Foebele

[Demion 24]

Soms, heel soms, is de wereld echt geweldig. Ik zit te kijken en vooral te luisteren naar de Olympische Winterspelen. Het is ijshockey, de dames van Finland tegen de dames van Amerika. Een van de dames neemt een schot op doel, mist, en de commentator zegt: 'ja, zèg, je moet ook geen punten gaan wèggooien...!'

Ik hoor dat en ik denk: punten weggooien? Nee, dat lijkt me inderdaad niet heel handig. Stel je voor zeg. Je bent, ik noem maar wat, Ajax, of zo, en je speelt tegen AS Roma of Manchester City of weet ik wie dan ook, het is de finale, het stadium kolkt, de negentig minuten zijn om, het staat 1 – 1, en dan krijgt Kruitberg de bal...

 

Nu moet u weten: Kruitberg heeft geen goed seizoen gehad. Neen. Eerst ging z'n vader dood. Toen werd zijn hond overreden. En gister nog, zo weten wij uit betrouwbare bron, was er dat feestje. Waar al of niet allerlei middelen aanwezig waren. Wij weten het niet. Wij zullen het misschien nooit weten. Maar nu heeft hij de bal.

 

Hij draait zich om, richting doel. De bal is aan zijn enkel. Het gebrul neemt toe. Neemt haast orgastische vormen aan. Een zestigduizendkoppig wezen mengt zich in de strijd. Kruitberg beweegt. Zet èèn verdediger opzij. Dan nog een. Het gebrul zwelt aan. Kruitberg nadert. Haalt uit. En scoort.

 

En dat Ajax dan zegt: 'ja, hè, weet je wat, scheids? Wij gooien dit punt gewoon weg. Wat? Ja, man. Weg ermee. Weg met die shit. Wat is nou een wedstrijd, hm? Wat is dit nou, uiteindelijk, helemaal, allemaal, hm? Weg met die shit, man... Dat er verdorie maar geen Derde Wereldoorlog uitbreekt...'

 

F**king foebele...

 

:)