Eerste trip, 15 gram Atlantis


Recommended Posts

Kort over mezelf:

Mijn naam is Bart (niet echt), ben niet zo lang 18 jaar en heb in m'n leven al het één en ander gebruikt: zo nu en dan geblowd, een paar keer MDMA/XTC en drie weken terug voor het eerst truffels. Verder ben ik redelijk 'normaal': ik drink niet vaak, rook niet, gebruik niet op regelmatige basis drugs maar gewoon zo nu en dan, ik heb het wel onder controle allemaal. Nu ik mijn havo-diploma laatst binnengehaald heb en ik een heerlijk lange vakantie heb, was het tijd om een keer truffels te ervaren. Het was een heftige trip, maar nu ik de trip eindelijk goed heb kunnen plaatsen lijkt het me leuk er een verslagje over te schrijven.

Vooraf: (De namen zijn allemaal verzonnen)

Ik wist op de dag zelf nog niet zeker of het trippen door zou gaan of niet, maar toen ik om 16:00u klaar met werken was, kreeg ik een berichtje van mijn vriend Gert dat hij truffels zou halen en dat we het samen zouden doen met Harry, een oud-klasgenoot van bijna tien jaar geleden die ik echt heel lang niet meer gesproken had en zijn stiefbroer Albert, die ik helemaal niet kende. Op het zelfde moment kreeg ik van andere vrienden het berichtje of ik die avond bij hun feestje wilde komen. Ik moest ze teleurstellen, ik had al andere plannen. Dit vond ik wel een beetje jammer, en toen Gert zei dat het trippen maar 4/5 uur zou duren en ik rond 22:00/22:30u wel klaar zou zijn, besloot ik om na het trippen alsnog naar het feest te gaan. Toen ik dit hun vertelde bij aankomst bij het huis van Harry, zeiden ze dat dit eigenlijk niet slim van me was omdat je tijdens het trippen niet iets aan je hoofd moest hebben. Ik had mijn andere vrienden echter al verteld dat ik wel zou komen op hun feestje, dus we besloten toch maar dat we rond 22:00/22:30u terug zouden gaan zodat ik nog naar het feestje kon. Dat dit later geen goede gevolgen zou hebben, bleek wel.

De trip:

Bij het huis van Harry gingen we op een gegeven moment rond 18:00u de truffels eten, allemaal 15g Atlantis. Gezien het mijn eerste keer was, had ik een lichtere vorm (dat zeiden ze tenminste ;-) ). Daarna gingen we op twee scooters naar een natuurgebied in de buurt om daar ons avontuur te beleven. Ik was gespannen maar tijdens de scooterrit ging dit al snel weg en voelde ik me al heel ontspannen. Of dit door de truffels kwam wist ik niet, maar lekker was het wel. Ik genoot al van een zonnestraal die door de wolken heen brak en had erg veel zin in de trip. Toen we op de locatie aankwamen ging het allemaal redelijk snel: de scooters werden geparkeerd en we hadden al verschillende lachkicks. We gingen ergens op een grasveld zitten en langzaamaan begon het grasveld een beetje te vervormen langs het water. Dan werd het heel groot, dan weer klein. De kleuren werden ook feller. Ik twijfelde een beetje aan mezelf of het tussen m'n oren zat of dat het echt door de truffels kwam. Alles werd wel steeds grappiger. Harry draaide ondertussen een joint maar dit ging niet vanzelf. Meerdere malen liet hij zijn hasj vallen, waardoor we allemaal moeten lachen. Verderop was een man bezig met het schoonmaken van zijn bootje, ik vond het niet heel fijn dat er vreemden in de buurt waren dus besloten we maar te lopen en ons avontuur begon.

We gingen al lopend verder en zagen opeens een schiterend stukje strand dat ons riep, dus daar gingen we zitten. Het zat daar superchill en toen sloeg de trip echt hard in. Dingen gingen vervormen, kleuren werden extreem fel en ik zag overal patronen in. Terwijl we langs het strand filosofische gesprekken voerden, vooral gerelateerd aan de mensheid, zag ik in het zand met steeds een beetje water eroverheen van het meer allerlei mozaïeken, wat ik fascinerend vond. Ik prikte met een takje in het zand en dat was echt geweldig. Tussendoor kwam er opeens een hond langs die even het water in ging, hij werd uitgelaten door zijn baasje. Dit was wel grappig en hij ging snel weer weg. Ik vond het wel weer jammer dat er een nuchter iemand met zijn hond langsliep, maar dit accepteerde ik op een gegeven moment maar. Na een tijdje besloot ik in de bosjes te gaan pissen. Aldaar stond ik omgeven door honderden brandnetels en het leek net of ze me allemaal aankeken en m'n lul zaten te bekijken. Ze hadden ook allemaal een boze blik. Zo kon ik natuurlijk niet pissen en een beetje bang vertelde ik de anderen dat de brandnetels me aankeken, waardoor zij weer vreselijk in de lach schoten. Daarna zaten we nog even te filosoferen aan het strand alvorens we ons avontuur voortzetten.

