2de keer truffels +/- 13g atlantis : trip trough inner self


Recommended Posts

Hier ben ik met mijn 2de report over truffels. Ik had ze al een eerste keer genomen, maar die ervaring was niet zo goed verlopen. Als ik er op terugkijk hebben we eigenlijk alles te danken aan een vriend die ons kwam ophalen van onze tripplaats. Hij zat zowiezo al in ons back-up plan, maar ik weet echt niet wat we zonder hem zouden hebben gedaan op die enge dag...

Maar goed, 2de keer truffels. Ik en vrienden x en y (ik gebruik schuilnamen) hadden gedaan met onze examens. We besloten om deze keer naar Amsterdam te gaan. In vergelijking met België lijkt Nederland wel de hemel als het op drugs aankomt tongue.gif Wij dus 3 dagen coffeeshops doen en een tripje nemen nu het toch eens mag..

De Trip

Set
Wie ben ik? Hoe kan ik me eindelijk eens goed gedragen tegenover mijn medemensen en hoe pak ik nu eindelijk eens die problemen aan waar ik al zo lang mee worstel?

Setting
Een klein hostelkamertje

Dosis
Iets van ongeveer 13g atlantis truffels, maar ik denk dat het waarschijnlijk wel ietsje meer zal geweest zijn

We waren naar smartshop Azarius geweest achter de truffels. Ik had een doosje van 15g atlantis gekocht. X had een doosje van 10g atlantis gekocht en y had een doosje van 10g mexicaanse truffels gekocht. Het was al redelijk laat toen we terug kwamen op onze hostel. Ik denk dat het iets was van 18u30 toen we terug kwamen. We hadden eerst wat voorbereiding gedaan, zoals comfortabele kleren aandoen en de setting wat gemakkelijker maken. Uiteindelijk namen we ze dan in om 19u. y wachtte nog met ze te nemen totdat we in onze coming down waren, zo hadden we een nuchtere tripsitter bij ons.

19u
Ik en x nemen elk onze truffels in. Hij neemt zijn 10g atlantis ik neem iets van ongeveer 13g. Van smaak blijken deze dingen deze keer toch wel mee te vallen. Ik kauw ze netjes fijn zoals het hoort en ga dan ook uiteindelijk in mijn slaapzak gaan liggen. Het enige wat ik nu nog kan doen is wachten. Dit is voor mij ook vaak het vervelendste gevoel aan een trip. Je hebt het al binnen, maar je wacht met spanning af op wat er komen zal. Je weet niet wat er komt, maar terugkeren gaat niet meer.

19u20? trough the rabbit hole
Ik en vriend x beginnen ons wat raar te gedragen. Is het al begonnen? Ik denk het niet,maar weet het toch zeker. Ik sta wat rond me te kijken. De ene muur is felblauw, de andere een soort van roze/paars. Langs de blauwe kant hangt er ook nog schilderij. Ik en x zitten te praten over dingen, maar ik weet niet echt meer over wat. Oppeens zegt x zoiets als "Maar alles is toch relatief?". Alles is toch relatief? We gaan de filosofische kant uit zeg ik. Ik draai me nog eens rond in mijn slaapzak en weet dat het begonnen is. Ik laat de truffel zijn werk doen. Ze heeft vrij spel over mij.

19.45? lachbui barst los
Een beetje later dan ons filosofisch intermezzo barst er een lachbui bij mij los. Alles lijkt zo... absurd. Ik lach met de muur. Ik lach met het rare schilderij. Ik lach met alles. Het is een soort van constant grinniken die niet overgaat. x heet er ook last van en zo sporen we elkaar aan tot meer gegrinnik. Plots is er een stil moment, maar dan horen we de kamer boven ons uitbarsten in lachen waardoor wij nog harder lachen. Terwijl ik mijn lach probeer te onderdrukken zeg ik nog "djeez die gasten zijn waarschijnlijk ook keihard aan het trippen". Ondertussen licht er al een heel tijdje muziek op uit de '60. Fijne muziek van die gasten icon_lol.gif 
Ik wrijf wat over de muren en raak de matras aan die boven me ligt. Ze voelt aan als een spons en ik barst weeral opnieuw in lachen uit. Ik herinner me dat x tegen me zegt van "hé kan je de muziek eens maken?" De muziek maken denk ik? "Hoe kan ik nu in godsnaam de muziek maken?", zeg ik tegen hem waardoor we nog meer lachen.

20u- ??? back to the inner self
Plots is het stil, ik weet niet precies wanneer. Zoals altijd heb ik zeer veel moeite met tijd. Maar dat boeit me nu echt niet, ik ben bij mijzelf. Alle drukte die ik normaal heb van buitenaf is nu volledig van me afgesloten. Het licht gaat ook plots uit en het enige die nog licht heeft in de kamer is blauwe lampje van de boxen. Ik sluit mijn ogen en draai me nog eens goed in mijn slaapzak op de matras. Rust, eindelijk rust en terug bij mijzelf. Ik sluit mijn ogen en ga op reis in mijzelf.

fractals_450.jpg

truecolors96.jpg

Ik bevind me op een plaats die een combi is van deze 2 foto's. Alles draait rond is spiralen, maar er zijn ook belletjes. Luchtbelletjes lijken ze wel waarbij de ene groter is dan de andere, maar ik weet niet precies wat ze moeten voorstellen. Ik voel gewoon dat ik 1 klein belletje ben, maar daar heb ik totaal geen problemen mee. Ik ben een klein wezen besef ik plots. In de ruimte waar ik me bevind voel ik energieën waar ik met mijn normale aardse besef niet bij zou kunnen, maar dat vind ik niet erg. Ik BEN. Ik ben deel van het mooie grotere geheel, en alles draait rustig verder rond en beweegt zich zachtjes verder.

Ik voel me goddelijk, in mijzelf voel ik een enorme energie. Ik kom tot de conclusie dat ik goddelijke energie ben en bezit. Ik creeër mijn realiteit altijdzelf. Waar ik het meest aan denk, wat ik het meest wil, dat zal ik ook uitvoeren en realiseren. Daar waar je je aandacht op focust schept je wereldbeeld. En even lijkt alles zo duidelijk als wat. Ik begrijp waar alle problemen van vroeger vandaan kwamen. Ik dacht altijd vanuit een tekort en minderwaardig zijn dan anderen. Ik besef dat dit niet meer nodig is. Ik ben een mooi goddelijk wezen, mij slecht en minderwaardig voelen is niet meer nodig.

Ik adem diep in en uit. Het lijkt alsof dat er allemaal levensenergie door me stroomt die rechtstreeks komt van de bron waarmee ik nu in contact sta. Ik besef dat ik ben op de plaats waar alle zielen vandaan komen. Het voelt alsof ik thuis ben en ik laat alles over me komen.

Ik denk dat ik zo'n grote 2 uur in deze toestand heb blijven liggen in mijn bed (net zoals x trouwens). Constant verplaatsen van plaats naar plaats in de grote bron. Alles komt goed, steeds en overal. Op de manier van hoe ik mij verplaatste in de bron kwam ik tot de besef dat we ons altijd op het juiste moment op de juiste plaats op de juiste tijd bevinden. Zoiets als we zijn waar we zijn omdat we daar iets moeten doen. Zolang ik in deze staat was was ik een en al rust. Ik voelde me verbonden met een groter geheel, maar had toch nog besef van mijn eigen aandeel hierin. Wat ik ook doe en zal doen ik zal altijd een deeltje blijven van dit grotere geheel.

21u40 coming down
Rond deze tijd heb ik oppeens mijn besef van tijd terug. Ik vraag aan y hoe laat het is en het is blijkbaar 21u40. Ik zeg hem dat hij om 22u zijn portie mag innemen, nu ik wat aan het afdalen ben kan er niet veel meer mislopen. Ik voel dat ik moet gaan plassen, maar daar heb ik nu echt geen zin in. Ik draai me nog eens rond in bed en vraag aan y of hij mijn muziek wil opleggen. En hoppa, daar komt de mooie muziek van Androcell mij in de oren klinken. Ondertussen heeft y zijn portie al binnen.

http://youtu.be/Q-C79pgkhdY

Na een serie ambient liedjes vraag ik tenslotte ook om eens lost theory van flanger strangers op te leggen. Van alle goa platen die ik ken blijft deze toch echt wel mijn favoriet. Tijdens mij LSD trip heb ik deze ook heel veel opgelegd omdat ze gewoon als geen ander in staat is om je overal naartoe te brengen tijdens een trip.

http://youtu.be/ebp953vvByc

Ik weet niet hoe laat het is, maar ik moet nu echt wel gaan plassen. Het voelt aan alsof mijn trip over is, maar als ik rechtsta weet ik dat ik nog lang niet ten einde ben. Die vreselijke body high toch ook. De wc is misschien 3 meter ver maar het was echt wel lastig om daar te geraken. Alsof ik me in slow motion voortbeweeg en daar bovenop nog eens iedere luchtmolecuul me probeert tegen te houden. 

In de badkamer/wc gekomen doe ik mijn plas, maar deze ruimte ziet er echt evil uit. Ik kan het felle licht van de lamp niet aan er is ergens ook iets die constant een soort van gegrom zit te maken. Daar bovenop komt de zwarte kleur van de tegels als een spiraal omhoog. "Plas doen en weg hier", denk ik.

23u - 1u/2u
Terug ik bed trip ik zachtjes uit. Ik zit niet meer in de vortex, de bron waar ik zo lang heb gezeten, maar ik keer zachtjes terug naar mijn lichaam. Ik adem nog steeds heel diep in en voel de heerlijke levenskracht die ik daarmee binnenkrijg. Ik wrijf wat over m'n lichaam en voel plots diepe dankbaarheid voor deze tempel die ik overal meedraag. Ieder plekje waar ik naartoe moet kan ik realiseren doordat ik dit omhulsel heb. Ik probeer wat te eten, maar ik heb nog niet echt zo'n trek.

Ondertussen leggen ik en x wat platen op die alle beiden graag horen. En hoppa daar is ie dan. Boards of canada met hun geniale muziek. De muziek maakt me extreem gelukkig. Wat een mooie ervaring alweer. Ik ben voor het eerst sinds lange tijd echt blij dat ik weer leef. Ik wil naar buiten, ik wil de wereld zien. Ik heb weer een hevige levenslust die in me zit. Ik kom tot de conclusie dat geluk echt van niet veel afhangt, gewoon een goeie mindset icon_wink.gif 


http://youtu.be/yT0gRc2c2wQ

x wilt naar buiten om een sigaret te gaan roken. Na een kwartier zoeken met een constant herhalend patroon van dingen willen zoeken, maar het gevoel hebben dat het te lastig is vind ik de sigaretten. Ik geef er eentje aan x. Straks is het mijn beurt om ook eentje te roken.

Terwijl ik nog in mijn bed lig en y ergens op de grond zie ik plots overal dode mensen. Op de vloer liggen dode mensen, onder de bedden liggen dode mensen en de lamp boven mijn bed lijkt plots als een vreselijk lelijk gezicht die van over het stapelbed boven me naar mij kijkt. Toch ben ik niet bang. Als ik dichter bij hen kom zie ik gewoon wat ze echt voorstellen, rugzakken , kleren en andere voorwerpen. Plots denk ik zoiets als Als je je illusies/angsten echt van dichtbij bekijkt zie je dat je echt helemaal voor niets bang hoeft te zijn

x is terug en ik maak me ook klaar om naar buiten te gaan. Wiggel waggel langs de trap. Deuren open deuren toe en hop ik sta op straat. De sigaret die ik rook smaakt me totaal niet, maar dat kan me nu echt totaal niks schelen. Het sneeuwt en o wat sneeuwt het mooi. Tot er plots allemaal auto's passeren in de straat. Dan wordt het echt weer wat minder leuk. Het lijkt alsof ze keihard voorbijrazen, maar toch gaat alles in slow motion.

Ik vlucht naar binnen en kom na veel moeite terug in m'n kamer. Nu pas merk ik echt het verschil tussen x en mij. Ik ben nog steeds aan het trippen terwijl hij er al vanaf is. Ik denk dat we dan nog ongeveer een halfuurtje in onze slaapzak hebben gelegen. Daarna zijn we naar buiten geweest en nog een joint gaan roken om dan heerlijk te slapen supergrin.gif 

Kortom deze trip heeft me echt wel geholpen. Ik geloof veel meer in mijzelf en sta nu ook wel wat positiever in het leven. Ik wil dingen ontdekken , ervaringen opdoen. Zoveel als mogelijk!!
En langs de andere kant wil ik ook weer eens mijn sociale contacten wat opkrikken...

Link naar bericht
Deel via andere websites

Bedankt voor je tripreport!  Erg leuk om te lezen en wat kreeg ik een grijns op m'n gezicht toen ik dit las:

 

".... Ik besef dat ik ben op de plaats waar alle zielen vandaan komen. Het voelt alsof ik thuis ben...".

Wat een herkenbaar gevoel en zo lekker dat gevoel!  Ook wanneer ik nuchter ben (Zoals nu) ben ik er van overtuigd dat wat ik tijdens trips 'zie', voel en denk een kern van waarheid in zit. Ik denk dat wat ik met trippen ervaar, ik ook zal ervaren wanneer ik sterf en dan weer 'thuis kom'.

En kan me helemaal vinden in wat je zegt over dat je altijd en overal op het juiste moment op de juiste plek bent.........anders was je er namelijk niet  :idea:
 
Accepteren dat wat is, goed is en je vindt rust.

En ja, je BENT  :mrgreen:
 
 

Link naar bericht
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden