Pasevski

Al bijna een jaar geleden, maar nog nooit hier vermeld! Foei naar mezelf.

Een jaar geleden heb ik met 3 vrienden truffels gedaan, het was mijn derde keer en de rest van de vrienden was nog truffelmaagd.

Met een hoop spanning en euforie hebben we de truffels (elk 15 gram Utopia p/s) naar binnengewerkt. Iedereen vond het smerig en de misselijkheid kon bedwongen worden door wat kauwgom.

Al na zo`n 20min beginnen de zintuigen merkbaar te veranderen. Alle kleuren werden enorm helder en het zicht werd scherper. Nagenoeg iedereen had dat. Grappig is dat je bij je eerste trip vaak niet altijd doorhebt wat verandert, waardoor je soms denkt dat het niet goed werkt. Dus daarom praatte ik veel met m`n vrienden, die zo`n gedachte ook hadden. We rookten een sigaret en daarna gingen 4 mensen naar binnen  (we hadden 2 sitters). Ondertussen keren de overgebleven vriend en ik een lachkick. Dit duurde echt 5min (mobiel gecheckt, het voelde natuurlijk langer haha!) en toen kwam iedereen weer naar buiten om te kijken of het wel goed met ons ging. Ze bleven stil in de deuropening staan en wij zagen in onze ooghoeken hun aanwezigheid. Het bleef even stil en vervolgens kregen we een opnieuw een keiharde lachkick. Gevalletje je had erbij moeten zijn denk ik.

Het werd al iets later en de nacht begon te vallen, altijd leuk als het donker wordt en je hebt truffels in je systeem!

Echter werkte het voor 1 vriend van mij totaal niet. In de woonkamer hoorde hij onze stemmen vervormd en trilde zijn zicht enorm. Ik gaf hem wat suikers en ging met hem naar buiten, op het balkon. Dit werd er niet beter op en we besloten om maar een stukje te gaan lopen. Dit was het beste idee ooit!

Buiten kwamen we een gebied tegen met wat bomen, gras en verder niets. Een klein parkje in de stad was het ongeveer, om een beeld te geven. Mijn vriend leefde volledig op en we voelden ons hetzelfde en zagen dezelfde dingen. We wilden niet meer de natuur verlaten, al die gebouwen waren maar overbodig kwaad. Daarom bleven we ook buiten en keken naar de bomen en zeiden soms heel lang niets. Ondertussen werd mijn zicht heel pixelachtig, terwijl in elke pixel een Braziliaanse vlag te zien was. Toen we daarna op een bankje gingen zitten en ik mijn ogen kort dicht deed, zag ik de binnenkant van een kerk met daarbij allemaal felle kleuren. Het goede gevoel bleef op de plek en we besloten om de andere 2 truffelgebruikers van het huis waar we waren te halen.

Aangekomen bij het huis zagen de 4 thuisblijvers hoe opgeknapt m`n vriend was na zijn bijna bad trip. Dat wilden de andere 2 gebruikers ook meemaken! In dat huis kwamen leek het echt een saaie, bijna duivelse plek. We wilden er weer snel weg en namen de 2 mee. Ook die vonden de plek fijn en we bleven heen en weer lopen in het parkje. Qua gebeurtenis veranderde er niets, we bleven rondlopen, zitten op bankjes, nadenken en stil zijn. De vriend die eerst bad ging, vond nu alles mooi en grappig. We konden allemaal met onze gedachten hele simpele dingen niet meer verklaren, waardoor hij bij alles 'Wat gek' riep. En tegenwoordig nog steeds terugkomende grap binnen de vriendengroep.

Afsluitend gingen we tv kijken met z`n allen. Mijn vriend was bang dat de tv te hard stond en ging daarna naar zijn slaapkamer, waar ondertussen zijn vriendin was gaat slapen. Daar fluisterde hij tegen zijn vriendin of de tv te hard stond. De vriendin hoorde echter niets. We realiseerden ons daarna pas dat we alles natuurlijk enorm hard hoorden, terwijl dit in werkelijkheid niet zo was. Prachtig hoe een truffel je zintuigen optimaliseert!

Afsluitend ben ik nog alleen op het balkon gaan zitten en heb rustig wat sigaretten gerookt terwijl ik nadacht over mijn leven. Spirituele, studietechnische en gedragsaspecten kwamen allemaal langs. Een soort mooie evaluatie, wat een schitterende afsluiting van de trip was!

Hee herkenbaar, weinig hallucinaties. Veel van vrienden gehoord, maar zelf nooit gehad. Laatst wel van 15gr Utopia allemaal patronen zien terwijl het lijkt dat je netvlies 240p is . Mooi en herkenbaar rapport iig! 

Misschien een keer in het bos proberen? Is vaak chiller dan in een huis of tuin

Dank voor de tip!

Het werd uiteindelijk 15g Utopia en qua smaak is die nog viezer maar qua effect nog beter, helemaal in het bos!

Morgen ga ik weer trippen en om een beetje in de sfeer te komen begon ik op dit forum jullie verhalen te lezen. Reuze interessant!

Mijn tweede keer is al een tijdje terug maar ik zou hem graag met jullie willen delen. Ik was met 2 vrienden J en B bij mij thuis en voor hun was het de eerste keer. Allen namen we 10g Atlantis. Het was in de zomer van 2014!

Het begon met de gezonde spanning voor het eten, het moeilijke wegkauwen van de smerigheid en het wachten tot je wat gaat merken. De eerste symptomen kwamen na circa 15-20 minuten toen J en ik licht een lachkick kregen. We gingen maar rondlopen om te wachten tot wat er meer ging komen. Zeer snel zag J al dat B zijn haar groen leek en het viel ook op dat we alle 3 steeds meer gingen lopen alsof we dronken waren. We werden heel rustig en J en ik hadden een terugkerende lachkick. 

Het werd donkerder en de truffels gingen beter werken. We werden enorm relaxt en lagen allemaal achterover in een tuinstoel naar boven te kijken. Die nacht waren er enorm veel vallende sterren, dus we hadden geluk. Ik kon echt wel eeuwen naar die vallende sterren kijken en zag ook steeds vuurwerk in de lucht en andere lichtjes. We omschreven constant wat we alle 3 zagen en hadden alle 3 deels andere dingen, maar we accepteerden het van elkaar en gingen gewoon door. Het motto van de avond was: Het is allemaal prima. Een feel good trip in je eigen tropische wereld. Want tropisch was het zeker! De doorgaans normale bomen die aan de weg staan waren haarscherp te zien, elke nerf van het blad. Hierdoor + door de belichting van de maan waanden J en ik ons op Madagascar. Ook de altijd zichtbare voegen in de muur waren opeens weg, de muur leek gewoon glad voor ons alle 3. 

Ondertussen werden sigaretten opgestoken alsof mensen dagen niet gerookt hadden. Ik stak de ene met de andere aan en al snel werd ik de man van het olympisch vuurtje genoemd. In 4 uur tijd 1,5 pakje opgerookt. Na een hele tijd in de tuinstoel genoten te hebben, besloten we naar een parkje dichtbij te gaan. Nog steeds slenterend alsof we dronken waren gingen we naar het parkje. Alle lantaarnpalen waren enorm fel en je besefte ook alles enorm goed. Normaal loop je gewoon over een stoep en denk je er niet bij na, maar nu besefte je dat enorm goed. In het parkje was alles schitterend! Prachtige inval van de maan en de donkere paden waren ook geweldig. Ik vond het zo mooi dat ik een foto heb gemaakt zodat ik het de dag erna terug zou kunnen zien.. haha.

Eenmaal thuis aangekomen gingen we naar binnen, het besef dat je in een andere kamer komt is ook zeer apart. Alsof je overstapt naar een nieuwe wereld. B zag ondertussen de deurpost 4x zo groot worden en zag het bakpapier paars worden, terwijl ik vooral de ruimte van het laminaat op de grond ging beseffen. Hierna weer naar buiten en opeens was het ijzig koud, werkelijk alle zintuigen waren dus optimaal door de truffel. We dachten door de kou dat het wel uitgewerkt was.

Binnen gingen we toen maar allemaal weer zitten op een andere bank. Op mijn mobiel zette ik toen Pitbull - Fireball op en we deden allemaal onze ogen dicht. B zag dansende bitterballen en de rest van de snack selectie terwijl J opeens dingen van zijn studie Psychologie ging snappen, alles viel op zijn plek. Ondertussen zag ik op de maat van de muziek van alles. Patronen veranderden qua kleuren, vormen en dergelijke. Allemaal zeepbellen met kattenhoofden erin draaiden rond en vormden zich langzaam tot een aantal verstrengelde snelwegen, die weer veranderden in kleurrijke piramiden enzovoort. Zo hebben we nog een uur gelegen als mooie afsluiter

Een geweldige trip en het motto van toen (vind het allemaal prima) is een terugkerende grap nu! Morgen aan de 15g Pandora!