Back to the Start [Tampanensis 15 gram]

[Voyager360 25]

Wie: Ik, (truffel-)tripnummer 12
Wat: 15 gram Tampanensis (Philosopher's Stone)

Waar: Kamer (studentenhuis)

 

Er waren 19 dagen verstreken na mijn laatste trip, de langste tussenpoos sinds ik begonnen ben met truffels. Oorspronkelijk was het plan om met een vriend te trippen die dit nog nooit gedaan had, maar uiteindelijk besloot hij dat hij er toch nog niet klaar voor was en het een te heftige stap vond. Geen probleem, dan een dag later zelf maar weer trippen. Ik had al wel de Philosopher's Stone in huis gehaald en was wel weer benieuwd hoe het zijn om hier op te trippen na zo vaak sterkere varianten genomen te hebben, tijd om terug te gaan naar waar het voor mij allemaal begon!

 

0. 5 uur niet meer gegeten en smullen maar! Ik had natuurvideo's opstaan in combinatie met muziek van Tycho. Heerlijk rustgevend. Op een gegeven moment was het thema van de video's ijs/onderwater leven en ik zag een paar agressief uitziende zeeleeuwen. Tijd voor een andere video en andere muziek. Ik voelde heel subtiele veranderingen, maar nog geen lichamelijke verandering. Ongeveer een uur was verstreken en ik had het idee dat ik in een heel lichte trip zat. Ik ging naar de wc, passeerde de gemeenschappelijke ruimte, zag daar ganggenoten en in het wc-hok merkte ik dat ik toch echt al wel aan het trippen was. Mooi zo, het werkt, al zag ik visueel nog niet echt heel anders.

 

1. Ik liep weer terug en ging in de stoel voor de tv zitten. Ik had een visualizer opstaan, maar nog steeds zag dit er vrij normaal uit. Ik sluit mijn ogen en zie een chaos van wilde elementen. Ik zie niet heel duidelijk voor me wat ik precies zie, maar ik merk dat het ontzettend lawaaierige beelden zijn, een soort van lichte witte lijnen die als een gek heen en weer bewegen in gekke bewegingen. Niet bepaald rustgevend maar ik vind het wel grappig, dat ik heerlijk ontspannen in mijn stoel zit en naar mooie muziek luister terwijl ik met gesloten ogen zo'n clusterfuck aan bizarre dingen zie. Vergelijk het met een kettingzaag die vlak voor je actief is, waarbij tegelijkertijd een timmerman aan het hameren is, een gillend kind op en neer rent en het flink onweert.

 

Het is koud, ik heb me al warm gekleed maar ik duik met mijn lichaam ineen om het nog warmer te krijgen. Mijn hand omvat de onderkant van mijn dij en ik realiseer mij dat dit een lichaamsstuk is die zowel mannen als vrouwen hebben. Dit is bijzonder omdat ik dit normaal gesproken vooral met vrouwen associeer. Van die prachtige dijen... En toch bezit ook ik ze. Ik begin het te aaien en voel een kosmische verbondenheid, waarin mensen, man en vrouw, één zijn.  

 

2. Ik heb zin om comfortabel te liggen, daar gaan we weer... Ik duik mijn bed in, lekker warmpjes onder de lakens. De muziek staat nog steeds op en ik sluit mijn ogen weer. Wat ik nu zie had ik niet verwacht omdat ik volgens mij niet eerder echte closed eyes visuals op Tampanensis gehad heb. Het is niet zo sterk visueel als bij Atlantis, maar ik zie wel dingen. Dit gaat even zo door en mijn lichaam lijkt op een gegeven moment verstijfd, in equilibrium, onafhankelijk van mijn geest. Ik ben nu weer in een ander niveau van bewustzijn, ik voel de vrede, zie de mooie vreemde vormen, voel dat mijn geest aan het wandelen is in een ander rijk. Ik voel fysiek waar dit in mijn lichaam zou moeten zijn als ik er op let; boven mijn kaken, maar onder mijn ogen en een stuk dieper mijn hoofd in, waarschijnlijk in het centrum van mijn hoofd. Een apart gevoel dat ik herken uit andere trips.

