Monique3223

Hierbij mijn verslag van een trip op 15 gram hollandia, zaterdagavond 12 december : 
 
Historie van gebruik : in maart 2015 Ayahuasca, in okt. 2015 Iboga en 4 weken geleden 15 gram Philosopher's stone.
 
Bij ayahuasca was ik volledig uit mijn lijf (minstens 6 uur). Was bij "de Bron", Alles en niets. Pure potentie. Ervaring waardoor het al bijna 100 % geloven echt weten werd.
 
Met Iboga fysiek ziek, overgeven en diarree. Mogelijk is er energetisch wel iets gebeurd. Geen idee.
 
Met Philosopher's stone voelde ik heel veel liefde en dankbaarheid. Muziek kwam intens binnen, vond het prachtig.
 
Maar dan Hollandia afgelopen zaterdag. Dit was weer een compleet nieuwe ervaring. Wat me het meest is bij gebleven, is het belang van ontspanning. In alles, maar lichamelijk vooral van je kaakgewricht. Door daar te ontspannen, ontspant het hele lijf mee.En bewustwordijng/gewaar zijn van je eigen lichaam. Kan je veel vertellen als je goed luistert.
Het is belangrijk je daar goed bewust van te zijn. Verankerd te blijven in je eigen "zijn". Van daaruit kan je volledig in verbinding met anderen zonder jezelf daarin te verliezen. Zo raak je niet uit balans.
Als ik mijn ogen dicht deed, kwam er een zwaar gevoel over me heen. alles was donker en grijs. Zware energie. Mensen allemaal verdwaald in het donker.
Zag het als een soort cirkelzaagjes, met kartelranden, daarop zaten een soort druppels/diamanten met alle kleuren erin.
Het grijs overheersde, er was geen bewustzijn op al die mooie kleuren. Het grijs overheersde alles. Ik durfde daar zelf niet helemaal in weg te zakken. Voelde ook niet als iets van mij. Het voelde ook niet dat ik het grijs van al die mensen zou moeten gaan kleuren. Opvrolijken. 
Voelde dat ik wel mijn kleuren mocht laten zien. Echter niet opdringen. Dat zou alleen maar averechts werken.
Vond het erg moeilijk en verdrietig voelen om al dat grijs waar te nemen. Juist omdat het voor mij voelde dat het helemaal niet nodig was. Er was zoveel potentie om het leven te kleuren.
Langzaam kwam ik weer wat uit de reis. Blij met de inzichten, maar ook verdrietig. Lijden van zoveel mensen voelt soms zwaar.
Twijfel nog wat of ik verder ga met truffels. Lijf was er dit keer niet zo blij mee. Misschien nog een keer Atlantis. Lees nu het boek van Stanislav Grof over geboorte, dood en transcendentie. Hij werkte met LSD. Heb daar (nog) geen ervaring mee.
Waarom ik hieraan begonnen ben.....ik hoop dat ze me meer inzichten geven in het grote mysterie van het leven. Het hoe en waarom van onze aanwezigheid hier op Aarde. 
Wil graag de verbinding voelen en ervaren met waar zoveel woorden voor zijn en wat zo moeilijk te omschrijven valt : God, Boeddha-natuur, verborgen essentie, het Zelf.