eerste keer truffels 7.5g mexicana + 7.5g tampanensis = trip to the inner chaos


Recommended Posts

Eindelijk kwam het er dan van de eerste keer truffels. Als ik dit reportje schrijf zit er toch wel al een maand of 2 tussen de bewuste dag en nu, maar ik heb dit gedaan omdat ik zo nauwkeuriger alles zou kunnen weergeven, de trip zelf was nogal wat hectisch en ik heb de eerste dagen na de trip er niet veel aan gehad. Het was pas enkele weken na de trip dat ik er begon over na te denken en alles begon te verwerken.

 

Maar hier komt het verslagje dus. Eigenlijk was alles zeer goed voorbereid die dag. We hadden genoeg info opgezocht en bovendien had mijn vriend het al eens eerder gedaan dus ik had alle vertrouwen in hem. We waren alle 2 goed gezind die dag dus in feite kon er niets misgaan. Alles was gepland. Van setting tot hoe we zouden thuisraken hadden we perfect gepland.

 

En toen begon het. Normaal gingen we de trein nemen naar de setting, maar er had iemand zelfmoord gepleegd door voor een trein te springen. Dus we konden al niet meer op de bestemming raken met de trein. Toch waren we vastbesloten. Dus gingen we naar het busstation, zo konden we daar de bus nemen naar de locatie. Maar hier hadden we echter geen zin in dus zonden we een berichtje naar vriend J. of hij geen zin had om ons naar de bestemming te voeren. Aangezien hij de persoon was die ons terug zou voeren naar huis zou hij ons misschien ook kunnen voeren.

 

Hij stemde toe en zo gingen we er dus toch nog geraken. Dit gaf ons weer een boost en zo hadden we er weer zin in. We gingen te voet naar zijn huis. Hij zei dat hij nog een halfuurtje nodig ging hebben omdat hij juist uit zijn bed was. Het was toen ongeveer rond 4 uur in de namiddag. Ik en vriend H. rookten eerst nog een joint want we waren toch wel een beetje gestresseerd. Hoewel ik toch wel al een groot stuk trip reports over truffels had gelezen wist ik niet hoe de mijne eruit ging zien aangezien dit voor iedereen verschillend is.

 

Eindelijk kwamen vriend J. en zijn vriendin naar buiten en zo konden we dus ook vertrekken naar de locatie :)

We vroegen of we de truffels al in zijn auto op mochten eten en dit mocht van hem. Dus ik begon voorzichtjes te eten ervan. Veel mensen spreken over die vieze smaak die truffels heeft, maar ik vond het allemaal wel nog goed meevallen. Behalve die mexicana dan. Die waren echt zuur :P

 

Door de fille op de baan duurde het wat langer tegen dat we op de bestemming waren, zodat als we op de bestemming waren toegekomen dat ze al lichtjes begonnen te werken. De locatie was een minibos. In het bos woonde een man van ongeveer 70 jaar. Het was zijn bos, maar iedereen mocht erin wandelen zolang ze niets kapot maakten.

 

Het eerste wat ik voelde was dat de kleuren een beetje feller begonnen te schijnen, een beetje zoals van wiet. Maar het was toch anders. Diep vanbinnen had ik het gevoel dat ik op avontuur was, en dit vond ik eigenlijk wel fijn. We liepen op het stenen padje langs bomen en planten en ik had echt het gevoel in een soort van sprookjesbos te zijn. Het huis van de oude man leek op de houten hut van de jager van roodkapje die je soms ziet in de sprookjesboeken. Ik voelde dat ik steeds blijer en blijer werd. 

 

Uiteindelijk kwamen we op een weide die vriend H. goed kende. Toen hij klein was ging hij veel met zijn broer naar deze plek. Daarom dat we het ook hier wilden doen omdat we gelezen hadden dat truffels best in een vertrouwde omgeving worden genomen. Mijn benen werden steeds zwaarder en zwaarder en uiteindelijk plofte ik ergens neer in het gras. Ik begon steeds met meer verwondering rond te kijken. Alles was zo scherp in beeld alsof alles in HD was. Vriend J. liet me in verschillende richtingen kijken en ik kon gewoon niet meer van het lachen. Vriend H. die ook al goed weg was moest dan ook lachen waardoor het nog grappiger werd.

 

Zij rolden nog een joint, maar ik besloot niet mee te doen. Ik wou me gewoon eens puur focussen op de truffels. Ik begon steeds meer voeling te krijgen met alles. De wind voelde zo heerlijk aan, en plots kon ik zelfs het aura van het gras voelen. Ik voelde dat het gras ook leefde en mijn gedachten werden dieper en intenser. Ik begon er over na te denken dat in feite alles op deze planeet bijna leeft. En wij mensen denken dat we superieur zijn omdat we kunnen praten enzo, maar planten en dieren zijn veel verder ontwikkeld maar dan op een ander niveau.