Een stukje verder zagen we een bankje en wederom riep dat ons. Toen we daar kwamen was het echt alsof we in een andere wereld stapten. Harry en Albert waren al een stukkie voor ons en riepen ons naar de plek toe, dus wij rennen. Het was echt schitterend, alsof ik in een Disneywereld was. De zonnestralen stonden fel op het grote groene stuk gras, waarvan ik een foto besloot te maken (achteraf lang niet zo spectaculair). De zon ging daar bijna onder en we besloten daar te gaan chillen. Opeens kwam de hond weer aan en dat was echt schitterend. Hij benaderde ons eerst een beetje onzeker, maar op een gegeven moment vertrouwde hij ons en rende hij vol op ons af om door ons geaaid en geknuffeld te worden. Dit duurde heel kort enhij liep weer terug naar zijn baasje, maar dit was een van de mooiste momenten van mijn leven. Die hond was zo mooi en zo lief, en ik had echt samen met de anderen het gevoel dat we wisten wat die hond allemaal dacht op zo'n moment en hoe mooi het zou zijn om een hond te zijn. Op een gegeven moment keek ik naar het zanderige grond en ik zag daar allemaal beestjes lopen. Ik wist echt niet of ik dat hallucineerde of dat die beestjes daar echt liepen, maar ook dat vond ik fascinerend. Het was alsof de grond een hele dosis aan energie had, alsof hij ademde. Ik vond het schitterend. Daarna weer wat praten en ook wat drinken om uitdroging tegen te gaan. Het was echt een geweldige trip tot dan toe. Wat ook mooi was is dat iedereen er heel erg uitgelijnd uit zag, echt getekend. Ik vond iedereen een beetje een 'Disneyfiguurtje', en de setting was daar perfect voor.

Daarna kwam de mindere kant van de trip: één van mijn vrienden WhatsAppte me met het bericht of ik nog naar het feestje zou gaan die avond. Opeens dacht ik; "kut, ik heb mensen beloofd erheen te gaan, ik kan het niet maken om niet te komen." Toen was het rond 20:45u, aldus mijn klok. Ik snapte alleen niks meer van de tijd: mijn tijdsbesef was compleet verdwenen en ik werd helemaal gek. Ik snapte namelijk niks meer van tijd en ik ging er zo diep over nadenken dat mijn brein nog net niet explodeerde. Ik confronteerde de anderen met mijn probleem en zij zeiden allemaal dat ik het feestje gewoon af moest zeggen. Ze hadden gelijk, maar ik had een extreem schuldgevoel tegenover mijn andere vrienden. Daarna gingen Albert en Harry 'even' weg en pakten ze de scooter om een triptochtje door de natuur te maken. Op dit moment was ik alleen nog maar met Gert over en hij zat met mij opgescheept: een depressief iemand die zo snel mogelijk een einde aan zijn trip wilde. Ik nam hem hierdoor mee in het negatieve van de trip en ook hij had toen een 'dip'. Ondertussen waren de bomen nog steeds aan het dansen en zag ik patronen, maar genieten deed ik er niet meer van. Ik was ook bang dat ik nooit meer uit de trip zou komen en alles stapelde zich op. Het is dat ik niet zo snel kan huilen, maar ik had het toen graag gewild. Ondertussen werd het donker, de zon was onder en de wind werd heel hard, waardoor we in een duister gebied zaten. Wij, met z'n tweeën. We waren boos op de anderen dat ze ons in de steek lieten. Op een gegeven moment kwamen ze terug, en zeiden we dat we niet zo blij waren dat ze ons achterlieten. De andere scooter werd erbij gehaald en we zouden weer bij elkaar blijven. De anderen gaven me als tip gewoon het feest af te zeggen en dat deed ik dan ook. Dit luchtte wel op, en Albert, die ik niet kende voor deze trip, gaf me even een knuffel en zei dat hij me een hele goede gozer vond, waardoor ik me ook weer wat meer op m'n gemak voelde.

Daarna gingen we op de scooter verder rijden door de natuur heen, af en toe vielen we bijna maar dit was niet zo erg, de ondergrond was zacht en we gingen niet extreem hard. Later kwamen we met de scooters aan op een stukje strand waar mensen normaal met hun honden speelden. Dat was nu ook zo, er waren allemaal kinderen met hun honden. Die werden, logischerwijs, enorm bang van vier jongeren op scooters die compleet gek deden. Ik herinner me de angst in hun ogen nog wel en had medelijden met ze, ze dachten echt dat wij ze wat aan gingen doen denk ik. Ik kwam tot de conclusie dat ik het niet fijn vond als er nuchtere mensen bij waren.

Daarna hadden we nog een paar plekken gevonden waar we goed met de scooter konden rijden, dit was op een lege parkeerplaats met een heuvel waar je leuk kon rijden. Ook rolden we af en toe van deze heuvel af met ons lichaam, wat erg leuk was. Hierna was voor mij het ergste deel van de trip wel voorbij, ik voelde me alleen nog superstoned maar ik zag dingen wel weer normaal. Ik was de enige, de anderen tripten nog, dus maakten we nog een tochtje in het bos. Het was compleet donker en we raakten bijna verdwaald, dus we hadden het daar wel gehad. Daarna gingen we nog even uittrippen langs het strand op een bankje. Dat was echt perfect, heerlijk muziekje op en nog even goede gesprekken voeren onder het genot van lekker eten en drinken. Daarna besloten we naar huis te gaan.

Op het moment van de trip zelf dacht ik: "ik ga dit nooit meer doen". Nu ik de trip goed heb kunnen verwerken weet ik dat ik te onervaren was ervoor en ik stom was om te denken dat ik na het trippen nog wel ergens heen kon. Nu ik deze ervaringen wel heb, kan ik niet wachten om het binnenkort weer te doen, en dat zijn we dan ook van plan. Het is, mits je het goed doet, een superervaring die ik iedereen aan wil raden. Het verruimt, cliché gezegd, je geest en geeft je een hele andere blik op de wereld. :D

En ik kan het niet vaak genoeg zeggen, maar voor mensen die nog van plan zijn het een keer voor het eerst te doen: doe het met ervaren mensen erbij, en zorg er echt voor dat je niks aan je hoofd heb tijdens de trip. Ik dacht zelf dat dit wel mee zou vallen, maar het was dus niet zo.

Zo, het was flink wat typen, hopelijk genieten jullie van mijn trip report! ;-)

Link naar bericht
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden