Hollandia trip

[PhilosphersStone 0]

Na lange tijd (+-4jaar) weer de magische wereld van het trippen in stappen. Ben heel erg benieuwd naar het effect van truffels. Heb altijd al de film Yellow Submarine willen kijken tijdens een trip, ben benieuwd in hoeverre ik daadwerkelijk toe in staat ben om het te volgen

Heb een playlistje op youtube staan (van Pink Floyd tot Infected Mushroom), een mapje vol met trippy plaatjes en natuurfoto's en niet geheel onbelangrijk: Yellow Submarine klaar om af te spelen.

17:00 Lichte bami maaltijd gehad en vol spanning afwachten op de komende uurtjes (heb liever wel iets in m'n maag dan compleet leeg)

Locatie: Thuis, samen met m'n vriendin die tevens ook de sitter is.

Kaarsjes, glowsticks, warme kachel, papier met verf en stiften en natuurlijk een deken op de grond om heerlijk languit weg te spacen.

18:30 Ben nu ongeveer 10 á 11g Hollandia aan het binnenwerken met kleine stukjes pure chocolade, moet zeggen dat de smaak me reuze meevalt (helemaal in vergelijking met paddo's) maar echt lekker is anders.

Beetje een muffige walnootsmaak met semi zure nasmaak. Als je paddo's gewend ben is dit trouwens wel een koningsmaal, niet alleen de smaak maar ook de portie is beter te behappen (letterlijk).

18:35 Alles weggewerkt, nog even een jointje draaien voor het geval ik daar vanavond nog zin in heben niet meer in staat ben om 1tje te draaien. Deuren op slot gedraaid, gordijnen dicht en nu maar gezond gespannen afwachten tot het sprookje begint.

Het wachten is ook gelijk 1 van de "spannende" dingen van het trippen, voel ik al wat?? Dat gevoel in m'n buik, komt het door de truffels? Voel ik al wat? Een beetje het kleine kindje die voor een epic achtbaan staat te wachten om de rit van z'n leven mee te maken. Om je heen kijken of er ook dingen mee beginnen te bewegen. Focus op jezelf en de omgeving op de kleinste veranderingen (terwijl je dondersgoed door hebt of het begint te werken of niet ).

Ondertussen is het 19:05 en de eerste schaduwen beginnen langzaamaan te ademen. Ook de bodyload begint langzaam aan op te komen en alles speelt zich wat trager af voor mijn gevoel.

Heb zo'n gevoel dat dit dus ook eerst het laatste is wat ik ga typen, want ik voel me langzaamaan afdwalen in het sprookjesbos =)

Morgen volgt (als het goed is) de rest van mijn report en heel misschien voeg ik straks nog wat dingen bij (een semi live trip report lijkt me ook wel geinig).

Excuses dus alvast als het straks wat waziger/chaotischer word

Nu inmiddels 19:37 en het beeldscherm begint heel langzaam naar rechts te verplaatsen, de kleuren zijn feller en intenser en de patroontjes komen overal en nergens vandaan. Heb nog wel een zwaar gevoel in m'n maag maar hoop dat dat straks ook wel weer wegtrekt. Hele warme fijne gevoelens afgewisseld met grappige maar vreemde gedachten ( ik ben de baas in mijn eigen triphuis) Typen lukt nog wel maar mijn gedachten kunnen het met moeite bijhouden wat ik nou daadwerkelijk wil typen xD Ik druk de film maar aan en kruip lekker onder m'n dekentje

Vervolg:

Na het laatste wat ik getypt had gaf ik me over aan de werking van de truffels. Het begon heel gemoedelijk met intenser worden van kleuren, warmte voelen, en lichte visuals. De gordijn smolt samen met de muur en werd 1 romige hoek van de kamer, om vervolgens elk willekeurig draadje en vezeltje willekeurig te laten zien. Ik vond het een heel mooi idee dat elk individueel draadje een gezamelijk doel vormde om een gordijn te zijn. Ik bedacht mij dat de maatschappij niet veel anders was dan dat gordijn, we zijn allemaal draadjes die 1 geheel vormen. Alles leek ook nieuw te zijn, ik zag dingen in mijn huis die mij normaal niet opvielen. Wat de ene moment een geniaal stukje detail was, werd de andere moment een samengesmolten iets. Ben vervolgens op de grond gaan liggen op een deken om het plafond te inspecteren, de lamp werd heel creatief met zijn licht en vormen. Had de hele tijd het gevoel van: alles mag en alles kan. Wou ik drinken? Dan pak je dat toch? Wou ik als een klein kind in een hoekje zitten gefocust op een glowstick, dan deed ik dat gewoon. Dat voelde heel bevrijdend. Geen normale beperkingen in het denken. Een soort gevoel dat je als klein kind zijnde even zonder je ouders bent en toestemming krijgt om alles te doen wat je maar wil, zonder consequenties.

Dit ging nog een tijdje door, maar werd steeds heftiger in de visuals en het denken. Tijd voor de Yellow Submarine dacht ik, heb er wel geteld 22 minuten naar kunnen kijken, toen werden mijn gedachten te chaotisch om het nog te kunnen volgen.

Wat ik me wel kan herinneren van de film is dat ik ontzettend lol kon hebben om de meest kinderachtige dingen. Het verstoppen van de gele onderzeeër achter een pilaar bijvoorbeeld, ik kon mijn lachen bijna niet inhouden omdat het in mijn hoofd overduidelijk was dat hij achter een pilaar verstopt zat en de persoon in kwestie hem niet zag.

Ik kon mij heel erg goed inleven in de wereld van mijn 9maand oude zoontje, mijn wereld bestond uit dat wat ik kon zien en dat wat ik dacht. Een simpele hoofdbeweging zorgde er voor dat ik in een andere dimensie zat.

Vervolgens wou mijn vriendin eigenlijk op bed, waarop ik dacht: shit, ik heb geen zin om hier zwaar trippend alleen te zitten. Dus besloot ik te cheaten: suikerwater. Het zorgt voor een snellere afgifte en opname van de stoffen waardoor het even heel heftig word maar daarna afneemt. Dit stukje was ik gister dus even vergeten haha.

Ik zat op een krukje in de keuken (rond 21:30 schat ik) en de hele wereld was niet meer mijn wereld. Ik voelde een stroom negatieve gedachten opkomen (dingen uit het verleden) waardoor er lichte paniek ontstond. Vervolgens besloot ik hier gewoon in mee te gaan, toe maar, gooi alles er maar uit. Wat ook weer heel bevrijdend voelde, omdat ik mij openstelde voor mijn grootste angsten, ze accepteerde en er geen waarde aan gaf.

Hier nog even gezeten te hebben ben ik op bed gaan liggen met het licht uit zodat de visuals mij niet zouden afleiden van mijn gedachten. Nadat de kamer meerdere keren van vorm en betekenis veranderde (ziekenbed, koepel om mijn bed, semi alien autopsie etc.) ben ik onder de warme douche gaan zitten. Wat een verlichting. De warme stroom water was ongelovelijk, vond het zo'n geniale uitvinding dat er gewoon warm water uit de muur kon komen. Om mij heen vormde een douchecabine en de druppels op de muur begonnen vol detail omhoog en opzij te schuiven. Inmiddels was mijn vriendin ook weer bij me en de wereld viel weer een beetje op z'n plek. We zijn samen naar beneden gegaan waarop ik nog een tijdje heel geboeid heb kunnen kijken naar een plaatje die geheel zijn eigen leven leidde. De muis van de computer ging als een vallende ster over het scherm heen waarmee ik ook dingen kon schrijven. Wou naast mijn vriendin gaan zitten op de bank, maar schrok even omdat ik geen onderscheid meer kon maken tussen mijn vriendin en de bank. Het was 1 geheel geworden en ik had geen idee waar mijn vriendin ophield en de bank begon, vrij komisch. Heb mij nog een paar uur kunnen vermaken met glowsticks en heerlijk filosofische gedachten.

Al met al een hele geslaagde trip, heb veel over mijzelf geleerd. Wat ook heel fijn was dat ik de hele tijd als een kind kon denken, vrij, creatief en puur impulsief. Maar tegelijkertijd ook weer afstand kon nemen van die gedachten en als een soort alwetende volwassene lol hebben om de kinderlijke gedachten die ik had.

Heb de trip voor mijn gevoel vrij beknopt geschreven, om echt alles te verwoorden wat ik voelde, zag en ervaarde is bijna onmogelijk. Ben ongetwijfeld veel vergeten, maar bij deze toch een indruk van mijn zaterdagavond

Bedankt MagicTruffles voor deze ervaring.

PS. schiet me net te binnen dat ik ontzettend veel lol heb gehad met het breiwerk van mijn vriendin. Ze haalde een gebreid stukje uitelkaar waardoor het patroon langzaam maar zeker steeds kleiner werd en het breiwerk door de beweging een eigen leven leidde. Ook kon ik met m'n 2 glowsticks door simpele bewegingen (voor mijn gevoel) dimensies creëren.

PSS.

Ook een leuke: denken dat je bewust bent van wat realiteit is en wat door het trippen komt en er zo heilig van overtuigd zijn dat je de trip doorhebt en nog steeds weet hoe alles inelkaar steekt, maar dan door 1 opmerking er achter komen dat ook die belevenis 1 grote mindfuck is. Lang leve oneindige mindfuck's

[Nicadoz 0]

Haahah, heerlijk zaterdag avondje voor jou, goed voorbereid zo te zien. Vermaak je je een beetje ? Je zal nu inmiddels wel leip genoeg zijn om je niet meer bezig te houden met dit trip rapport. Veel plezier

[urukhai 1]

Die oneindige mindfuck heeft een maat van mij een keer meegemaakt, hij begon de hele tijd over ''de tijd'' en hij moest een wekker zetten, wat hem totaal niet lukte, daar heeft die de hele trip in zn eentje om zitten mindfucken Yellow Submarine wil ik ook nog een keer kijken, heb hem nuchter al eens gezien en ik durf te zweren dat die gasten zelf zwaar aan de psychedelica zaten toen ze die film bedachten hahahaha