Voyager360

Ik zie het toch anders, mijn inziens is de mens de goede kant op aan het gaan!

Muziek en kunst vieren naar mijn mening hoogtij, althans, als je op de juiste plaatsen zoekt.

Nog nooit in de geschiedenis is er zoveel prachtigs aanwezig geweest. Niet alleen wat er op jaarbasis allemaal gecreëerd wordt, maar ook het doorbestaan van alles wat de mensheid tot nu toe ooit gemaakt heeft. Een heel groot gedeelte is nog steeds bewaard gebleven en kan met enkele drukken op een knop weer tot leven worden gebracht. Het is allemaal cumulatief, zolang er niets permanent vernietigd wordt heeft de wereld elk jaar méér wonderlijke creaties dan het jaar daarvoor.

Technologie stelt de mens juist in staat om basale dingen te overkomen en hoger te reiken, transcendentie en verlichting te bereiken. Denk aan het makkelijk produceren van voedsel of het delen van kennis zodat we in eerste instantie niet als jagers en verzamelaars hoeven leven (tenzij men daar bewust voor kiest) en denk aan het delen en uitwisselen van wijsheden en ideeën via internet, boeken, geluidsopnamen...

Dat er massa's mensen zijn die volkomen onbewust leven, onbewust van hun eigen bestaan, van de prachtige wereld om ons heen, dat spreek ik niet tegen. Dat deze mensen belabberde 'muziek' en 'kunst' creëren, tsja, dat is niet heel verwonderlijk en daar is in principe ook niet veel mis mee. Smaken verschillen zeg ik dan. Maar ik denk dat dit altijd zo geweest is in de geschiedenis van de mensheid. Er is, vermoed ik, altijd een fractie aan mensen geweest die verder gingen en dieper doordrongen tot de kern van het bestaan. Hoe bevoorrecht zijn wij dat wij nu tot deze groep mogen behoren. Dat wij nu, in deze tijd leven, en meer mogelijkheden hebben dan alle mensen vóór ons. Daar word ik nou stil van.

Bedankt voor deze mooie reacties!

Twee dagen later merk ik dat ik veel aan deze trip heb gehad. Dat geldt eigenlijk voor bijna al mijn trips, maar volgens mij heb ik nog nooit zo duidelijk voor ogen gezien wat ik met mijn leven wil. Het is zo bizar, als mijn broertje destijds niet over truffels begonnen was, was deze bijzondere wereld voor mij waarschijnlijk voorgoed onontdekt gebleven omdat ik helemaal niet op het gebied van drugs bezig ben/was. Maar goed, er leiden meerdere paden naar verlichting en ik zet er zo mijn vraagtekens bij dat dit allemaal toevallig zo gegaan is.

Heb de enquête voor al mijn trips ingevuld.

Ben benieuwd naar de uitkomsten!

Wie: Ik, (truffel-)tripnummer 13

Wat: 15 gram Atlantis (Fruits of Utopia)

Waar: Kamer (studentenhuis)

0. Bijna een maand is verstreken sinds mijn laatste trip. Ik heb de laatste tijd weinig slaap gehad en aangezien ik toch 4 uur moest wachten na mijn laatste maaltijd besloot ik om eerst maar eens wat bij te slapen, trippen terwijl je doodmoe bent schiet ook niet op.

1. Het smaakte weer heerlijk ranzig zoals altijd. Ik doe er vrij lang over en in plaats van dat ik te bewust ga wachten tot het aanslaat leid ik mezelf af door te schrijven. Mijn gedachte-gang is anders dan normaal en het wit van het scherm deint op en neer. Dat was snel zeg, hoeveel tijd is er verstreken? 10 tot 15 minuten, volgens mij ging het nog nooit zo snel. Ik kijk naar de wallpaper op mijn pc om te zien of deze al beweegt en nu ik mij concentreer constateer ik dat dit inderdaad het geval is. Ik begin mij eigenlijk best wel misselijk te voelen en sta op, ik voel dat ik bijna moet overgeven en loop richting de toilet. Maar dan voor ik de deur uit ben sta ik even stil. Tot nu toe dacht ik 'waarom doe ik mijzelf dit toch steeds aan?' en tegelijkertijd voelde ik een verlangen naar zwakte, naar mij miserabel voelen en dan in een foetus-houding in bed gaan liggen, ziek te zijn, waarop ik in reactie weer liever voor mezelf moet zijn en mezelf dwing om voor mijzelf te zorgen. Maar dat komt allemaal zo dadelijk, nu eerst overgeven en alle narigheid kwijt raken. De smaak van kots is al bijna te proeven...

Maar het moment komt niet. Terwijl ik dit allemaal overpeins (we praten hier over luttele seconden) voel ik me alweer beter, ik keer om en ga liggen op bed. De muziek klinkt aardig maar het nummer dat opstaat irriteert me. Ik gooi het uit mijn lijst van favorieten en skip naar het volgende nummer. Dat is beter. Ik ga weer op bed liggen en sluit mijn ogen. De visuals zijn vrij subtiel maar met wat verbeelding zijn ze er wel. Dit gaat zo best een tijd door en af en toe heb ik filosofische gedachtes. Deze wissel ik zo nu en dan af met closed eyes visuals die inmiddels veel sterker zijn. 'Hoe kan iemand ooit tripreports schrijven denk ik? Dit is toch niet te beschrijven. Niets, maar dan ook niets kan iemand voorbereiden op een trip. Ik probeer steeds vaker mensen te overtuigen om eens te gaan trippen maar het is echt iets heftigs. Ik moest denken aan wat OnTheChase schreef over moed, ja dat heb je toch wel nodig om met psychedelics om te gaan. Maar niet veel later voel ik enkel nog gelukzaligheid en verwondering. De visuals interesseren me niet zoveel meer, alles wat ik zie vind ik mooi. Veel liever ga ik nu nadenken over wat ik wil met mijn leven, wat ik wil volgend jaar. Dit doe ik dan ook en vermaak me uitstekend, maar er is telkens een soort van tweestrijd in mijn denken.

