Spira80

@Spira80 helemaal mee eens. Net iets teveel nemen in "serieuze" situaties is niet fijn. En het gebruiken als n skort antimiddel lijkt me ook niet de bedoeling. Maar dankzij meerdere malen trippen ben je je daar idd al bewust van, en dat is een goed ding toch?
Sowieso hebben je denkwijzen dmv trips veel invloed op het 'dagelijkse' leven. Ik zelf merk dat ik veel dingen bekijk vanuit een trip state of mind.
Ik ben ook meer fractaal / natuurlijker gaan denken.
Daarom idd wat @Demion zegt dat maakt het leven sowieso 'eindeloos fascinerend'.
Succes met op tijd naar bed gaan. Vaak is genoeg slapen al de key naar een mooiere volgende dag he

Ik denk dat dit eindeloos fascinerend is om te lezen, de hele discussie en zeker die uitgebreide experiment-beschrijving, hulde!
 

Het enige wat ik wil zeggen is:  bedankt
 
Bedankt voor het schrijven van je trip en het deelt met anderen.
 
Ook dit is liefde: delen van je vreugde.
 
Bedankt

Nou mede psychonauten, het is zover 
 
Bij deze het verslag van mijn truffel experiment die twee weken heeft geduurd. 
Het verslag bestaat eigenlijk uit niks meer dan een logboek dat ik bijgehouden heb.
 
Daarbij wil ik wel graag de opmerking maken dat ik selectief ben geweest in hetgeen wat ik opschreef, omdat het om iets persoonlijks gaat, waarvan ik vind dat ik het niet nodig vind om dat met iedereen op het internet te delen 
 
Als ik mijn logboek er zelf op nalees, dan is er voor mezelf één ding wat naar voren komt. En dat is de vraag:
"Is het placebo effect, of komt het echt door de werkzame stof psilocybine?".

Wie het weet mag het zeggen  

Hieronder mijn logboek: 

 
Truffel experiment:
 
Dag 1: 630mg.
Nagenoeg geen merkbaar effect.
Enige wat me opvalt aan mezelf is dat ik misschien wat ‘luchtiger' denk in vergelijking met anders. Minder peinzen/denken?
Er gebeurde wel iets anders wat ik ‘opvallend' vond. Ik fiets vaker met koptelefoon op met muziek op en sluit me dan af voor de buitenwereld terwijl ik fiets.
Dit keer fietste ik ook weer gewoon van en naar huis en merkte dat ik elke keer stemmen hoorde (niet van de truffels  )  en het leek net alsof de stemmen vlak achter m'n oor zat (alsof ze achterop zaten of naast me fietste). Ik keek om en zag dat ze een paar meter achter me fietste….
Toen besefte ik me pas hoe ‘bijzonder' het was dat ik die stemmen zo goed kon horen terwijl ik mijn koptelefoon op had. Toen begon ik me te focussen op de geluiden buiten me en leek alles goed te horen ondanks mijn koptelefoon met muziek.
 
Dag 2: 900mg
Vandaag heb ik besloten de dosis op te hogen tot 900mg.
1 gram vond ik toch wat te spannend.
Dit keer merkte ik zeker weten wat van de truffels. Ik had vandaag tennis en zelfs toen ik er heen fietste, merkte ik dat ik vrolijker en opgewekt op de fiets zat….het effect was ook duidelijk merkbaar toen ik in de tennishal kwam. Hij leek zo enorm en zo mooi (het was een opblaasbare hal). Ook de tennisballen waren fel geel….geler dan normaal. En of het toeval is weet ik niet, maar dit was de eerste tennisles sinds 2 week en het ging echt super soepel. Ik sloeg keer op keer goeie ballen en was heel relaxed en tegelijkertijd heel scherp aan het tennissen.
 
Dag 3: 1 gram
Vandaag heb ik een thuiswerkdag in verband met afstuderen.
Aangezien ik de hele dag in huis zit en verder geen prikkels heb, vallen mij visuele dingen niet op. Ook heb ik geen interactie met andere mensen omdat ik bezig ben met van alles: werk, afstuderen etc.
Daar lijk ik echter wel wat in te merken van de truffels!
Of het placebo effect is of niet, maar ik merk dat ik niet gestrest ben. Dat is iets wat ik anders wel ben, helemaal met de manier waarop ik dingen aanpak. Waar ik normaal gesproken ‘gek' word van alle dingen die tegelijk komen en door elkaar lopen, lijk ik nu rustig te blijven en dingen 1 voor 1 op te pakken.
Zo is er een man van de woningbouw bezig in mijn badkamer met betegeling, moet ik dingen rechtzetten met online aankopen die niet goed gegaan zijn. Ondertussen ben ik bezig met zaken voor mijn scriptie, waarbij ik meerdere keren contact heb met mijn medestudent. Daarnaast ben ik bezig met het overzetten van een energiecontract voor m'n moeder. Ik ben ook nog bezig met een verslag van een student na te kijken voor m'n werk.  Alles bij elkaar zijn dit voor mij zeker ingrediënten om het ‘niet meer te zien zitten', waarbij ik al jarenlang ervaring heb. (ik kan slecht tegen stress).
Nu lijk ik alles wel ‘oke'  te vinden. Door deze houding lijk ik dingen gewoon 1 voor 1 op te pakken en handel ik ze af.
Het meest merkbare is dus: ik leef meer in het NU, zonder helemaal gek te maken met gedachten over de toekomst en alle andere dingen die ik nog moet doen. Ik ben rustig en dat is al een heel mooi effect voor mij! 
Krijg halverwege dag hoofdpijn (teveel aan m'n hoofd? Te intensief bezig achter laptop?) Ik besluit naar buiten te gaan (Winkel), hoofdpijn is vervolgens weg.
Rest van de dag niks bijzonders gemerkt.
 
Dag 4: 1.1 gram
Vandaag heel even wat gemerkt denk ik toen ik ergens zat te wachten….het ‘kriebel' van m'n nek naar mijn kruin (herkenbaar van een truffeltrip) soort kippenvel-gevoel, stijgend naar je hoofd, prettig gevoel. Kreeg staarmomenten, waarbij ik het idee had dat als ik mij lang genoeg bleef staren dat het beeld ‘bibberde'.
Voor de rest van de dag niks gemerkt, gewoon positieve dag, luchtige houding.
Dit is toch wel hetgeen mij het meest opvalt, mijn extreem luchtige houding. Lastig uit te leggen. Het is namelijk een groot verschil dat ik merk. Ik kan erg slecht tegen stress en ben al snel ‘gefrustreerd'.
 
Dag 5: 1,5 gram
Pas om 15:30 ingenomen wegens werk dat ik eerst moest doen.

Ik ben bezig met afstuderen, heb een bijbaan en was deze avond druk bezig met het helpen van een familielid (laptop installeren etc), bezig in huis, met koken en met m'n scriptie. En toch……was ik niet gefrustreerd, maar zelfs heel ‘luchtig'? Het valt zo op omdat ik het helemaal niet gewend ben om lacherig en luchtig te doen in dit soort situaties.
Ik belde vanavond met een kameraad en terwijl ik aan het luisteren was, keek ik naar het laptopscherm, ik keek naar een kleine afbeelding en had het idee dat ie bewoog, maar dat was niet zo. Truffel effect?
 
Dag 6: 1,8 gram
Vandaag meteen in ochtend ingenomen, had geen serieuze verplichtingen in contact met andere mensen. Had vandaag potje tennis in de planning, naar de fitness en bezig voor scriptie.
Ik kan niet echt zeggen dat ik visuele effecten merk van de truffels, misschien door tolerantie, maar misschien ook door iets anders: gewenning aan de nieuwe ‘realiteit'. De reden waarom ik dat zeg is omdat vandaag eigenlijk de eerste dag is dat ik nagenoeg niet aan de truffels of evt. aan het effect heb gedacht. Ik deed gewoon mijn ding en het ging allemaal lekker.
Ik ben alleen bezig met de truffels op het moment dat ik ze inneem (smerig!) En de korte tijd daarna. Bijvoorbeeld met Tennis. Ik merkte dit keer niet op dat de hal zo ‘groot en mooi was', maar wel dat de tennisballen zo geel leken. Toen bedacht ik me: ‘Wat als ik nu altijd de tennisballen zo geel zie als ik ze nu zie, dan is dat de ‘nieuwe realiteit', ze zijn nou eenmaal zo geel. Wanneer ik altijd truffels zou nemen en daardoor de kleuren intenser blijven (zij het slechts lichtelijk intenser dan in nuchtere toestand), maar dan toch….is dat dus mijn nieuwe realiteit en weet ik niet anders meer. Dat is best een bizarre gedachten dat je dus alles altijd anders waarneemt. Wat is dan nog waar?
Ondanks dat ik vandaag niet een volle dag had vol belangrijke afspraken, werd het toch nog een ‘volle' dag waarin ik van alles moest doen en gedaan heb. Ik liep achter op de planning omdat ik opeens bezig moest met voorbereidingen voor morgen, daardoor ging ik op de fiets om foto's te  maken en dat terwijl ik om 14:00 een afspraak had om te tennissen, het moest dus allemaal ‘snel' en op tijd. Daarbij kwam er allemaal geregel voor de familiedag die morgen zou komen. De plannen waren namelijk gewijzigd.
Dit is denk ik wel belangrijk om te vermelden. De grootste verandering die ik merk, ongeacht welke dag dat ik truffels heb genomen, is mijn ‘houding'. Het is zelfs zodanig anders, dat ik het zelfs soms ongemakkelijk vind…..moet ik mij zorgen maken? Ben ik niet ‘te luchtig' over dingen aan het nadenken? Komt het wel goed met afstuderen en mijn bijbaan en alles op orde houden wanneer ik zo ‘luchtig' over dingen denk?
*dit is niet op een piekerige manier dat ik er over nadenk, maar het is gewoon een gedachte, terwijl het goed voelt*.
 
Het is zaterdagavond en omdat ik achter liep op mijn planning, ben  ik op een zaterdagavond dus bezig gegaan met mijn scriptie. Wanneer ik de afgelopen weken (voordat ik dit experiment begon) als referentiepunt neem, dan is het verschil echt dag- en nacht. Ik stelde alles uit, zag nagenoeg overal tegenop wat betreft taken voor mijn bijbaan en de afspraken die ik had staan voor studie activiteiten…en vooral: stress. Altijd gedachten hebben: “dit komt zo niet goed, dit wordt niks, ik kan dit nietâ€.
En nu?
Ik ben vrolijk, ik sta zingend onder de douche, zit vrolijk op de fiets. Ik lijk me nergens druk om te maken en merk gewoon: “het is wat het is, en het komt wel goed'.
Is dit placebo effect? Voel ik me gewoon goed? Of heeft de stof psilocybine hier echt wat mee te maken? 
 
 
Dag 7: 1.7 gram
Vandaag weinig te noteren. Vandaag was een volle dag met familie (fotoshoot).
Geen tijd gehad om na te denken over de dag of het effect. Enige wat zou kunnen: veel gelachen, geen zorgen, niet nagedacht over stress van school of werk.
 
Dag 8: 1,7 gram
Vandaag rustige dag.
Niks bijzonders aan te merken, op 1 ding na misschien.
Had me vandaag voorgenomen wat te doen voor werk (verslagen nakijken), echter kwam ik er niet aan toe omdat ik mij met andere dingen bezig hield. Opvallend daarbij is dat ik me er niet druk om maakte en alleen maar dacht: dan doe ik het morgen toch.

Weer die houding (van onverschilligheid?) : “het is wat het is en het komt zoals het komtâ€.

Deze avond had ik voor het eerst weer ‘negatieve' gedachten. Was beetje sacherijnig. De reden dat ik het noem is omdat dit de eerste keer in een week was dat ik eens niet lekker in mijn vel zat.
 
Dag 9: 1,8 gram
Vandaag had ik weer tennis, echter nam ik de truffels 40 minuten van tevoren in. Dit was wel een mooie gelegenheid om te kijken of hoe tennis nu ging.
Tennis ging wel goed, al merkte ik dat door de trage les mijn motivatie ver te zoeken was. Ik wou gewoon tennissen en dat kwam er nauwelijks van. Ik weet niet of de truffels al werkte, maar de tennisballen leken net zo geel als vorige week. Ik weet niet meer goed hoe geel ik ze anders ‘zie'.
Voor de rest merk ik vandaag dat ik wat moe ben, moeilijk tot dingen te zetten. Heb ook aan einde van de dag gevoel alsof ik ‘slap' ben.  (Suikers nodig/eten?).
Dit was trouwens sinds afgelopen tijd (in ieder geval ruime week)  eerste keer weer dat ik moeilijk in slaap kon komen omdat ik zoveel aan het denken was…
Dag 10:
Geen truffels genomen. Slechte nacht gehad (lees: te weinig slaap), hele dag moe geweest, veel gapen. Geen zin om nu truffels te nemen. Morgen weer nieuwe dag.
 
Dag 11:  1.7 gram
Normale dag, niks opmerkelijks gemerkt.
Dezelfde punten als bij vorige dagen, maar weet dus intussen al niet meer of het ‘opmerkelijke' dingen zijn…want ze voelen nu steeds meer aan als ‘normaal'. Is dit m'n nieuwe ‘ik'?

Dag 12: besloten te stoppen met experiment.
Geen zin meer in truffels. Voelde weerstand bij het blijven nemen van die vieze dingen. Begon ook nieuwsgierig te worden naar het ‘effect' als ik er nu mee zou stoppen. Hoe zou ik dan omgaan met stressvolle situaties etc. Zou ik pessimistische gedachten hebben?

Dagen na experiment:
1 moment gehad waarop ik pessimistische gedachten had (ik red alle taken voor studie niet, drukte, fitness schiet er bij in). Voor de rest nog steeds gemoedelijke toestand van : “het is wat het isâ€. Af en toe nog wel de twijfel waarbij ik denk: â€sta  ik nou niet gewoon heel onverschillig in het leven?â€.
Van mij part mag het in ieder geval wel zo blijven….voelt rustig en goed in plaats van altijd stress en druk maken over alles.

Hey Spira!
Ja kan me voorstellen dat je je dan afvraagt of t microdosing is want 1,8 / 2 gram is alsnog wel n klein bergje truffels
Nice ben benieuwd. Ik heb overigens de laatste tijd dat ik het sporadisch doe. Van die fases.

Als je eenmaal zelf getript hebt is niets meer te gek. Jij (en je broer) zullen zelf natuurlijk het beste weten wat jullie meegemaakt hebben!
 
Interessant wat je verder schrijft, en niet eens zo heel erg vergezocht zou ik zeggen.
 
Wat je schrijft over dat alles er al is, verleden, heden en toekomst is iets waar ik ook steeds meer aanwijzingen voor in vind in mijn eigen leven. Voordat ik begon met truffels heb ik een droom gehad die ik als 'mystieke ervaring' zou classificeren en waarna ik er overtuigd van was dat de omstandigheden precies zo gelopen waren opdat ik die droom kon hebben en de tools bezat om deze te verwezenlijken, een droom die mij duidelijk maakte wat ik moest doen: de persoon worden die ik wíl zijn. Alles, mijn hele leven, leek te hebben geleid tot dat doel, dat punt. En in de maanden die volgden week ik hier niet van af en bereikte ik wat ik wilde bereiken, ik werd de persoon die ik in mijn droom was, die ik in zekere zin altijd al had willen zijn maar wat mij zonder leidraad nooit lukte.
 
Op een gegeven moment begon ik in te zien dat ik een eindstation bereikt had, maar op 21-jarige leeftijd met nog een heel leven voor mij vond ik dat nogal vroeg. Er moest toch meer zijn? Meer om te bereiken? Op een gegeven moment kwamen truffels op mijn pad en zonder er teveel van te verwachten bleek dit de volgende stap in mijn persoonlijke evolutie. Mijn punt met dit verhaal? Dat ik steeds meer ben gaan geloven dat, zoals je het hierboven zo mooi verwoord hebt, 'het pad is uitgestippeld'. In ieder geval in zekere lijnen. Waar mijn cynische scepticus altijd onmiddellijk mee komt aanzetten op zulk soort uitspraken is: maar wat dan als er iets verschrikkelijks gebeurt? Als jij of een naaste bijv. in een vliegtuigcrash beland of terminaal ziek wordt en alle gemaakte plannen en ambities over hoop worden gegooid? Sinds ik de 'wezens' ontmoet heb in het trip report dat ik hier al gelinkt heb is mijn angst voor de dood drastisch afgenomen en deze was al niet zo sterk aanwezig. Wat er dus ook gebeurt, uiteindelijk komt het sowieso goed... Het is niet het echte einde.
 
Een andere ervaring die ondersteunt wat jij hier schrijft is de volgende: tijdens een meditatie (nuchter) een aantal weken terug zag ik gebeurtenissen uit mijn verleden heel helder voor me (met gesloten ogen). Maar ik zag ze als een soort filmrol, met in elk frame een soort 'thumbnail' voor een herinnering. Ik kon inzoomen en dan was ik weer terug in die herinnering en speelde alles zich opnieuw af, niet langer als film want ik zat er weer middenin. Maar als ik dan weer uitzoomde naar deze opeenvolging van herinneringen zag ik dat het één lange, chronologische reeks was. Gevoelsmatig was ik er van overtuigd dat al die scènes zich tegelijkertijd afspeelden terwijl ik hier aan mediteren ben, terwijl ik in het (voor mij) heden leef. Het verleden heb ik al meegemaakt, maar het is er nog steeds, het wordt nog steeds beleefd, nu, op dit moment, maar niet meer door de entiteit die ík (op dit moment) ben, maar door iemand anders die ook mij is, maar in het verleden bestaat (maar voor hem is dit natuurlijk het heden). Uiteraard probeerde ik naar rechts, naar de toekomst, te kijken maar hier werd ik in geblokkeerd, dit was een groot zwart blok waar niks te zien was, het werd afgeschermd. Ik kon alleen mijn eigen verleden zien. Is de toekomst niet te voorspellen en is deze nog onzeker? Of is het simpelweg afgeschermd voor mij omdat ik er nog niet bent?
 
Ik weet zelf niet de antwoorden op deze vragen, maar van een ding ben ik overtuigd: uiteindelijk komt het allemaal goed. Er is niet alleen sprake van evolutie (aanpassing aan omstandigheden), er is ook daadwerkelijke vooruitgang, divergentie. Niet alleen op persoonlijk gebied (mijn leven), maar ook op de grootste schaal: het universum. Dat er dan wat obstakels op de weg zijn waardoor er soms stappen terug worden gedaan hoort er bij. Uiteindelijk zijn we als mens (en als persoon) inderdaad onderweg naar 'huis.'

Hoi Blobvis, leuk dat je de wereld van truffels gaat ontdekken!
 
In antwoord op jouw vraag: Ik denk dat je het zelf het beste in kunt schatten nadat je je eerste trip gehad hebt.
 
Na een dag of 7 kan je in principe prima een tweede keer trippen, maar je hebt dan wel kans dat de trip iets minder heftig is in verband met resistentie. Het zal waarschijnlijk wel meevallen, ik trip zelf ook wel eens met maar 6 of 7 dagen tussentijd en soms is de trip dan inderdaad minder heftig, maar mijn heftigste trip tot nu toe heb ik beleefd 6 dagen na de voorgaande trip, dit wil dus zeker niet altijd wat zeggen. Gezondheidsrisico's zijn in mijn ervaring verwaarloosbaar, maar zoiets is natuurlijk lastig te zeggen zonder (langdurig) onderzoek te doen. Opnieuw kun je dit misschien beter zelf beoordelen na je eerste ervaring.
 
Een reden om niet zo snel binnen korte tijd te trippen is omdat het, zeker de eerste keer, een zeer bijzondere ervaring kan zijn en de trip je nog veel zou kunnen leren in de periode na het trippen. Ikzelf had tot ongeveer anderhalve week na mijn eerste trip nog nieuwe ingevingen die ik binnenkreeg die terug te leiden waren tot de trip. Veel psychonauten hebben langer nodig om hun trips te verwerken, je zult zelf waarschijnlijk wel goed aan kunnen voelen hoe dit voor jou is!
 
Een andere reden is omdat als je het zo snel achter elkaar doet, het minder speciaal wordt. Als je bijvoorbeeld een fantastische eerste trip gehad hebt en je tweede trip is een stuk minder, dan is er een grote kans dat de laatste trip die andere overschaduwt, terwijl je daar anders nog mooi een tijdje op had kunnen teren.
 
Maar nogmaals, dit zul je zelf waarschijnlijk allemaal het beste kunnen inschatten nadat je eenmaal je eerste trip gehad hebt.
 
Veel plezier alvast en een goede reis!
 
 

Hallo mede psychonauten 
 
Ik wil wat met jullie delen, terwijl ik volgens mij nog half in het universum zit, of nog half in een psychose. 
De reden waarom ik het NU met jullie moet delen, is omdat ik weet dat de informatie die ik nu in mijn hoofd heb, er straks niet meer is.
 
De kans is groot dat alles van wat ik hierna ga proberen uit te leggen, het waarschijnlijk voor het grootste gedeelte niet begrepen zal worden omdat je het niet kan volgen. Zelf lukt het mij ook amper om het bij te houden en klinkt het al te absurd.
 
Ik heb het verhaal al zo vaak herhaald in mijn hoofd dat ik het idee heb dat dit is wat 'anderen' een psychose zouden noemen.....maar het zou wel betekenen dat er sprake is van een 'massa psychose' of 'massa-hysterie'.
 
Laat ik beginnen! 
 
Het was gisteravond/nacht.....we besloten spacecake te nemen en dat te combineren met ballonnetjes (lachgas).
De cake was niet te eten, zo smerig was die (en zo sterk). Iemand anders had hem gemaakt en dat zonder er wietboter van te maken, maar gewoon door hele toppen verkruimeld in het beslag, met takken en al 
 
Maar: no pain, no gain! Dus wegwerken dat ding....iedereen had sowieso 1 dikke plak op en sommige zelfs wat meer.
 
Daarbij hebben we ook nog wat alcohol gehad (shotjes) en al met al begonnen we langzaam steeds meer onder invloed te komen. Lachkicken en een hoop dom gelul, wat nog meer lachkicken tot gevolg had....maar toen zou de reis nog maar net beginnen   

Alles wat je zal lezen zal je misschien afdoen als uit mijn duim gezogen en anders misschien wel zien als een volle psychose door zuurstofgebrek: hoe dan ook, het maakt niet uit wat iemand er van denkt, wij 'weten' wat we gezien hebben en ervaren....en vooral: dat het waar was. (wat is waarheid eigenlijk?)
 
Nadat we flink wappie waren van de spacecake, besloten we ballonnetjes lachgas te nemen...we waren met z'n 4'en aan het spacen:  Ik, mijn broer, mijn neefje en een kameraad van hem. Er zat één nuchter persoon bij: de vriendin van mijn broer.
 
Mijn broer en ik zaten naast elkaar terwijl we hard gingen op de ballonnen en de spacecake....en opeens was het er: elkaars gedachten.
Mijn broer en ik keken elkaar aan en schoten elke keer in de lach en ondanks dat het voor zijn vriendin overkwam alsof we slechts willekeurige woorden uitspraken, hadden ik en mijn broer hele gesprekken.....in elkaars hoofd.

Vreemd genoeg spraken we onze twijfel uit: "hoor ik nu echt jouw gedachten?" Is dit echt waar?" .
 
Het lachen stopte heel even, omdat we realiseerde wat we zojuist beweerde.....zijn we nu telepathie aan het doen? 
"Ik kan gewoon je gedachten lezen!" En we schoten weer in de lach en deden snel weer een ballonnetje...want we verloren het contact.

Hoe lang dit allemaal duurde, dat weet ik niet. Besef van tijd hadden we niet, we waren gewoon vooral bezig met het bizarre feit dat we elkaars gedachten konden zien en ondanks de vele lachkicks die er waren, waren er misschien wel net zoveel serieuze momenten waarop we uit gingen pluizen of we konden aantonen dat we elkaars gedachten konden lezen...we vroegen elke keer aan zijn vriendin wat we tegen elkaar zeiden en ze zei alleen maar: "het slaat nergens op"" , jullie zeggen allemaal onzin tegen elkaar".  Waarop wij weer begonnen te lachen en zeiden: "maar we hebben hele gesprekken met elkaar!"  

Alsof het niet vreemder kon dan dit......werd het nog vreemder....en vreemd dekt de lading niet meer.
 
Waar ik en mijn broertje eerst in 'innige' band diepe gesprekken aan het voeren waren, waarbij we vooral aan het uitvogelen waren of we nou wel of niet telepathie aan het doen waren, waren de andere twee vrienden, mijn neef en zijn kameraad op hun niveau diep in gesprek..totdat wij contact met elkaar maakte. Daar zaten we: 4 lijpe mensen van de spacecake en toen besloten tegelijk ballonnetje te nemen, om samen 'op reis' te gaan. En toen gebeurde het: Dit keer was het niet alleen mijn broertje en ik die 'telepatisch' contact hadden, maar zaten we met z'n 4én naar elkaar te kijken in stomme verbazing en tegelijkertijd met een grote grijns op onze kop...ondanks dat er afstand tussen ons allen in zat: zij er eentje: "ik kan je gewoon voelen!"
 
Ik zal alle details besparen, maar het ging zo ver met dingen die er gezegd werden: "ik voel mijn atomen door mijn lijf stromen"....."voel je de stroom?"..."mijn lijf staat onder stroom". En het ging nog dieper: "we zijn met z'n 4én op dit moment uit ons lichaam en communiceren op een heel ander niveau".  "We hebben een bijna-dood-ervaring met z'n 4'en!" 
 
Dit leek eindeloos te duren en wanneer het weer afzakte, konden we er ook zo weer naar terug....Het leek alsof we konden kiezen om op de golven mee te gaan waarop ons bewustzijn (ziel, of hoe je het ook wilt noemen) uit ons lichaam konden halen en contact maken met elkaar, zonder elkaar aan te raken en we verspreid zaten in de kamer.

Er waren ook bange momenten, waarbij ik persoonlijk heel blij ben dat de paniek niet toesloeg, al voelde ik zowel bij mezelf als bij een ander dat het niet veel scheelde. Ik besefte pas nadat het voorbij was, dat het volgende wat er zou gebeuren, datgene is waar ik over had gelezen en waar ik anderen over hoorde praten wanneer ze DMT hadden gehad: contact met andere wezen.....buitenaardsen? (wat dat dan ook moge zijn).
 
Een kameraad begon angstig te vertellen over ontvoeringen en begon het fenomeen te verklaren....we begonnen een gesprek er over en toen gebeurde het: hij en ik vertelde allebei dat we contact hadden met 'aliens'. Zelfs op het moment dat we zeiden dat we contact hadden, was het contact er nog. Ik kan vanaf hier alleen voor mezelf spreken, omdat de indruk zo heftig was, dat ik me niet meer bezig kon houden met die kameraad die zei dat hij ontvoerd werd (hoe bizar klinkt dit!?)   

Ik was eerst bang....de alien zag er ongeveer uit zoals je ze ziet in verhalen....grote ogen...dat is wat mij vooral bij staat: grote ogen. Omdat het zo onbekend was, was het eng, maar ik zei tegen mezelf dat het ok was en dat het wel goed zou komen....op dat moment gebeurde er iets raars...waarbij ik eerst tegenover de 'alien' stond, begon ik nu naar hem toe te bewegen, alsof ik naast hem stond of zelfs nog erger: vanuit zijn ogen begon te kijken. Hier komt een deel waarbij ik geen woorden kan vinden voor wat ik toen zag/voelde. Het was alsof ik ergens anders op een ander tijdstip en andere plek in het universum was....niet op een planeet, maar we 'reisde' door het universum en ik 'keek' in het verleden.....en met verleden bedoelde ik radiosignalen.....ik was op de plek waar onze eerste radiosignalen nu zijn op dit moment in het universum. Op dat exacte moment begreep ik: ik kijk naar het verleden zoals wij nu ook naar het verleden kijken van andere planeten met de lichtstralen die wij opvangen met onze (primitieve) apparatuur.....wij vangen signalen op van planeten en sterren uit het verleden. (volg je het nog?)

Dit leek zolang te duren....dat ik zelfs de tijd had om in dat moment er over na te denken wat ik op dat moment aan het meemaken was...het was alsof ik 'dacht' vanuit de 'alien', waarbij het antwoord mij liet schrikken. Het was een antwoord wat ik nooit had kunnen denken: Ik ben zelf die alien.....het is een toekomstige versie van de mens zelf die naar zijn eigen verleden kijkt. Dit is hoe 'aliens' reizen.....niet alleen door ruimte, maar door TIJD!

Aliens bestaan en ze zijn er gewoon....alles is er al, verleden, heden en toekomst, het is maar net waar je je bevindt. Ik zag hoe wij (de mens), in de huidige tijd, nog aan het begin staan van een enorme reis! Wij zetten net onze eerste stappen in de wetenschap en ontdekken hoe alles energie is, inclusief wij...dat tijd slechts ook een dimensie is, net als ruimte dat is....wanneer wij (over heel wat generaties) dit allemaal beseffen en wetenschappelijk hebben ontdekt, dan snappen we de grap: wij zijn God. 

En hier moet ik ophouden....ik denk dat wij, of in ieder geval ik.....een psychose heb ervaren ......of was het toch allemaal waar wat we hebben meegemaakt?

We hebben het vanochtend nog nabesproken en we zeggen alle vier: we waren serieus met z'n 4én op dezelfde plek, met dezelfde ervaring....we hebben verhalen uitgewisseld en vulden elkaar weer zonder problemen aan, wat weer zorgde voor hilarische momenten, want: hoe kunnen we dit van elkaar weten!?

Eén ding weten we wel na vannacht:  er zijn nog zoveel mysteries in het leven waar we geen enkel benul van hebben.
 
Wat ook bijzonder was: wij hebben alle 4 al veel drugs geprobeerd....van truffels, xtc tot DMT aan toe, maar nog nooit......zijn we zo ver gegaan of hebben we contact gemaakt met andere wezens....en dat op space cake en ballonnetjes...wauw 

Bedankt voor je mooie report.
 
Duidelijk te zien dat je de tijd hebt genomen om hem te maken, inclusief de foto's.
 
Leest lekker weg en ik heb genoten van je verhaal
 
Ondanks dat de trip niet heftig was, denk ik inderdaad ook dat je eruit gehaald hebt wat nodig was. 
Wees wat aardiger voor jezelf en niet zo streng.Geniet van het leven, want dat is waar het voor bedoelt is.
 
Bedankt

Het klinkt een beetje cliche, maar er is eigenlijk maar één tip: maak je niet zo een zorgen...
 
De reden dat ik dat zeg is omdat ik merk dat bij al mijn trips het alleen maar de angst (lees: schaamte, ego etc.) er voor zorgt dat ik 'bad' ga....de angst om te hard te gaan, bang om dingen te zien die ik niet aan kan, bang dat ik dingen ga zeggen waar ik spijt van ga krijgen en vooral: wat denken anderen wel niet van me?
 
Op het moment dat ik dat heb los kunnen laten, ga ik echt super lekker....alles voelt goed en er is alleen maar 'liefde'.
 
Daarom tips:
 
Doe het in vertrouwde omgeving
Doe het met mensen die je vertrouwd
Neem niet meteen maximale dosis
Zet leuke/plezierige muziek op
Hou je bezig met andere (leuke) dingen zoals lichtstaafjes etc. wanneer je afleiding nodig denkt te hebben.
 
 
Maar vooral: heb vertrouwen dat het goed komt

Erg mooie visie! En heel duidelijk omschreven (dat is ook een kunst
Op dit moment in de trein, nuchter, maar ik zag en zie het helemaal voor me.

Interessant tripreport, grappig dat je seks en reïncarnatie op deze manier aan elkaar linkt. Ik bedacht mij een tijdje nadat ik dit report gelezen had dat als er zoiets als reïncarnatie bestaat, seks waarschijnlijk datgene is wat je het dichtste bij je vorige levens zal brengen, inderdaad omdat het zo intens is of, beter gezegd, kan zijn. Het is echt een basale behoefte die je waarschijnlijk in al je levens voelt of ervaart. Juist omdat het zo basaal en intiem is is het iets wat nagenoeg onaangetast door al je levens mee kan reizen, en het brengt je dichter bij je zelf, jouw kern van bestaan. Als reïncarnatie bestaat was ik in mijn vorige leven een lesbische vrouw, daar ben ik van overtuigd.
 
Ik ben benieuwd wat vóór deze trips jouw kijk op het leven/hiernamaals was? Speel je al langer met het idee van reïncarnatie of is dit echt iets wat je deze trip ervaren hebt? En heeft het permanent (voor zover dat nu te zeggen valt) je kijk hierop verandert?
 
Mooi geschreven trouwens over dat genieten van het leven en hoe weinig mensen dit eigenlijk echt doen, die gedachte herken ik erg goed uit mijn eerste trip!

Hey Spira!


Woow het lijken mij echt een heel erg heftige ervaringen.

Kwam het thema in beide trips aan bod? (was even niet duidelijk)

Is het niet raar hoe wa van de natuurlijke verbinding tussen twee mensen zo een groote ophef maken? Als je ziet naar wat je  volgens de Social condictioning soms moet doen om gewoon met iemand een moment van liefde en intensie te delen. Volgens de cultuur  moet moet mooi uitzien, de vrienden van de partner moeten u meestal mogen, je moet eeerts met iemand daten etc.... Gewoon voor een iets wat eigenlijk het meeste natuurlijk is en de haven van der liefde.

Het lijkt allemaal zo een groote ophef.

Fijne dag verder !

Wauw mooi report. Echt heel interessant.
Lijkt me heel intens in de zon op het strand met 20g high hawaiians!

Nu ik dit topic weer voorbij zie komen, laatst dit artikel op m'n leeslijst gezet: Benefits Of Microdosing With LSD And Psilocybin Mushrooms. Heb het nog niet helemaal gelezen maar sindsdien loop ik ook rond met het idee om dagelijks een kleine dosering te nemen om te kijken wat het effect is. Erg benieuwd hoe het jullie vergaat.

@Spira80
Gozer, ik heb me de laatste paar weken verdiept in microdosing. Ik heb vandaag voor t eerst 0,2 gram gedroogde Golden Teacher paddo gegeten.
Ik denk dat dat ong overeenkomt met 2 a 3 gr truffels.
Vanochtend om 07:00u goed gekauwd en daarna een paar happen cruesli.
Voelde n hele lichte bodyload/ buzz een uur en n kwartier na inname. Heb me de hele dag energiek, gefocused/alert/ bewust, open/loving en vrolijk gevoeld.
Zeker een aanrader.
Wat ook mooi is, is dat 't je in een bepaalde richting van zijn duwt, waardoor je je, als het helemaal is uitgewerkt nog steeds in dezelfde vibe voelt.
Ik ga dit voorlopig om de 2 a 3 dagen of eens per week doen.
Groet,
DMT

Spira80,
 
Heel erg bedankt voor je bericht en de moeite voor het schrijven ervan! Ik ben erg  blij dat ook met deze onderwerpen mensen op dit forum terecht kunnen komen. Zoals ik eerder ook aangaf, ik heb heel veel positieve punten ontdekt aan truffels, maar ook de negatieve (of misschien is het wel dat de harde werkelijkheid duidelijk is geworden).
 
Precies wat jij zegt. Ik merk in mijn omgeving ook aan veel mensen dat ze alles doen voor hun toekomst. Mijn zusje bijvoorbeeld is ontzettend bezig met haar toekomst. Dit gaat gepaard met veel stress, slecht slapen en ik weet niet of ze er nou zo gelukkig van wordt. Ik daarentegen leef in de veronderstelling dat het echt wel goedkomt. Desondanks begin ik, mede door haar toewijding, te twijfelen of ik ook niet eens serieus aan de slag moet gaan. Het is niet zo dat ik niks uitvoer hoor. Ik ga naar school, ik werk en daarnaast heb ik nog een eigen handeltje wat vrij aardig loopt.
 
Het ligt inderdaad echt aan onze maatschappij. De maatschappij verwacht van ons om te conformeren aan een bepaalde norm, doe je dit niet dan word je bij wijze van spreken raar aangekeken. Ik heb zelf altijd al het idee gehad dat ik niet gemaakt ben om dit gebaande pad (sleur) te volgen, zoals zoveel anderen doen.
 
Ik ga me verdiepen in de onderwerpen die je aangaf. Ik heb in mijn opleiding ook het e.e.a. gehad over mindfullness en ik heb er geloof ik nog een boek van liggen ook
 
Nogmaals bedankt! 

Hello Spira80,
Thanks for your reaction ...i am sure it was a bit of both being a Hero and being a Fool ...but honestly i dnt regret one minute of my space trip because i felt in the long run it was going to be ok .....once u feel u dnt go in the right direction ,u can concentrate  on something else and usually that does the trick .....or u change the setting /music etc .......i can't give u much advice out of experiance because it was my first time, but if u feel and know you are ready for it mentally and physically then i would say "go for it " u have to decide yourself how much you take because everybody is different ,but i can assure you that i will never call "Psilocybe Hollandia" little truffle anymore...it has opened my horizon beyond imagination  and i am looking forward to my next trip to Mars ....when i do, i will write another trip report about it . 
Good on you and see u in space
Gorbi
Ps Respect To Hollandia

Ik heb er zelf ook altijd erg veel plezier in trips/ervaringen van andere gebruikers te lezen. Zelf heb ik op dit moment 1 report geplaatst op het forum een tijdje geleden.
Aanstaande donderdag heb ik weer een trip gepland. Ik zal op foto's toevoegen over de set-up. Heb deze keer extra goede voorbereidingen getroffen op het gebied van verlichting. 
Ook komen er 2 vrienden die nog niet eerder getruffelt hebben. Ben erg benieuwd naar de reacties!
 
Verwacht dus binnenkort weer een reportje

Hallo Spira80!
Dank je wel voor je reactie! Toch leuk om te weten dat het ook echt wordt gelezen en dat sommigen de moeite nemen om te reageren! 
Goed, over het stukje waarin ik aangeef dat het heel diep gaat. Daar bedoel ik mee dat ik ontzettend in mijn hoofd zat waardoor het leek alsof mijn lichaam er niet meer toe deed. Het is heel moeilijk om te beschrijven wat er dan zo diep ging.... Je komt los van jezelf, je wordt geconfronteerd met jezelf, je bent constant in gesprek met jezelf..... Je moet jezelf echt volledig overgeven aan de truffel, vechten heeft geen zin. Je zakt weg in je eigen gedachten....
pfff, ehm, tot in detail beschrijven is gewoon onmogelijk, het is een ervaring en dat is lastig over te brengen haha. Maar ik denk dat je ergens wel snapt wat ik bedoel
 
 
De muziek was een soort van rode draad en klopte precies in de "verhaallijn" van de trip. Alles kwam op het juiste moment, de muziek maakte de trip.... Was de muziek duister dan trok ik dieper in de trip, enz enz.... Als ik iets angstig werd dan kwam er op dat moment net weer muziek die me daar uit haalde. Soma fm is gewoon echt fantastisch en ECHT een aanrader! 

Hallo allemaal,

Ik wil jullie heel graag vertellen over mijn eerste trip op 8 gr hollandia. (3-4-15)

De setting:
mijn beste vriendin(m) was de tripsitter, ze was er alleen de eerste 2,5 uur maar in zat in de perfecte vibe.
We waren gewoon bij mij thuis ik had overal kaarsjes aangestoken en we hebben samen magic mike gekeken wat echt een geweldige ervaring was.

19.50 heb ik ze opgegeten, de smaak was niet heel erg ze smaakten naar hazelnoten maar de nasmaak was een soort van ijzersmaak echt heel vies en was ook misselijk, heb een paar mintjes genomen en wat ijsthee gedronken om het weg te spoelen.

20.15 De eerste effecten begin ik nu te merken, de misselijkheid neemt langzaam af en alles in mn lijf begint licht te tintelen vanbinnen. Ik voel me relaxt en heel happy dat was voor de trip al ik wilde het gewoon graag meemaken. Magic mike stond aan en ik begon de gesprekken op de achtergrond heel goed te horen, ik heb een ambilight tv en als de kleuren veranderden gingen die op in heel de kamer. Het leek ook wel of mijn bank kussens langzaam begonnen te ademen, ze leefden niet maar waren in symphonie met alles de vibe. Ik heb tijdens de trip het een en ander geschreven waaronder ook dat het papier begon te kreukelen alsof het vebrand maar het verbrandde niet het bewoog alleen zo, de woorden begonnen zich uit te rekken en zo schreef ik dus raaar in plaats van raar. Het voelde allemaal heel fijn.

Ik had wel het idee dat alles in hoofdstukken was het ene moment was ik in de kamer in de film en op t andere moment was ik helemaal blij gelukkig en warm in mezelf alles was zo mooi en echt heel gelukkig en zoals het moet zijn ik heb me beseft dat het leven mooi is en dat ik nu moet leven. En dat ik zo blij ben met alle lieve mensen om me heen. Ik voelde me heel gelukkig met alles.

Om 21.00 was ik het tijdsbesef totaal kwijt voor mijn gevoel waren er uren voorbij terwijl er slechts minuten verstreken waren, maar het was allemaal goed. Ik heb heel erg veel gehuild van blijdschap het was echt een wereld van geluk en euforie helemaal tevreden met mezelf. Ik was ook een poos helemaal in de ban van mn kat die bleef me maar aankijken en ik houd zoveel van mn kat ik wilde met m trouwen en dat als boellie een echte man zou zijn hij echt een geweldige man zou zijn. Op papier schreef ik dat ik helemaal in de zooooooneee was en trippin balls zoals mijn collega zou zeggen. Gek genoeg kon ik mijn telefoon nog prima bedienen en ik heb tegen een paar mensen gezegd dat ze lief waren en onmisbaar op deze planeet en dat ze echt heel leuk zijn.

Op momenten was ik echt in de kamer en op het andere moment dreef ik weg op een bepaalde gedachte, ik heb borderline maar het gaat super goed met me en zo voelde ik me ook. Compleet gelukkig en warm vanbinnen het gevoel was echt heel intens.
Ik hou van mezelf en van iedereen om me heen.

Om 23.30 ben ik naar bed gegaan ik zat nog steeds in mn trip maar was echt heel moe dus ik heb een regen muziekje opgezet en zo ben ik zacht weggedoezelt.

Het was een ervaring om nooit meer te vergeten en ga het zeker vaker doen. Het heeft mn kijk op mezelf en de wereld totaal verandert.
Ik ben heel gelukkig en voel me een gelukkige alleenstaande moeder.


Dank je wel voor het lezen,
Mocht je nog meer willen weten mag je me mailen missmoppie1989@hotmail.com
Groetjes monica

Dag andere trippers en reisliefhebbers, 
 
Na redelijk wat rond gekeken te hebben op onder ander dit forum besloot ik met een paar vrienden het trippen ook eens te willen proberen. Aangezien andere trip reports mij ook geholpen hebben dacht ik dat het wel fijn zou zijn om mijn ervaringen te delen middels een trip report. Bij deze!
 
Edit: het is achteraf een iets langer verhaal geworden dan verwacht, ik hoop dat julie dat niet erg zullen vinden!
 
 
Trippers & Verleden
Ik, redelijk wat ervaring met wiet & hasj en enkele keren xtc.  F, zelfde als ik. D, aantal keren wiet gedaan. R, wat vaker xtc gebruikt dan ik maar bijna geen wiet. B, zelfde als R. Wij zijn allemaal al enkele jaren goede vrienden van elkaar en spreken/zien elkaar een aantal dagen per week. Van de ervaringen die we hebben met drugs zijn de meeste ervaringen met elkaar, vaak niet met iedereen maar met een subgroep. 
 
 
Voorbereiding & Setting
Ongeveer een week geleden kwam het idee en vanaf toen gaan plannen wanneer de beste dag zou zijn. Gisteren hadden een aantal overdag niks te doen en s'avonds kon iedereen, perfect dus. Ik bestelde dinsdag avond rond 22:00 de Atlantis van magic-truffels.nl en ze kwamen gisterenmiddag (donderdag) binnen. Mooi door de brievenbus en zonder hints erop dat het truffels waren, perfect!
 
We spraken gistermiddag rond 3 uur af met ik, F en R om wat spulletjes in de stad te halen en wat te pre-chillen. Naar de action geweest en 4 packs van 15 glowsticks, stiften, potloden, a4 papier, vouwpapier, klei en wat snoepjes gehaald. Om 4 uur nog een broodje gegeten en toen in de woonkamer gechilled en niks meer gegeten. B zou later komen, niet meedoen en tripsitten. Rond 7 uur kwam D ook binnen (met zijn gitaar, achteraf een top idee) en toen begonnen we met de voorbereidingen. 
 
We zaten in mijn woonkamer en af en toe in de keuken die er aan grenst. Er zat een deur tussen dit gedeelte en de rest van het huis, waar mijn huisgenoten waren (en ik hun ook vroeg om te blijven). In mijn woonkamer staat een grote bank die we uit hebben geklapt naar een soort 2 persoons bed, nog 2 andere banken en wat stoelen. Er hangt een grote smart-TV en er grenst een balkon aan. We hebben een gedeelte van de glowsticks overal in de kamer opgehangen en tussen gestopt, de rest op de grond en banken gegooid. De lichten in de kamer en keuken hebben we uitgedaan en op de TV speelden wat uur lange mixes van Ott. Op de tafel stonden wat glazen met ranja, veel a4 papier en alle andere stiften/potloden/klei etc. 
 
 
De trip
 
Om 19:30 namen we de truffels, we namen alle 4 een halve portie. Het smaakte compleet anders dan verwacht. Ik had ergens gelezen dat het zout en naar potgrond smaakte maar volgens ons allemaal smaakte het redelijk neutraal en naar een saaie walnoot, meevaller dus! D en ik wilden de truffels wegspoelen met iets ranja maar dit smaakte ontzettend smerig, veel smeriger dan de truffels zelf. Rond 20:00 begonnen we een klein beetje te voelen en we lagen allemaal op banken. Het voelde allemaal redelijk licht en chill, alsof we stoned waren. R bewoog zijn voeten heen en weer op de bank en zei dat dit ontzettend fijn voelde, even later zaten we allemaal met onze voeten op de bank te wrijven en het voelde inderdaad super fijn. 
 
Om 20:30 waren we allemaal goed aan het trippen, R wat eerder dan de rest. Ik zag dat de album art op de tv telkens naar voren en achteren bewoog, anderen zagen hem heen en weer shiften en weer anderen zagen de onderdelen een voor een op hem afkomen. We hadden allemaal ons eigen ding wat we interessant vonden. R wilde lopen en zei dat het voelde alsof je opnieuw leerde lopen, ik wilde dit ook voelen en ging ook staan, het was echt alsof je wel stond maar geen moeite moest doen om de spieren in de benen te strekken.. klein beetje alsof ik zweefde. D had een aantal glowsticks verzameld en ging in een hoekje van de bank liggen om met ze te spelen. F vertelde dat hij nog niet zoveel voelde en ik zei hem dat het vanzelf wel kwam en dat hij zich niet te druk moest maken. R wilde op de bank zitten en ging een tijd naar een ikea lamp kijken die allemaal kreukels had waar hij patronen in zag. D lag nog steeds in zijn hoekje met mega veel glowsticks en moest af en toe zachtjes giechelen. Ik praatte wat met F en we kwamen tot de conclusie dat we gitaar wilden horen. We deden de muziek op pauze waardoor ineens de complete setting veranderde.
 
Het is 20:50. We hadden allemaal een wow gevoel dat alles ineens zo anders was en voelde. F pakte de gitaar en begon te spelen. Hij vertelde dat telkens toen hij nadacht wat hij deed en keek naar zijn handen, dat het mislukte. Toen ging hij over andere dingen nadenken en toen kon hij opeens fantastisch spelen. Hij speelde een aantal verschillende nummers en deuntjes en begon op een moment mee te zingen waarnaar de rest van ons allemaal aandachtig zaten te luisteren. Toen hij klaar was gaf hij de gitaar aan D en vertelde hij dat hij niet arrogant wilde zijn maar dat het volgens hem de beste gitaar sessie ooit was, wij waren het allemaal met hem eens en toen begon D te spelen. D is echt een held op de gitaar. Hij speelt het al ontzettend lang en oefent elke dag. Hij speelde een aantal deuntjes en wij genoten van ons privé concert. D vertelde ondertussen dat hij allemaal kleuren over de snaren zag gaan in een soort van Guitar Hero manier en dat hij alleen maar deed wat goed voelde. Hierna ging hij een beetje improv spelen en dit sloeg alles. Het klonk zo ontzettend goed en wij voelden allemaal precies wat hij aan het doen was en hoe hij zich voelde. Na een tijd guitaar te hebben gespeeld waren we er wel klaar mee en zette D de gitaar weg. We gingen verder met de trip.
 
Ondertussen was het 21:10 en hadden we Ott weer aangezet. De combinatie van ambient muziek en tussendoor rare geluiden als fluiten, bongo's en arabische gebeden waren echt perfect en hielp ontzettend om onze trips tot een nieuw hoogtepunt te brengen. R ging op een bank liggen om in z'n eentje een avontuur te beleven. D ging weer naar zijn favoriete glowstick hoekje en begon snel weer met het giechelen. F en ik keken hiernaar en vonden het fantastisch dat hij zo genoot en wij voelden ons daardoor ook een stuk gelukkiger. Ik en F gingen praten over kleuren en ondervonden dat oranje echt sowieso de beste kleur van de glowsticks was, de felheid en originaliteit van deze kleur was echt intens en ik heb een tijd met een oranje glowstick vlak voor mijn hoofd gezeten, kijkend naar alles wat hierin gebeurde. De glowsticks waren echt magie en door mijn nieuwschierige karakter wilde ik weten hoe dit werkte en ik ging eens goed nadenken. Binnen in de glowstick was een andere glowstick, die minder flexibel was en dus knapte als je de glowstick brak waardoor de binnenste stof zich kon mengen met de buitenste stof en een gave reactie produceerde. Ik was volledig gefascineerd door dit fenomeen en beschreef het aan F die vol interesse luisterde. We kwamen er ook achter dat de blauwe glowsticks kut zijn en eigenlijk meer wit van kleur waren. We besloten iets blauws te gaan zoeken. 
 
Hierdoor ging ik met F op avontuur naar de keuken. In de keuken waren geen glowsticks dus ik liep terug om er wat mee te nemen omdat ik me daarmee veilig voelde. De lamp in de keuken was uit en in plaats van de lamp aan te doen (dat was echt niet fijn) pakte ik een kleine zaklamp om verder mee op avontuur te gaan. De kruidenkast was het meest interessante wat we konden vinden en F vertelde dat kaneel volgens hem een blauwe reactie gaf als je het in de fik stak. We wisten heel goed dat het misschien niet handig is om dingen in de fik te gaan steken en ik had ook de gehele trip het gevoel alsof ik alles onder controle en in de hand had. We besloten mijn huisgenoot te vragen dit voor ons te doen. De kaneel lichtte heel mooi op, maar absoluut niet blauw. We waren een klein beetje teleurgesteld maar de ontzettend gave vorm van de opeens verschenen vlammen maakten alles goed. Mijn huisgenoot deed volgens hem redelijk normaal maar voor mij en F voelde het heel negatief dus ik vroeg hem lief of hij misschien weg wilde gaan omdat wij het eng vonden. Dit deed hij gelukkig en F en ik waren opgelucht. We gingen weer naar de woonkamer en en hoorden van R, die ondertussen weer was bijgekomen, dat je echt in je eentje op de bank moest gaan zitten in een hoekje en je ogen moest sluiten voor een diep avontuur in jezelf. Dit wilden we ook gaan doen, maar ik wilde eerst meer met glowsticks spelen. F ging aan de andere kant van de kamer staan en ik gooide een glowstick naar hem. Dit voelde zo ontzettend goed alhoewel ik erg geschrokken was van hoe hard ik hem gooide. Het een soort van kogel die alleen uit puur licht bestond. Gelukkig pakte F dit super goed op en moest lachen. Hij vond het ook geweldig en al snel ontstond een glowstick gevecht waar we alle 3 (R was er ondertussen ook bijgekomen) ontzettend van hebben genoten. D zat nog steeds in zijn glowstick pret hoekje met 20 glowsticks ongeveer 10cm voor zijn neus en was ook nog merkbaar aan het genieten. Hierna gingen F en ik ook in ons eigen hoekje liggen waar we beiden ook een diepe trip hebben gehad, het voelde voor mij echt alsof ik nieuwe inzichten had gekregen in het leven en dat we allemaal niet zo moeilijk moesten doen tegen elkaar. Het voelde precies als de stereotypische hippies waar je wel eens iets over ziet/leest, alsof ik ze ineens begreep en door had waarom ze doen wat ze doen. 
 
Om 22:00 was het ergste van de trip over en B kwam binnen. We kwamen allemaal bijna tegelijk uit onze trip en vertelden hem wat we allemaal gezien hadden. Hij stond heel open voor alles en vond het leuk om allemaal te horen. Het was super fijn dat hij er was en we stoorden ons geen moment aan hem terwijl hij dus niks had genomen. We hebben best lang nagepraat en gingen om 22:30 ook even naar buiten om te kijken hoe dat nog was in de laatste fase van onze trips. Buiten was ook geweldig en we hebben enkele glowsticks zo ver mogelijk weggegooid om 'de mooie kleuren te verspreiden'. Even later om 23:00 was de trip bijna ten einde en hebben ik, F, D en B nog een joint gerookt op het balkon, R wilde het liever niet en zat er ook chill bij. We praatten best lang over hoe de trip was en over allerlei andere dingen. Het voelde alsof we door die trip betere vrienden zijn geworden en alsof je elkaar alles kon vertellen wat je voelde. Het was ontzettend fijn. Om 23:00 gingen we weer naar binnen en ging F en D weer gitaar spelen, met als toppunt een duet waarbij D gitaar speelde en F zong. Ook al tripten we naar mijn gevoel niet meer voelde het nog steeds super fijn en we concludeerden dat het gitaar spelen tijdens de trip ook gewoon het beste ooit was in plaats van dat het goed klonk puur door de truffels. 
 
Om 0:00 waren we weer binnen en gingen we nog enkele videos en daarna Alice in Wonderland kijken. We bestelden wat pizza's en aten maar de helft op aangezien onze ogen blijkbaar groter waren dan de mond Blijkbaar was de film op gegeven moment gestopt omdat mijn laptop was uitgevallen (stomme laptop accu's). Ik ben blijkbaar ondertussen in slaap gevallen en om 2:30 werd ik wakker terwijl de anderen net een beetje hadden opgeruimd. Hierna ging iedereen weg, ben ik in bed gaan liggen en heb ik de lekkerste nachtrust ooit gehad tot ik rond 11:00 wakker werd. 
 
 
Aanraders
Het kopen van klei was echt een fantastisch idee en zou ik iedereen aanraden. Stiften en papier waren ook geweldig, maar de klei was een soort stift in 3D, je kon alles maken wat je wilt. Het leukste hiervan was het mengen van 2 felle kleuren wat geweldige patronen opleverde.  Het ophangen van glowsticks en het uitdoen van de lichten was ook een geweldig idee. Het zorgde ervoor dat we echt onze eigen wereldje hadden die we zelf hadden gemaakt. Alsof je in een andere realiteit was. Het lopen over de gang naar de wc was dan ook ineens super kut en je wilde zo snel mogelijk -na het aandachtig bestuderen van de toilet tegeltjes- weer terug naar ons vertrekje.  De volgende keer, als we het weer binnen doen, ben ik van plan meer glowsticks op andere rare plekken neer te leggen en ook op de grond kussens te leggen. Het gevoel dat alles zacht en lief is lijkt me fantastisch.  Misschien gaan we de volgende keer ook de trip in de natuur beleven zodat je meer kunt ontdekken, alleen vind ik de zachte bank ook wel super fijn ondertussen.   
Conclusie
Het verhaal is uiteindelijk veel langer geworden dan ik verwacht had en ben nu bijna anderhalf uur bezig geweest met dit schrijven. Ik hoop dat jullie er van hebben genoten of iets aan hebben gehad. Voor mij was het echt een fantastische ervaring en ben zeker van plan dit nog eens te gaan doen. Misschien verhoog ik de volgende keer de portie met een kwart zodat het wat langer en intenser is maar ik ben nog steeds van mening dat deze trip bijna niet beter had kunnen gaan. Top avond!

Hier ben ik met mijn 2de report over truffels. Ik had ze al een eerste keer genomen, maar die ervaring was niet zo goed verlopen. Als ik er op terugkijk hebben we eigenlijk alles te danken aan een vriend die ons kwam ophalen van onze tripplaats. Hij zat zowiezo al in ons back-up plan, maar ik weet echt niet wat we zonder hem zouden hebben gedaan op die enge dag...

Maar goed, 2de keer truffels. Ik en vrienden x en y (ik gebruik schuilnamen) hadden gedaan met onze examens. We besloten om deze keer naar Amsterdam te gaan. In vergelijking met België lijkt Nederland wel de hemel als het op drugs aankomt  Wij dus 3 dagen coffeeshops doen en een tripje nemen nu het toch eens mag..

De Trip

Set
Wie ben ik? Hoe kan ik me eindelijk eens goed gedragen tegenover mijn medemensen en hoe pak ik nu eindelijk eens die problemen aan waar ik al zo lang mee worstel?

Setting
Een klein hostelkamertje

Dosis
Iets van ongeveer 13g atlantis truffels, maar ik denk dat het waarschijnlijk wel ietsje meer zal geweest zijn

We waren naar smartshop Azarius geweest achter de truffels. Ik had een doosje van 15g atlantis gekocht. X had een doosje van 10g atlantis gekocht en y had een doosje van 10g mexicaanse truffels gekocht. Het was al redelijk laat toen we terug kwamen op onze hostel. Ik denk dat het iets was van 18u30 toen we terug kwamen. We hadden eerst wat voorbereiding gedaan, zoals comfortabele kleren aandoen en de setting wat gemakkelijker maken. Uiteindelijk namen we ze dan in om 19u. y wachtte nog met ze te nemen totdat we in onze coming down waren, zo hadden we een nuchtere tripsitter bij ons.

19u
Ik en x nemen elk onze truffels in. Hij neemt zijn 10g atlantis ik neem iets van ongeveer 13g. Van smaak blijken deze dingen deze keer toch wel mee te vallen. Ik kauw ze netjes fijn zoals het hoort en ga dan ook uiteindelijk in mijn slaapzak gaan liggen. Het enige wat ik nu nog kan doen is wachten. Dit is voor mij ook vaak het vervelendste gevoel aan een trip. Je hebt het al binnen, maar je wacht met spanning af op wat er komen zal. Je weet niet wat er komt, maar terugkeren gaat niet meer.

19u20? trough the rabbit hole
Ik en vriend x beginnen ons wat raar te gedragen. Is het al begonnen? Ik denk het niet,maar weet het toch zeker. Ik sta wat rond me te kijken. De ene muur is felblauw, de andere een soort van roze/paars. Langs de blauwe kant hangt er ook nog schilderij. Ik en x zitten te praten over dingen, maar ik weet niet echt meer over wat. Oppeens zegt x zoiets als "Maar alles is toch relatief?". Alles is toch relatief? We gaan de filosofische kant uit zeg ik. Ik draai me nog eens rond in mijn slaapzak en weet dat het begonnen is. Ik laat de truffel zijn werk doen. Ze heeft vrij spel over mij.

19.45? lachbui barst los
Een beetje later dan ons filosofisch intermezzo barst er een lachbui bij mij los. Alles lijkt zo... absurd. Ik lach met de muur. Ik lach met het rare schilderij. Ik lach met alles. Het is een soort van constant grinniken die niet overgaat. x heet er ook last van en zo sporen we elkaar aan tot meer gegrinnik. Plots is er een stil moment, maar dan horen we de kamer boven ons uitbarsten in lachen waardoor wij nog harder lachen. Terwijl ik mijn lach probeer te onderdrukken zeg ik nog "djeez die gasten zijn waarschijnlijk ook keihard aan het trippen". Ondertussen licht er al een heel tijdje muziek op uit de '60. Fijne muziek van die gasten  
Ik wrijf wat over de muren en raak de matras aan die boven me ligt. Ze voelt aan als een spons en ik barst weeral opnieuw in lachen uit. Ik herinner me dat x tegen me zegt van "hé kan je de muziek eens maken?" De muziek maken denk ik? "Hoe kan ik nu in godsnaam de muziek maken?", zeg ik tegen hem waardoor we nog meer lachen.

20u- ??? back to the inner self
Plots is het stil, ik weet niet precies wanneer. Zoals altijd heb ik zeer veel moeite met tijd. Maar dat boeit me nu echt niet, ik ben bij mijzelf. Alle drukte die ik normaal heb van buitenaf is nu volledig van me afgesloten. Het licht gaat ook plots uit en het enige die nog licht heeft in de kamer is blauwe lampje van de boxen. Ik sluit mijn ogen en draai me nog eens goed in mijn slaapzak op de matras. Rust, eindelijk rust en terug bij mijzelf. Ik sluit mijn ogen en ga op reis in mijzelf.





Ik bevind me op een plaats die een combi is van deze 2 foto's. Alles draait rond is spiralen, maar er zijn ook belletjes. Luchtbelletjes lijken ze wel waarbij de ene groter is dan de andere, maar ik weet niet precies wat ze moeten voorstellen. Ik voel gewoon dat ik 1 klein belletje ben, maar daar heb ik totaal geen problemen mee. Ik ben een klein wezen besef ik plots. In de ruimte waar ik me bevind voel ik energieën waar ik met mijn normale aardse besef niet bij zou kunnen, maar dat vind ik niet erg. Ik BEN. Ik ben deel van het mooie grotere geheel, en alles draait rustig verder rond en beweegt zich zachtjes verder.

Ik voel me goddelijk, in mijzelf voel ik een enorme energie. Ik kom tot de conclusie dat ik goddelijke energie ben en bezit. Ik creeër mijn realiteit altijdzelf. Waar ik het meest aan denk, wat ik het meest wil, dat zal ik ook uitvoeren en realiseren. Daar waar je je aandacht op focust schept je wereldbeeld. En even lijkt alles zo duidelijk als wat. Ik begrijp waar alle problemen van vroeger vandaan kwamen. Ik dacht altijd vanuit een tekort en minderwaardig zijn dan anderen. Ik besef dat dit niet meer nodig is. Ik ben een mooi goddelijk wezen, mij slecht en minderwaardig voelen is niet meer nodig.

Ik adem diep in en uit. Het lijkt alsof dat er allemaal levensenergie door me stroomt die rechtstreeks komt van de bron waarmee ik nu in contact sta. Ik besef dat ik ben op de plaats waar alle zielen vandaan komen. Het voelt alsof ik thuis ben en ik laat alles over me komen.

Ik denk dat ik zo'n grote 2 uur in deze toestand heb blijven liggen in mijn bed (net zoals x trouwens). Constant verplaatsen van plaats naar plaats in de grote bron. Alles komt goed, steeds en overal. Op de manier van hoe ik mij verplaatste in de bron kwam ik tot de besef dat we ons altijd op het juiste moment op de juiste plaats op de juiste tijd bevinden. Zoiets als we zijn waar we zijn omdat we daar iets moeten doen. Zolang ik in deze staat was was ik een en al rust. Ik voelde me verbonden met een groter geheel, maar had toch nog besef van mijn eigen aandeel hierin. Wat ik ook doe en zal doen ik zal altijd een deeltje blijven van dit grotere geheel.

21u40 coming down
Rond deze tijd heb ik oppeens mijn besef van tijd terug. Ik vraag aan y hoe laat het is en het is blijkbaar 21u40. Ik zeg hem dat hij om 22u zijn portie mag innemen, nu ik wat aan het afdalen ben kan er niet veel meer mislopen. Ik voel dat ik moet gaan plassen, maar daar heb ik nu echt geen zin in. Ik draai me nog eens rond in bed en vraag aan y of hij mijn muziek wil opleggen. En hoppa, daar komt de mooie muziek van Androcell mij in de oren klinken. Ondertussen heeft y zijn portie al binnen.

http://youtu.be/Q-C79pgkhdY

Na een serie ambient liedjes vraag ik tenslotte ook om eens lost theory van flanger strangers op te leggen. Van alle goa platen die ik ken blijft deze toch echt wel mijn favoriet. Tijdens mij LSD trip heb ik deze ook heel veel opgelegd omdat ze gewoon als geen ander in staat is om je overal naartoe te brengen tijdens een trip.

http://youtu.be/ebp953vvByc

Ik weet niet hoe laat het is, maar ik moet nu echt wel gaan plassen. Het voelt aan alsof mijn trip over is, maar als ik rechtsta weet ik dat ik nog lang niet ten einde ben. Die vreselijke body high toch ook. De wc is misschien 3 meter ver maar het was echt wel lastig om daar te geraken. Alsof ik me in slow motion voortbeweeg en daar bovenop nog eens iedere luchtmolecuul me probeert tegen te houden. 

In de badkamer/wc gekomen doe ik mijn plas, maar deze ruimte ziet er echt evil uit. Ik kan het felle licht van de lamp niet aan er is ergens ook iets die constant een soort van gegrom zit te maken. Daar bovenop komt de zwarte kleur van de tegels als een spiraal omhoog. "Plas doen en weg hier", denk ik.

23u - 1u/2u
Terug ik bed trip ik zachtjes uit. Ik zit niet meer in de vortex, de bron waar ik zo lang heb gezeten, maar ik keer zachtjes terug naar mijn lichaam. Ik adem nog steeds heel diep in en voel de heerlijke levenskracht die ik daarmee binnenkrijg. Ik wrijf wat over m'n lichaam en voel plots diepe dankbaarheid voor deze tempel die ik overal meedraag. Ieder plekje waar ik naartoe moet kan ik realiseren doordat ik dit omhulsel heb. Ik probeer wat te eten, maar ik heb nog niet echt zo'n trek.

Ondertussen leggen ik en x wat platen op die alle beiden graag horen. En hoppa daar is ie dan. Boards of canada met hun geniale muziek. De muziek maakt me extreem gelukkig. Wat een mooie ervaring alweer. Ik ben voor het eerst sinds lange tijd echt blij dat ik weer leef. Ik wil naar buiten, ik wil de wereld zien. Ik heb weer een hevige levenslust die in me zit. Ik kom tot de conclusie dat geluk echt van niet veel afhangt, gewoon een goeie mindset  


http://youtu.be/yT0gRc2c2wQ

x wilt naar buiten om een sigaret te gaan roken. Na een kwartier zoeken met een constant herhalend patroon van dingen willen zoeken, maar het gevoel hebben dat het te lastig is vind ik de sigaretten. Ik geef er eentje aan x. Straks is het mijn beurt om ook eentje te roken.

Terwijl ik nog in mijn bed lig en y ergens op de grond zie ik plots overal dode mensen. Op de vloer liggen dode mensen, onder de bedden liggen dode mensen en de lamp boven mijn bed lijkt plots als een vreselijk lelijk gezicht die van over het stapelbed boven me naar mij kijkt. Toch ben ik niet bang. Als ik dichter bij hen kom zie ik gewoon wat ze echt voorstellen, rugzakken , kleren en andere voorwerpen. Plots denk ik zoiets als Als je je illusies/angsten echt van dichtbij bekijkt zie je dat je echt helemaal voor niets bang hoeft te zijn

x is terug en ik maak me ook klaar om naar buiten te gaan. Wiggel waggel langs de trap. Deuren open deuren toe en hop ik sta op straat. De sigaret die ik rook smaakt me totaal niet, maar dat kan me nu echt totaal niks schelen. Het sneeuwt en o wat sneeuwt het mooi. Tot er plots allemaal auto's passeren in de straat. Dan wordt het echt weer wat minder leuk. Het lijkt alsof ze keihard voorbijrazen, maar toch gaat alles in slow motion.

Ik vlucht naar binnen en kom na veel moeite terug in m'n kamer. Nu pas merk ik echt het verschil tussen x en mij. Ik ben nog steeds aan het trippen terwijl hij er al vanaf is. Ik denk dat we dan nog ongeveer een halfuurtje in onze slaapzak hebben gelegen. Daarna zijn we naar buiten geweest en nog een joint gaan roken om dan heerlijk te slapen  

Kortom deze trip heeft me echt wel geholpen. Ik geloof veel meer in mijzelf en sta nu ook wel wat positiever in het leven. Ik wil dingen ontdekken , ervaringen opdoen. Zoveel als mogelijk!!
En langs de andere kant wil ik ook weer eens mijn sociale contacten wat opkrikken...

Dat heeft inderdaad weer erg lang geduurd, excuses allemaal. Vanaf nu worden winnaars automagisch de 1e van de maand bekend gemaakt.
 
 
Dat slaat inderdaad helemaal nergens op, sorry daarvoor. Ik zorg dat je vandaag nog een reactie krijgt op je bericht.

Graag gedaan! Jij bedankt voor je reactie.
 
Ja, wij zijn er ook zeker van overtuigt dat 'telepathie' mogelijk is. Alleen worden die signalen op de een of andere manier afgeremd door ons brein denken wij. Misschien ontwikkelt de mens zich in de toekomst zover dat het standaard is die 'telepathie'. Heerlijk