Een niet al te bijzondere trip die toch nog mooi werd [Atlantis 15 gram]

[Voyager360 25]

Wie: Ik
Wat: 15 gram Atlantis (Fruits of Utopia)
Waar: Kamer (studentenhuis)

15 dagen na mijn laatste trip wilde ik weer eens binnen en alleen trippen. De eerste week van het nieuwe studiejaar was weer gestart en de enige optie was zondag. De dag erna wel weer om 8.30 college en een lange dag tot 17.30 maar goed, dat zijn zorgen voor later. Ongeveer 2 weken waren voorbij dus ik kon weer, beter maak ik er dan ook gebruik van toch? dacht ik. Ik zou 15 gram Atlantis nemen, ik had hier nog 2 pakjes van liggen. De vorige keer vond ik de trip vrij sterk (level 3, maar was mijn sterkste trip tot nu toe). Ik had eigenlijk wel zin om heel diep te gaan en aangezien dit de eerste keer alleen en binnen zou zijn met deze truffel zou het een goed startpunt zijn dacht ik. De pakjes lagen al een tijdje in de koelkast, ze waren niet helemaal vacuüm meer en er was wat vocht verschenen. Misschien balanced dat dan de 15 gram dacht ik. Maar om toch een zo sterk mogelijke trip te hebben besloot ik extra lang te wachten zodat mijn maag helemaal leeg zou zijn. Ik heb die dag 2 ontbijtcrackers gegeten en daarna 8 uur niet meer gegeten.

 

0. Het moment was daar en ik begon te eten. De vorige keer vond ik het nog best lekker maar nu was het ronduit smerig, komt door de vochtigheid volgens mij. Nadat ik ze op had schoot de gedachte door mij heen om misschien het tweede pakje ook te eten. Waarom niet? Dit pakje dat ik net op had had vooral grote brokken dus had ik het vrij snel op. Ik wacht wel even en kijk dan vanzelf wel. De vorige keren werkte de effecten vrij snel, na een kwartier tot twintig minuten ongeveer. Nu bleef enig effect uit. Ik zat ontspannen op een stoel naar mijn tv te kijken met ontspannende video's van vissen in een aquarium en rustige muziek. Waarom gebeurt er niets? Ik heb een paar keer op mijn klok gekeken en realiseerde me dat mijn mindset misschien iets te ver doorgeschoten is... Heb ik nog wel respect voor de truffels of is het een middel geworden om een doel te bereiken? Om me goed te voelen? Ik pak niet meteen het tweede pakje, ik wacht rustig af, ik wil niet als een junkie steeds maar meer en meer nemen om wanhopig weer mijn high te bereiken. Bovendien kan het tot een uur duren heb ik gelezen, dus kan ik in ieder geval tot dan wachten voor ik meer neem.

 

1. Ik wacht en na ruim een half uur of drie kwartier na inname begin ik effecten te voelen. En dan wordt het steeds iets sterker. Ik kijk naar een aantal van mijn favoriete muziekvideo's en vind het heerlijk. Dit kan ik de hele trip doen denk ik, genoeg video-materiaal waar ik dan het geluid van uitzet en mijn eigen favoriete muziek in een playlist aan heb staan. Fantastisch! Ik kijk behoorlijk wat video's af en op twee punten vind ik mezelf even 'uit' de video en ervaar ik dat ik in een stoel in een kamer zit en naar een scherm kijk. Ook grappig, denk ik. Op deze momenten krijg ik waardering voor mijn bestaan. Ook gaan er een aantal gedachten door mijn hoofd, met name over afgelopen week en hoe gek het is dat we als mensen alles zo keurig indelen in blokken, in dagen en uren, waar iedereen dan verwacht wordt aanwezig te zijn. Gek eigenlijk, het is toch veel natuurlijker om niet zulke afspraken te maken en gewoon te doen wat je wilt doen en als genoeg mensen dan ergens zin in hebben gebeurt het vanzelf wel, daar zijn geen tijdsafspraken voor nodig. Ik blijf doorgaan met video's kijken en zo nu en dan even filosoferen over de door de mens gecreëerde werkelijkheid. Ik zie het niet per se als negatief ('die mensen kunnen er ook niets aan doen dat traditie en conditionering dit voortbrengt'), al die tijdsafspraken, maar vind het vooral raar en niet helemaal logisch / natuurlijk.

 

2. Op een gegeven moment sta ik op uit mijn stoel. Ik heb genoeg energie in mijn lichaam om even te bewegen. Dit doe ik dan ook, ik maak een aantal bewegingen, ga op de grond liggen en draai mezelf rond in cirkeltjes. Weer schieten gedachten door mijn hoofd, hoe mooi en heerlijk zijn truffels toch ook. Eigenlijk heb ik behoefte om er met iemand over te praten, maar om nou iemand op te bellen gaat mij ook weer te ver, ik heb bewust de internet op mijn mobiel uitgezet om het contact met de buitenwereld beperkt te houden. Het is al donker dus even naar buiten voor een wandeling lijkt mij ook niet zo'n goed idee. De vorige keer dat ik alleen tripte heb ik heel erg veel met mezelf gepraat (bijna non-stop), maar nu heb ik daar niet zo'n zin in. Ondanks mijn beschrijvingen hier over dat ik erg aan het genieten ben ervaar ik niet echt een body-high zoals alle vorige keren, die blijft eigenlijk compleet uit. Het feit dat ik geniet is echt omdat ik leuke dingen zie en hoor en mij gewoon goed voel, maar het is niet echt een permanente staat die door mijn lichaam giert, zoals ik dat de vorige keren in ieder geval zeker aan het begin van de trip wel ervaren heb. Om die reden voelt de trip als iets minder goed als eerdere trips. Tevens heb ik het idee dat, misschien ook wel hierdoor, de trip een stuk minder sterk voelt. Opnieuw gaan er weer gedachten door mij heen, over hoe ik altijd tripreports schrijf en waarom ik dat eigenlijk doe. Die trips zijn toch persoonlijk, alleen ikzelf weet toch wat ik voel en meemaak? Waarom zou iemand anders hier geïnteresseerd in zijn? Ik lees zelf graag wel de reports van anderen, maarja ik ben dan ook een vreemde eend denk ik (niet letterlijk, zover was ik niet heen ) Het is vooral voor persoonlijke verwerking en ik vind het ook leuk om te schrijven en op die manier de trip soort van opnieuw te beleven en nieuwe inzichten uit te verwerven, maar op dit moment denk ik ergens dat ik misschien deel van het probleem ben en dat het onnatuurlijk is, dat ik net zo goed meedoe aan die rationele werkelijkheid, waar alles altijd maar geanalyseerd en beoordeeld moet worden, waarom niet gewoon meegaan met de flow van het moment?

 

3. Ik had allemaal lekker eten gehaald voor de trip en heb het allemaal op een tafeltje neergezet. Vooral twee chocolade-muffins van Milka die mij erg lekker leken keek ik vóór de trip erg naar uit. Maar nu had ik daar helemaal geen zin in. Net als dat ik van tevoren mezelf had voorgenomen om actief herinneringen voor de geest te halen of te mediteren, dit wilde ik niet en deed ik dan ook niet. De rode dropveters daarentegen gingen er wel in. Ik pakte ze er uit en vond de vorm grappig, al die slierten. Ik keek in de spiegel en zag net als de vorige keer een soort horror-monster. Ik pakte alle dropveters eruit en vormde ze in een bulk, vormde het in mijn handen en begon er gulzig van te eten terwijl ik de spiegel inkeek. Nu voelde ik mij net een psycho die hersenen aan het verorberen was, zo zag het er ook uit. Ik vond het zelf wel grappig want ik wist natuurlijk dat het door de truffels kwam.

 

 

4. Wanneer de lamp aan was en ik in een ruimte was met objecten met kleur zag ik weer diezelfde prachtige vervormingen die ik de vorige keer ook met Atlantis ervaren had. Ik heb nu pas twee keer deze truffel genomen maar ik ben er van overtuigd dat deze truffel echt specifieke kenmerken heeft, die echt anders zijn dan Tampanensis. Het is volgens mij veel meer dan een kwestie van de hoeveelheid psylocybine of andere werkzame stoffen, elke truffelsoort geeft echt andere ervaringen. Maar om deze claim waar te maken zou ik meer soorten uit moeten proberen, voor nu is het meer een gevoel.

 

Na een aantal uur eet ik de muffin op en maak er een hele gebeurtenis van, alsof de hele trip naar dit moment heeft toegeleefd. Erg lekker, maar de stukjes ananas die ik eerder aan het begin van de trip ergens gehad had waren misschien toch nog wel het lekkerst, misschien dat gezond natuurlijk eten op truffels gewoon beter is? Ik vermaakte mij wel, maar er waren nu al flink wat uren voorbijgegaan en mijn hoogtepunt was niet heel sterk geweest, het was allemaal vrij geleidelijk en hetzelfde, zonder echt pieken of dalen. Door het uitblijven van de body high voelde ik me soms gewoon 'normaal', daarmee bedoel ik niet nuchter, maar niet bepaald 'goed' (maar ook niet slecht). Ik het idee dat dit mijn minst bijzondere trip tot nu toe was. Na ongeveer 6 uur begon ik een klein beetje moe te worden en dacht ik om de muziek maar aan te laten en de tv ook en gewoon in mijn bed te gaan liggen. Ik sloot mijn ogen en ging ontspannen.

