Grouphug met jezelf

[Gina 0]

Hoi allemaal.

Ik ben nieuw hier. Ik kwam dit forum tegen tijdens mijn zoektocht naar meer informatie over de paddo. Ik las jullie ervaringen en kreeg spontaan de behoefte om mijn enige ervaring hier neer te zetten. Ik wil wel even melden dat ik bijna alles fout deed wat je maar fout kan doen dus neem mijn trip niet als voorbeeld. Ondanks dat was de ervaring echt onbeschrijvelijk goed. Het is heel moeilijk om te verwoorden maar ik ga mijn best doen.

Wat voor truffels het waren weet ik niet meer en hoe ik eraan kwam laat ik ook even in het midden maar ik weet wel dat het niet zo slim was om in m'n eentje te beginnen aan zo'n avontuur. Ik heb wat dat betreft echt geluk gehad. Maar goed, op naar de trip.

Die begon redelijk standaard als ik de andere verhalen mag geloven. Golvende vloer, uit het raam kijken en swingende bomen zien. Ik weet niet hoe lang ik rond gekeken heb, maar op een gegeven moment besloot ik op bed te gaan liggen. Dat was het beste idee waar ik ooit op was gekomen vond ik op dat moment. Ik moest er zelfs om lachen, weet niet waarom. Ik staarde naar het plafond. Zo'n plafond met van dat relief. Wat een avontuur was dat. Het leek wel alsof het een heel eigen melkweg was. Maar dan negatief of zoiets. De groefjes en kuiltjes leken lichter dan de uitstekende brokjes. Die het allemaal heel druk hadden met elkaar. Zingen, praten, lachen. Maar dan zonder geluid te maken. Het klinkt heel gek nu. Maar op dat moment was het super logisch. Ik weet niet hoe lang ik naar het plafond heb liggen staren. Het leek een eeuwigheid en toch ook niet. Maar alles werd steeds feller of intenser. Opeens besloot ik dat ik zo snel mogelijk moest opstaan en dat deed ik ook. Voor mijn gevoel sneller dan het licht. Zo snel dat het wel leek alsof ik nog in bed lag en tegelijk al stond. Ik had het gevoel dat ik niet stevig stond en viel in zevenen uit elkaar. Ik/we stonden meteen weer op en zag dat ik letterlijk zeven keer in iets wat nog vaag wat weg had van mijn kamer stond. Ik was even heel verbaasd mijzelf zo vaak te zien en ik dacht even in een spiegelhuis, van de kermis, te staan. Maar toen ik een van mijn ikken, ik noem haar voor het gemak nummer 6 aanraakte, voelde ze als een echt persoon. Het is heel moeilijk uit te leggen ik hoop dat jullie het nog kunnen volgen. Ik was letterlijk op zeven plekken tegelijk, maar voelde mij nog het meest nummer 7 daarmee kon ik het best waarnemen. Het gekke was dat als we elkaar aanraakten we/ik dat niet alleen in onze handen voelden, maar ook op de plek waar we elkaar raakten. Dat resulteerde in het gevoel hebben dat je aangeraakt wordt door zeven handen op zeven verschillende plekken en die plekken ook allemaal voelt in je eigen hand. Te absurd voor woorden. Maar het voelde zo goed. Opeens kwamen er allemaal vragen in mij op en die stelde ik willekeurig aan een van de zes andere ikken. De meeste vragen en antwoorden kan ik mij niet herinneren op een paar na. Meer het hoe en waarom. De antwoorden hadden allemaal te maken met mij. Het zat allemaal in mijzelf, kwam uit mijzelf en moest bij mijzelf te rade gaan. Vanaf hier werd het zelfs voor mij te vaag. Voor mij gevoel hebben we uren gepraat maar waarover weet ik niet meer. Te veel gaten. De conclusie was dat ik eerst van mijzelf moest houden voordat ik van een ander kon houden volgens mij. Die andere ikken waren ook zo mooi en aardig. Ik kreeg er tranen van in mijn ogen. Ik wilde gaan staan om ze te omhelsen en dat resulteerde in de beste, langste, stevigste, fijnste, warmste grouphug die ik ooit heb gehad. We hielden elkaar zo stevig vast dat het net leek of we helemaal vervormde voor mijn gevoel. Het deed geen pijn maar mijn lichaam begon op een gegeven moment wel te tintelen en te trillen. En ik begon sterretjes te zien die steeds groter werden tot ik mij realiseerde dat ik nog steeds naar dat stomme plafond aan het kijken was. Een stuk minder interessant denk ik.

Ik ben voor mijn gevoel driekwart vergeten en dat vind ik heel erg jammer. Het mooiste stuk van deze trip heb ik gelukkig onthouden denk ik en zal ik nooit vergeten. Toch had ik het met de kennis van nu heel anders aangepakt. Ik wist niet hoeveel ik gegeten had en welke truffel, waarschijnlijk veel te veel voor een eerste keer. En een sitter had ook wel handig geweest. Nu weet ik niet of ik alleen maar op bed lag te staren of dat ik rondgelopen heb in de kamer. Voor hetzelfde geld was ik uit het raam gesprongen. Hebben alle gesprekken plaatsgevonden in mijn hoofd of heb ik mijn vragen hardop gesteld tegen het plafond. Wie of wat heb ik omhelst? Vragen waar ik nooit antwoord op zal krijgen. Maar een ding weet ik zeker. Ik ben een totaal ander persoon, veel minder verlegen en opener. Het heeft mij wel wat vrienden gekost maar de band met mijn echte vrienden is sterker dan ooit.

Ik hoop dat jullie hier wat mee kunnen en het net zo boeiend vonden. Misschien dat ik in de toekomst nog een keer truffel zoals het hoort.

[Gonzo 31]

Goed om te lezen dat je het zo goed kunt vinden met jezelf en al je ikken Klinkt als de beste knuffel ooit, van jezelf, met jezelf. Niemand weet beter hoe je met jezelf kunt knuffelen dan jij zelf.

Lijkt me een hele mooie ervaring, letterlijk jezelf als een ander persoon, maar toch weer niet, kunnen meemaken. Heb altijd al willen weten hoe andere mensen mij zien..

En je moet vooral niet gaan truffelen zoals het hoort, daar zijn truffels niet voor bedoeld

Het hele raam-springen is trouwens een enigszins over-hyped, tenzij je je hoofd compleet op hol laat slaan door drugs te gaan mixen, of van jezelf al wankel bent, kan je helemaal niets gebeuren. Heb in al die jaren nog nooit gehoord dat iemand zichzelf of anderen wat heeft aangedaan terwijl hij/zij aan het truffelen was. Gelukkig maar, truffels zijn te mooi voor dat soort strapatsen.

[FLuffyTruffel 0]

Was heel fascinerend om te lezen

En net zoals Gonzo ook zei "Lijkt me een hele mooie ervaring, letterlijk jezelf als een ander persoon, maar toch weer niet, kunnen meemaken.

En goed dat je het zelf ook een mooie ervaring vond en er op een goede manier door bent veranderd!

[Dreamcast 1]

Wow, van alle ervaringen die ik heb gelezen lijkt mij dit nog de meest aparte. Dit zou ik ook erg graag een keer meemaken. Jammer dat je niet meer weet welke truffels je gebruikte. Zijn er mensen die een idee hebben met welke truffels (en welke hoeveelheid) dit effect bereikt kan worden?

[Bassik 3]

Dat klonk echt prachtig, gewoon. Zelf heb ik nog nooit meer dan één duplicaat van mezelf gehad, meestal tijdens het wandelen. Wat jij had moet echt bijzonder zijn geweest...

Bedankt dat je zo een persoonlijke ervaring met ons deelde.