theholyganja

Hier ben ik met mijn 2de report over truffels. Ik had ze al een eerste keer genomen, maar die ervaring was niet zo goed verlopen. Als ik er op terugkijk hebben we eigenlijk alles te danken aan een vriend die ons kwam ophalen van onze tripplaats. Hij zat zowiezo al in ons back-up plan, maar ik weet echt niet wat we zonder hem zouden hebben gedaan op die enge dag...

Maar goed, 2de keer truffels. Ik en vrienden x en y (ik gebruik schuilnamen) hadden gedaan met onze examens. We besloten om deze keer naar Amsterdam te gaan. In vergelijking met België lijkt Nederland wel de hemel als het op drugs aankomt  Wij dus 3 dagen coffeeshops doen en een tripje nemen nu het toch eens mag..

De Trip

Set
Wie ben ik? Hoe kan ik me eindelijk eens goed gedragen tegenover mijn medemensen en hoe pak ik nu eindelijk eens die problemen aan waar ik al zo lang mee worstel?

Setting
Een klein hostelkamertje

Dosis
Iets van ongeveer 13g atlantis truffels, maar ik denk dat het waarschijnlijk wel ietsje meer zal geweest zijn

We waren naar smartshop Azarius geweest achter de truffels. Ik had een doosje van 15g atlantis gekocht. X had een doosje van 10g atlantis gekocht en y had een doosje van 10g mexicaanse truffels gekocht. Het was al redelijk laat toen we terug kwamen op onze hostel. Ik denk dat het iets was van 18u30 toen we terug kwamen. We hadden eerst wat voorbereiding gedaan, zoals comfortabele kleren aandoen en de setting wat gemakkelijker maken. Uiteindelijk namen we ze dan in om 19u. y wachtte nog met ze te nemen totdat we in onze coming down waren, zo hadden we een nuchtere tripsitter bij ons.

19u
Ik en x nemen elk onze truffels in. Hij neemt zijn 10g atlantis ik neem iets van ongeveer 13g. Van smaak blijken deze dingen deze keer toch wel mee te vallen. Ik kauw ze netjes fijn zoals het hoort en ga dan ook uiteindelijk in mijn slaapzak gaan liggen. Het enige wat ik nu nog kan doen is wachten. Dit is voor mij ook vaak het vervelendste gevoel aan een trip. Je hebt het al binnen, maar je wacht met spanning af op wat er komen zal. Je weet niet wat er komt, maar terugkeren gaat niet meer.

19u20? trough the rabbit hole
Ik en vriend x beginnen ons wat raar te gedragen. Is het al begonnen? Ik denk het niet,maar weet het toch zeker. Ik sta wat rond me te kijken. De ene muur is felblauw, de andere een soort van roze/paars. Langs de blauwe kant hangt er ook nog schilderij. Ik en x zitten te praten over dingen, maar ik weet niet echt meer over wat. Oppeens zegt x zoiets als "Maar alles is toch relatief?". Alles is toch relatief? We gaan de filosofische kant uit zeg ik. Ik draai me nog eens rond in mijn slaapzak en weet dat het begonnen is. Ik laat de truffel zijn werk doen. Ze heeft vrij spel over mij.

19.45? lachbui barst los
Een beetje later dan ons filosofisch intermezzo barst er een lachbui bij mij los. Alles lijkt zo... absurd. Ik lach met de muur. Ik lach met het rare schilderij. Ik lach met alles. Het is een soort van constant grinniken die niet overgaat. x heet er ook last van en zo sporen we elkaar aan tot meer gegrinnik. Plots is er een stil moment, maar dan horen we de kamer boven ons uitbarsten in lachen waardoor wij nog harder lachen. Terwijl ik mijn lach probeer te onderdrukken zeg ik nog "djeez die gasten zijn waarschijnlijk ook keihard aan het trippen". Ondertussen licht er al een heel tijdje muziek op uit de '60. Fijne muziek van die gasten  
Ik wrijf wat over de muren en raak de matras aan die boven me ligt. Ze voelt aan als een spons en ik barst weeral opnieuw in lachen uit. Ik herinner me dat x tegen me zegt van "hé kan je de muziek eens maken?" De muziek maken denk ik? "Hoe kan ik nu in godsnaam de muziek maken?", zeg ik tegen hem waardoor we nog meer lachen.

20u- ??? back to the inner self
Plots is het stil, ik weet niet precies wanneer. Zoals altijd heb ik zeer veel moeite met tijd. Maar dat boeit me nu echt niet, ik ben bij mijzelf. Alle drukte die ik normaal heb van buitenaf is nu volledig van me afgesloten. Het licht gaat ook plots uit en het enige die nog licht heeft in de kamer is blauwe lampje van de boxen. Ik sluit mijn ogen en draai me nog eens goed in mijn slaapzak op de matras. Rust, eindelijk rust en terug bij mijzelf. Ik sluit mijn ogen en ga op reis in mijzelf.





Ik bevind me op een plaats die een combi is van deze 2 foto's. Alles draait rond is spiralen, maar er zijn ook belletjes. Luchtbelletjes lijken ze wel waarbij de ene groter is dan de andere, maar ik weet niet precies wat ze moeten voorstellen. Ik voel gewoon dat ik 1 klein belletje ben, maar daar heb ik totaal geen problemen mee. Ik ben een klein wezen besef ik plots. In de ruimte waar ik me bevind voel ik energieën waar ik met mijn normale aardse besef niet bij zou kunnen, maar dat vind ik niet erg. Ik BEN. Ik ben deel van het mooie grotere geheel, en alles draait rustig verder rond en beweegt zich zachtjes verder.

Ik voel me goddelijk, in mijzelf voel ik een enorme energie. Ik kom tot de conclusie dat ik goddelijke energie ben en bezit. Ik creeër mijn realiteit altijdzelf. Waar ik het meest aan denk, wat ik het meest wil, dat zal ik ook uitvoeren en realiseren. Daar waar je je aandacht op focust schept je wereldbeeld. En even lijkt alles zo duidelijk als wat. Ik begrijp waar alle problemen van vroeger vandaan kwamen. Ik dacht altijd vanuit een tekort en minderwaardig zijn dan anderen. Ik besef dat dit niet meer nodig is. Ik ben een mooi goddelijk wezen, mij slecht en minderwaardig voelen is niet meer nodig.

Ik adem diep in en uit. Het lijkt alsof dat er allemaal levensenergie door me stroomt die rechtstreeks komt van de bron waarmee ik nu in contact sta. Ik besef dat ik ben op de plaats waar alle zielen vandaan komen. Het voelt alsof ik thuis ben en ik laat alles over me komen.

Ik denk dat ik zo'n grote 2 uur in deze toestand heb blijven liggen in mijn bed (net zoals x trouwens). Constant verplaatsen van plaats naar plaats in de grote bron. Alles komt goed, steeds en overal. Op de manier van hoe ik mij verplaatste in de bron kwam ik tot de besef dat we ons altijd op het juiste moment op de juiste plaats op de juiste tijd bevinden. Zoiets als we zijn waar we zijn omdat we daar iets moeten doen. Zolang ik in deze staat was was ik een en al rust. Ik voelde me verbonden met een groter geheel, maar had toch nog besef van mijn eigen aandeel hierin. Wat ik ook doe en zal doen ik zal altijd een deeltje blijven van dit grotere geheel.

21u40 coming down
Rond deze tijd heb ik oppeens mijn besef van tijd terug. Ik vraag aan y hoe laat het is en het is blijkbaar 21u40. Ik zeg hem dat hij om 22u zijn portie mag innemen, nu ik wat aan het afdalen ben kan er niet veel meer mislopen. Ik voel dat ik moet gaan plassen, maar daar heb ik nu echt geen zin in. Ik draai me nog eens rond in bed en vraag aan y of hij mijn muziek wil opleggen. En hoppa, daar komt de mooie muziek van Androcell mij in de oren klinken. Ondertussen heeft y zijn portie al binnen.

http://youtu.be/Q-C79pgkhdY

Na een serie ambient liedjes vraag ik tenslotte ook om eens lost theory van flanger strangers op te leggen. Van alle goa platen die ik ken blijft deze toch echt wel mijn favoriet. Tijdens mij LSD trip heb ik deze ook heel veel opgelegd omdat ze gewoon als geen ander in staat is om je overal naartoe te brengen tijdens een trip.

http://youtu.be/ebp953vvByc

Ik weet niet hoe laat het is, maar ik moet nu echt wel gaan plassen. Het voelt aan alsof mijn trip over is, maar als ik rechtsta weet ik dat ik nog lang niet ten einde ben. Die vreselijke body high toch ook. De wc is misschien 3 meter ver maar het was echt wel lastig om daar te geraken. Alsof ik me in slow motion voortbeweeg en daar bovenop nog eens iedere luchtmolecuul me probeert tegen te houden. 

In de badkamer/wc gekomen doe ik mijn plas, maar deze ruimte ziet er echt evil uit. Ik kan het felle licht van de lamp niet aan er is ergens ook iets die constant een soort van gegrom zit te maken. Daar bovenop komt de zwarte kleur van de tegels als een spiraal omhoog. "Plas doen en weg hier", denk ik.

23u - 1u/2u
Terug ik bed trip ik zachtjes uit. Ik zit niet meer in de vortex, de bron waar ik zo lang heb gezeten, maar ik keer zachtjes terug naar mijn lichaam. Ik adem nog steeds heel diep in en voel de heerlijke levenskracht die ik daarmee binnenkrijg. Ik wrijf wat over m'n lichaam en voel plots diepe dankbaarheid voor deze tempel die ik overal meedraag. Ieder plekje waar ik naartoe moet kan ik realiseren doordat ik dit omhulsel heb. Ik probeer wat te eten, maar ik heb nog niet echt zo'n trek.

Ondertussen leggen ik en x wat platen op die alle beiden graag horen. En hoppa daar is ie dan. Boards of canada met hun geniale muziek. De muziek maakt me extreem gelukkig. Wat een mooie ervaring alweer. Ik ben voor het eerst sinds lange tijd echt blij dat ik weer leef. Ik wil naar buiten, ik wil de wereld zien. Ik heb weer een hevige levenslust die in me zit. Ik kom tot de conclusie dat geluk echt van niet veel afhangt, gewoon een goeie mindset  


http://youtu.be/yT0gRc2c2wQ

x wilt naar buiten om een sigaret te gaan roken. Na een kwartier zoeken met een constant herhalend patroon van dingen willen zoeken, maar het gevoel hebben dat het te lastig is vind ik de sigaretten. Ik geef er eentje aan x. Straks is het mijn beurt om ook eentje te roken.

Terwijl ik nog in mijn bed lig en y ergens op de grond zie ik plots overal dode mensen. Op de vloer liggen dode mensen, onder de bedden liggen dode mensen en de lamp boven mijn bed lijkt plots als een vreselijk lelijk gezicht die van over het stapelbed boven me naar mij kijkt. Toch ben ik niet bang. Als ik dichter bij hen kom zie ik gewoon wat ze echt voorstellen, rugzakken , kleren en andere voorwerpen. Plots denk ik zoiets als Als je je illusies/angsten echt van dichtbij bekijkt zie je dat je echt helemaal voor niets bang hoeft te zijn

x is terug en ik maak me ook klaar om naar buiten te gaan. Wiggel waggel langs de trap. Deuren open deuren toe en hop ik sta op straat. De sigaret die ik rook smaakt me totaal niet, maar dat kan me nu echt totaal niks schelen. Het sneeuwt en o wat sneeuwt het mooi. Tot er plots allemaal auto's passeren in de straat. Dan wordt het echt weer wat minder leuk. Het lijkt alsof ze keihard voorbijrazen, maar toch gaat alles in slow motion.

Ik vlucht naar binnen en kom na veel moeite terug in m'n kamer. Nu pas merk ik echt het verschil tussen x en mij. Ik ben nog steeds aan het trippen terwijl hij er al vanaf is. Ik denk dat we dan nog ongeveer een halfuurtje in onze slaapzak hebben gelegen. Daarna zijn we naar buiten geweest en nog een joint gaan roken om dan heerlijk te slapen  

Kortom deze trip heeft me echt wel geholpen. Ik geloof veel meer in mijzelf en sta nu ook wel wat positiever in het leven. Ik wil dingen ontdekken , ervaringen opdoen. Zoveel als mogelijk!!
En langs de andere kant wil ik ook weer eens mijn sociale contacten wat opkrikken...

Het is in feite bijna ongelofelijk dat ik dit nu schrijf. Een tripreport over LSD. Als ik mijzelf eens vergelijk met de persoon die ik 5 jaar geleden was ( ik was toen 13), is er enorm veel verandert. Ik was toen al redelijk open minded en dit is met de jaren zeker toegenomen. Ik was toen regelrecht tegen drugs (waarschijnlijk zoals de meesten dan) en al zeker tegen hard drugs enzo. Een paar jaar later kwam het eerste sigaretje en de eerste glazen alcohol. Nog een jaar later de eerste kennismaking met cannabis. En 2 jaar later kwamen de truffels en dan nu dus ook LSD... 
LSD is de enige hard drugs waar ik een uitzondering voor maakte omdat ik nogal een grote fan ben van psychedelica. Voor de rest ben ik nog altijd tegen pillen en andere toestanden in die familie(en ik hoop dat dit zo blijft)

Maar goed, de eerste keer LSD. Toen ik 's ochtends opstond was ik amper uitgeslapen omdat ik de avond ervoor wat goed had gedronken. Ik heb nog wat geprobeerd om in de dag te slapen, maar dit ging amper omdat ik te zenuwachtig voor de LSD. En ergens was ik ook wel wat bang ervoor. Ik had wel wat dingen opgezocht erover, maar eigenlijk wist ik totaal aan wat ik me moest verwachten. En die horrorverhalen die je soms hoort over LSD maakten het er niet beter op. Tenslotte om 18.00 uur naar mijn vriend geweest die de zegels liggen had. Ik vertelde hem dat ik geen weg wist met mijn zenuwen en we hebben eerst nog een joint gerookt zodat ik toch al ietsje meer ontspannen was. Nog vlug iets gegeten en om 19.00 uur was het zover. Ik legde m'n zegeltje op de tong en begon na te denken erover. Dit zegeltje was amper een pinknagel groot en toch had het zo'n kracht wat ik op zich al wonderbaarlijk vind.

20.00u
Nog steeds geen effect. We zitten buiten in mijn vriend zijn tuin wat te chillen in de stoelen terwijl onze playlist opligt. Een mix van psychedelic '60 rock, goa en psytrance. Waarschijnlijk kwam het door het eten dat het wat langer duurde voor het insloeg. We besluiten om een wandeling te doen naar een natuurgebied dicht bij zijn huis. Onderweg denk ik dat het begint te werken, maar ik ben het niet zeker. Ik kijk met fascinatie naar de zonsondergang, maar dat doe ik altijd. De zonsondergang is voor mij het mooiste moment van de dag. "Werkt die LSD nu al of niet vraag ik hem". Hij zegt dat ik moet afwachten. Achteraf bekeken weet ik dat het begon te werken toen we het natuurgebied opkwamen. De ingang is een lange straat waarbij langs de zijkanten van de straat allemaal lange bomen staan. Op dit moment begon mijn fantasie al wat sterker te werken.

Ik zag het als een soort portaal waar ik instapte die me naar een andere werkelijkheid zou brengen. Aangekomen op het gebied doen we een wandeling rond de vijvers met vissen en mooie planten. Ik voel me moe en zet me eventjes op een bankje en daar praten we wat. Terwijl de zon ondergaat horen we allemaal vogels en andere dieren. Na een tijdje staan we weer recht om naar zijn huis te wandelen. We passeren langs het open gebied in het midden van deze natuurplek en daar zag ik 1 van de mooiste dingen die ik al gezien heb. Links was de volle maan volop aan het schijnen terwijl aan de rechterkant de zon rustig aan het ondergaan was. "Yin yang" zeg ik hem en diep vanbinnen was ik nu opeens gerustgesteld. Ik wist dat ik een mooie trip ging meemaken. Terwijl we naar zijn huis wandelen hebben we het over yin yang die overal te vinden is en ik herinner me ook een paar gesprekken over communistische ideeën. Op dat moment zijn we het erover eens. Het communisme heeft een mooi schoonheidsideaal, maar het vraagt van de mensheid een enorme bewustzijnsverandering om dit in de praktijk te kunnen uitvoeren. Echt communisme is er tot nu toe nog niet geweest... Ondertussen rook ik mij te pletter aan mijn pakje camel sigaretten. Die troep heeft nog nooit zo lekker gesmaakt. Alhoewel lekker, ik besef plots echt hoe kapot het me maakt en wat het doet met mijn longen.

21.00u
Rond 21u kwamen we terug thuis bij mijn vriend. Ik merkte dat de LSD begon op te komen, maar ik weet niet precies op welke manier.Alles leek gewoon grappig. We zitten wat in zijn tent te chillen totdat mijn vriend plots een bericht krijgt van J. Hij wou nog afkomen want hij had niets te doen. Geen probleem dachten we, zo hebben we op z'n minst nog een tripsitter. Mijn vriend was eigenlijk een soort van tripsitter omdat hij al wat ervaring had met trippen,maar nu hadden we tenminste een nuchter iemand erbij. We proberen een joint te rollen wat in mijn herinnering erg lang heeft geduurd omdat we constant met alles zaten te lachen. Ondertussen ligt digital dreaming op.



Ik merkte dat de muziek wat meer inhoud begint te krijgen. Muziek heeft een inhoud gekregen die ze anders nog nooit heeft gehad bij mij. Ik merkte dat mijn zintuigen enorm beginnen overpowered te geraken. Ik zie,hoor,ruik en proef steeds beter en beter totdat het op een bepaald moment echt angstaanjagend begint te lijken. Is onze geest echt tot zulke dingen in staat maar weten we gewoon niet hoe? Ik kijk naar het pakje marlboro van mijn vriend en zie plots allemaal moleculen in de zwarte letters en ik weet op dat moment gewoon dat mijn geest zich op een van zijn sterkste momenten bevind. Hoelang we daar in die tent hebben gezeten weet ik niet tijdsbesef leek echt te vervagen op dat moment. We hebben gewoon wat in die tent gelegen in onze slaapzakken luisterend naar de muziek. Geniaal hoe het me kon wegvoeren op dat moment. Op een bepaald moment besluiten we om een wandelingetje te maken in het kleine parkje achter mijn vriend zijn huis. Ik kwam buiten zijn huis en ik voelde buiten. Misschien moeilijk voor de mensen die er niets van snappen maar ik voelde echt buiten.

Mijn mind ging steeds meer en meer open. Mijn lichaam voelde steeds lichter en lichter aan. Het leek alsof ik kon uittreden uit het kader waarin al onze gedachten zaten. Ik doorbrak grenzen van tijd en ruimte en toch was ik nog op 1 plaats. Ik verstond mij er niet aan en toch wel. Als ik naar een boom keek dan voelde ik die boom. Mijn bewustzijn was 1 met alle dingen die ik zag. Ik begon toen eventjes bang te worden. Ergens wist ik nog dat ik met mijn lichaam in mijn dorp was, maar mijn geest zat in het hele universum. Ik kom me van plaats tot plaats verplaatsen. Toen begreep ik the quote "take LSD and teleport".  Stopt dit ooit dacht ik en zodra ik ook maar wat negatief begon te denken kwam mijn trip in het negatieve terecht. Positief denken vermande ik mijzelf en het ging als vanzelf weer beter. Ik verschoot ervan hoe gemakkelijk dit spul te controleren is hoewel er eigenlijk niets te controleren valt:p

23.00u (ongeveer)
Het moet ergens rond 23.00 uur geweest zijn toen we terugkeerden naar zijn huis. We gaan naar binnen en zitten voor de tv. De tv stond op national geographic het was een documentaire op tv. Ik had dorst en dronk een glas fruitsap. Alleen mijn smaak was helemaal anders. Buiten de gewone smaak van fruitsap proefde ik ook energie. Ik was in feite pure energie aan het drinken? Mijn gedachten bouwden hier op verder terwijl ik naar de tv keek. Maar dit hield ik niet lang vol. Ik zat met mijn geest volledig in het programma. Het leek alsof ik alles zag in slow motion maar het ging tergelijkertijd ook razendsnel. En terwijl ik iedere shot zag voorbijflitsen zag ik toch alles wat er in die shot te zien was. De haartjes en poriën op iemand zijn huid enz...

Ik kwam gek en vluchtte naar buiten en zette mij daar op m'n gemak op een stoel. Weg van al die technologie dacht ik. Ik keek nog eens vluchtig naar mijn gsm en voelde welke impact dit toestel wel niet heeft. Een toestel waarmee ik met de hele wereld kan communiceren 10cm lang 3cm breed en 2 cm dik. Geniaal toch dacht ik. En dit allemaal via nulletjes en eentjes. En deze dingen hebben bijna 90% van de wereldbevolking besmet. Als slaven zitten ze voor hun tv en smartphone gekluisterd in hun kleine wereldje terwijl er daar buiten zoveel te beleven is. Ik zat toen bijna op het hoogste punt van mijn trip denk ik. Qua visuals had ik bijna niets. Als ik keek naar iets verplaatste het en kwam het vanzelf weer op zijn plek. Maar mijn mind was volledig ergens anders.

Ik heb gelezen over mensen die een ego death moment hebben gehad in hun trip. Ik denk dat ik op dat moment er 1 heb gehad,hoewel ik toch nog wist wie ik was. Ik was mijzelf maar ook het universum. Alle dingen waar ik tot nu toe in mijn leven spijt van had werden mij vergeven door het universum. The universe himself!! Ik heb mij nog nooit zo innerlijk gekuisd gevoeld. Ik realiseerde dat alles energie was. Wat je uitzend trek je aan, of om het met Bill Hicks zijn woorden te zeggen â€œToday a young man on acid realized that all matter is merely energy condensed to a slow vibration, that we are all one consciousness experiencing itself subjectively, there is no such thing as death, life is only a dream, and we are the imagination of ourselves.

Ik keek naar mijn handen en wat was ik dankbaar dat ik een lichaam had. Het brengt mij iedere dag van bestemming tot bestemming. Het is het huis van mijn ziel en toch zit ik het iedere dag te vervuilen met die smerige tabaksrook. Ik zou beter wat sporten en er wat zorg voor dragen dacht ik. Ik voelde het universum en ik was het universum. Onvoorwaardelijke liefde dat en niets anders ging er door mij heen. Ik legde white rabbit op van jefferson airplane en ik heb het zeker 30x herhaald geniale plaat onder de acid!!  

De '60 moeten geweldig geweest zijn iedereen die elkaar graag ziet enzo haha 

We hebben dan nog met zijn drieën een joint zitten roken en toen ging J. naar huis. Ik en mijn vriend gingen toen weer in de tent gaan liggen in onze slaapzakken. Opnieuw een nieuwe mix opgelegd en boem. Uren hebben we daar gelegen met ons mind helemaal in het universum terwijl wij lekker warm in de tent zaten. Ik ben het hele universum doorkruist denk ik. In die uren daar heb ik van dimensie tot dimensie gevlogen. Het werd 2 uur 'sochtends, 4uur, 6uur.. De trip bouwde iedere keer lichtjes af maar ze bleef toch doorgaan. Wat is het ergste aan LSD vroeg ik mijn vriend. Dat het zo lang duurt of omdat je denkt dat het zo lang duurt. Beide zei hij en we lachten.

Opgestaan voor de zonsondergang te bekijken want slapen ging toch niet. De wereld schoot weer in gang alles verliep weer op zijn normale ritme terwijl er voor mij in 1 nacht een hele wereld verandert was. Rond 7 uur gingen we naar binnen om een ontbijtje te eten. Voor het eerst wat voor mij een eeuwigheid leek voelde ik weer terug mijn lichaam. En daar ben ik nog nooit zo dankbaar voor geweest. Na het ontbijt eens goed gaan lopen om mijn geest terug helemaal in mijn lichaam te krijgen. Rond 12 uur ben ik dan maar terug naar huis geweest. 

Ik was fysiek en mentaal een wrak. De hele dag heb ik echt niks nuttig kunnen uitvoeren en ik ben dan ook maar om 19.00u gaan slapen 's avonds. 12uur later en ik was weer het mannetje. Hoewel mijn geest toch wel 2 porties nachtrust heeft nodig gehad om alles min of meer te verwerken.

Kortom LSD= W A U W!!!
Nog nooit heb ik in mijn leven iets zo mooi en zo krachtig ervaren. Ik heb deze eerste keer 15 uur getript en het mocht echt niet meer zijn dan dat. Lijkt me ziek voor mensen die soms 2 dagen of meer trippen. Ik zou mentaal kapot zijn. Ik heb er niet echt van zitten hallucineren, maar ik denk dat dat komt doordat het een redelijk kleine dosis was.

Zal ik het nog doen? Zeker en vast. Maar nu is het tijd om die hele boel wat te laten rusten en zelfstandig via de pure meditatie zelf tot inzichten te komen