2. Het universum dat ben ik. Het universum dat ben jij. Door jezelf te veranderen verander je de wereld. De spelregels bepaal jij. Mijn realiteitsbesef is volledig in te richten naar hoe ik dit wil. Ik besef me dat alles wat ik zou willen doen mogelijk is. Ik heb de keuze om alles te doen wat ik wil. Ik moet er alleen voor kiezen. Alles klopt, voor mijzelf. Ik ben voorzien. De grote vraag is, hoe wil ik mijn wereld vormgeven? In hoeverre is iedereen zijn/haar eigen wereld en in hoeverre willen mensen geholpen worden? Moet ik mensen helpen hun lot op te eisen en hun bewustzijn weer laten ontwaken? Of moet iedereen zijn/haar eigen levenspad volgen en moet ik iedereen gewoon met rust laten? Ik weet zelf wat ik wil en wat niet, waarom zou dit voor iemand anders anders zijn? Ik kom er niet uit, maar blijf er graag over nadenken. Het voelt alsof ik er uit ga komen, dat ik aan het einde van mijn trip het precies allemaal weet. Ik moet er alleen meer over nadenken. Tussendoor ga ik een paar keer naar het toilet en telkens als ik door de gang loop bedenk ik mij hoeveel meer ik net al weer meegemaakt en bedacht heb. Elke keer wordt de trip meer bizar, op een gegeven moment loop ik door de gang op weg naar het toilet en voelt het alsof het gebouw scheef staat, het buiten stormt, er tornado's razen die delen van het huis wegblazen. Heerlijk deze verdraaiing van de werkelijkheid, de werkelijkheid is wat je er zelf van maakt.

Ik heb het idee dat alles gaat zoals het moet gaan. Het universum leidt mij, er is een reden voor de gebeurtenissen die in mijn leven plaatsvinden. Het universum bestaat er niet voor mij, ik bén het universum. En dus kan ik het universum veranderen door zelf te veranderen. Ik bepaal de spelregels. Ik heb de controle. Ik creëer mijn eigen lot. Het is zo duidelijk, ik vraag me alleen af in hoeverre ik andere mensen hier van op de hoogte moet stellen dat dit voor hen net zo is. Zijn zij eigenlijk wel 'echt'? Of zijn het elementen van mijn verbeelding? Ik weet het niet zeker, maar ik vertrouw erop dat ik weet wat ik moet doen en dat wat ik zal doen goed is, want dat is wat het universum wil. De muziek bereikt een hoogtepunt en ik heb net een gigantische doorbraak in mijn denken gekregen. Ik móet weten hoe dit nummer heet. Ik kijk op de computer en nu ik hier toch ben ben ik ook wel benieuwd hoeveel tijd er verstreken is sinds inname.
 

3. Er is 1 uur voorbij gegaan. LOL wat? Ik kan het nauwelijks geloven. In dit uur heb ik langer geleefd dan in alle voorgaande jaren van mijn leven. Dat truffels de tijd lijken te doen vertragen wist ik natuurlijk al wel, maar het is volgens mij nog nooit zo extreem geweest. Deze dag is een nieuw keerpunt in mijn leven. Dit is de dag waarop alles anders zal worden. Dit is de dag dat ik eindelijk mijn levensdoelen doorgrond heb. Dit is de belangrijkste dag die ik ervaren heb ook al heb ik dit jaar alleen al veel 'life-changing experiences' gehad. Dit is de dag dat ik inzie dat alles, maar dan ook echt alles mogelijk is. Ik zit in mijn laatste jaar van de bachelor en wil volgend jaar graag aan mijn master beginnen maar ik heb er aan zitten denken om dit een jaar uit te stellen en eerst een jaar te reizen of andere vakken te volgen zodat ik een master in een andere richting kan doen. Nu is het duidelijk dat ik dit moet doen, als ik dit wil. Er is geen enkele goede reden om het niet te doen. Voorheen voelde ik me bezwaard omdat ik dan een jaar langer over mijn studie zou doen. Nu zie ik in dat het niets uitmaakt. Ik creëer mijn eigen werkelijkheid en daarin maakt het niet uit en is het belangrijker om te doen wat ik echt wil. Want tsja, wie maakt het uit? Behalve dat het mogelijk gevolgen heeft voor mijn eigen toekomst, maar die is niet zo instabiel dat deze 'kleine' beslissing een dermate grote impact zal hebben. Ik red me wel. Zolang ik besta is alles goed, want het bestaan is prachtig. En wanneer ik niet meer besta, is nog steeds alles goed, want dan was het mijn tijd en is het tijd voor de volgende metamorfose. Ik moet stoppen keuzes te maken waarin ik waarde hecht aan wat ik denk dat de samenleving van mij verlangt. De samenleving is er niet voor mij. Zij kent mij niet. Ik ben er niet voor de samenleving, want ze geeft niet om mij. Ze maakt het leven soms makkelijker, aangenamer, veiliger. Maar ze kan ook beklemmend werken en uiteindelijk is het wonder van het bestaan het allermooiste en allerbelangrijkste. Ik ken wel mezelf, ik geef wel om mij. Dus waarom luister ik dan niet naar mezelf?

Ik geniet ontzettend van de trip en alle doorbraken die ik in mijn denken maak. Voordat ik ging trippen zat ik sterk te twijfelen of ik het wel zou doen. Kort erop na een slechte reactie op de inname bedacht ik mij dat ik misschien maar moest stoppen. En niet veel later ging het alleen maar bergopwaarts en nu begrijp ik niet hoe ik hier ooit aan getwijfeld kon hebben. Er is niets op deze wereld wat opweegt tegen wat ik tijdens trips meemaak. Niets is zo leerzaam als wat ik net allemaal geleerd heb. Uren verstrijken en ik zie en hoor nog steeds subtiele vervormingen, na zo'n 6 uur is het trippen wel uitgewerkt en ervaar ik nog steeds de prettige afterglow.

De dag erna, zoals vaker, is weer even bijkomen. Trippen blijft een geweldige ervaring, maar het vergt wel veel energie. Er ontbreekt heel veel van de trip in dit trip-report maar het is te veel om allemaal te beschrijven. De reden dat ik dit report geschreven heb is omdat ik merk dat veel (mooie) ideeën die ik heb ergens een basis hebben in dingen die ik gehoord of gelezen heb en het komt niet onregelmatig voor dat deze in andere trip reports aanwezig zijn. Dus draag ik daar hopelijk graag zelf ook aan bij. Of mensen het er mee eens zijn of niet, wie weet kan het een betekenis hebben of een andere mooie gedachte triggeren.

Deze trip in foto's:

Leuk idee, hier werk ik graag aan mee! Ik houd vrij gedetailleerd bij hoe ik dit soort zaken ervaren heb en deel deze informatie hier graag.

Misschien is het een idee om nog vragen aan de enquête toe te voegen zoals:

- Hoe lang van tevoren heb je niet meer gegeten?

- Met hoeveel mensen tripte je die ook truffels/psychedelica gebruikt hebben?

- Met hoeveel mensen tripte je die nuchter aanwezig bleven?

- Heb je andere drugs gebruikt tijdens het trippen en zo ja welke?

- Hoeveel tijd zat er tussen deze en je vorige trip (dagen/weken/maanden/jaren)?

- Hoe heb je de truffels tot je genomen (direct opeten/thee/anders)?

- Welke periode van de dag heb je de truffels tot je genomen? (ochtend/middag/avond/nacht)

- In welke setting tripte je? (binnen/buiten/allebei)

- Wat was jouw gemoedstoestand voor aanvang van de trip?

(bijv. op een schaal van 1 tot 10 met evt. de optie 'weet ik niet meer'):

• hoe moe voelde je je?
• hoe goed zat je in je vel?
• hoe graag wilde je trippen? (intensiteit)
• hoe angstig voelde je je dat er iets mis zou gaan?

Zo zijn er waarschijnlijk nog een hoop meer vragen te bedenken, maar misschien dat veel mensen bij zo'n enorme vragenlijst al snel afhaken en is het helemaal niet de bedoeling om zo gedetailleerd en contextueel bezig te zijn. Bij nader inzien denk ik dat ik het een beetje verkeerd begrepen heb. Toch denk ik dat een aantal vragen wel relevant zijn voor de intensiteit.

Ik wacht nog even af of er aanvullingen in de vragen komen, ik zou bovenstaande vragen denk ik vrij goed kunnen beantwoorden voor al mijn trips tot nu toe dus dan vul ik het liever dan in zodat er geen 'dubbele data' aanwezig zal zijn.

Hoe dan ook, ik ben wel benieuwd naar de uitkomsten, ik neem eigenlijk altijd 15 gram om praktische redenen (problemen met bewaren bijv.), maar zou zeker als ik straks growkits ga proberen wel graag meer informatie over doseringen willen hebben (en hier zelf waarschijnlijk ook mee experimenteren).

Wauw, echt heel bijzonder... Bedankt voor het delen van deze geweldige ervaring!

Mooi verhaal!

Heey Cosmos,

'De kracht van het Nu' / Eckhart Tolle is zeker een aanrader! Schrijf het vooral ook niet af als het je in het begin niet helemaal trekt, bij mij duurde het even maar daarna was ik om en heeft het mijn kijk op het leven voorgoed veranderd.

Mooie beschrijving van die trip-ervaring, ik herken het in een specifiek moment uit een van mijn trips. Ik kon niet meer voelen dat ik ademhaalde, ik was hier volledig mee gestopt en toen kon mijn ziel wegdrijven, in eeuwige rust zweven. Mooie gedachte over dat balanceren van bewustzijn! Lijkt het je niet leuk om een volledig trip report te schrijven? Ik zou het met plezier lezen in ieder geval

Groeten,

Voyager

Interessante antwoorden! Zo had ik er nog niet over nagedacht bij #1 en #2.

Dit is helemaal waar, klinkt overigens als een aannemelijke theorie. Maar dit hier is ook één van de dingen die ik zo leuk aan psychedelica vind, ook al wordt het toch door aardig wat mensen gebruikt, wat er nu eigenlijk gebeurt is nog een mysterie, een persoonsgebonden mysterie. De generaliserende reductionistische materialistische wetenschappelijke blik heeft hier mijn inziens nog geen vat op gekregen. Waardoor alles mogelijk is... Prachtig!

Goede antwoorden verder ook, ja nuchter is er al een zeer goede (en oude) connectie, dat zal het probleem niet zijn. Ben erg benieuwd.

Bedankt! Kijk ook erg uit naar je volgende trip report als je weer volledig op jezelf gaat focussen. Benieuwd hoe je dat ervaart nu je tijdens deze trip al merkte dat je zoveel verandert bent tijdens je 'hiatus'.

Haha bedankt voor dit mooie antwoord, ik lees al deze verhalen, onzin of tripreport, graag!

Erg mooi rapport... Vooral het stuk over angst en het aanspreken van die hardlopende vrouw vond ik erg bijzonder om te lezen. Het is zó herkenbaar, die nieuwsgierigheid naar het verhaal achter vreemden, mensen die je eenmalig of vaker ziet, maar eigenlijk nooit echt iets over te weten komt, maar hoe vaak ga je hier op in? Dat je dit trippend, op 15 gram Atlantis nota bene XD, gedaan hebt vond ik erg mooi om te lezen. Het is ontzettend waar wat je schrijft, maar met alleen die kennis en logica red je het niet, je hebt ook echt een drive nodig om het daadwerkelijk te doen en dat je dit allemaal al zo goed doorhebt en hier op in kunt spelen op 20 jarige leeftijd vind ik wel heel bijzonder. Hoeveel mensen van die leeftijd denken daar zo bewust over na? Hoeveel mensen van welke leeftijd dan ook denken daar zo bewust over na? Eerlijk daar ben je nog een stuk verder in dan ik en ik prijs mijzelf als iemand die toch wel redelijk veel over zulke dingen nadenkt. Toch heb jij het hier beter verwoord dan ik in al die jaren voor mezelf heb kunnen verwoorden. Good job!

Dan vraag ik mij toch wel af, als ik 15 gram Atlantis op heb vervormen mensen zo erg dat ze op insecten beginnen te lijken en kan ik ze nauwelijks meer met een strak gezicht aankijken en serieus nemen. Hadden jullie hier geen last van? Lijkt mij heel ongemakkelijk, vooral als het je eerste keer is.

Echt een mooi rapport, het bevat eigenlijk allemaal elementen die ik herken. Het blijft mij verbazen dat er zoveel herkenning is, vooral omdat psilocybine zo diep lijkt te gaan, dat het echt je meest fundamentele gedachtes en gevoelens blootlegt. En toch zijn die voor zoveel mensen zo vergelijkbaar. Diep van binnen lijken mensen misschien meer op elkaar dan je op basis van de dagelijkse praktijk zou zeggen. Of misschien is dit een vertekend beeld omdat ik dit baseer op trip reports die ik op het forum lees. Misschien is 'ons' type mens eerder geneigd dit soort ervaringen op zo'n manier te delen. Hoe dan ook, ik blijf het bijzonder vinden.

Wat je schrijft over 'diepgang waar het niet is' is iets waar ik het niet mee eens ben. Daar had je het de vorige keer tijdens het gesprek ook al over, maar ik denk juist dat het ook in zulke 'simpele' dingen zit, juist daar. Dat is mijn inziens de bewondering voor het bestaan, purer en simpeler dan dat wordt het niet. Is dat niet juist diepgang? Het doorprikken van alle onnodige complexiteiten en afreizen naar het diepste niveau, 'de roots', de essentie van het bestaan? Lijkt mij vergelijkbaar met het doorprikken van culturele gewoontes en het zien van de onderliggende schoonheid die hier aan ten grondslag ligt. Dan vind je ook dat bestaan overal is en vult je hart zich met bewondering. Althans zo zie ik het.

Was een vrij lang trip report inderdaad maar daar houd ik juist van, laat meer ruimte voor details die het voor mij en mijn inlevingsvermogen een stuk leuker maken. Juist ook zo'n lange intro met veel beschrijvingen over hoe je je voelt en wat je denkt voegen voor de lezerservaring veel toe, vind ik!

Heb het trip report met veel plezier gelezen in ieder geval, lijkt mij een erg leuke ervaring om iemand te introduceren in de wereld van psilocybine. Hoop het binnenkort zelf ook mee te mogen maken.

Zeer vermakelijk deze verhalen.

Leuke conclusie, maar ergens is het feit dat wij er zo over denken misschien ook alleen maar streling van ons ego. Niet dat daar per se iets mis mee is, maar goed, zijn wij dan niet net zo zoekend naar bevestiging (in ons geval van ons gelijk) als de mensen waar wij hier op neerkijken? Misschien zijn wij niet eens zoekend, maar hebben het antwoord al direct paraat, want tsja, omdat wij het zijn weten wij het (voor onszelf) het best. Maar goed, dat zijn verschillende manieren om bevestiging te krijgen, zij het van anderen of van onszelf, afwachtend of meteen. Uiteindelijk zijn wij net zo banaal als de rest, alleen zien wij dit zelf over het algemeen in de praktijk niet zo (maar zij ook niet, in hun situatie). Maar dan, wat maakt het uit, als wij het zien zoals wij het zien? Dan hebben wij altijd gelijk en voelen ons weer beter over onszelf, beter dan zij die zich niet met zulk soort zaken bezig houden. Net als zij. En dan is alles goed.

Uiteraard heb ik het over een veralgemeniseerde situatie, ik probeer je geen woorden in de mond te leggen. Vervang 'wij' door 'ik' en mijn eigen imaginaire projectie van een fictief persoon die jij wel of niet bent en we komen een stuk dichter bij mijn boodschap. If anything is bovenstaand bericht een constatering over mijzelf en een bepaalde groep mensen.

P.S. Misschien sla ik de plank wel volledig mis. Met 'net zo banaal als de rest' doel ik op dezelfde behoefte aan erkenning. Maar de term 'banaal' is vrij eenduidig. Misschien is er sprake van 'banaliteit op een hoger niveau'. Maar goed, zo kun je eindeloos over semantiek discussiëren, uiteindelijk doet het er toch niet toe. Wij zijn wij, zij zijn zij. En mij bevalt mij.

Ja het was dus echt wat anders dan vochtige truffels, die heb ik wel vaker en werken prima.

Bedankt Gonzo, dat klinkt als een goed idee.

EDIT: Heb de smartshop geïnformeerd, volgens hen was het compleet normaal. Ben het zelf nog nooit tegengekomen en ben hier niet helemaal van overtuigd, maar goed, veel meer valt er ook niet echt over te zeggen.

Ja, met druppels. Dit is ook te zien op de foto, die druppels zijn 100% afkomstig van de truffels. Het gekke is dat het vacuüm gewoon in orde leek, de truffels zaten er stevig in. Maar goed ik keek ook niet super kritisch hiernaar voor het openmaken, als ik terugdenk herinner ik me wel dat ze er al vrij zompig uitzagen in de verpakking (maar niet bepaald losjes). Gezien de houdbaarheidsdatum denk ik niet dat het oude truffels waren, maar misschien dat de smartshopeigenaar het op de een of andere manier te lang buiten de koelkast bewaard heeft. Na 4 uur ben ik maar gaan slapen en verder geen gekke dingen meer mee gemaakt. Jammer van het geld maar fijn dat het verder geen kwaad kan in ieder geval.

Trouwens, heeft http://magictrufflegrowkit.nl/#home dezelfde eigenaar als http://www.magic-truffels.nl/ ? Gezien de overeenkomsten in artwork en bedrijfsgegevens? Ik wil nog steeds graag Pandora uitproberen, misschien dat ik het dan via een growkit ga proberen.

Hoi iedereen,

Ik had vandaag een trip gepland echter bleken de truffels zeer vochtig of ronduit nat te zijn. Het zakje waarin het verpakt was leek compleet vacuüm, maar de truffels zelf waren helemaal vochtig. Ze smaakten ook extra zuur, veel sterker dan normaal. Ondanks dat waren ze verbazingwekkend goed weg te kauwen. De kleur zag er gewoon normaal uit en er was geen schimmel, rot of andere dingen te bekennen.

Mijn vraag is of iemand weet hoe het kan dat ze zo vochtig zijn? Ik heb het na ontvangst meteen in de koelkast gedaan en daar is het een aantal dagen in bewaard gebleven. Houdbaarheidsdatum was februari 2016, dus zou het nog ruim 2-3 maanden goed moeten zijn.

Ik had besloten om gewoon de portie op te eten (15 gram), maar nu bijna 3 uur later concludeer ik toch echt dat ik eigenlijk niet ben gaan trippen. Het gaat om 15 gram Pandora dus het zouden nog vrij sterke truffels moeten zijn. Ik zou niet zeggen dat ik helemaal niks ervan gevoeld heb, er was 1 moment waarop mijn gedachten truffel-achtig waren (als jullie begrijpen wat ik bedoel) en een moment waarop ik lichte closed eyes visuals had. Maar ik zou niet spreken van een trip, iemand die hier niet mee bekend is had waarschijnlijk niks gemerkt.

Dus naast de vraag ook meteen een (anekdotisch) antwoord op een andere vraag: 'natte' truffels kunnen waarschijnlijk weinig kwaad, maar echt effectief zijn ze niet meer. Als iemand anders dezelfde of andere ervaringen hiermee heeft hoor ik ze graag!

Bedankt Demion!

En verder iedereen bedankt voor de leuke reacties op dat trip report

Wie: Ik, (truffel-)tripnummer 12
Wat: 15 gram Tampanensis (Philosopher's Stone)

Waar: Kamer (studentenhuis)

Er waren 19 dagen verstreken na mijn laatste trip, de langste tussenpoos sinds ik begonnen ben met truffels. Oorspronkelijk was het plan om met een vriend te trippen die dit nog nooit gedaan had, maar uiteindelijk besloot hij dat hij er toch nog niet klaar voor was en het een te heftige stap vond. Geen probleem, dan een dag later zelf maar weer trippen. Ik had al wel de Philosopher's Stone in huis gehaald en was wel weer benieuwd hoe het zijn om hier op te trippen na zo vaak sterkere varianten genomen te hebben, tijd om terug te gaan naar waar het voor mij allemaal begon!

0. 5 uur niet meer gegeten en smullen maar! Ik had natuurvideo's opstaan in combinatie met muziek van Tycho. Heerlijk rustgevend. Op een gegeven moment was het thema van de video's ijs/onderwater leven en ik zag een paar agressief uitziende zeeleeuwen. Tijd voor een andere video en andere muziek. Ik voelde heel subtiele veranderingen, maar nog geen lichamelijke verandering. Ongeveer een uur was verstreken en ik had het idee dat ik in een heel lichte trip zat. Ik ging naar de wc, passeerde de gemeenschappelijke ruimte, zag daar ganggenoten en in het wc-hok merkte ik dat ik toch echt al wel aan het trippen was. Mooi zo, het werkt, al zag ik visueel nog niet echt heel anders.

1. Ik liep weer terug en ging in de stoel voor de tv zitten. Ik had een visualizer opstaan, maar nog steeds zag dit er vrij normaal uit. Ik sluit mijn ogen en zie een chaos van wilde elementen. Ik zie niet heel duidelijk voor me wat ik precies zie, maar ik merk dat het ontzettend lawaaierige beelden zijn, een soort van lichte witte lijnen die als een gek heen en weer bewegen in gekke bewegingen. Niet bepaald rustgevend maar ik vind het wel grappig, dat ik heerlijk ontspannen in mijn stoel zit en naar mooie muziek luister terwijl ik met gesloten ogen zo'n clusterfuck aan bizarre dingen zie. Vergelijk het met een kettingzaag die vlak voor je actief is, waarbij tegelijkertijd een timmerman aan het hameren is, een gillend kind op en neer rent en het flink onweert.

Het is koud, ik heb me al warm gekleed maar ik duik met mijn lichaam ineen om het nog warmer te krijgen. Mijn hand omvat de onderkant van mijn dij en ik realiseer mij dat dit een lichaamsstuk is die zowel mannen als vrouwen hebben. Dit is bijzonder omdat ik dit normaal gesproken vooral met vrouwen associeer. Van die prachtige dijen... En toch bezit ook ik ze. Ik begin het te aaien en voel een kosmische verbondenheid, waarin mensen, man en vrouw, één zijn.  

2. Ik heb zin om comfortabel te liggen, daar gaan we weer... Ik duik mijn bed in, lekker warmpjes onder de lakens. De muziek staat nog steeds op en ik sluit mijn ogen weer. Wat ik nu zie had ik niet verwacht omdat ik volgens mij niet eerder echte closed eyes visuals op Tampanensis gehad heb. Het is niet zo sterk visueel als bij Atlantis, maar ik zie wel dingen. Dit gaat even zo door en mijn lichaam lijkt op een gegeven moment verstijfd, in equilibrium, onafhankelijk van mijn geest. Ik ben nu weer in een ander niveau van bewustzijn, ik voel de vrede, zie de mooie vreemde vormen, voel dat mijn geest aan het wandelen is in een ander rijk. Ik voel fysiek waar dit in mijn lichaam zou moeten zijn als ik er op let; boven mijn kaken, maar onder mijn ogen en een stuk dieper mijn hoofd in, waarschijnlijk in het centrum van mijn hoofd. Een apart gevoel dat ik herken uit andere trips.

In eerste instantie heb ik een hoop filosofische gedachtes. Tijdens dit hele proces vraag ik mij af waar deze vandaan komen. Bedenk ik deze dingen? Of worden deze gedachtes mij aangereikt door mijn hersenen, waarna ik vervolgens besluit wat ik er mee doe? Ik neig sterk naar dat laatste en voel mij beperkt in mijn vrijheid, blijkbaar ben ik dus afhankelijk van deze materiële substantie. Maar dan bedenk ik mij dat ik het overgrote deel van die gedachtes die ik heb (niet alleen nu, maar altijd) erg prettig en mooi vind, dus wat is dan eigenlijk het probleem? Ik heb zoveel geluk gehad dat ik ben wie ik ben, of beter gezegd: dat ik gehuisvest ben in dit lichaam die zo goed bij mij past. Qua uiterlijk, maar vooral ook qua innerlijk, want dat is waar het uiteindelijk allemaal om gaat. Ik ben precies wie ik wil zijn. Hoe fantastisch is dat?! En dankzij truffels kan ik precies doen wat ik wil doen, reizen naar alle dimensies die ik zou willen bezoeken, naar alle plekken op aarde of in het universum. Ook al is het alleen maar mentaal. Is alles uiteindelijk niet mentaal? Zonder bewustzijn op de plek zijn waar je wilt zijn heeft ook weinig zin...

3. Gedachtes schieten razendsnel voorbij maar er is één die voorbij flitst en die ik nader wil onderzoeken. Ik dacht na over of het allemaal wel goed gaat komen, ik ben momenteel vrij druk met mijn studie en zou de volgende dag eigenlijk een deel van een verslag af moeten hebben waar ik nog niet klaar mee was. Maar in een flits was er de uitspraak van mijn mind dat het sowieso allemaal goed gaat komen, want ik ben het toch? Wat ik ook doe, wat ik ook kies, ik creëer mijn eigen realiteit en die is altijd de juiste, omdat het mijn eigen realiteit is. Deze gedachte vuurde voorbij en ik ving alleen de glimp op maar, beneveld als ik was, realiseerde ik mij dat hier iets belangrijks in zat. Dus ik begon te graven in mijn geheugen. Wat zei mijn mind nou net? Alles wat ik doe is goed, omdat ik het doe en mijn eigen verhaal, mijn eigen lot creëer. Ik weet toch wat het beste is voor mijzelf, dus daar kies ik dan toch ook voor? Het kan alleen maar goed komen. Ik voelde de waarheid in die gedachte en begon te lachen, dit is fantastisch.

Na nog een hoop aangenaam filosofisch gepeins begin ik weer volledig te focussen op deze hogere staat van bewustzijn. Ik zie een hoop, maar er is één beeld dat mij extra goed is bij gebleven. Ik zie een figuur, een mens, in het midden van mijn zicht en daaromheen een aantal groene, soort van verdikte, lijnen (dit is heel slecht verwoord, het valt mij wederom op dat onze taal veel te beperkt is als het aankomt op het beschrijven van psychedelische trips). Deze lijnen lijken haast vleugels en ze gaan op een neer, het is ontzettend vredig en ik zie het heel sterk voor me: vergelijkbaar als tijdens trips op Atlantis.

Ik open mijn ogen en zie het plafond en de lamp die uitstaat (er straalt enkel licht vanaf de tv), dit is zo prachtig! Het lijkt één effen witte/grijsachtige kleur in plaats van dat ik alle oneffenheden zie. Het voelt zo bijzonder, dat ik hier lig te trippen in een of andere kamer die zo bij een exotisch hotel zou kunnen horen. En het plafond is zo mooi. Wat een wondere wereld leven we toch in waar dit gewoon mogelijk is.

4. Op een gegeven moment hoor ik een nummer dat ik niet ken. Ik heb een playlist opstaan met mijn all-time favoriete muziek en hier staat een nummer in dat ik niet ken? Dit vind ik ontzettend hilarisch en ik begin te lachen. Ik realiseer me ook dat dit eigenlijk nog leuker is tijdens het trippen: om muziek te luisteren die je nog niet kent. Maar ja hoe kun je van tevoren weten of je het dan leuk zult vinden? De muziek is in ieder geval prachtig, de hele tijd al. Zo af en toe moet ik naar de toilet en omdat ik dan de gang doorloop en ik weet dat ik anderen tegen zou kunnen komen bedenk ik mij hoe bizar die situatie zou zijn. Die anderen die gewoon hun dagelijks leven leiden en ik die net uit de meest vreemde dimensies van bewustzijn ontwaakt is. 

Ik keer weer terug en ik voel dat ik redelijk wat energie bezit. De muziek die nu opstaat vraagt er gewoon om op gedanst te worden en dit doe ik dan ook met volle overgave. In mijn eentje, op mijn kamer. Anderen zouden mij voor gek verklaren, maar ik heb de tijd van mijn leven. Ik reik met mijn handen naar het plafond, maak de gekste bewegingen... Dit voelt zó goed. Ik kijk in de spiegel en natuurlijk til ik mijn shirt op. Ik zie, net als tijdens mijn tweede trip op Philosopher's Stone een prachtig, perfect lichaam. Mijn hoofd ziet er niet uit, zoals zo vaak op truffels, maar ik weet dat dat de truffels zijn. Wat is het toch mooi om mens te zijn. Ik ben trots op mijzelf dat ik mijn lichaam zo goed onderhoud door goed te eten en veel te bewegen.

5. Aan het begin van de trip heb ik ananas gegeten en later ook mango. Zoals gewoonlijk heb ik ook een hoop suikerrijk ongezond voedsel, snoep, chocolade. Maar deze trip had ik daar helemaal geen behoefte aan. Het fruit smaakte zó goed... Waarom heb ik die andere zooi eigenlijk gehaald? Ik heb het niet meer nodig, misschien moet ik alleen nog maar natuurlijk voedsel eten. Ik weet dat het mij zou lukken, maar dan vraag ik mij af of dat wel gezond is. In ieder geval besluit ik om voortaan niet al die ongezonde meuk in huis te halen en weer gezonder te eten, juist tijdens trips.

Na zo'n 2 uur sinds de start van de trip was ik naar de gemeenschappelijke ruimte gelopen en wilde ik de oven aanzetten voor mijn avondeten, maar toen besloot ik dat dit misschien toch niet zo'n goed idee was omdat ik waarschijnlijk op het hoogtepunt van mijn trip zat. De trip leek niet sterk, maar het was er toch zeer zeker. Ongeveer vier uur na de start van de trip besloot ik mijn mobiel weer met internet te laten verbinden want ik dacht dat dit wel weer kon. Maar ik merkte dat ik toch nog behoorlijk onder invloed was. Dit was op zich niet zo'n probleem, maar het geeft wel aan dat ik de trip een beetje onderschat heb.

Uiteindelijk vond ik het wel mooi geweest en besloot ik te gaan slapen, de trip was eigenlijk nog steeds bezig, de muziek bleef ontzettend prachtig en dus besloot ik dit aan te laten staan. De liefdevolle gevoelens en mooie lieve mindset die ik had bleven ook heel sterk aanwezig. Ongeveer 8 uur na inname besloot ik de muziek uit te zetten en echt te slapen.

Het was voor mij een erg mooie trip en ik was verbaasd dat het uiteindelijk zoveel op mijn trips op Atlantis leek. Atlantis is visueel sterker, maar verder leek er niet een heel groot verschil te zijn. Bovendien heb ik besloten dat truffels zo'n belangrijk en mooi onderdeel van mijn leven zijn gaan vormen dat ik nog meer mensen in mijn naaste omgeving hiervan op de hoogte wil stellen, vooral ook mijn ouders.

Bedankt voor het delen, het klinkt inderdaad als een zware en duistere trip. Gelukkig dat je dat zelf toch niet op die manier ervaren hebt. Soms is het ook zo dat je na de trip opeens allemaal nieuwe inzichten opdoet die door de trip getriggered zijn maar hier zelf niet onderdeel van waren. Prachtig hoe deze stof werkt.

Hoe dan ook, ik hoop dat je in volgende trips iets meer houvast hebt en minder de weg kwijt bent (tenzij je dit juist fijn vindt). Tot in zekere mate vind ik dit ook prettig, maar ik heb zelf een keer ervaren dat dit wel heel sterk werd en dat is niet iets wat ik graag nog een keer zou beleven. Overigens zijn er behoorlijk wat sterk positieve momenten in jouw trip zo te lezen. Erg mooi dat je al zoveel ervaren hebt de eerste keer.

Erg mooi en leuk beschreven, je hebt een hele unieke stijl die de lezer echt goed bij het verhaal betrekt! Bijzondere situaties waar je in terechtkomt maar die ontzettend herkenbaar zijn tijdens het trippen. Onvoorstelbaar de dingen die psilocybine mogelijk maakt...

Kijk erg uit naar volgende trip reports!

Wederom ongelooflijk. Kon het helemaal voor me zien, al zag ik het in een soort van oude Griekse tijd voor me, zal aan de naam liggen. Schrijf je ook boeken?

Mooi report, altijd leuk om over iemands eerste ervaring met truffels te lezen, vooral als deze zo positief (en herkenbaar!) is. Ik kan mij voorstellen dat lachgas na een trip een beetje overkill kan zijn, al heb ik het zelf nog nooit gedaan. De schijnbare urgentie en schoonheid van een hele hoop zaken die in het nuchtere bestaan vaak als vanzelfsprekend worden geacht vind ik een van de leukste effecten van truffels en herken ik zelf heel goed! De rest klinkt ook erg herkenbaar, je hebt de gebeurtenissen mooi omschreven!

Als ik een tip voor volgende reports mag meegeven is het deze: misschien kun je iets meer structuur in de tekst aanbrengen door het in iets meer alinea's op te delen. Dat vind ik zelf wat prettiger lezen.

Hoi Remko,

Heel erg bedankt voor deze uiteenzetting! Klinkt alsof het idee dat ik over Ayahuasca had redelijk klopt, in die zin dat ik er op dit moment van mijn leven nog niet zo veel behoefte aan heb haha. En dat truffels beter bij mij passen. Maar over een aantal jaar zou ik het graag een keer uitproberen, als ik misschien iets meer aan heling of ontwikkeling toe ben na een periode van stagnatie. En inderdaad georganiseerd is het nog vrij duur van wat ik zag, ik begrijp niet helemaal goed waarom dit nodig is, maar goed misschien is het ergens wel goed zodat het een drempel creëert waardoor je het over het algemeen niet zomaar spontaan voor de lol doet. Wil er pas mee beginnen zodra ik er echt wat uit kan halen en het gevoel heb er klaar voor te zijn.

Ik lees ook een aantal dingen die ik nog niet wist of een ander beeld van had, dus bedankt voor deze info!

Bedankt voor de complimenten! Ik ben zeer benieuwd naar jouw reports!

Jammer om te horen dat je geen prettige ervaring hebt gehad! Maar mooi dat je er toch leerzame lessen uit hebt kunnen halen.

Als ik het zo lees denk ik dat het er aan heeft gelegen dat je de week ervoor niet zo lekker in je vel zat. In mijn ervaring gaan truffels heel diep en halen ze vaak naar boven wat je diep van binnen voelt. En vaak gaat dit veel verder dan de dag zelf, ook als ik mij op de dag van het trippen top voel maar de week ervoor eigenlijk oververmoeid was, ga ik dat merken tijdens de trip. Dus dit lijkt mij de meest makkelijke verklaring voor de nare trip. Iedereen zal het ooit overkomen denk ik, jammer dat het meteen de eerste keer al gebeurd is. Het zou absoluut zonde zijn om direct truffels af te schrijven!

Ik zou het vooral nog een keer proberen na een periode waarin je je goed voelt, misschien een keer tijdens vakantie als je die hebt? Je zou een lichtere soort kunnen nemen, maar hier heb ik zelf (nog?) geen ervaring mee dus kan ik weinig zinnigs over melden. Wat je ook kunt doen is een kleinere dosering nemen, bijv. 10 gram Philospher's Stone en als je merkt dat het de goede kant op gaat nog eens 5 gram bijpakken.

Ik ga binnenkort ook weer Philospher's Stone nemen, samen met een vriend die nog nooit truffels heeft gebruikt. Hij wil ook graag starten met 10 gram en eventueel later bijnemen. Mijn ervaring met Philospher's Stone is beperkt tot slechts twee trips, die eerste was alleen maar fijn maar de tweede (was ik alleen) had heel anders kunnen verlopen als ik minder goed in mijn vel zou zitten. Ik raad zelf ook vaak Philospher's Stone aan voor mensen die net beginnen, maar nu ik weer terugdenk aan dat moment in die tweede trip besef ik dat ik het misschien onderschat heb en dat deze soort best heftig kan zijn (mentaal in ieder geval).

Waar ik erg benieuwd naar ben is hoe de trip zich verhield tot de Ayahuasca trips? Op welke punten waren er echt duidelijke verschillen? Als je dit liever niet wilt vertellen begrijp ik het ook, ik ben alleen ontzettend nieuwsgierig omdat ik Ayahuasca graag ook nog een keer wil proberen.

Ik hoop dat de volgende trip wel een fijne reis op zal leveren in ieder geval!

Klinkt zeer heftig, maar inderdaad, zoals altijd weer prachtig geschreven. Op welk tripmiddel was dit, Hollandia toevallig?