 

In eerste instantie heb ik een hoop filosofische gedachtes. Tijdens dit hele proces vraag ik mij af waar deze vandaan komen. Bedenk ik deze dingen? Of worden deze gedachtes mij aangereikt door mijn hersenen, waarna ik vervolgens besluit wat ik er mee doe? Ik neig sterk naar dat laatste en voel mij beperkt in mijn vrijheid, blijkbaar ben ik dus afhankelijk van deze materiële substantie. Maar dan bedenk ik mij dat ik het overgrote deel van die gedachtes die ik heb (niet alleen nu, maar altijd) erg prettig en mooi vind, dus wat is dan eigenlijk het probleem? Ik heb zoveel geluk gehad dat ik ben wie ik ben, of beter gezegd: dat ik gehuisvest ben in dit lichaam die zo goed bij mij past. Qua uiterlijk, maar vooral ook qua innerlijk, want dat is waar het uiteindelijk allemaal om gaat. Ik ben precies wie ik wil zijn. Hoe fantastisch is dat?! En dankzij truffels kan ik precies doen wat ik wil doen, reizen naar alle dimensies die ik zou willen bezoeken, naar alle plekken op aarde of in het universum. Ook al is het alleen maar mentaal. Is alles uiteindelijk niet mentaal? Zonder bewustzijn op de plek zijn waar je wilt zijn heeft ook weinig zin...

 

3. Gedachtes schieten razendsnel voorbij maar er is één die voorbij flitst en die ik nader wil onderzoeken. Ik dacht na over of het allemaal wel goed gaat komen, ik ben momenteel vrij druk met mijn studie en zou de volgende dag eigenlijk een deel van een verslag af moeten hebben waar ik nog niet klaar mee was. Maar in een flits was er de uitspraak van mijn mind dat het sowieso allemaal goed gaat komen, want ik ben het toch? Wat ik ook doe, wat ik ook kies, ik creëer mijn eigen realiteit en die is altijd de juiste, omdat het mijn eigen realiteit is. Deze gedachte vuurde voorbij en ik ving alleen de glimp op maar, beneveld als ik was, realiseerde ik mij dat hier iets belangrijks in zat. Dus ik begon te graven in mijn geheugen. Wat zei mijn mind nou net? Alles wat ik doe is goed, omdat ik het doe en mijn eigen verhaal, mijn eigen lot creëer. Ik weet toch wat het beste is voor mijzelf, dus daar kies ik dan toch ook voor? Het kan alleen maar goed komen. Ik voelde de waarheid in die gedachte en begon te lachen, dit is fantastisch.

 

Na nog een hoop aangenaam filosofisch gepeins begin ik weer volledig te focussen op deze hogere staat van bewustzijn. Ik zie een hoop, maar er is één beeld dat mij extra goed is bij gebleven. Ik zie een figuur, een mens, in het midden van mijn zicht en daaromheen een aantal groene, soort van verdikte, lijnen (dit is heel slecht verwoord, het valt mij wederom op dat onze taal veel te beperkt is als het aankomt op het beschrijven van psychedelische trips). Deze lijnen lijken haast vleugels en ze gaan op een neer, het is ontzettend vredig en ik zie het heel sterk voor me: vergelijkbaar als tijdens trips op Atlantis.

Ik open mijn ogen en zie het plafond en de lamp die uitstaat (er straalt enkel licht vanaf de tv), dit is zo prachtig! Het lijkt één effen witte/grijsachtige kleur in plaats van dat ik alle oneffenheden zie. Het voelt zo bijzonder, dat ik hier lig te trippen in een of andere kamer die zo bij een exotisch hotel zou kunnen horen. En het plafond is zo mooi. Wat een wondere wereld leven we toch in waar dit gewoon mogelijk is.

 

4. Op een gegeven moment hoor ik een nummer dat ik niet ken. Ik heb een playlist opstaan met mijn all-time favoriete muziek en hier staat een nummer in dat ik niet ken? Dit vind ik ontzettend hilarisch en ik begin te lachen. Ik realiseer me ook dat dit eigenlijk nog leuker is tijdens het trippen: om muziek te luisteren die je nog niet kent. Maar ja hoe kun je van tevoren weten of je het dan leuk zult vinden? De muziek is in ieder geval prachtig, de hele tijd al. Zo af en toe moet ik naar de toilet en omdat ik dan de gang doorloop en ik weet dat ik anderen tegen zou kunnen komen bedenk ik mij hoe bizar die situatie zou zijn. Die anderen die gewoon hun dagelijks leven leiden en ik die net uit de meest vreemde dimensies van bewustzijn ontwaakt is. 

 

Ik keer weer terug en ik voel dat ik redelijk wat energie bezit. De muziek die nu opstaat vraagt er gewoon om op gedanst te worden en dit doe ik dan ook met volle overgave. In mijn eentje, op mijn kamer. Anderen zouden mij voor gek verklaren, maar ik heb de tijd van mijn leven. Ik reik met mijn handen naar het plafond, maak de gekste bewegingen... Dit voelt zó goed. Ik kijk in de spiegel en natuurlijk til ik mijn shirt op. Ik zie, net als tijdens mijn tweede trip op Philosopher's Stone een prachtig, perfect lichaam. Mijn hoofd ziet er niet uit, zoals zo vaak op truffels, maar ik weet dat dat de truffels zijn. Wat is het toch mooi om mens te zijn. Ik ben trots op mijzelf dat ik mijn lichaam zo goed onderhoud door goed te eten en veel te bewegen.

 

5. Aan het begin van de trip heb ik ananas gegeten en later ook mango. Zoals gewoonlijk heb ik ook een hoop suikerrijk ongezond voedsel, snoep, chocolade. Maar deze trip had ik daar helemaal geen behoefte aan. Het fruit smaakte zó goed... Waarom heb ik die andere zooi eigenlijk gehaald? Ik heb het niet meer nodig, misschien moet ik alleen nog maar natuurlijk voedsel eten. Ik weet dat het mij zou lukken, maar dan vraag ik mij af of dat wel gezond is. In ieder geval besluit ik om voortaan niet al die ongezonde meuk in huis te halen en weer gezonder te eten, juist tijdens trips.

 

Na zo'n 2 uur sinds de start van de trip was ik naar de gemeenschappelijke ruimte gelopen en wilde ik de oven aanzetten voor mijn avondeten, maar toen besloot ik dat dit misschien toch niet zo'n goed idee was omdat ik waarschijnlijk op het hoogtepunt van mijn trip zat. De trip leek niet sterk, maar het was er toch zeer zeker. Ongeveer vier uur na de start van de trip besloot ik mijn mobiel weer met internet te laten verbinden want ik dacht dat dit wel weer kon. Maar ik merkte dat ik toch nog behoorlijk onder invloed was. Dit was op zich niet zo'n probleem, maar het geeft wel aan dat ik de trip een beetje onderschat heb.

 

Uiteindelijk vond ik het wel mooi geweest en besloot ik te gaan slapen, de trip was eigenlijk nog steeds bezig, de muziek bleef ontzettend prachtig en dus besloot ik dit aan te laten staan. De liefdevolle gevoelens en mooie lieve mindset die ik had bleven ook heel sterk aanwezig. Ongeveer 8 uur na inname besloot ik de muziek uit te zetten en echt te slapen.

 

 

Het was voor mij een erg mooie trip en ik was verbaasd dat het uiteindelijk zoveel op mijn trips op Atlantis leek. Atlantis is visueel sterker, maar verder leek er niet een heel groot verschil te zijn. Bovendien heb ik besloten dat truffels zo'n belangrijk en mooi onderdeel van mijn leven zijn gaan vormen dat ik nog meer mensen in mijn naaste omgeving hiervan op de hoogte wil stellen, vooral ook mijn ouders.

[Cosmos 10]

Wauw, leuk report!

Als je tijdens je trip realiseerd dat je gelukkig bent met je lichaam en geest zegt dat je heerlijk in je vel zit. Ik vind dat altijd een aangename bevestiging

[OnTheChase 11]

Hoi Voyager ( back again exams are over ! )

Zeg! 
 

Moet je echt is gewoon onder de mensne begeven gewoon voor de mindfucks me te maken .... geloof mij het is nooit zo erg als je denkt dat het gaat zijn. Je gaat verrast zijn hoe weinig ze gaan doorhebben =) 

Vond wel een grappige report voor te lezen zeker dat moment met de visualisatie en het Dansmoment.

Volgens mij doet iedereen dat. Voor de moment is min gaan slapen ritueel altijd: ik+ mijn onderbroek+ tayler Swift wildest dreams

hahaha

tbeste eh !