 

En toen begonnen de visuals op te komen. Hierdoor moest ik heel erg lachen. Het was gewoon zo absurd. Alles leek te ademen. Ik keek naar de bomen en zag dat ze bewogen en ik had een soort van connectie met hun ziel. Vriend J. en zijn vriendin besloten toen om door te gaan omdat ze thuis nog een paar dingen te doen hadden. We sproken af wanneer hij ons moest komen halen en weg was hij. Tijdsbesef begon op dat moment echt te vervagen, want toen hij nog maar 100m weg was had ik het gevoel alsof er al uren verstreken waren vanaf het moment dat hij vertrok van ons naar zijn auto.

 

Ik besloot wat muziek op te leggen. Ik hoorde dat Shpongle zeer leuke muziek was om truffels op te nemen en dit was het inderdaad :P Vanaf toen begon alles zich op te delen in hoofdstukken. Als ik bv. keek naar het gras ging het over het gras. Als ik keek naar de bomen ging het over bomen. Het leek alsof er een verteller zat in mijn hoofd. De bomen leken ook gezichten te hebben en alles begon lichtjes van kleur te veranderen. Ik voelde me echt goed. 

 

Maar toen zag ik dat vriend H. zich niet zo goed voelde. Hij zag wat bleek en ik vroeg of alles ok was. Hij zei van wel maar ik zag dat dit niet zo was. Ik probeerde te vertellen wat ik voelde of dacht, maar dit was echt moeilijk omdat ik het achter 3 seconden alweer was vergeten ofwel moest ik gewoon keihard lachen in het midden van een zin.

Ik dacht na over mijn omgang met mensen en kwam tot de conclusie dat ik soms wel wat grof ben tegen sommigen en dat anderen die ik zie als dom soms als spiritueel verder zaten aan ik.

 

Ik wilde dit vertellen aan vriend H. maar hij zij dat hij moest braken dus hij liep weg en begon te braken. Ik vroeg nogmaals of alles ok was en hij zei van ja dus ik besloot om er niet dieper op in te gaan. Toen hij terug kwam dronk hij wat water en zei hij dat ik ook maar wat water moest drinken omdat je van truffels uitdroogt. Toen zat ik in een dilemma met de fles water. Als ik bv. juist had gedronken wou ik weer drinken omdat ik dacht dat het alweer een lange tijd was geleden dat ik had gedronken terwijl ik vanbinnen toch ergens nog wist dat ik nog maar juist water had gedronken. Dit waren natuurlijk allemaal wat slechte gedachten en het begon toen ook wel een beetje slecht te gaan.

 

We hadden 4l water mee en dit hebben we beiden opgedronken in nog geen halfuur omdat we dachten dat het al zeer lang was geleden dat we nog hadden gedronken :P Vriend H. ging heeltijd weg om te braken en zijn negatieve energie maakte mij ook wat ziek. Dus ik stond ook recht om ergens te gaan braken. Ik kotste allemaal water met nog wat brokjes truffels in. Ik had het gevoel in een woestijn te zijn en dacht dat ik aan het uitdrogen was. Ik wist dat ik aan het trippen en dat ik dit allemaal stuurde met mijn mind dus ik zei heeltijd tegen mijzelf denk positief denk positief... Dit lukte gewoon eventjes niet en ik besloot een ander liedje op te leggen. Maar terwijl ik mijn gsm vastnam voelde ik dat dit een dood toestel was. Bij wijze van spraken zag ik gewoon de nulletjes en de eentjes doorheen het scherm en ik vond het eigenlijk gek dat mensen zoveel tijd besteden aan een dood toestel die zoveel tijd inneemt terwijl mensen gewoon kunnen praten met elkaar.

 

Maar terwijl wij daar aan het braken waren passeerde er af een toe een tractor door het bos die hout ophaalde. Hierop zat een jongen die soms werkte voor de oude man. Hij keek wat raar naar ons, maar verder liet hij ons met rust. Maar vriend H. dacht dat hij de politie zou bellen en dat ze ons zouden oppakken. (achteraf bekeken is dit zo belachelijk omdat we in een gehucht zaten van een deelgemeente van een gemeente waar de politie 1 combi had..) Dus we gingen een wandelingetje maken in het bos terwijl hij belde naar vriend J. om te vragen of hij ons niet wou komen ophalen. Nadat hij had gebeld probeerde ik hem uit te leggen dat er hier helemaal geen politie was. Ik vertelde hem dat hij deze plek kende omdat hij er in opgroeide en eventjes leek het beter te gaan. Zijn paranoïde gedachten stopten en eventjes zaten we terug in het sprookje. Terwijl we wandelden zag ik overal wezentjes in het bos lopen en slangen langs het pad krullen. En ik had weer dat fijne gevoel. EN TOEN KWAMEN WE DE OUDE MAN OP ONS PAD TEGEN! We dachten alle 2 dat we hem gehallucineerd hadden want we waren toen echt wel aan het trippen en hij leek een beetje op de bultenaar van Notre-Dame omdat hij ook wat gebogen liep met zijn 2 emmertjes in zijn hand. 

 

En toen liep alles in het honderd... Hij vroeg ons "Zoek je iets?". En ik denk dat we daar echt 10 seconden hebben staan kijken naar hem met een gezicht van hé die praat tegen ons haha. Om de stilte te breken vroeg ik aan vroeg H. heb jij de sigaretten? Maar van zijn kant kwam er ook niets zinnigs. Hij zat wat in de bomen rond te kijken en zei constant briquet briquet... De oude man keek wat raar naar ons en ging toen weer door. Vriend H. begon toen weer door te slaan dat de oude de politie ging bellen enzo. dus we liepen het bos uit langs een boerenwegeltje de velden in. Hij belde nogmaals naar vriend J. en vroeg of hij er bijna was. Ik probeerde hem te kalmeren, maar dit ging echt niet meer dus ik besloot hem zijn gang te laten gaan.

 

Ik besloot toen een sigaret op te steken en ooooo wat was die lekker. Ik had echt het gevoel een hobbit te zijn die in de natuur leefde en die van tijd tot tijd eens van zijn pijp lurkt. Ik keek rond naar de velden waarop allemaal gewassen stonden en ik vond het gewoon een wonder dat de natuur dit allemaal kon. Hoezeer we haar vervuilen en kapot maken toch blijft ze ons eten geven. Ik zag de fibonachi spiraal in alles en alles golfde in verschillende kleuren. En toen kwam vriend J. met zijn auto af om ons te redden.

 

We waren alle 2 heel blij dat we eindelijk veilig waren. We besloten om naar J. zijn huis te gaan. Onderweg legde hij wat muziek op en eindelijk was er weer sprake van een fijne trip. Hij reed redelijk vlug en dit was echt wel gaaf. Ik zag stenen uit huizen komen, bomen bogen om en alles bewoog constant in die zee van kleuren. Ik wist nu echt niet meer waar ik was. Het ene moment dacht ik dat ik ik in mijn dorp was. Het andere moment dacht ik dat ik in de stad van J. was. Ik was totaal mijn weg kwijt. Maar ik wist dat J. er was dus alles zou goed komen.

 

Uiteindelijk kwamen we aan bij zijn appartement. We stapten uit en hingen vlug naar binnen. Toen begon alles wat af te bouwen en vriend H. kwam tot de conclusie dat er nooit politie was geweest. We kregen steeds lachbuien hierdoor omdat het zo absurd was. Ik heb dan nog op het balkon gezeten en daar een sigaret gerookt. Ook deze was zo enorm lekker! Ik heb er zeker 10 minuten over gedaan om hem op te roken omdat ik naar de zonsondergang aan het kijken was. Dit was zo mooi. Dit eindigde de dag gewoon perfect. Ik was zo dankbaar voorn deze dag. Na ongeveer een uurtje zijn we dan vertrokken naar H. zijn huis.

 

Al bij al was het toch een mooie trip. Maar de volgende keer maak ik geen zulke grote fouten meer. Geen truffelsoorten mixen en misschien toch wel een tripsitter gebruiken :)

 

Link naar bericht
Deel via andere websites

Hele leuke trip report, ik heb het met plezier gelezen. Ik ben wel een heel klein beetje geschrokken van die 4L water, ik ga er van uit dat die 4L is verdeeld over jullie twee? Ik wil niet vervelend zijn maar je had niet veel meer hoeven drinken in zo'n korte tijd en je trip had kunnen eindigen in het ziekenhuis, en dan heb je geluk gehad. Het is misschien goed geweest dat jullie zijn gaan braken. Je nieren kunnen nog geen liter per uur uitscheiden en dat is onder normale omstandigheden. Bij ziekte en lichamelijke inspanning kan dat drastisch afnemen, heb zelf geen idee wat voor invloed truffels hebben. Als je meer wilt lezen zoek naar watervergifiting. Nogmaals ik wil je niet pesten ofzo maar zorg dat je niet opgeteld word bij het sterftecijfer van watervergiftiging.

 

Tenzei je constante explosieve diarree hebt, je heel hard zweet van hitte of lichamelijke inspanning, je grote brandwonden hebt of iets anders goed mis is met je zul je niet zomaar uitdrogen. Klein beetje drinken wanneer je dorst hebt is gewoon voldoende. Mocht je toch bang worden dat je uitdroogt doe je hoeveelheid water versprijden over tijd. Meer water drinken betekent niet altijd meer vocht opnemen, daar moet je je lichaam de tijd voor gunnen. Ik heb beweringen gehoord dat sportdranken zoals AA beter opgenomen kunnen worden vanwege lagere PH waarde en zoutconcentratie die gunstig is voor je lichaam en niet veel werk nodig er aan heeft, maar voor de zekerheid neem gewoon je tijd. Zout eten word ook wel eens aangeraden maar dat is zover ik weet meer voor de langdurige feesten veel langer dan de 5-6 uur van een truffel trip.

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 4 weeks later...

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden