dafe.v

Voor mij de beste muziek tijdens het trippen bij uitstek.. Kalmeerd en brengt echte goodvibes. In mijn trips denk ik altijd: dit is muziek van moeder aarde.

Het fijnste vind ik, om hem dan heel zacht te zetten. Net hoorbaar, dat het mixt met de geluiden van de omgeving. "hoort dit bij de muziek, of komt dit van buiten?"

Is dit een gevaarlijke combo?

Een vriendin van mij heeft ADHD en heeft lsd geprobeerd... Ondanks dat we met z'n alle in een goeie flow zaten.. Begon zij toch wel echt een beetje geflipt te doen...? Iemand ervaringen?

Interessant report. Misschien een idee om de zegel de volgende keer onder de tong te leggen, dan wordt de LSD net zo goed opgenomen, maar merk je minder van de smaak. Het lijkt me verstandig om de volgende keer binnen te blijven, als je wat meer ervaring hebt kun je wel weer naar buiten gaan, maar buiten een vertrouwde omgeving is het toch wat lastiger om de trip onder controle te houden.

Ik vind de smaak vrij doordringend, zeker bij een wat hogere dosering.

Vind ik ook. Las vaker dat het smaakloos was, maar heb dit nooit zo ervaren. Een vieze ijzer-achtige bittere smaak.

Goed report!

Ik ken het gevoel van 'niet als negatief ervaren' je trip werkt ontroerend, je bent nu een soort dankbaar voor deze ervaring. Althans, dat had ik.

Het was voor mij de heftigste ervaring die ik ooit heb meegemaakt. (Mijn LSD badtrip http://psytopia.nl/topic/698-een-lsd-bad-trip/#entry4814) En ik denk dat ik dit ook nooit meer helemaal zal verwerken. Zo diep, zo intens.

Ook het stuk wat alleen in je hoofd afspeelde heb ik ook gehad. Bij mij was dit pure depersonalisatie. Ik verloor mijn persoonlijkheid en was 1 met alles.

Het gekke is... Ik heb een aantal keren daarna nog getript op lsd. En als je het heel analytisch bekijkt, zijn de trips exact het zelfde.. Alleen dan ervaar je het in een positieve vibe. Dan zie je geen visioenen van verschrikkelijke beelden. Dan zie je mooie dingen. Dan herken je ook het verschil tussen gras en de sloot niet, maar dan lach je jezelf helemaal dood omdat je steeds met je vrienden bijna in de sloot valt (bij wijze van spreken). Je ervaart het zelfde maar je moet er zelf de positieve draai aan geven. Dat doet de LSD niet voor je. Die veranderd alleen je staat van bewustzijn en het is aan jou en mij hoe we daar mee omgaan.

Ik vind het nog knap dat je nog binnen ben gekomen in factory 010 en nog peuken kon halen terwijl je zooooo hard tript, ik heb een soort gelijke lsd bad trip gehad, ik weet precies wat je voelt! Zou jij het nu nog een keer doen?

Ik heb het daarna nog een aantal keren gedaan en echt hele fijne trips gehad. Het was voor mij gewoon 1 keer hard op m'n bek gaan en daarna weten wat je grenzen zijn. Als een 15 jarige die te veel drinkt, alles onder kotst en de volgende keer weet wat hij kan hebben.

De set en setting waren natuurlijk compleet fout en ik had veel te veel genomen... Daarbij had ik totaal geen idee wat trippen nou inhield en ging er in met idee dat het leuk zou zijn. Maar er was niets leuks aan.. Ik verloor compleet het contact met de realiteit.

Tot dat ik LSD had geprobeerd waren alle andere drugs mij altijd 'tegen gevallen'. Het was altijd het gevoel van 'is dit het nou'. Ookal wordt er op internet zo heftig over gesproken. Dus ik had verwacht dat het met LSD ook zo zou zijn. Maar dit was totaal niet het geval.

Tof filmpje!! Ga ik volgende keer zeker checken als ik aan't trippen ben... Hij is vrij relaxt en 'gezellig'.. Als in: 'goodvibes' zeg maar.. Das bij mij altijd heel belangrijk.

Laatste keer dat ik op lsd tripte zette een maatje van mij deze muziek aan:

Die muziek in combinatie met die clip, zo chaotisch. Ik heb toen snel gevraagd of hij t uit wilde zetten... Haha.

Zelfde verhaal met volgend filmpje:

Je moet echt wel een soort voorbereid zijn op die filmpjes. Anders zijn ze vet heftig.

In het ergste geval raken de 'blaaskaken' in paniek, maar met 2 ervaren trippers en een tripsitter moet dat wel goedkomen.

Blijvende problemen komen alleen voor als mensen al onderliggende zietes hebben (bv schizofrenie)

Ja precies... Nouja we gaan het zien. Ik heb er in ieder geval ontzettend veel zin in!

Bedankt voor de reacties!

Hollandia's kunnen wel heftig zijn, zijn ook de sterkste soort truffels.

Ik zou onervaren trippers een halve portie geven, maar mensen die zichzelf zo overschatten en alles denken aan te kunnen moet je gewoon een hele portie van 15 gram geven. Niks is leuker dan blaaskaken op hun bek te zien gaan.

Ik heb enkele van mijn ervaringen beschreven bij het tripreport-gedeelte van dit forum.

Haha tsja, daar zit zeker wat in! Ben alleen bang dat dit dan eventueel blijvende problemen zouden veroorzaken...

Over 2 weken dan gaan we met de vriendengroep een weekend weg.

8 man waarvan 2 ervaren trippers (inclusief mijzelf) en 1 tripsitter.

We hebben dus bedacht om hollandia's te gaan eten op dit weekend weg. Nu weet ik dus wel wat er komen gaat. Maar er zijn er een aantal bij die dat dus niet weten.

Nu weet ik van mezelf dat in de 1e keer trippen zwaar onderschat had.. (Dit was op lsd) en daardoor echt een nachtmerrie trip heb gehad.

Ik ben bang dat er een paar van mijn vrienden dit nu ook zouden kunnen ervaren. Zelf ben ik niet bekend met de hollandia's.

Denken jullie dat er, als je als onervaren tripper 15 Gr hollandia's eet, er serieus dingen mis kunnen gaan? Of valt het wel mee?

Er zitten een paar blaaskaken tussen... Dus ze mentaal voorbereiden op een ontzettend heftige ervaring is er niet bij... Ze denken dat ze ontzettend veel gewend zijn omdat ze ervaringen hebben met andere drugs... Maar niet met psychedelica... (Ze nemen dus niets van mij aan)

Tips, trucs, ervaringen met hollandia's? Is hij heftig of valt het mee?

Alvast bedankt!

http://www.wetenschap24.nl/programmas/labyrint/labyrint-tv/2012/december/Geestverruimende-therapie.html?npo_cc_skip_wall=1&npo_cc=na&npo_rnd=436077165

DIt is misschien nog wel een leuke om er bij te zetten!!

Zodan.. Dat klinkt wel echt heftig man... Zulke dingen heb ik nooit gezien...

Het is bij mij altijd echt in mijn hoofd. Ik heb wel visuals als lijnen en patronen. Ook heb ik wel dat als ik naar abstracte dingen kijk, zoals bijv. Een huis in de verte, dat ramen en deuren compleet verdwijnen. Ze trekken dan als t ware langzaam weg van buiten naar binnen en komen dan op de zelfde manier ook weer terug.

Kleuren en patronen zie ik ook.. En ik zie en voel heel sterk dat jing en jang idee... Dat goed en kwaat zo dicht bij elkaar liggen. Bijv met de wolken.. Ze worden groot en dan zijn ze prachtig en vol van kleur en macht... En dan worden ze klein en grauw en duister...

Ook heb ik heel erg dat 'je weet niet wat je moet verwachten'. Je ziet iets liggen op de grond en je gaat kijken... En je gaat er in staan enzo.. En dan zie je inneens dat het een plas is. En dat wist je wel.. Maar je wist echt niet wat je moest verwachten.

Ik was met n vriend bij mij thuis aan het trippen en toen zijn we naar buiten gegaan en naar het bos gelopen.. Echt een wereldreis was dat en onderweg hebben we alles meegemaakt. Toen we terug kwamen en door de voordeur naar binnen liepen stonden we echt samen met open mond mijn woonkamer in te kijken.. We wisten niet wat we hadden verwacht... Maar niet dit! Terwijl we het zelf zo hadden achter gelaten!!

Het is ook dat het echt heel erg diep gaat. Bij mijn laatste keer wist ik gewoon zeker dat ons universum niet meer dan ons eigen brein was. Ik wist zeker dat als ik er niet meer zou zijn, dat de hele wereld er dan niet meer zou zijn. Ik dacht dat de wereld gewoon was wat mijn brein er van maakte. En ik begon dit ook aan iedereen om me heen uit te leggen... Mensen begrepen dit natuurlijk niet echt.. Maar voor mij was het op dat moment super duidelijk en ik snapte niet dat de gene om mij heen het niet begrepen.

Thanks voor je reactie! Het is inderdaad zo.. Het is altijd tricky.. Je weet gewoon niet wat je koopt en je legt al je vertrouwen neer bij de dealer... Niet heel verantwoordelijk.. Maarja risico's moet je soms wel eens nemen om iets vets mee te maken. Ik ben blij dat t goed is gekomen en dat ik er niets aan heb over gehouden.. De keer daarna had ik trouwens aan het begin wel weer t gevoel dat t weer fout zou gaan.. Gelukkig hing er die keer een hele goede sfeer en had ik een hele positieve maat bij me die ook aan het trippen. Hij trok me al snel uit de negatieve spiraal.

Het klinkt heel gaaf.. Leuk report! Ik hoor vaak mensen zeggen: Truffels lijken me echt tof.. Maar ik heb daar toch mijn vraagtekens bij.

Ik heb zelf 1 keer een te hoge dosis lsd genomen.. Waarbij ik een psychotisch-achtige ervaring heb gehad... Verschrikkelijk was dit. Hierna heb ik nog wel fijne trips gehad. Maar ik denk dat (net zoals ik bij de eerste keer lsd) veel mensen er te lichtzinnig over denken.

Hoe zijn truffels tegenover lsd? Is het vergelijkbaar of totaal iets anders?

http://youtu.be/x5uw2FZmoxI

Die vind ik vet... Vooral voor n lsd trip 😉

Je moet in de zomer naar shut up and dance gaan in Kijkduin! Echt heel erg vet!

Deze zomer staat boom festival op de planning... Een van de grootste psytrance festivals van Europa. Kan niet wachten!

Thanks!

Ja ik weet het! Veel te veel... Ik onderschatte het volledig. Ik ben tegenwoordig ook wel voorzichtiger. Als je al een hoop andere dingen hebt geprobeerd, denk je al snel: Ik kan wel wat hebben.. Ook omdat ik de eerste keer na 1 zegel totaal niets voelde... (Duitse troep, nooit vertrouwen! Haha) Dat viel in dit geval vies tegen.

Dit is overigens mijn allereerste report. Tips en trucs zijn meer dan welkom!

ze zeiden nog tegen me: "onderschat het niet!!" En ik maar denken: "Pff, ben wel wat gewend.." Ik had t al een keertje geprobeerd. Onze duitse vriendinnen hadden een paar zegeltjes mee genomen uit duitsland. Deze namen we onderweg op de fiets richting een goa feest. Het was warm weer en de sfeer zat er goed in. Helaas van de acid weinig gevoeld. Top avondje gehad verder, ondanks de tegenvaller.

Maanden later, na hemel en aarde bewogen te hebben. Had ik het dan eindelijk gevonden. Dubbelgedrukte shiva's, deze schenen master te zijn, dus ik kon niet wachten. Er was die avond een feest in de maassilo in rotterdam. Kierewiet soundsystem kwam en ik moest daar bij zijn! Ik had contact gehad met een van mijn 'ervaren' duitse vriendinnen en gevraagd hoeveel ik moest nemen. Ze vroeg me hoeveel ugl er op 1 zegel zat. De dealer had mij uitgelegd dat er ongeveer 180 ugl op moest zitten. "Nou" zegt ze, "dan kun je er wel 2 nemen!" Dit bekend 360 ugl... Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan als ik het nu zo terug lees, maarja...

We waren eerst bij een maatje van mij. Ik was ongeduldig en ik stopte meteen 2 van die dingen in mn smoel. Toen was t wachten geblazen. Na een tijdje voelde mijn lichaam slapper, armen en benen wat zwaar. Ben toen in de bank gezakt en keek opzij naar die vriend van mij. Hij stond achter de computer, met de muziek te kutten ofzo. Hij zette het nummer : man with the red face van laurent garnier op. Vanaf dit moment veranderde alles voor mij. Kleuren leken licht te geven en door deze muziek kreeg ik het gevoel alsof er iets ging gebeuren. Nou dat ging er ook... De invalshoeken van lichtval begon te veranderen, constant draaide dit als t ware door de kamer.

Ik voelde dat ik naar de wc moest, ging ik dit redden, in mijn eentje? Wat kon er op de weg naar t toilet en weer terug allemaal wel niet gebeuren?! Maargoed, ik raap mezelf bij elkaar en strompel de trap af naar de wc. Ik sta, voor t toilet en ik weet 100% zeker dat ik stil sta. Ondertussen wijst ALLES er op dat dat niet zo is. Staan wordt m niet dus ik ga maar zitten. Wat is dat? Wie hoor ik nou? Het lijkt wel bij mij in het toilet hokje. Wat zeggen ze, is het nederlands? Ik versta het niet... Ik zit op het toilet, ben ik aan het plassen? Ik kijk tussen mijn benen naar beneden en zie dat ik al klaar ben. Ondertussen zie ik iets in mijn ooghoek gigantisch bewegen. Het is de toilet papier rol. Hij danst eem soort heen en weer. Als ik me op de patronen van de toilet papier rol concentreer zie ik dat er puntjes en streepjes op staan, deze dansen ook afzonderlijk van elkaar over het toilet papier. Ik hoor iemand lachen, of denk ik dat ik iemand hoor lachen? Het leek wel in mijn hoofd, zo'n lachje van zo'n meisje in een horrorfilm, met een echo.

Overal zag ik patronen, het leek wel of ik golven zag in de muren. En elk dingetje zag ik haarscherp op de vloer liggen. Ik loop naar boven. Helemaal trots vertel ik tegen die vriend van mij (Tom). Hoe verschrikkelijk ernstig ik in de war was. Op dit moment vond ik het nog wel leuk, maar ik begreep nu wel dat mensen het als zo heftig hadden ervaren en dat ze dachten dat ze er niet meer uit zouden komen. Maar ik redde me wel. Ik moest ff een peuk hebben en daarna konden we gaan.

We liepen naar beneden, de trap af zo naar buiten... Wouw... Wat was het kutweer! Het miezerde en het was koud. Er stond een bouwlamp boven ons en deze scheen zo de miezer in. Waardoor er een soort muur van water en licht ontstond. Als ik in deze muur blies, veranderde de piepkleine druppels van richting en kreeg je prachtige patronen. Ik keek omhoog en zag de prachtige wolken. Ze ademde, ze werden groter en kleiner. Als ze groter werden waren ze mooi en vol, en als ze klein waren dan waren ze donker en grauw.

We stapte in de auto en reden richting de maassilo. Tom achter het stuur keek nuchter om zich heen. Ik moet daar in tegen op dat moment als een bange hond om me heen gekeken hebben... De wegen slingerde heen en weer en er waren overal kleuren, zoveel kleuren. Tom zet de muziek aan, coldplay met clocks. Gewoon een chill nummertje. Van de clocks die ik kende was helemaal niks meer over! Het nummer was totaal uit zijn verband getrokken, verschillende lagen muziek gierde door de auto.

Compleet onder de indruk kijk ik uit mijn raampje. We staan voor een stoplicht, ik zie een andere auto. Ik kijk die auto in en ik zie een man zitten. De man kijkt ook naar mij... Toch? Ik kijk nog eens goed. Dan zie ik dat de man hele grote, zwarte ogen heeft. Ik kijk snel weg en begraaf mijn gezicht in mijn handen... Ik voel... Tranen? Ik kijk naar mijn handen... Droog... Ik voel nog eens... Nat... Ik begin te laggen... Dat lukt niet zo... Ik schreeuw door de auto: mijn emoties zijn helemaal niks meer waard!! Tom kijkt me aan... "Ok gast, volgens mij is het tijd dat we even stoppen...".

We stoppen bij een benzine pomp. "Je moest toch nog peuken hebben?" vraagt Tom. "J-j-ja" stommel ik. Ik kijk naar de benzine pomp. Dit gaat nog net door alle kleuren en patronen die zich in mijn gezichtsveld bevinden. Ik stap uit de auto en begin te lopen. De benzine pomp lijkt super ver. Ik hoor allerlei geluiden. Stemmen, dingen die vallen, dingen die kapot gaan. Je vraagt je af: hoe klinken dingen die kapot gaan. Nou, toen wist ik het. Het voelt als een nachtmerrie. Je vlucht voor iets en je ziet de uitweg. De deur waar je doorheen moet. En je rent zoals je nog nooit hebt gerent, maar de deur komt niet dichterbij.

Uiteindelijk toch gearriveerd bij de benzinepomp. Ik loop naar binnen en loop naar de toonbank. Er is een man voor mij. Uit het niets draaid hij zich om en ik schrik me helemaal de tering. Hij zou zich omdraaien dat wist ik wel.. Dat verwacht je toch? Ik weet het niet... Je weet gewoon niet wat je moet verwachten. Wanneer je een flinke dosis lsd op hebt, weet je niet eens wat je moet verwachten als je je eigen voordeur open doet. Terwijl je dondersgoed weet wat er achter die deur is.

Sigaretten zijn gehaald en we rijden verder richting de maassilo. Ondertussen begin ik echt in paniek te raken. 2 dagen geleden hoorde ik nog verhalen van iemand die in een gesloten inrichting terecht was gekomen omdat hij in zijn trip was blijven hangen. En dit spookte door mijn hoofd.

Er waren momenten dat ik helemaal niets meer zag. Het ging zo ver, dat ik me op een gegeven moment voelde alsof ik een werdt met mijn omgeving. Alsof er helemaal geen verschil was tussen de zuurstof om mij heen en mijn lichaam.

Eenmaal aangekomen bij de maassilo gingen we naar binnen. Ik was op dit moment wel panisch te noemen. En dan naar de maassilo, factory 010 om precies te zijn. Het was nog vroeg dus er stond geen rij. We liepen richting de beveiliging. Een grote groep gigantische bonken stonden ons op te wachten. Ik gok wel een mannetje of 10/11 aan beveiliging stond er voor de deur. Omdat we zo vroeg waren en de enige waren, waren wij ook de enige om naar te kijken. Dat kon ik op dat moment echt even niet hebben. 10 man beveiliging geconsentreert op mij en 1 foullieerde mij. Ze keken kwaadaardig uit hun pikzwarte ogen en hun hoofden waren op verschrikkelijke manieren vergroeid. Alsof dit de enige overlevende waren van de ramp bij Chernobyl.

Goed, na dat achter de rug te hebben en een kaartje te hebben bemachtigt, staan we in de lift naar boven. Tom en ik. We komen boven, de deuren gaan open en de lift vult zich met de snoei snoei snoeiharde tekno van de speakertorens van de 2 soundsystems. We lopen door de solide gangen van het gewapende beton en roestige staal van de oude fabriek. Dit moet wel echt een van de betere locaties zijn van nederland. Helaas is er nou echt helemaal niets gevoelsmatigs te herkennen. We halen een kluisje. Ik drop meteen al mijn waardevolle spullen. Kan ik die in iedergeval niet meer kwijt raken. Daarna geeft tom me een rondleiding. Maar na een half uurtje rond gestrompeld te hebben, trek ik het echt niet meer... Ik vraag of tom me naar de auto wil brengen. Dan wacht ik daar wel en kan hij gewoon feesten. Ik wil niet zijn feest verpesten. Na een discussie heb ik hem kunnen overtuigen dat dit op een rare manier toch enigsinds ethisch verantwoord is. Hij stemt tot mijn grote vreugde in en brengt me naar de auto.

Eenmaal in de auto, laat tom al zijn troep achter in de auto (xtc) en gaat weer naar binnen. Hij verteld me hoe de radio werkt en geeft me het aux kabeltje, kan ik mijn eigen muziek aanzetten! Daar zit ik dan. Alleen in de auto. Alleen met mijn gedachten. Ik ben nogsteeds zwaar in paniek en kan geen rust vinden. Ik krijg ineens een briljant idee: Ik bel mijn duitse vriendin op, zij heeft ervaring!

De telefoon gaat over... En dan, een hele tijd niets. Ineens een Duitse vrouwenstem. Een stem die ik niet herken. Ik probeer terug te praten maar ze praat dwars door me heen! Ik luister goed... En dan hoor ik het, het is de voicemail. Die is natuurlijk in het duits. Fuck... En nu? *bzzzzt* Een whatsappje. (dit is letterlijk het gesprek wat toen plaats vond)

C: Whats wrong??

D : Can i call you please? I dont feel good!

C: Why, im next to my boyfriend... Please!

D: I feel terrible. The acid, its a nightmare!!

C: Where are you?

D: In a car, tom is inside. Please...

C: Is he on acid to?

D: Tell me this will be over?

C: Get out of the car and take a walk.

D: This wont last forever right?!

C: It will be over, you will be ok honey! Think of something positive!

D: Nothing makes sence anymore!

C: I know thats it.

D:Please confirm: i wil feel better tomorrow?

C: Yes ofcourse Deevie! This has nothing to do with the substance itself. Its your head that leads the trip, you can change everything with your thoughts!

Ik wilde alleen maar weten wanneer het over was. Ik voelde me verschrikkelijk maar uiteindelijk wist ze me gerust te stellen. En ben ik terug gegaan naar het feest. Ik heb daar een fantastische avond gehad. Ik was nog wel aan het trippen maar op een ander manier. De trip veranderd telkens en jing en jang liggen allebei op de loer.

Het is verschrikkelijk moeilijk om je badtrip op papier in woorden uit te leggen. Kom je me een keer tegen op een feestje. Vraag het me dan want in woorden kan ik het je in geuren en kleuren uitleggen. Ik hoop dat iemand hier iets aan heeft. En dat jullie het een leuk verhaaltje vonden.

Ik heb deze avond prachtige mensen leren kennen en ik bekijk veel dingen anders. Het was een van de heftigste ervaringen die ik ooit heb gehad. Ik waardeer nu kleinere dingen veel sneller en ik voel me veel meer een met alles om me heen. Het was verschrikkelijk kut en daarna fantastisch. Maar ik heb er in ieder geval iets heel ergs moois van geleerd.

Dit was mijn aller eerste keer goed LSD hierna heb ik nog een aantal fantastische trips gehad. Maar nooit zoals deze. Maak niet de zelfde achterlijke fout als ik en neem gewoon niet te veel... Het is echt anders dan ALLES wat je ooit hebt geprobeerd. En ik heb al behoorlijk wat op mijn lijstje staan...

Ik vraag mij dan ook af: was dit nou een psychose. Ik denk namelijk zelf van wel. En ga ik hier later in mijn leven nog last van krijgen? Laat me jullie ideeen en verhalen weten?

Succes..

Liefde.