden als ik aan deze trip terug dacht. Het voelde haast als een stuk stof dat rafelig is op het einde, en het zat me niet helemaal lekker. Na wat nadenken besloot ik om een keer solo te trippen. Ik had wat fantastische nieuwe muziek gevonden, en het leek me een goed plan om hier eens in alle rust naar te luisteren tijdens een trip. Hopelijk kon ik ook op wat nieuwe inzichten komen! Omdat de Pajaritos zo goed bevielen de eerste keren, had ik hier van 15g besteld. 

De trip, het begin

In verband met het verplicht opnemen van vakantie dagen, had ik een paar dagen vrij van m'n werk. De Pajaritos lagen inmiddels in de koelkast! Op de betreffende ochtend werd ik bijtijds wakker, en het leek me wel een goede dag om te gaan trippen. De agenda leeg, geen verplichtingen, de dag erna ook nog vrij. Ik nam een licht ontbijt, en ben toen nog even in bed gaan liggen. Rond 11u er weer uit, alleen ik voelde me daarna niet helemaal geweldig. Niet slecht, maar ook niet fantastisch. Het leek me echter geen belemmering voor de trip. De truffels zijn al in huis, dus laten we het nou maar doen ook. Ik had een truffel-thee gebrouwen, met de volledige 15g Pajaritos. Het was prima weg te krijgen! Om half 1 had ik alles achter de kiezen. Nu was het languit op de bank, en afwachten maar!

Ik had wat muziek aan staan, en begon na een minuut of 20 langzaam wat patronen te zien hier en daar. Hoewel er in m'n woonkamer vrij weinig kleur is, waren de verschillende lichtinvallen wel weer erg bijzonder. Ik had een van m'n favoriete nummers opstaan en bedacht me wat voor fantastische muziek het eigenlijk was, en hoe jammer het was dat niemand anders het kon horen! Langzaam aan begonnen de visuele effecten wat intenser te worden. Na ongeveer een half uurtje merk ik dat ik helemaal niet lekker lig op de bank, en dat m'n lichaam heel gespannen is. Terwijl de effecten steeds sterker worden, slaat ineens m'n stemming om. 😵

Ineens vraag ik mezelf af waar ik in godsnaam mee bezig ben, waarom doe ik dit alleen? Ik probeer mezelf te overtuigen dat het allemaal niet zo erg is. Het is niks nieuws, en de andere werkelijkheid waar ik in de vorige trips in was geraakt, was toch alle keren heel fijn en goed? Ik blijf echter hangen in het gevoel dat ik een fout heb gemaakt, en de truffel thee voelt heel zwaar in m'n buik. Ik kijk steeds op de klok hoeveel tijd er sinds de inname verstreken is. Hoe lang duurt het nog voor dat het hoogtepunt komt? Dit is echt helemaal niks, hoeveel minuten zijn we nu verder? Uiteindelijk besluit ik me om de klok weg te leggen zodat ik die niet meer kan zien. Ik probeer mezelf rustig te houden en zet wat andere muziek op in de hoop op verbetering. Ik heb immers een geweldige truffel-playlist klaarstaan! Shpongle! Dat móet wel leuk zijn nu, toch?

Helaas helpt niks van dit alles. Hoewel de effecten visueel niet eens zo intens lijken, voel ik me zeer ongemakkelijk. Ik wil er gewoon uit! Ik loop m'n opties na en bedenk me dat ik er eigenlijk maar één heb, en dat is de trip uitzitten. Waar ben ik mee bezig denk ik, waren m'n trip vrienden maar hier voor een reality-check! Ik overweeg om een andere vriend te bellen. Bram (zoals ik hem hier even noem) is iemand op wie ik altijd kan rekenen. Hij weet dat ik af en toe trip en vind dat geen enkel probleem. Ik denk dat als ik hem even spreek dat het wel helpt. Hij is alleen zo'n goede vriend, dat ik weet dat hij met een half uur meteen op de stoep staat, als ik zeg dat ik slecht ga. Ik wil zijn dag ook niet verpesten! Ik besluit om dit als laatste optie te houden, voor het geval ik het echt niet meer trek.

Shit! M'n eerste bad trip, en dan ben ik ook nog alleen! Ik kom maar niet van het akelige gevoel af. Waarom voel ik me eigenlijk zo slecht? Het ging de vorige keren toch net zo, en toen was het wel leuk? Ik kan me geen reden bedenken, maar het maakt niks uit. Ik weet mezelf rustig te houden, maar dit kost wel echt ál m'n wilskracht. Ik merk dat ik hevig zweet, en trek m'n trui en tshirt uit. Ik besluit om even op bed te gaan liggen. Mijn slaapkamer is altijd donker, en misschien helpt dat wat. Op bed lig ik nog steeds zwaar oncomfortabel en heftig te zweten. Ik probeer logisch na te denken wat deze gevoelens teweegbrengt, maar ik kom er niet uit. Kijkend op de klok is het nog geen eens een uur sinds ik de truffels genomen heb, hoe lang gaat dit nog door! Ik zet wat ontspannen muziek aan, en lig met mijn ogen dicht. Door hevige CEV's kom ik nog steeds niet tot rust.

Ik probeer mezelf weer te overtuigen dat ik veilig en oké ben, ik lig immers in mijn eigen bed! Na een tijdje op bed voel ik me nog steeds waardeloos, en ik ga weer op de bank liggen voor de TV. Ik zet een aflevering van Adventure Time aan, daar wordt ik altijd wel vrolijk van. Het helpt wel enigszins, ik kan in ieder geval af en toe nog lachen! Halverwege de aflevering zet ik hem af, en probeer ik mijn truffel playlist weer. Ik lig weer met mijn ogen dicht na te denken over wat ik mezelf in godsnaam weer aan doe, en vraag me af hoe lang dit alles nog duurt. Nooit meer solo, is wat er door m'n hoofd gaat! 😰

De bad trip voorbij

Om ongeveer twee uur, anderhalf uur na inname, verdwijnen de slechte gevoelens. Het gaat bijna net zo snel als dat ze opkwamen. Iets in me verteld me dat ik het slechte gedeelte gehad heb, en het  voelt alsof ik een hoofdstuk in de trip afsluit. Ik sta een beetje perplex van hoe snel het slechte gevoel weg is. Ik voel me nu wel oké, en ik ben stiekem een beetje trots op mezelf dat ik het heb doorstaan! Ik kijk nog even wat psychedelische video's met muziek op de TV, en besluit dan weer op bed te gaan. Ik had eerder die week een fantastisch album van Liquid Bloom gevonden, Shaman's Eye (hieronder gelinkt op youtube, mocht je nieuwsgierig zijn). Deze muziek was een van de redenen dat ik graag een keer solo wou trippen.

Ik ga in bed onder de dekens liggen met het album Shaman's Eye op m'n koptelefoon. Mijn god, mijn god wat een muziek! Het is lekker warm en ik merk dat ik me eigenlijk helemaal goed voel, erg goed zelfs! Het voelt alsof ik ingewikkeld in dekens door deze Sjamanistische realiteit zweef. De rustgevende stemmen geven mij het gevoel alsof ze over me waken, en ik laat m'n gedachten lekker op de loop. Ik denk terug aan het slechte begin van mijn trip, dit voelt inmiddels al heel lang geleden! Met wat mental gymnastics weet ik voor mijn gevoel het "rafelige" eind van de laatste trip, ineen te weven met het rafelige begin van deze trip! Vraag me niet hoe, maar ook nu nog voel ik me over de derde trip een stuk beter. 🤩

Heerlijk warm, content en "zwevend" door het universum, realiseer ik me hoe normaal gesproken mijn gedachten zich "recht" en volgens een soort raster bewegen. Alleen nu hebben mijn gedachten totale vrijheid! Ik moet denken aan een bericht van mijn moeder die eerder vroeg of ik die week langs zou komen. Ik had dit afgeslagen, maar ik kon deze uitnodiging ineens door háár ogen zien, hoe graag ze het wou. Ik besluit ook onmiddelijk om later alsnog bij haar langs te gaan. Ik realiseer me hoe ongelofelijk dankbaar ik ben voor de vriendschap van Bram, en wat een rots in de branding hij voor me is!