 

5. Ik zag dingen voor mij met mijn ogen dicht. Mooi, de truffels zijn nog niet uitgewerkt dacht ik. Ik kon dingen bedenken en zag ze dan voor me, vergelijkbaar met als je actief aan iets denkt of als je droomt, met als verschil dat het nu nauwelijks moeite kost! Even zag ik allemaal enge, misvormde creaturen en monsters voor me, maar dit vond ik alleen maar grappig en vond het alleen maar mooi dat ik zoveel voor me zag. Daarna was ik op een soort van exotisch eiland, het schemerde, en de bomen waren zo mooi met rode bladeren. Het is net alsof ik op vakantie ben, alleen hoef ik er de deur niet voor uit en is het lang niet zo duur! Dit maakte de trip voor mij weer goed, voorheen heb ik nooit heel erg veel aandacht aan mijn ogen dicht geschonken tijdens het trippen, wel af en toe maar de omgeving vond ik vaak mooier. Nu realiseerde ik mij dat ik toch best een mooie fantasie heb! Ook al wordt ik dan geholpen door de truffels. Op een gegeven moment keek ik vanuit mijn bed naar de tv en voelde ik mij weer helemaal geabsorbeerd in de video en muziek. Ik ging mijn bed uit om weer in de stoel te zitten en actief de video te bekijken. Kwam mijn hoogtepunt nu dan eindelijk? Na 6,5 uur? Dat had ik nog nooit meegemaakt, maar het leek er wel op en zo ging mijn trip door. Op een gegeven moment ging ik weer in mijn bed liggen en visualiseerde ik weer een hoop dingen met mijn ogen dicht, heerlijk relaxed en mooi was dit. Na ongeveer 8 uur na inname besloot ik maar om te slapen en heb ik heerlijk aangenaam gedroomd. (al herinner ik mij daar niet zo veel meer van, behalve dat ik voldaan wakker werd, ook al was het veel te vroeg in verband met de wekker) Ik had totaal geen problemen de volgende dag en kon de colleges gewoon goed volgen, zelfs die om 8.30.

 

 

Deze trip was behoorlijk anders dan mijn vorige trips, het effect kickte pas later in, mijn hoogtepunt kwam wel héél laat (na 6,5 uur), de body high bleef volgens mij helemaal uit, alhoewel deze misschien tijdens het hoogtepunt wel een klein beetje aanwezig was. En in totaal duurde de trip 8 uur, zolang heb ik tot nog toe nog niet getript. Net als de vorige keer alleen had ik op een aantal momenten echt wel behoefte om te praten met iemand. Niet dat dit mijn hele trip ging overheersen, maar helemaal ideaal is het niet. De volgende trip gaat in ieder geval weer met een mede-tripper zijn. Ik heb nu best wel veel getript binnen korte tijd, 4 keer in 2 maanden en het begint misschien een klein beetje routine te worden. De werkelijkheid van de tripwereld begint al vrij 'normaal' te worden voor mij omdat ik er zoveel vertoef. Maar het blijft mooi en ik blijf mooie nieuwe inzichten opdoen, al zullen ze waarschijnlijk nooit meer zo wereldschokkend zijn als de eerste keer, toen het mijn leven echt compleet (positief) veranderde! Maar nog steeds blijf ik leren en genieten.

 

Waarom deze trip zo anders was zou ik niet weten, ik heb een aantal mogelijkheden: misschien omdat de Atlantis al ruim twee weken in de koelkast bewaard is, het pakje niet helemaal meer vacuüm was en er vocht bij gekomen is? Of gewoon omdat deze batch anders was? Of omdat ik zoveel getript heb binnen korte tijd en ik er gewend aan begin te raken? Misschien niet zozeer lichamelijk maar vooral mentaal. Of een combinatie van factoren, als iemand hier iets meer licht over zou kunnen schijnen zou dat gewaardeerd worden.

Aan de andere kant is elke trip compleet uniek geweest dus misschien is het gewoon omdat ik er nu zoveel mee bezig ben, ook als ik niet trip, dat ik een bepaald verwachtingspatroon heb die onrealistisch is omdat elke trip weer anders is. De drie trips hiervoor leken ook maar weinig op elkaar eigenlijk, grote kans dat het dat laatste is dus.