VirtualReality

Members
  • Aantal bijdragen

    1
  • Geregistreerd

  • Laatst bezocht

Waarderingsactiviteit

  1. Upvote
    VirtualReality ontving waardering van Voyager360 in De cultuur voorbij (of juist niet) [Atlantis 30 gram]   
    Wat een supergaaf tripreport! Echt heel goed en duidelijk geschreven. Ik wil zelf binnenkort een hogere dosis Hollandia proberen, en ik hoop voorbij mijn dagelijkse 'ik' te gaan. Ben heel benieuwd!
  2. Upvote
    VirtualReality gaf waardering aan Voyager360 in Schizofreen door truffels?   
    Mooi report! Super herkenbaar ook, eigenlijk alles wat je beschrijft heb ik zelf ook meegemaakt. Overal boodschappen in zien, in lyrics, in muziekvideo's, iedereen die God (Liefde) is (vaak zonder het zelf te weten). Het feit dat truffels dit aan meerdere mensen laten zien, samen met het feit dat je het terwijl je het zelf ervaart als échte waarheid inziet, hebben mij er absoluut van overtuigd dat er een ongekende intelligentie achter de truffels schuilt, die ons de wereld laat zien zoals deze daadwerkelijk is. Waarom is dit dan niet onze dagelijkse realiteit en hebben we truffels nodig om de waarheid te zien? Geen idee...
     
    Ondanks dat truffels veel helderheid in het leven brengen, is er toch iets waar ik nog steeds moeite mee heb. Namelijk het kwaad op de wereld. Zinloze moorden, verkrachtingen, pijn en vernederingen. Waarom? Als dit allemaal gedachten van God zijn, voortkomend uit zijn dualiteit, dan is God (in het groot) net zo 'conflicted' als de mens, als ieder mens. De God in het groot is dus eigenlijk de mens in het groot. (wat op zich logisch is als je stelt dat de mens God in het klein is).
    Echter, is er nog een hogere intelligentie dan deze 'God' in onszelf. Het is lastig te beschrijven, maar het bestaat uit heel veel wezens die in complete harmonie één zijn en zo samen een gigantische intelligentie vormen, bestaande uit pure liefde en goedheid (niet zoals deze begrippen in het algemeen gebruikt worden, maar de ultieme versie hiervan, zoals je wellicht kent uit trips), pure innerlijke vrede. Laat ik deze voor het gemak 'Bron-God' noemen. Het heeft precies alles wat het nodig heeft en weet precies wat het wil - Zijn. In pure, innerlijke vrede. Dat ook seriemoordernaars en verkrachters hier deel van uitmaken lijkt mij, op z'n minst gezegd, vreemd. Misschien is het niet hun ware Zijn die hun verschrikkelijke handelingen uitvoeren, misschien zijn ze compleet (of nagenoeg compleet) verteerd door hun ego. Maar wat is dan de relatie tussen het ego en de Bron-God? Zijn dit twee entiteiten die elkaars tegenpolen zijn? Een soort van 'God' vs de 'Duivel' zoals in het Christendom? Ik denk eigenlijk van wel. Wat jij hier beschrijft, deze 'God in onszelf' is iets dat veel groter lijkt dan deze twee andere entiteiten. Wij zijn het niet alleen zelf, het omvat het hele universum. Ieder levend wezen is het. En ieder levend wezen heeft de 'ego' en de 'Bron-God' in zich. De Bron-God hoeft zichzelf niet te leren kennen, deze pluraliteit aan entiteiten hebben al eeuwige innerlijke vrede bereikt. Het ego daarentegen is ten alle tijden wanhopig op zoek naar identificatie, zelfversterking, maar het zal nooit vinden wat het zoekt want het is nooit genoeg. Het verteerd alleen maar en het uiteindelijke lot is leegte, voorafgegaan door angst en lijden. 'De God in onszelf' bevindt zich in een wereld waar beide uitersten aanwezig zijn - in talloze vormen en maten. Maar in tegenstelling tot het ego is 'de God in onszelf' niet (per se) op zoek naar identificatie, maar op zoek naar waarheid. In feite zoekt het de 'Bron-God'. Maar het kan het niet vinden zonder ook de tegenpool te kennen, zonder geconfronteerd te zijn met tegenstrijdige gedachten. Om innerlijke vrede te bereiken is dualiteit, aanvankelijk, nodig, opdat het anders niet zou kunnen bestaan. Het leven kent zoveel aspecten die duaal zijn. Dit lijkt een belangrijk onderdeel van het universum te zijn, de uiterlijke wereld lijkt hiermee een afspiegeling van de innerlijke wereld. Maar ik ben er van overtuigd dat er een plaats is waar er enkel eeuwige innerlijke vrede is. Ik was altijd sterk atheïstisch, maar ha!, hoe dat verandert is na het gebruik van truffels. Omdat ik het zelf ervaren heb, weet ik dat het bestaat, ergens. In de zoektocht naar de 'waarheid' komt de 'God in onszelf' beide dualiteiten tegen, opnieuw in allerlei vormen en maten. Interne gedachtes manifesteren zich in het externe, het is met elkaar verbonden.
     
    Sorry als ik een beetje doordraaf met bovenstaande tekst, natuurlijk claim ik niet de absolute waarheid te bezitten. Het zou best allemaal onzin kunnen zijn wat ik hierboven beschreven heb en ik verwacht niet dat iemand het zomaar aan zou nemen (zou ik ook zeker niet doen!). Maar dit is wat ik, op het moment van schrijven denk, gebaseerd op ervaringen uit trips (maar met heel veel interpretatie, dus grote kans dat ik daar ergens de mist in ben gegaan). Ik geef mijn eigen gedachten de vrije loop, opdat ik zelf ook weer nieuwe dingen leer. Wat houd ik toch ontzettend van dit forum en van tripreports en discussies van en met anderen! Het geeft bevestiging over de dingen die je zelf meemaakt en laat je weer heel anders naar dingen kijken. Maar in feite praten we inderdaad misschien allemaal tegen onszelf, tegen onze andere zelven. ^^ In ieder geval heel erg bedankt voor het delen van dit report, want ik heb nu, door bovenstaand verhaal te schrijven, eindelijk voor mezelf helder voor ogen waar ik al weken (maanden?) over aan het peinzen ben. Ik wijk een beetje af van je oorspronkelijke verhaal, maar het heeft me ontzettend geholpen in het voor mezelf duidelijk krijgen van mijn gedachten.