Ik trip nog lekker hard, en in de trip kijk ik zonder emoties naar mijn leven. Ik ben in mijn volwassen leven nog nooit echt gelukkig geweest. Deels misschien vanwege mijn eigen aanleg, maar meer door externe invloeden. Nog altijd "zwevend" met de Sjamanen zie ik met mijn ogen dicht een visualisatie van het gevoel van "geluk" zoals ik dat zou willen hebben. Het is een soort van warme oranje gloed, ver boven me. Het ligt bovenop een steile klif waar ik niet bij kan. Onderaan de klif zie ik een ronde, blauwe vorm (later blijkt dit m'n plafond lamp te zijn die uit stond 😝). De blauwe vorm is een verwezenlijking van "inner peace", of innerlijke vrede.

Ik realiseer me volledig zonder emotie, dat het gevoel van geluk voor mij op dit moment niet binnen bereik is. Ik moet eerst opzoek naar innerlijke vrede! Het was zo'n ongelofelijk krachtige openbaring, dat ik er nu, een dag na de trip, nog steeds van onder de indruk ben! Inmiddels is het 4 uur, en ik blijk al twee uur lang in bed te liggen. Ik vind het lang genoeg geweest, en besluit even gauw te douchen, want ik merk wederom dat ik tijdens het slechte gedeelte enorm gezweet heb. Na een lekkere warme douche ga ik nog even op de bank muziek luisteren, genietend van de laatste visualisaties die ik nog heb, aan het eind van deze bewogen trip. 

Na de trip

De rest van de avond ben ik alleen thuis. Ik maak normaal avond eten en ik voel mezelf prima. Waar ik eerder erg vermoeid was na de trips, heb ik nu nergens last van. Ik ben diep onder de indruk van de gevoelens die ik heb ervaren. Ik vraag me nu vooral af hoe ik deze gevoelens kan gaan vertalen naar de realiteit. Hoewel de trip uitermate vervelend begon, was het tweede deel het eigenlijk meer dan waard. Wauw, wat een krachtige gevoelens! En wat knap van mezelf dat ik de bad trip heb weten doorstaan! Realisaties zoals deze zijn eigenlijk precies wat ik hoopte te vinden in de "truffel werkelijkheid".

Het wordt me alleen niet duidelijk wat de bad trip heeft doen veroorzaken. Ik kan me alleen bedenken dat ik er dit keer niet 100% achter stond om te gaan trippen. Dit is wel iets wat ik voor de volgende keer mee neem. De komende keren zal ik toch eerst weer met m'n vrienden gaan trippen. Als ik me er uiteindelijk écht klaar voor voel, probeer ik het misschien wel weer alleen.

Hiermee sluit ik mijn trip report af! Ik hoop dat het interessant en wellicht leerzaam is. Het was zo'n krachtige ervaring dat ik het graag wou delen. Bedankt voor het lezen!

SG

 

 

(En de muziek van Liquid Bloom, voor de geintereseerde);

 

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 6 months later...

Wauw, dit las echt super goed weg!

Ik herken een groot deel van je verhaal wel, tijdens sommige solo trips heb ik vaker het gevoel dat het even niet lekker gaat maar daarna komt er toch altijd een positieve trip uit. Ik heb vaak dat ik aan het begin van de trip last heb van nare gedachtes. Een beetje zoals dat je eerst je groente moet opeten voordat je een toetje mag :)

Link naar bericht
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden