Philosofer

Zo leuk om te zien hoe veel mensen heerlijk wegdrijven op de muziek van Shpongle. Die muziek is echt ultiem voor trips ! 

De eerste keer was ik ongeveer een maand 17. Nu ruim twee jaar verder en ondertussen vele mooie trips meegemaakt. En toch is de eerste trip nog altijd heel speciaal voor mij, elke keer als ik daaraan denk komen er mooie herinneringen naar boven.

Truffels zijn echt zo goor. Vooral als je tijdens de trip besluit om nog wat te nemen (dus met de versterkte smaakpupillen die je dan hebt) brrr... haha

Dit. Ik besloot tijdens een trip nog een halve portie erbij te nemen. Ik had de truffels gemixt met witte bonen en tomatensaus, nou ik heb het geweten hoor... Na elke hap kokhalzen en zo snel mogelijk een slok limo erachteraan om de smaak weg te spoelen...

Trip 10: Herman Brood

Waar: Het huis van Danser
Hoeveel: 15 gram truffels - Tampanensis
Wie: Ik (MushRockker), Danser, Juk, Eli, vdMeer, Mat, Leo.

Ik loop door de bar koude en sombere straten van Amsterdam. Het is begin februari en de sneeuw die er al een aantal weken ligt is veranderd in een vieze smurrie, bruin gekleurd door de uitlaatgassen van al dat zich voortbeweegt door deze stad. In deze stad, die zelfs nu, in deze ijzige tijd, zo prachtig is, zal ik vanavond mijn ‘truffel jubileum' vieren. Een kleine twee weken geleden had ik een kleine en minimale reis gemaakt door mijn bewustzijn met Fixer. Toen een halve portie Mexicana, vanavond ga ik voor het betere werk, 15 gram Tampanensis. De koude wind doet mijn gezicht verlammen en ik voel de koude bruinige smurrie door mijn schoenen sijpelen. Mijn tenen veranderen langzaam in gevoelloze worstjes die zich bij elke stap verzetten tegen de beweging van het lopen.

Dan stap ik eindelijk de warmte binnen; ik open de glazen deur van het, op het oog onschuldige, pand dat de Azarius winkel moet voorstellen. Ik merk snel weer de authenticiteit van deze betrouwbare smartshop. Geen overdreven psytrance en blauwe neonlichten aan de muur om losgeslagen toeristen naar binnen te trekken; een tafereel dat zich wel afspeelt wanneer men de smartshops dichter bij Centraal Station bezoekt (waar je ook nog eens klauwen vol geld kwijt bent aan een portie. Dit is de reden waarom ik normaal gesproken via internet (magic-tuffels.nl) bestel. Het was deze keer echter kort-dag dus ik besloot maar naar een smartshop te gaan. Achterin de winkel staan etalages waar ik mijn aandacht eerst op vestig. Ik loop erheen en kom er al snel achter dat dit gedeelte wel wat weg heeft van een mini truffel museum. In de etalages liggen foto's en voorbeelden van verschillende paddenstoelen en knollen met bijbehorende informatie die op het bordje staat, dat aan de vitrines vastgemaakt is. Ik loop een klein rondje door de winkel waarna ik naar de balie loop. Aan de hedendaagse hippie achter de kassa vraag ik om een bakje Tampanensis truffels, “15 gram alsjeblieft†voeg ik eraan toe wanneer hij zich omdraait om de truffels uit de koeling te halen. Terwijl de verkoper bezig is de truffels te pakken, trek ik twee folders uit de houder die op de balie staat. De ene gaat over kratom, een goedje dat mijn interesse heeft gewekt na het lezen van een tripreport op DF. De andere folder gaat over paddokweeksets waarbij antwoord wordt gegeven op de FAQ.

Ik sta weer buiten, een tasje met een bakje truffels en twee folders rijker. Ik besluit ook het laatste stukje te voet af te leggen omdat het kille Amsterdam me wel erg aanspreekt. Het doet me denken aan de wandeling die ik eind vorig jaar heb gemaakt door het, op dat moment koude en kille, centrum van Gent. Toch is Amsterdam mooier en vertrouwder voor mij dan Gent. Ik kom hier tenslotte bijna dagelijks en elke keer voelt het als thuiskomen. Maar dit koude en ijzige sfeertje geeft een ander beeld van Amsterdam, het is iets magischer op de een of andere manier. Na de mooie wandeling ben ik aangekomen bij het huis van Danser. Ik bel aan en de deur zwaait open. Ik loop handenwrijvend het smalle trapje op en klop op de deur. Danser doet open en ik begroet hem hartelijk, verbaasd dat we op dit moment nog de enigen zijn. “Waar is de rest?†vraag ik, “Juk, vdMeer en Leo zullen zo al komen, Eli en Mat komen nog iets laterâ€. Ik zie dat het appartement langzaam wordt omgetoverd tot een waar trippaleis met gekleurde veren, kleurrijke lampjes en papier met honderden patroontjes. Na verloop van tijd komt de rest langzaam binnendruppelen. Juk ken ik erg goed, de rest ken ik niet. Ze komen relaxt en aardig over en het obstakel om met vreemde mensen te trippen is geen obstakel meer, dit gaat het helemaal worden!

De truffels worden fijngehakt, ik beantwoord de vragen van de ‘tripmaagden' over hoe en wat ze kunnen verwachten. Alleen Danser en Juk hebben ervaring met truffels, de rest nog niet. Iedereen krijgt een kopje cup-a-soup met de truffels daarin verwerkt. Ik besloot er op het laatste moment thee van te maken, dus duurt het nog even voor ik mijn portie kan innemen. Ik wens iedereen alvast een mooie reis en proost mee, ondanks het gebrek aan mijn eigen portie. De musicalfilm Hair staat op en de hippie sferen galmen door het appartement. Ondertussen heb ik ook mijn portie genuttigd en nu wachten we allemaal in spanning af, de een wat meer dan de ander. Een klein kwartiertje nadat de cup-a-soup gebruikers de truffels hadden genomen voelen Danser en Mat al de bodyload plus de meegeleverde meligheid opkomen. De rest, inclusief ondergetekende, wacht nog op de eerste effecten.

Het is logisch dat ik de effecten als laatste voel, aangezien ik als laatste mijn portie heb ingenomen. Iedereen ligt al op de grond of hangt op de bank, wegdrijvend in gedachten, terwijl ik nu de eerste effecten ondervind. De bodyload komt langzaam opzetten en de kamer krijgt een gebruikelijke truffel waas. Ik vraag wie er meegaat naar het balkon om een sigaret te roken en al snel staat er 4 man op het kleine balkonnetje te roken. “Dit is zo bizar†zegt Eli, “Fantastisch†is het antwoord van Juk. Ook bij vdMeer is ‘fantastisch' het juiste woord om zijn beginnende ervaring te beschrijven. Wanneer we weer naar binnen stappen merk ik dat het nu echt is begonnen. Kleurrijke visuals komen me tegemoet en ook de welbekende mindfuck komt een kijkje nemen in mijn chaotische hoofd. Dat is echter niks vergeleken met de mindfuck die Danser en Eli beleven. Ze schilderen op het witte doek, maar wanneer Eli haar kwast van het doek haalt zien ze beiden de verf door de kamer zweven. De verf is als een spinnenweb dat in de kamer hangt waarin zij verstrengeld raken. Wanneer Eli de kwast echter terug naar het doek brengt verdwijnt de verf uit de lucht. Ik wil wel even zien wat er allemaal op het doek gebeurt.

Op het moment dat ik bij het doek ben zijn Leo en Eli bezig met het schilderen. Ik kan er niet veel uit opmaken, behalve dat het prachtig is. De kleuren zijn overweldigend, de lijnen zijn strak, maar toch ook niet, de vlakken verf bewegen zich over het doek op de maat van de muziek. De psychedelische muziek onder leiding van Shpongle maakt deze trip tot een ware magische gebeurtenis. Danser, Juk, Mat en Leo liggen op het bed, ze zijn diep het konijnenhol ingekropen en af en toe komt er een kreet van overweldiging uit de hoek van de slaapkamer. vdMeer, Eli en ik zitten in de woonkamer, zij bevinden zich op de bank terwijl ik nog steeds achter het doek dat op de tafel ligt zit. Ik kijk mijn ogen uit terwijl ik gesprekken met de twee heb over het leven. Wat een fijne manier om elkaar beter te leren kennen is dit eigenlijk, bedenk ik me. Doordat we op zo'n filosofische wijze met elkaar aan het praten zijn hoef je niet meer door die oppervlakte laag heen waardoor onnozele vragen naar hobby's, werk, opleiding e.d. achterwege kunnen worden gelaten.

Ik loop achter Eli en vdMeer aan richting de slaapkamer waar de andere 4 nog steeds op bed liggen. We bevinden zich ons nu met zijn zessen in de slaapkamer en al snel wordt het hier zeer chaotisch. Gelach hier, een schreeuw van opwinding daar. Ik voel me niet erg op mijn gemak hier en besluit dat ik terug wil naar het doek. Om meer mensen mee te krijgen stel ik voor om op het balkon een sigaretje te roken. Ineens schieten er drie op uit het bed, want  roken “is best een heel goed ideeâ€. Dus we vinden onszelf weer op het balkon, in de kou, met een sigaret in de ene hand en de andere hand diep weggestopt in een jaszak vanwege de kou. In de verte steekt een, met groen neon belichte, toren uit boven de rest van de stad. “Dat is de ultieme tripplaats, boven op dat gebouw. Daar kom je als je het hoogste level trippen hebt bereik†grap ik. Ondertussen verwonderen Juk en Eli zich over het feit dat alle huizen wel  “scheef lijken te staanâ€. Waarop ik opmerk dat het net is alsof we “ons in een koepel bevinden. Kijk omhoog, het lijkt net een soort kunstmatig plafond†zeg ik terwijl ik naar de donkerblauwe nacht wijs. Deze wereld, dit gevoel, dit is wonderland, hier kun je geen film van maken, hier kun je geen boek over schrijven, deze belevenis, hier en nu, het zijn van je lichaam in dit universum is uniek… en wat is het prachtig.

Nu zit ik tegenover vdMeer aan de tafel, tussen ons in ligt het doek. Allebei voegen we wat lijnen aan het kunstwerk toe. Maar we zijn te overdonderd door de pracht en praal van dit schilderij om werkelijk ‘iets' te schilderen. We praten lang over de verschillende vormen die dit kunstwerk aanneemt. “Dit is nu een beetje het lichte gebied, dat de hemel representeert, terwijl dit hier de hel moet voorstellen†zegt vdMeer, wijzend naar de verschillende plaatsen op het doek. “Maar als je zo kijkt kun je dit zien als een bloemenveld en staat hier een groep schreeuwende mensen die bang zijn voor wat komen gaat†antwoord ik. De verf verandert mee op de muziek, wanneer de muziek duister wordt zijn er angstaanjagende gebeurtenissen te zien op het doek. Maar mooi angstaanjagend, niet waar je bang van wordt, maar waar je van versteld staat omdat het zo mooi is. Wanneer de muziek vrolijker wordt, wordt het schilderij lichter en speelt er juist een vrolijk schouwspel af. We zitten hier ongeveer een uur. We gaan maar weer eens roken.

Wanneer we terugkomen van het roken merken we dat de piek langzaam afneemt. Juk, vdMeer en ik liggen op het bed. Ik begin verhalen te vertellen. Een verhaal over een boek waarbij elke lijn een mens of ziel representeert en wanneer lijnen samenkomen daar vriendschap ontstaat. En wanneer de lijnen kruizen wordt elke lijn iets dikker, de persoon krijgt meer bagage mee. En uiteindelijk wanneer de lijn op is, gaat de mens dood. Maar hij is niet over en vergeten, hij keert terug als energie naar de bron waar we uiteindelijk allemaal vandaan komen. Normaal gesproken ben ik niet zo'n spreker, maar nu vloeien de woorden eruit en sta ik soms zelf te kijken van de pracht van de zinnen die ik weet te formuleren.  Nu zit iedereen op het bed, luisterend naar mijn verhaal. Langzaam wordt de trip steeds minder en we eindigen met z'n allen in een donkere slaapkamer.

Honger! Men wil eten. De spirituele gedachten zijn bij de meesten verdwenen

als sneeuw voor de zon en willen MacDonald's halen. Ik moet er eigenlijk niet aan denken. Hoe kan je na zo'n mooie en overweldigende trip, meteen zo primitief worden? Helaas leven we in een maatschappij waar de meeste stemmen gelden. Even later schrik ik dan ook van de tram die voorbij komt, de hardheid van de realiteit doet me ergens pijn. Ik kan het niet verklaren, maar het lijkt alsof de realiteit zo bruut en agressief is vergeleken met het wonderland waarin ik mij zo even nog bevond. Ik eet twee kipnuggets, maar ben er eigenlijk wel al klaar mee.

Deze trip was net zo magisch als de eerste keer. Een mooi jubileum, wat zeg ik? Een prachtig jubileum. Mentaal en visueel was deze trip perfect. De mensen waren zeer geschikte tripbuddy's. Het enige minpunt was de primitiviteit waarmee de trip eindigde. Echter doet dat deze ervaring niets te kort. Het doek hangt nu bij Danser aan de muur. Wanneer je er nu naar kijkt als onwetende zie je een lelijke bruine smurrie, die lijkt op de sneeuw die nu wordt weggespoeld uit de Amsterdamse straten. Maar wanneer ik ernaar kijk zie ik een waar kunstwerk, prachtige kleurrijke lijnen die een magisch gevoel belichamen. Wauw.

Thanks voor de reacties

Agreed. Nu ik er over nadenk, hoeveel zou een waddeneiland kosten, een van die kleinere, onbewoonde? Met een paar man een lading geld bij elkaar leggen en daar een eiland a-la ruigoord van maken.. *droomt*

 

Dat zou toch fantastisch wezen !

Trip 6: Back on the Road Again

Waar: Mijn ouderlijk huis
Hoeveel: 15 gram truffels -Philosopher's Stones, ± 90 mg 2c-b, N2O
Wie: Ik (MushRockker), DeLange(2c-, Politicus, Konijn, Goede
Wie (Niet Trippers): Sovjet (die was aan de 4-FA)

Het was alweer 3 maanden geleden dat ik voor het laatst in de wereld van psilocybine geweest was. Na die keer was ik ook wat terughoudender geweest omdat het toen een behoorlijk duistere en angstige trip was. Maar goed, ondanks de angst om een enge trip te krijgen had ik toch ook wel weer heel veel zin om te trippen. En ik had een aantal weken geleden gehoord dat mijn ouders eind april weg zouden gaan. Ik had meteen DeLange geïnformeerd en hij vond het ook een goed plan om weer eens goed te trippen. Ook met Konijn en Goede had ik ondertussen veel gepraat over truffels. Goede had het een keer eerder gedaan en vond het geweldig, Konijn had er nog geen ervaring mee maar wilde toch supergraag meedoen. Ook had ik Fixer en Politicus gevraagd, Fixer moest helaas afzeggen vanwege andere verplichtingen; Politicus was daarentegen wel van de partij. Ook had ik Sovjet gevraagd, maar ik wist dat hij erg zou twijfelen omdat tripmiddelen bij hem toch wel mentaal heel hard aankomen. Dus hij zou wel komen maar zou ons nieuwe “speedy†goedje 4-FA gaan testen.

Het was dan eindelijk zover, vrijdag 20 april, pa en ma waren net een dag op vakantie. De truffels had ik donderdag besteld en gelukkig waren ze vrijdag netjes op tijd bezorgd. DeLange kwam 's middags al naar mij toe.  Hij had besloten 2c-b te doen in plaats van truffels, een ander psychedelisch stofje. We speelden wat fifa en vervolgens gingen we naar de dönerzaak om een broodje kebab te eten. We kwamen thuis en gameden nog wat. Vervolgens kwam Politicus, we besloten om een film aan te zetten. Ook Goede arriveerde, nu was het nog wachten op Konijn die nog aan het werk was. Hij zou rond 11 uur bij mij zijn, maar ondertussen was het al half 12. Wij besloten om alvast alles klaar te zetten zodat we meteen konden beginnen als Konijn aan zou komen. De truffels werden fijn gehakt, er werd warm water opgezet voor de cup-a-soup, er werd fruit en drinken klaar gezet en ik zette de muziek ook alvast aan. En toen, hoorden we eindelijk de scooter van Konijn, het feest kon beginnen.

P - 00:00

De truffels zijn naar binnen gewerkt. We gaan op de bank zitten, zetten de muziek aan en besluiten een ballonnetje lachgas te nemen om er lekker in te komen. We vullen allemaal om de beurt een ballon, we kijken elkaar nog een keer aan… 3,2,1 nu, we ademen het lachgas in, uit, in, uit, in, uit…. Wow wat een bizar gevoel!
Het geluid wordt steeds hoger, je hele lichaam tintelt en t voelt alsof je lichaam niet van jou is. De hele omgeving verdwijnt. En toen ik bijkwam, keek ik naast me, naar Politicus. Ik wist precies hoe hij ging lachen, wat hij zou zeggen etc. Ik had een déjà vu, en niet een kleine ook, hij duurde wel 5 minuten ongeveer. Ik vond het zo heftig dat ik besloot de rest van de avond geen lachgas meer te nemen. Waar ik achteraf toch wel een beetje spijt van heb omdat de anderen het geweldig vonden. Na het lachgas besloten we buiten een peukie te roken. Nu werden langzaam de eerste effecten merkbaar, de bodyload kwam op, de omgeving ging langzaam heen en weer en er kwam weer een lichte kleurenwaas over alles.

O - 00:30

Sovjet stond voor de deur, DeLange, die nog amper effect voelde van de 2c-b, deed open. Hij kwam snel terug “Hij ziet er niet uit, helemaal de weg kwijtâ€. Ik schrok een beetje want ik had geen zin om met een hele drukke, gast te zitten als wij rustig wilden trippen. Sovjet had al wat 4-FA genomen en was daarom zo druk en van de kaart. Ik schrok van hem toen hij in de tuin bij ons een sigaret kwam roken. Ik heb hem vaak naar de klote gezien, maar dit sloeg alles. Ik was bang dat het fout zou gaan, maar hij zei dat hij voor ons ging zorgen. Hij zou eerst een douche nemen. Toen hij naar boven ging voor een douche, gingen wij in de woonkamer zitten. Iedereen begon nu echt lekker in de trip te komen.

O- 00:45

Ik lag samen met DeLange op het tweepersoons matras dat ik in de woonkamer had gelegd. Ik keek naar het plafond, normaal gesproken hoort het plafond wit te zijn, maar op dit moment was het bedekt met blauwe, rode en groene stipjes. Na een tijdje veranderden de kleuren en leek ook het materiaal te veranderen. Het leef alsof het plafond van een soort aluminium gemaakt was en het leek alsof ik in een futuristisch ruimteschip lag.
Na een tijdje hier te hebben gelegen en te hebben gedacht aan de toekomst kwam Sovjet naar beneden. Hij was een stuk rustiger gelukkig en was totaal geen stoorzender voor onze trip. We besloten om met z'n allen een sigaretje te gaan roken buiten. Eenmaal buiten zei Goede tegen me : “Als je naar de schutting kijkt lijkt t net alsof je heel groot bentâ€.  Dus ik keek naar de schutting… “Woww ik word steeds groter!† riep ik, Goede en ik moeten allebei lachen omdat we hetzelfde gevoel ervaren. Ondertussen is alles in de tuin anders, mooier, specialer en kleurrijker. Ergens in de tuin lagen witte bloemetjes op de grond, we liepen erheen en toen ik erboven stond leken de witte bloemetjes sterren. Toen ik er lang naar bleef kijken leek het net alsof ik me in het universum bevond, tussen de sterren als het ware.

O - 01:15

Ik en Politicus staan nog met z'n tweeën in de tuin. We filosoferen en discussiëren over het leven. Ondertussen kijk ik naar de achterkant van mijn huis. Alle stenen wisselen steeds van plaats, alsof het een soort puzzel is. De bodyload begint nu wel erg irritant te worden vind ik, ook komt er een lichte misselijkheid opzetten. Ik en politicus besluiten boven op mijn woonkamertje verder te praten. Maar als we het huis binnen stappen blijven we eerst hangen in de “witte hemelâ€, Goede en Konijn zitten onder een wit dekentje, die kant van de kamer is verlicht met wit licht van de tv en op die tv zie je de maan ronddraaien (audio visual van de ps3). Ook staat er hele mooie psybient op. Dus voor mijn gevoel bevinden wij ons in een klein stukje hemel op aarde. Ondanks dat het daar zo mooi is besluiten ik en Politicus om toch maar naar boven te gaan.
 

O- 01:45

Mijn woonkamertje is op dit moment een waar tripparadijs. Kaarsjes, wierrook, mijn Boeddha beeldjes, de psychedelische art die voorbij komt op tv en de vette psytrance op de achtergrond zorgen voor de perfecte tripsfeer. Ik en Politicus zetten ons gesprek voort en we komen nu op het onderwerp dat we heel diep ingaan op onze vriendenkringen en hoe dat allemaal verloopt. Na een tijdje komt ook DeLange mijn kamer binnen en weet niet wat hij meemaakt. “Dit is echt de vetste plek waar ik ooit heb getript!†zegt hij opgetogen. Hij gaat op de bank zitten en kijkt z`n ogen uit. Hij mengt zich verder niet in het gesprek wat ik en Politicus aan het voeren zijn. Mijn kamer is nu werkelijk een achtbaan geworden. Alles golft en beweegt, mijn grote Boeddha beeld danst alle kanten op en iedere keer zie ik de kamer vanuit een andere hoek terwijl ik toch echt op dezelfde plek blijf liggen.

O - 02:30

Ik ga beneden bij Goede, Konijn en Sovjet op de bank in de “witte hemel†zitten. Politicus en DeLange gaan buiten een stukje lopen. In de “witte hemel† praten we nu ook over van alles en nog wat. Maar de gesprekken hier gaan vooral over wat er nog meer is dan alleen onze aarde.â€Waar stopt het heelal? Is er ergens anders nog leven? Bestaan er andere dimensies?†vragen we ons af en proberen hier antwoorden op te bedenken. Ondertussen moet ik naar de wc, maar terwijl ik sta te pissen wordt de wc steeds kleiner. Het lijkt wel zo'n potje voor baby's, ik lach in mezelf. Dan kijk ik naar een van de kaarten die op de wc hangt, er staan bloemetjes op. Ik blijf er lang naar kijken en langzaam word ik als t ware in de kaart gezogen. De wc verandert in een soort bloemenveld en ik sta daar wel 5 minuten tot ik opeens de andere kant op kijk en alles verdwijnt. Ik trek de wc door en ga terug naar de bank.
 

O - 03:00

Er wordt aangebeld. “Godverdomme!†roep ik, “Politieâ€. “Ik zie zwaailichten door de gordijnen buiten†zegt Goede. Ik zeg “snel ruim alles op !†de 2c-b, 4fmp en het weegschaaltje worden van tafel gehaald en opgeborgen. Ik loop met een bonkend hart naar de deur… “Hee we zijn er weer†zegt DeLange als ik de deur open doe. Ik kijk achter ze naar de straat, geen politie, geen zwaailichten, geen mensen, niks! “Ooh gelukkig zijn jullie het†zeg ik blij en laat ze binnen.
 

O - 03:15

We liggen nu met z`n allen op de bank en langzaam begint iedereen langzaam uit de trip te komen. De landing is begonnen. We praten nog over wat random dingen en na een half uurtje is iedereen terug op aarde. Ik en DeLange besluiten nog verder te gaan op 4fmp, Goede, Konijn en Politicus gaan slapen.

Conclusie: Ondanks de vervelende bodyload, en wat lichte duistere momentjes ben ik zeer tevreden over de trip. Na de vorige beangstigende trip met Juk en Danser heb ik nu weer wat minder angst om te trippen. De angst is nog steeds niet helemaal weg, maar zoals de titel al aangeeft, I'm back on the road again !

Dit report is van ±1 jaar geleden. Ondertussen heb ik er alweer een trip of 8 bij gemaakt, waarbij alles goed ging en geen last meer had van het duistere randje. Misschien volgt er later nog een report over een van mijn latere trips.

Trip 5: De duistere kant van psilocybine
 

Waar: Huis van Danser
Hoeveel: 15 gram truffels -Atlantis- voor mij, 10 gram voor Danser en Juk
Wie: Ik (MushRockker), Juk, Danser

Danser: 
Karaktertype: Vrolijk, alert, oppassend, intelligent. 

Juk: 
Karaktertype: Aardig, kalm, gek, onverschillig.

Ik werd wakker door het geroep van mijn vader, “Eten !!â€. Ik keek op de klok en schrok, het was al kwart voor 5 en om 5 uur moest ik werken! Ik was vorige nacht goed uit m`n bol gegaan op de nieuwe pilletjes van DeLange. Witte speakers, getest met een spreiding tussen de 180-220 mg MDMA. Ik was 's morgens brak thuis gekomen en was meteen in bed gaan liggen. Maar nu moest ik me haasten, anders was ik de lul op 't werk. Dus ik rende de trap af, pakte nog wat kipstukken van tafel en al etend stapte ik op de fiets. Drie minuten later meldde ik me bij m`n chef en kon lekker aan het werk. Ik had zin in de avond die zou volgen, ik had namelijk een week geleden met mijn broer afgesproken om te gaan trippen. Ik zou hem en z'n vriend introduceren in de wereld van truffels. Ik had me er erg op verheugd, want de laatste keer was alweer tien weken geleden. Danser en Juk zouden de truffels kopen, ik zou 's avonds uit m`n werk meteen op de bus stappen om lekker te trippen in Amsterdam.

Ik stap uit de tram en loop naar zijn huis, het blijft een fantastische plek waar hij woont. Midden in het centrum van Amsterdam, je hoeft maar een paar meter te lopen voor de markt, de McDonald's, de kledingzaken of de coffeeshop. Ik bel aan de ik hoor de zoemer, de deur gaat open en ik loop het smalle trapje op. Ik kom binnen en begroet de jongens, “Hebben jullie er een beetje zin in ?†vraag ik, “Ja zeker!! Ik weet ook echt niet wat ik kan gaan verwachten†antwoordt Danser. Hij haalt de bakjes met Atlantis truffels uit het zakje en laat ze aan me zien “Ja die man van de smartshop zei dat 15 gram voor de eerste keer teveel is, dus wij hebben een bakje van 10 gram en jij van 15â€, “Oke is goed man!â€. Ik doe de bakjes open en voel aan de tripknollen, ze zijn een stuk droger dan de truffels die ik normaal koop merk ik. Ze zijn ook niet vacuüm verpakt maar zitten gewoon in een doosje. “Nouja, ze zijn van de smartshop dus het zit wel goed†dacht ik.

 

P - 21:50

We besluiten de truffels in kleine stukjes te hakken en in een beker cup-a-soup te gooien. Ondertussen zet Juk Alice in Wonderland aan. We wachten tot de soep een beetje afgekoeld is en drinken het vervolgens op, ik schraap de laatste stukjes truffel van de bodem van mijn glas en eet alles op. We kijken rustig Alice in Wonderland verder en we wachten op de eerste effecten. Ik merk al dat de film langzaam minder interessant wordt en begin met Juk en Danser over mijn vorige trips te praten om ze een idee te geven over wat ze kunnen verwachten. Ik kom steeds moeilijker uit m`n woorden en ik stop maar even met praten, ik ga naar de wc en daar zijn de eerste effecten goed merkbaar. Ik zie de grond golven in het licht, en ook zie ik steeds dezelfde patronen in de kleine steentjes. Ik ga terug naar de huiskamer en voel een lichte bodyload, ook Juk en Danser ondervinden voor het eerst de effecten van de truffels.

O - 22:40

Danser had net de dag ervoor zijn nieuwe posters opgehangen. Het zijn posters van foto's van bekende fotografen, zoals David La Chapelle. De posters worden al wat levendiger: de kleuren worden feller en mooier, de afbeeldingen op de posters bewegen langzaam en alles krijgt een beetje een duister tintje. Juk schenkt nog wat cola voor ons in, ik merk dat mijn ledematen al anders aanvoelen. Het voelt al gek om met mijn hand het glas van de tafel te pakken en het naar mijn mond te brengen. “Ja ik voel me een beetje als een slappe pop†zegt Danser, “Ik voel me echt heel lekker†hoor ik van Juk. Ik ben blij dat ze het tot nu toe tof vinden. Dan raken we in discussie over het kleed. “Het lijkt alsof het uit meerdere lagen bestaatâ€, “als je goed kijkt is het kleed niet wit meer, maar ligt er een kleurenwaas overheenâ€, “die friemeltjes lijken net allemaal kleine mensenâ€. Zo ging het een tijdje door. We besluiten de film uit te zetten, dan kunnen we lekker de boxen aan doen en naar ambient luisteren. Ik plug mijn telefoon in de boxen, zoek een lekker chillout nummertje op youtube en vanaf hier gaat het hard.

O - 23:10

Ik lig ondertussen op het zachte kleed, de muziek neemt ons mee op avontuur. Ik kijk naar de kaarsjes die op tafel staan, om die kaarsjes heen zitten gekleurde glaasjes, in vind het super mooi. Het lijkt een soort verlaten kermis van vroeger. Nu komt de psilocybine ook hard aan bij Juk en Danser. “Iedereen zou dit moeten doen†zegt Danser, “Gewoon gezellig met z'n allen in een grote kring rond een kampvuur ofzoâ€. “Ik wil nu echt naar ruigoord†roept Juk, “Ja†denk ik, “dat lijkt me echt heerlijkâ€. Dan raken we langzaam steeds dieper in gesprek over het woud, de bergen, de natuur. En ik krijg weer een sterke afkeer tegen het materialisme. Ook mijn broer vind die technologie op dit moment maar niets. We besluiten om alle telefoons om te draaien zodat we geen displays zien. Ondertussen worden de visuals echt extreem. Ik zie overal ogen en duistere figuren, ik lig op het kleed en kijk naar de zwarte joggingbroek van Danser. De joggingbroek laat mij een heel verhaal zien, ik zie kleine paarse monster-achtige wezentjes door elkaar rennen, op de achtergrond zie ik het illuminatie logo. Ook zweeft er een vliegend tapijt door de lucht. Ik vind het prachtig, maar langzaam vervaagt het een beetje.

O - 23:55

Ik stop een vinger in mijn mond, “Woww, dat voelt echt bizar!†roep ik, “Je voelt gewoon alles preciesâ€. Nu stoppen ook Juk en Danser hun vingers in hun mond “aah ja!â€, “Wat heerlijk†roepen ze in koor. Dan merk ik dat ik allemaal pluisjes van het kleed in mijn mond heb. Ik besluit dus maar om met wat water uit de kraan mijn mond te spoelen. Ik loop richting de gootsteen, maar met iedere stap word ik kleiner en het aanrecht groter. Ik vind het geweldig, want dit had ik nog niet eerder mee mogen maken. Ik spoel mijn mond om en daarna drink ik nog wat water. Ik draai de kraan dicht en wil weglopen. Maar dan zie ik een groot vleesmes naast de gootsteen liggen. Ik loop richting mijn broer en Juk, maar dan schiet er een bizarre gedachte door mijn hoofd “straks flip ik zo erg van deze truffels, dat ik Danser en Juk gewoon afslacht met dat mesâ€, ik schrik enorm van die gedachte. Ik ga even rustig zitten en kijk naar m`n broer en z'n vriend. Maar dan schiet die gedachte weer door m'n hoofd. Ik raak in paniek, nu stapelen de bizarre gedachten zich op in mijn hoofd. Ook begint àlles om mij heen te bewegen en te vervormen. In een keer wordt alles me teveel, ik kan niet alles verwerken en wil het uitschreeuwen van paniek. Maar plotseling stopt de muziek, het nummer is afgelopen. En in een keer voel ik me weer helemaal helder. Ik ben in een seconde weer helemaal gekalmeerd.

O - 00:00

Ik geniet weer van de trip, maar krijg nu flinke honger. “Ik heb sinds kwart voor 5 niet meer gegeten en het is al 12 uur†bedenk ik me. Danser en Juk kruipen naar de koelkast en doen hem open. Alle 3 kijken we met een open mond van verbazing naar de koelkast. Het is echt een prachtig ding. “Het is een soort altaar waar koelte uit komt†vinden we. Danser pakt een pak sap en drinkt ervan “Holy Fuck !!, dit is een soort fruit elixer uit de pure aarde†roept hij verheugd uit. Ik en Juk nemen ook een slok uit het pak, ik proef dat Danser gelijk heeft, het is echt verrukkelijk! Maar dan komt het honger gevoel weer terug en ik raak weer een beetje in paniek. “Muis (een vriendin van mij), viel laatst ook flauw tijdens truffels omdat ze te lang niets had gegetenâ€, “niet zo zeuren man, ik ben gezond, voordat ik truffels at voelde ik me ook goedâ€, “maar straks val ik wel flauw en word ik niet meer wakkerâ€, “nee het gaat goed, het gaat goedâ€. Dat zijn een aantal gedachten die op dit moment elke halve seconde door mijn hoofd schieten. Ik voel weer een vlaag van paniek opkomen, ik vraag of Danser wat te eten voor me wil pakken, hij antwoordt niet omdat hij de koelkast te wonderbaarlijk vindt. Juk hoorde me wel en hij pakt een zak dorito's uit de kast. Ik stop een dorito in mijn mond, ik proef een ware explosie van kaas en paprika. Ik probeer het door te slikken, maar mijn mond is ongelooflijk droog. Het voelt alsof er een grote dikke rups door mijn slokdarm kruipt, op weg naar mijn maag. Ik denk dat ik geen adem haal en raak nog erger in paniek. Dan pak ik snel een pak jus d'orange uit de koelkast en neem een paar grote slokken. Gelukkig is de chips nu weg, maar ik heb nog steeds honger. Ik ben niet meer zo in paniek, maar voel me niet zo lekker als in het begin van de trip.





O - 00:30

Juk en Danser gaan naar de badkamer om daar een nieuw avontuur de beleven, ik blijf nog even op het kleed zitten. Ik denk aan vorige nacht toen ik aan de xtc zat. Ik doe mijn ogen dicht, maar “What the Fuck ?!, ik zit weer in de tafeltennishal waar ik xtc deed gisterenâ€. Het lijkt alsof ik weer op dezelfde plek ben, met vrienden en al erbij. Dan doe ik mijn ogen weer open, ik moet even nadenken waar ik nou precies ben, “ben ik nou aan de xtc of de truffels??â€, vraag ik mezelf af. Ik kom er niet uit. En weer voel ik paniek opkomen, maar dan roept Danser mij gelukkig om even in de badkamer te komen kijken. “Ik ben dus toch aan de truffels†besef ik me, ik sta op en loop naar de badkamer. Terwijl ik op sta voel ik alle paniek van me afglijden en voel me weer top. Ik loop naar de badkamer. Daar hebben we wat lol met het water en de spiegel.
Nu gaan we naar de slaapkamer, ik en Juk gaan in het bed liggen, Danser gaat naast het bed zitten. Nu zie ik overal in het donker duistere wezens ontstaan. De lamp lijkt op het meisje van F.E.A.R en de poster aan de muur lijkt op een groepje nazi zombies die me willen halen. Danser en Juk hebben het nog steeds erg naar hun zin, ze denken dat ze in een soort van zandbak zitten en hebben de grootste lol. Maar voor mij wordt het allemaal weer een beetje te duister. Ik kijk op de klok, “ooh het is 10 voor 1, nog 40 minuten en dan is het afgelopen, ik ben wel een beetje klaar met deze enge tripâ€, denk ik. Na een lange tijd angst te hebben gehad voor ‘het duistere', kijk ik op de klok. “waaaaat!?, het is nog steeds 10 voor 1â€. Ik besef nu dat dit nog wel eens heel lang kan gaan duren. Maar dan knipt Danser het licht aan. En in een keer ben ik weer helemaal helder en kalm. Ik lig heerlijk in het grote bed en geniet nu van de vrolijke CEV's. Ik merk nu ook dat als ik heel diep adem als ik een beetje in paniek raak, ik me een stuk beter voel en het gevoel beter kan sturen. Ik voel nu wel dat we aan het einde zijn gekomen van de trip. Ik voel dat ik steeds meer in de realiteit terug kom. Ik kijk op de klok en het is 2 uur. De trip is nu wel over.

“Ik vond het echt heel vet en bizar !†zegt Danser opgetogen, “ik wil dit zeker vaker doenâ€. Ook Juk vond het vet: “dit is zeker voor herhaling vatbaarâ€. Ik pak een deken en ga op de bank liggen, het was wel echt een intense trip voor mij. Ik heb dit nog niet eerder meegemaakt, zo diep, zo bizar en zoveel keer in paniek geraakt. Ik denk dat ik me niet goed genoeg voorbereid had op deze trip. Weinig slaap, avond ervoor xtc, bijna niks gegeten. En ik kon me soms tijdens de trip niet laten gaan, ik dacht dan wel van : “MushRockker denk na, geef je gewoon over aan de tripâ€, maar dan ging ik het forceren en lukte het minder goed. Ik denk ook dat de truffels sterker waren, ze waren ook een stuk droger dan normaal, dus ik heb nog steeds mijn twijfel of het nou hele verse of dat het licht gedroogde truffels waren, maar gedroogd kan bijna niet, dan moet ik wel een hele bizarre trip hebben. Het was een enge trip, maar daarom wel erg interessant. Volgende keer ga ik bij dezelfde smartshop halen, alleen dan ook 10 gram, kijken hoe dat gaat. Als het goed gaat, neem ik die keer erna weer 15 gram. Want oefening baart kunst J






Conclusies en Ideeën na deze trip:

Ik zorg er volgende keer voor dat er genoeg tripvoedsel in huis is zodat mijn hongergevoel mij niet achterna gaat zitten. Ook ga ik de dagen ervoor rustig aan doen, wandelen in de natuur en dat soort dingen. Dat is een veel betere voorbereiding dan een zware avond xtc. Verder neem ik volgende keer een kleinere dosis om te kijken hoe dat gaat. Ik zou deze trip deels kunnen omschrijven als een badtrip, maar zo heb ik hem niet echt ervaren. Er waren wel tijden van paniek en angst, maar er waren ook mooie dingen. Bizarre visuals, mooie gedachten, duistere CEV's maar heel helder, wat juist zo interessant is. Het was de engste en paniekerigste trip, maar veruit de vetste.

Het gekke is dat ik tijdens vorige trips ook wel enge dingen heb gezien (bijv messen e.d.) maar daar niet echt van streek van raakte ofzo. Terwijl tijdens die trip echt alles omsloeg. Ik ga zo even je report lezen, misschien heb ik daar wel wat aan

En ehm, er zat tussen de 2 trips ongeveer 3,5 maand. Wat best lang is, want daarvoor zat tussen elke trip ongeveer een maand.

In de eerste duistere trip was er een heel duidelijk omslagpunt. Ik was samen met mn broer aan het trippen. En op een gegeven moment wilde ik een slokje water uit de kraan nemen dus ik loop erheen, maar op het moment dat ik weer weg wil lopen zie ik zo'n groot vleesmes op het aanrecht liggen. Op dat moment schoot bij mij de bizarre gedachte door mij heen "wat nou als ik zo leip word van die truffels dat ik mn broer overhoop steek" en die gedachte kon ik niet snel verwerken ofzo waardoor ik redelijk in paniek raakte. Opeens begon alles om mij heen te bewegen van kleur te veranderen etc. En toen voelde ik behoorlijk veel paniek op komen, gelukkig ging precies op dat moment de muziek uit waardoor alles een stuk rustiger werd. Maar ik ben die trip niet echt meer uit dat duistere sfeertje gekomen. En ik denk dat het er bij mijn 2e duistere trip mee te maken had dat ik van te voren nogal angstig was omdat ik bang was op weer zo'n enge trip. Waardoor het vanaf het begin al een beetje duister was. Maar ik moet wel zeggen, dat die 2e trip toch een stuk lekkerder was dan die eerste.

Ik denk ook wel dat ik voor aankomende trip mijn dosis verlaag tot 8-10 gr. Maar ik ben dan wel een beetje bang dat het gaat tegenvallen, dat t misschien iets te mild is. Heb jij op 8-10 gram echt mooie en leuke trips gehad ?

Gegroet leden van het magictrufflesforum,

Ik zit een beetje met een kwestie.

Ik heb tot nu toe 6 keer getript op truffels.

De eerste 4 keer waren ge-wel-dig. Echt fantastisch.

Alleen mijn laatste 2 trips waren anders. Ze waren duister. Ik werd angstiger en de trips werden ook enger.

Ik vind dat erg vreemd omdat ik mentaal behoorlijk sterk in mijn schoenen sta en omdat mijn voorgaande trips geweldig waren.

In mijn eerste 4 trips kon ik er ook voor zorgen dat de wat engere momenten snel werden omgezet naar leuke momenten. Dit was helaas niet het geval tijdens mijn laatste twee trips.

Ik wil graag weten of jullie tips hebben voor mij. Ik wil aankomend weekend weer trippen eigenlijk, maar heb geen zin in een angstaanjagende trip. En, zoals jullie waarschijnlijk weten, als je er van te voren een beetje bang voor bent, is er een grotere kans dat je ook daadwerkelijk banger wordt.

Is het misschien een oplossing om een wat lagere dosis dan normaal (15 gram) te nemen ? Of zal dat weinig uitmaken ?

Ik hoop dat jullie tips hebben, zodat ik weer heerlijk kan genieten van truffels.

Groetjes,

Philosofer

“Our ability to destroy ourselves is the mirror image of our ability to save ourselves, and what is lacking is the clear vision of what should be done.â€

- Terrence McKenna